Κάλπες (ίσως) αν δεν υπάρξει συναίνεση

Η ένταση που επικράτησε την Τετάρτη στη Βουλή στη συζήτηση των αρχηγών και οι δύσκολες αποφάσεις που υπαγορεύει το Μνηµόνιο αφήνουν ορθάνοιχτη την πόρτα για πρόωρες εκλογές
Εκλογές από το πουθενά και µε αίτηµα τη συναίνεση µπορεί να προκύψουν άµεσα! Το νέο εκλογικό σενάριο που ταλαιπωρεί εδώ και µερικές µέρες τα πολιτικά γραφεία προέκυψε µάλλον από σπόντα. Το κλίµα έντασης που επικράτησε στην προ ηµερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή την Τετάρτη, οι ιδιαίτερα υψηλοί τόνοι στους διαλόγους των πολιτικών αρχηγών και η βεβαιότητα ότι δεν µπορεί να επιτευχθεί συναίνεση στις πολιτικές που υπαγορεύει τοΜνηµόνιο δηµιούργησαν την αίσθηση ότι η συναίνεση µπορεί να αποτελέσει το δίληµµα των επόµενων εκλογών. Παρά τις διαβεβαιώσεις του Πρωθυπουργού, στις οµιλίες του στο έκτακτο Υπουργικό Συµβούλιο της περασµένης Κυριακής και στην Κοινοβουλευτική Οµάδα του κόµµατος ότιδεν προτίθεται να προκηρύξει πρόωρες εκλογές, ηπόρτα παραµένει ορθάνοιχτη, όπως τουλάχιστον φανερώνει η προσεκτική παρατήρηση µιας σειράς γεγονότων και καταστάσεων. ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ. Κάτι η δύσκολη συνέχεια, κάτι οιπιέσεις που ασκούνται ακόµη και στο εσωτερικό της κυβέρνησης (πρόσφατες σχετικές δηλώσεις για την αναζήτηση συναινέσεων απότον Κ. Σκανδαλίδη), κάτι ησυζήτηση που έχει ήδη ανοίξει µετά την πρόταση της Ντόρας Μπακογιάννη για ψήφιση του «µεσοπρόθεσµου προγράµµατος σταθερότητας 2012-2014» µε αυξηµένη πλειοψηφία 180 εδρών, οι εκλογές µοιάζει ναβρίσκονται στη γωνία και να αναζητούν την κατάλληλη ευκαιρία να ξεµυτίσουν.

ΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ. Το βασικό επιχείρηµα όσων υποστηρίζουν αυτή την άποψη, ότι δηλαδή εκεί που αναζητείται – και δεν βρίσκεται – η συναίνεση, µπορεί ξαφνικά να προκύψουν εκλογές, έχει την αφετηρία του στο 2010. Τότε δηλαδή που η κυβέρνηση επέλεξε να ψηφίσειτο Μνηµόνιο µε απλή πλειοψηφία αντί να αναζητήσει µια αυξηµένη πλειοψηφία των 2/3 της Βουλής. Σήµερα πολλοί υποστηρίζουν ότι ήταν µια λάθος επιλογή. Αν η κυβέρνηση αναζητούσε τις 180 ψήφους, θατις έβρισκε και σε πέραν του ΛΑΟΣ πολιτικές δυνάµεις ή στελέχη – και αναφέρονται στην Ντόρα Μπακογιάννη και στουςυποστηρικτές της στο εσωτερικό της Νέας ∆ηµοκρατίας. Είναι οιίδιοι που ισχυρίζονται ότι αν ο κ. Παπανδρέουπέρυσι είχε ορίσει τις 180 ψήφους για το Μνηµόνιο, στην πραγµατικότητα θα άνοιγε την πόρτα της Νέας ∆ηµοκρατίας και θα αποχωρούσαν κι άλλοι – και όχι µόνο η Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία χρειάστηκε έξι µήνες για να δηµιουργήσει τη ∆ηµοκρατική Συµµαχία. Με δυο λόγια, όπως αναφέρουνεπιγραµµατικά, «έσωσε τη Νέα ∆ηµοκρατία, τότε» επιλέγοντας την απλήπλειοψηφία των 151 εδρών.

Ο ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ. Φυσικά υπάρχει και αντίλογος: Η κυβέρνηση στη σπουδή της να ψηφίσει το Μνηµόνιο και να αρχίσει να το υλοποιεί για να ξεκινήσει η ροή των δανείων προς την Ελλάδα δεν είχε την πολυτέλεια για χειρισµούς αυτού του είδους που είχαν σοβαρό βαθµό επικινδυνότητας: τι θα γινόταν αν η ψήφιση του Μνηµονίου δεν συγκέντρωνε τότε τις 180 ψήφους; Χωρίς Μνηµόνιο δεν θα έρχονταν χρήµατα και χωρίς αυτά θα είχε επέλθει η κατάρρευση.

Σήµερα που τα πράγµατα έχουν δυσκολέψει τροµερά για την κυβέρνηση και τις πολιτικές της, η συγκεκριµένη επιχειρηµατολογία επανέρχεται στο προσκήνιο. Στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόµµατος ακούγονται φωνές µήπως για το δεύτερο Μνηµόνιο 2012-2014 πρέπει να αναζητηθούν οι ευρύτερες συναινέσεις που δεν αναζητήθηκαν το 2010. Είναι αυτό εφικτό όµως, έτσι όπως έχει διαµορφωθεί το πολιτικό σκηνικό;

Η απάντηση δεν είναι καταφατική. Αυτή τη φορά µπορεί να µην ψηφίσει ούτε ο ΛΑΟΣ τις διατάξεις του δεύτερου Μνηµονίου – λειτουργώντας αµυντικά απέναντι στις επιθέσεις που δέχεται από τη Νέα ∆ηµοκρατία, και όχι µόνο. Αρα;

Το συµπέρασµα που προκύπτει είναι πως η πρόταση της Ντόρας Μπακογιάννη για πλειοψηφία 2/3 (180 εδρών) κατά την ψήφιση του «µεσοπρόθεσµου σταθεροποιητικού προγράµµατος» µοιάζει ανέφικτη. Είναι όµως έτσι πραγµατικά;

«ΤΕΧΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ». Στο Μέγαρο Μαξίµου η αλήθεια είναι ότι ψάχνονται. «Τεχνικό ζήτηµα» το χαρακτήρισε σε µια απάντησή του ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, περισσότερο για να συσκοτίσει την κατάσταση και τις προθέσεις της κυβέρνησης παρά για να απαντήσει στα ερωτήµατα που τουτέθηκαν. Αλλά πόσο τεχνικό µπορεί να είναι ένα θέµα,από το οποίο µπορεί να προκύψει το δίληµµα των προσεχών εκλογών; Ζητάς αυξηµένη πλειοψηφία 180 εδρώνγια να ψηφίσειςτο 2ο Μνηµόνιο κι αν την βρεις, ξηµερώνει µια καινούργια µέρα για τη χώρα και την πολιτική ζωή. Ανδεν την βρεις,είσαι υποχρεωµένος να πας σε εκλογές άµεσα. Πρόκειται για ένα ζήτηµα βαθύτατα πολιτικό. «ΔΎΣΚΟΛΑ ΜΕΤΡΑ». Συνεργάτης του Πρωθυπουργού έλεγε προχθές στα «ΝΕΑ» ότι «τα µέτρα που πρέπει να πάρουµε για τη συνέχεια είναιπολύ δύσκολα καιθα απαιτηθούν ευρύτερες συναινέσεις,δεν γίνεται να παίρνει αποφάσεις η κυβέρνηση και όλος ο υπόλοιπος πολιτικός κόσµος να της επιτίθεται µε λαϊκίστικα επιχειρήµατα µόνο και µόνο γιατί επιδιώκει να λεηλατήσει τις δυνάµεις της». Οίδιος υποστηρίζει ότι αν δεν υπάρξει συναίνεση, να πάµε σε εκλογές. Οτι έτσι θα αναγκαστεί η αντιπολίτευση, και ειδικά η Νέα ∆ηµοκρατία, να διατυπώσει ποια είναι η πρότασή της για διέξοδο από την κρίση, τι θα κάνει µε το Μνηµόνιο, πώς θα µηδενίσει το έλλειµµα πώς θα βρει τα 50 δισ. ώς το 2015.
Μοιάζει εύκολο έτσι όπως ακούγεται, αλλά είναι προφανές ότι από τη θεωρία στην πράξη υπάρχει τεράστια απόσταση.
ta nea online