Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Το εκδοτικό δάνειο


 Μια φορά πριν από χρόνια, για να µην πάω έτσι να χτυπήσω την πόρτα, είχα ζητήσει από ένα φίλο να µε στείλει σε µια τράπεζα, κρατική ήταν τότε. Στο γραφείο του υπεύθυνου δανείων αυτός µου εξηγούσε τα πρακτικά, εγώ ρωτούσα ποιο είναι το επιτόκιο. Με αγνοούσε, συνέχιζε να εξηγεί, ξανά εγώ επανέφερα τη συζήτηση στο επιτόκιο που µ’ έκαιγε. Τίποτα, καµία σηµασία, άρχισα ν’ ανησυχώ. Την τρίτη φορά που ρώτησα, γυρνάει δυσανασχετώντας και µου απαντάει: Καλά, αυτό τι σας απασχολεί, εκδοτικό δεν είναι το δάνειο; Μόνο τότε κατάλαβα πως ο άνθρωπος, υπολογίζοντας το γραφείο απ’ όπου είχα φτάσει συστηµένος, ήταν σίγουρος πως έχει να κάνει µε ένα ακόµα απ’ αυτά τα «εξυπηρετικά» δάνεια προς το «ιερό λειτούργηµα της ενηµέρωσης». Κατέβαινα τα µαρµάρινα σκαλοπάτια προς την είσοδο και µε είχε πιάσει νευρικό γέλιο. Σκεφτόµουν συνεχώς το παλιό ανέκδοτο µε την πουτάνα, που αυτοκτόνησε όταν έµαθε ότι οι άλλες πληρώνονται.
Η κατάσταση στο χώρο των µέσων ενηµέρωσης γίνεται όλο και χειρότερη. Τους τελευταίους µήνες έχουν κλείσει περισσότερα έντυπα απ’ όσα τα τελευταία χρόνια. Τα περισσότερα από τα υπόλοιπα Μέσα διατηρούνται στη ζωή µε δυσκολία και κάποια µε τεχνική υποστήριξη. Τι κάνουν οι δηµοσιογράφοι µπροστά σ’ αυτή την κατάσταση; Αγώνες. Έχουν κρεµάσει ένα πανό που λέει «∆ιεκδικούµε – ∆εν Παραχωρούµε» και κάνουν απεργίες. Εναντίον ποιου δεν είναι καθαρό. ∆εν θέλουµε να κλείνουν τα µέσα ενηµέρωσης, δεν θέλουµε απολύσεις, δεν θέλουµε µειώσεις µισθών, δεν θέλουµε αλλαγές στις συνθήκες εργασίας. Αγωνιστικά είµαστε «ενάντια» σε όλα. Έχουµε, όµως, ένα µικρό πρόβληµα. Εµείς είµαστε ενάντια, αλλά αυτά τα έρηµα συνεχίζουν να ψοφάνε. Και οι άνθρωποι µένουν άνεργοι. Το µικρό πρόβληµα που έχουµε, που δεν κολλάει µε την αγωνιστική µας θεωρία, είναι ότι τα ΜΜΕ είναι πράγµατι παθητικά. Έχουν ζηµιές, πάνε για φούντο.
Οι δηµοσιογράφοι θα µπορούσαν να κάνουν άλλα πράγµατα αντί να λένε µόνο αγωνιστικά «ενάντια». Θα µπορούσαν να διαπραγµατευτούν, να προτείνουν άλλες λύσεις διάσωσης, να ανταλλάξουν χρήµα µε χρόνο, να κάνουν συµβιβαστικές συµφωνίες που διασφαλίζουν θέσεις εργασίας. Θα µπορούσαν ακόµα, αν ήταν σίγουροι για το περιεχόµενο της δουλειάς τους, να αναλάβουν οι ίδιοι τα Μέσα που κλείνουν και να τα εκδίδουν οι εργαζόµενοι. Για να αποδείξουν στην πράξη ότι έχουν δίκιο. Αλλά δεν το κάνουν.
Το θέµα δεν είναι µόνο ότι δεν κάνουν αυτά. Είναι και ότι, παραδόξως, δεν θέτουν κανένα ζήτηµα «θεσµικό», δεν ζητάνε καµία αλλαγή στο διαπλεκόµενο ελληνικό µοντέλο ενηµέρωσης. ∆εν λένε τίποτα για τη διανοµή της κρατικής διαφήµισης στα Μέσα του Εκβιασµού. Για τα έντυπα που κυκλοφορούν στο όνοµα µιας ταχυδροµικής θυρίδας, χωρίς υπογραφές αλλά µε 2-3 καταχωρήσεις ∆ΕΚΟ µέσα. Για τις εφηµερίδες που υπάρχουν µόνο για να κρεµάνε στο περίπτερο έναν τίτλο, χωρίς αναγνώστες. Τίποτα για τα περίεργα δάνεια δανεικά κι αγύριστα, τις επιδοτήσεις που καταλήγουν στις τσέπες αντί στον εκσυγχρονισµό των Μέσων. ∆εν αποκαλύπτουν τις εκδοτικές οφειλές από φόρους και ΦΠΑ, τη µη καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών στα ταµεία. ∆εν λένε τίποτα που µια δεκαετία δεν προκηρύσσονται οι ραδιοτηλεοπτικές άδειες και έχουν γίνει τα ραδιόφωνα και οι τηλεοράσεις «κλειστό επάγγελµα» όπου κάποιοι πλουτίζουν πουλώντας και αγοράζοντας τις «άδειες», την περιουσία δηλαδή του δηµοσίου. Απορούν κιόλας γιατί µ’ αυτό το καθεστώς οι δηµοσιογράφοι δεν χρειάζονται, τα ραδιόφωνα παίζουν µ’ ένα κοµπιούτερ. ∆εν βλέπουν κανένα πρόβληµα αν πληρώνει η κοινωνία µε φόρους υπέρ τρίτων τις εργοδοτικές εισφορές. ∆εν έχουν κανένα πρόβληµα αν ο πλούτος της κοινωνίας αντί σε κοινωνικές δαπάνες πηγαίνει στη συντήρηση δεκάδων τηλεοράσεων και ραδιοφώνων, κρατικών, της Βουλής, δηµοτικών, εκκλησιαστικών, κοµµατικών, δηµιουργώντας πολιτικό χρήµα. Όµως αν δεν τελειώσει αυτό το χρεοκοπηµένο µοντέλο που ζει από την αφαίµαξη της δηµόσιας περιουσίας, πώς θα επιζήσουν τα υγιή, βιώσιµα µέσα ενηµέρωσης; Πώς θα δηµιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας πραγµατικές και όχι επιδοτούµενες από την κρατική διαπλοκή;
Οι δηµοσιογράφοι αποφεύγουν να τα πουν αυτά. Κάποιοι µάλιστα, δηµοσίως, εκβιάζουν την πολιτική εξουσία, να «σώσει» τα χρεοκοπηµένα Μέσα, να «ρυθµίσει» τις οφειλές στις εφορίες, τα ταµεία και τις τράπεζες. Κάποιοι άλλοι κατηγορούν τους νέους δηµάρχους γιατί δεν είναι διατεθειµένοι να πληρώνουν για δηµοτικά µέσα ενηµέρωσης τα διπλάσια ποσά απ’ ό,τι για κοινωνικές δαπάνες, για βρεφονηπιακούς σταθµούς, για υπηρεσίες προς όλους τους πολίτες. Καλό για το δηµοσιογραφικό κλάδο είναι να παρέχει δουλειές και µισθούς. Από πού προέρχονται αυτά τα λεφτά, δεν φαίνεται να µας ενδιαφέρει. Η δηµοσιογραφική απάντηση είναι, να πληρώσουν την κρίση αυτοί που τόσα χρόνια µε τη δουλειά µας έπαιρναν δηµόσια έργα, προµήθειες, αµυντικές συµβάσεις και έφτιαχναν βίλες και σκάφη. Έχουν ένα δίκιο. Όσοι χρησιµοποίησαν τα ΜΜΕ ως µοχλούς πίεσης, διαπλοκής µε την πολιτική εξουσία για την επίτευξη των άλλων επιχειρηµατικών τους δραστηριοτήτων, τώρα, την εποχή της κρίσης, ούτε διανοούνται να τα συντηρήσουν από την υπόλοιπη περιουσία τους, τους είναι πια σχεδόν άχρηστα. Είµαστε όµως σίγουροι ότι αυτό είναι ένα επιχείρηµα που θέλουµε να το χρησιµοποιήσουµε, είναι µια απαίτηση που ως εργαζόµενους δηµοσιογράφους µάς τιµά; ∆εν είναι µια κυνική παραδοχή ότι ξέραµε πολύ καλά τη θέση µας ως πιόνια στη σκακιέρα της διαπλοκής και τώρα που το πράγµα στράβωσε, κακοµαθηµένοι ζητάµε τη διατήρηση του pay roll ακόµα κι αν ο ρόλος µας τους είναι άχρηστος; Τι άλλο σηµαίνει η επικολυρική διατύπωση «προσπαθούν να καταστήσουν ένα δηµόσιο αγαθό σε εµπόρευµα που υπακούει στους όρους της αγοράς» εκτός από την απαίτηση να πληρωνόµαστε ακόµα και εάν το προϊόν της εργασίας µας δεν αγοράζεται;
Οι δηµοσιογράφοι µοιάζουν µε εκείνες τις συντεχνίες του δηµόσιου τοµέα που αµέριµνα απόλαυσαν τόσα χρόνια το πάρτι και τώρα που το πάρτι έληξε, µε «δίκαιη οργή» κατηγορούν τους πολιτικούς όχι για το πάρτι, αλλά γιατί δεν φρόντισαν ώστε να διαρκέσει κι άλλο.
politismos politis

Πρόωρες εκλογές πριν τη λήξη της κυβερνητικής θητείας βλέπουν οι FT

thumb
Σε εκλογές, πριν από τη λήξη της κυβερνητικής θητείας, προβλέπουν ότι θα προβεί ο Γ.Παπανδρέου, οι Financial Times.
Παράλληλα, το δημοσίευμα εστιάζει στο κλίμα φόβου και ανησυχίας που επικρατεί στην Ελλάδα, σχολιάζοντας ότι υπερτερεί έναντι του θυμού για τα μέτρα λιτότητας.
Άλλη στήλη της εφημερίδας παρομοιάζει την προσπάθεια της Ελλάδας με το μαρτύριο του Σίσυφου, όσο περισσότερο μειώνει η κυβέρνηση τις δαπάνες για να ανταποκριθεί στους στόχους τόσο αυτοί απομακρύνονται.
Επιπρόσθετα γίνεται ειδική αναφορά στο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, ύψους 50 δισεκατομμυρίων ευρώ, οι συντάκτες μάλιστα θέτουν το προβληματισμό κατά πόσο οι επενδυτές θα θελήσουν τελικά να τοποθετηθούν σε μια χώρα με τα προβλήματα της Ελλάδας.
to pontiki

Ο Ομπάμα χτυπάει... καμπανάκι στη Μέρκελ

Ο κίνδυνος αποσταθεροποίησης της παγκόσμιας οικονομίας και ... εκτροχιασμού όλων των προσπαθειών για ανάκαμψη παραμένει ορατός και οι Ηνωμένες Πολιτείες θεωρούν πως η Ευρώπη παραμένει ... «βραδυφλεγής βόμβα» της οικονομικής κρίσης. Η χαρακτηριστική αδυναμία (;) των Ευρωπαίων να απαντήσουν πειστικά στις προκλήσεις των αγορών και επιτέλους να απαντήσουν πειστικά στην κρίση χρέους που μαστίζει την Ευρωζώνη προκάλεσε ακόμα και την παρέμβαση του ίδιου του Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου στη Γερμανίδα Καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ!
Ο Αμερικανός πρόεδρος συνομίλησε τηλεφωνικά με την «Σιδηρά Καγκελάριο», ζητώντας της πιεστικά να «συμβάλλει στην σταθερότητα της Ευρωζώνης», όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση που εξέδωσε για το θέμα ο Λευκός Οίκος. Ουσιαστικά δηλαδή ο Ομπάμα ξεκαθάρισε πως κατά την οπτική των Αμερικανών είναι η Γερμανία αυτή που συνεχώς θέτει προσκόμματα στην επίλυση της κρίσης χρέους στην Ευρώπη, με τη στάση που τηρεί έναντι των εταίρων της και με τις διαδοχικές αναβολές που ουσιαστικά θέτει στη λήψη μιας ενιαίας, τελεσίδικης και οριστικής απόφασης για τον τρόπο, τις μεθόδους και κυρίως το χρονοδιάγραμμα δράσεων που θα αναληφθούν από την Ευρώπη για να τερματισθεί η κρίση.
Ο Αμερικανός Πρόεδρος φέρεται να ζήτησε από την κυρία Μέρκελ να αναθεωρήσει τις θέσεις της και να υιοθετήσει πολιτικές που δεν θα ... αποκλίνουν από την ευρωπαϊκή αντιμετώπιση του οικονομικού προβλήματος!
Στην ίδια συνομιλία δε ο Ομπάμα τόνισε πως «επείγει να υιοθετηθούν αποτελεσματικά εργαλεία προκειμένου να προωθηθεί η οικονομική σταθερότητα στην Ευρωζώνη» ...
Η Γερμανίδα καγκελάριος πάντως καλείται να ισορροπήσει μεταξύ των εξωτερικών πιέσεων που δέχεται ώστε να «βάλει νερό στο κρασί της» και των πιέσεων από εσωτερικό της χώρας της όπου βρίσκεται αντιμέτωπη ακόμα και με εσωκομματικές αντιδράσεις για τις πολιτικές της επιλογές – που της κοστίζουν σε εκλογική ισχύ. Της κατάστασης επωφελούνται οι σοσιαλδημοκράτες που κατηγορούν την κυρία Μέρκελ για αντιευρωπαϊκή στάση και για απομόνωση της Γερμανίας από τους Ευρωπαίους εταίρους της, την ίδια ώρα που προσπορίζονται εκλογικά οφέλη ακριβώς λόγω της αδυναμίας της Άγκελας Μέρκελ να πείσει τους Γερμανούς ότι αξίζει να πληρώνουν αυτοί για τους «άσωτους» εταίρους τους!!!
Σε κάθε περίπτωση οι επόμενες ημέρες θα είναι κρίσιμες, αφού την Παρασκευή αναμένεται να διεξαχθεί στο Ελσίνκι μια ... προσυνεδρίαση των ηγετών της ΕΕ που πρόσκεινται στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, ενόψει της κρίσιμης Συνόδου Κορυφής της 25ης Μαρτίου. Εκεί θα συμμετάσχει και η κυρία Μέρκελ, ομού μετά του Γάλλου πρωθυπουργού Φιγιόν και του προέδρου της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο. Τι θα αποφασισθεί, ποιες πιέσεις θα δεχθεί η κυρία Μέρκελ και πως αυτές θα αποδώσουν ενόψει 25ης Μαρτίου είναι κάτι που μένει να δούμε...
proto thema online

ΝΔ: «Σκορποχώρι» η κυβέρνηση

Αρνείται ότι γίνονται συζητήσεις με βουλευτές του ΛΑΟΣ
Αρνήθηκε ο εκπρόσωπος τύπου της Νέας Δημοκρατίας ότι υπάρχουν συζητήσεις με στελέχη του ΛΑΟΣ, όπως είναι ο Μάκης Βορίδης. Αποκάλεσε την κυβέρνηση «θίασο» και «σκορποχώρι», με αφορμή την τοποθέτηση του Γιάννη Ραγκούση υπέρ συνταγματικής ρύθμισης για τον έλεγχο του δημοσίου χρέους.
Υπενθυμίζοντας στους δημοσιογράφους δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου, στις 31 Ιανουαρίου, ότι  δεν τίθεται θέμα συνταγματικής κατοχύρωσης της λιτότητας, αλλά και δήλωση του υπουργού Δικαιοσύνης ότι αυτή η συζήτηση είναι ανώριμη και ανεπίκαιρη, ο Γ. Μιχελάκης είπε πως "πρόκειται περί θιάσου, όχι περί κυβέρνησης, ή μάλλον αδικώ το θέατρο, αυτή δεν είναι κυβέρνηση είναι σκορποχώρι".
Παράλληλα, επανέλαβε ότι η Ν.Δ. δεν φοβάται το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών. "Είμαστε έτοιμοι , τις περιμένουμε και είναι και καλοδεχούμενες". Όσον αφορά στις δημοσκοπήσεις, έκανε λόγο για εργαλεία της στιγμής. Πρόσθεσε ότι είναι νωρίς ακόμα να εξαχθούν συμπεράσματα, δεδομένου ότι η περίοδος δεν είναι προεκλογική και το ποσοστό των αναποφάσιστων είναι υψηλό.
Κληθείς να σχολιάσει το ενδεχόμενο συνεργασίας με το ΛΑΟΣ, ο εκπρόσωπος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είπε πως για τον Αντώνη Σαμαρά η ενότητα της κεντροδεξιάς είναι θέμα βάσης. Παράλληλα, έκανε αναφορές στη θετική στάση του Γ. Καρατζαφέρη απέναντι στο Μνημόνιο και στις επιθέσεις που του έχει κάνει η Ν.Δ.
Πολιτική πολυφωνία και ΜΜΕ
Όσον αφορά στις καταγγελίες του κόμματος ότι οι θέσεις του δεν προβάλλονται από τα ΜΜΕ, αυτές βασίστηκαν στην έκθεση του Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης για την "πολιτική πολυφωνία" κατά τη διάρκεια του 2010. Σύμφωνα με την έκθεση, τα ποσοστά για την προβολή του κυβερνώντος κόμματος από τους τηλεοπτικούς σταθμούς ξεκινούν από το 49,7% και φτάνουν στο 62,7% του συνόλου. Για τη Νέα Δημοκρατία, από 20,1% έως 28,8%. Παράλληλα, ο Γ. Μιχελάκης ανέφερε ότι σε πολλούς σταθμούς η προβολή του Αντώνη Σαμαρά μειώθηκε σε  σχέση με το 2009.
Παράλληλα, σημείωσε ότι ο "τόνος παρουσίασης" των δύο κομμάτων ήταν θετικός για το ΠΑΣΟΚ, με εξαίρεση το "Σκάι", όπου είναι οριακά αρνητικός και το STAR, όπου είναι ουδέτερος. Αντιθέτως για τη Ν.Δ. σε όλους  τους τηλεοπτικούς σταθμούς το ισοζύγιο είναι αρνητικό.
Σημειώνεται ότι η έκθεση του ΕΣΡ για το 2009 δείχνει ότι τους πρώτους δέκα μήνες, επί κυβέρνησης Καραμανλή, η Ν.Δ. και η κυβέρνηση προβάλλονταν σε ποσοστό που ξεκινούσε από 42,8% και έφτανε σε 65,2%. Εξαίρεση αποτέλεσε ο Μάιος και ο Σεπτέμβριος, προεκλογικοί μήνες και οι δύο. Τον Οκτώβριο πέρασε μπροστά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και το κυβερνών κόμμα, με ποσοστά που κυμάνθηκαν από 36,1% και έφτασαν στο 50,7%. Η Ν.Δ. παρέμεινε ψηλά και πέρασε μπροστά το Νοέμβριο, καθώς εκείνη την περίοδο οι εξελίξεις στη διαδοχή Καραμανλή ήταν ραγδαίες. Τον τελευταίο μήνα του 2009 τα ποσοστά προβολής της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ κυμάνθηκαν από 40,7% έως 60% και της Ν.Δ. από 24,4% έως 41,6%.

Γ. Πεταλωτής: Λαϊκίστικος λόγος, συσκοτίζει την αλήθεια

Στην αντεπίθεση πέρασε η κυβέρνηση, όσον αφορά στην κριτική της Ν.Δ. για τη συνέντευξη Ραγκούση. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος υποστήριξε ότι ο Γ. Μιχελάκης υβρίζει και παραπλανά και λαϊκίζει, εκθέτοντας το κόμμα του, ελλείψει σοβαρής πολιτικής πρότασης.
"Να τους ενημερώσουμε λοιπόν πως, όταν αντιληφθούν τη διαφορά μεταξύ χρέους και ελλείμματος, τη διαφορά μεταξύ υπεύθυνης πολιτικής στάσης και λαϊκισμού, τότε θα καταλάβουν επίσης, ότι ουδεμία αντίφαση υπάρχει μέσα στη κυβέρνηση για συνταγματική πρόβλεψη της δημοσιονομικής ισορροπίας, αν και εφόσον τεθεί τέτοιο ζήτημα", πρόσθεσε ο Γ. Πεταλωτής.
"Είναι εμφανές ότι ο κ. Μιχελάκης συμβουλεύεται ακόμη τις θεωρητικές και πρακτικές αναφορές και μεθόδους των υπουργών οικονομικών των κυβερνήσεων Καραμανλή που μας οδήγησαν με τόση ευστοχία στο χείλος της χρεοκοπίας", κατέληξε η δήλωσή του.
Enet.gr

Ένα βήμα πριν την αναδιάρθρωση χρέους

Σε εκτενές άρθρο του στην εφημερίδα Liberation ο Jean Quatremer υποστηρίζει ότι παρότι επίσημα διαψεύδεται, όλο και περισσότεροι αρχίζουν να παραδέχονται «στο παρασκήνιο ότι το εγχείρημα είναι αδύνατο».

Όπως λέει «μία ερώτηση επανέρχεται στους κόλπους της Ε.Ε.: προκειμένου να δοθεί λίγο οξυγόνο στην Ελλάδα, μήπως θα ήταν καλύτερα να "αναδιαρθρωθεί" το χρέος που δεν σταματάει να διογκώνεται» με τους πιστωτές «οι οποίοι δάνεισαν αλόγιστα χρήματα» να πληρώνουν μέρος του λογαριασμού.

«Οι ελληνικοί αριθμοί είναι τρομακτικοί», λέει ο κ. Quatremer. «Το 2011, το έλλειμμα θα επανέλθει στο 7,9% αλλά το χρέος θα συνεχίσει να διογκώνεται στο 152,6%, δηλαδή περίπου 350 δισ. ευρώ».

«Ακόμη κι αν η Ελλάδα ανακτήσει την ανταγωνιστικότητά της, ακόμη κι αν επανέλθει η ανάπτυξη, το τοπίο παραμένει θολό», σχολιάζει.

«Σχεδόν όλοι οι οικονομικοί αναλυτές εκτιμούν πλέον ότι η Ελλάδα δεν έχει μόνο ένα πρόβλημα ρευστότητας αλλά ένα πρόβλημα φερεγγυότητας. Με άλλα λόγια δεν θα μπορέσει να αποπληρώσει». Δεν είναι τυχαίο ότι τα επιτόκια που ζητούν οι αγορές για τα 10ετή ομόλογα των περιφερειακών χωρών βρίσκονται στα επίπεδα του Απριλίου 2010, πριν δηλαδή τη σύσταση του σχεδίου διάσωσης.

Έτσι, «η αναδιάρθρωση είναι αναπόφευκτη προκειμένου να μπορέσει η χώρα να μην καταρρεύσει πνιγμένη από το χρέος».

Ήδη είναι εξασφαλισμένο ότι τα δάνεια του ΔΝΤ και της Ε.Ε. δεν πρόκειται να έχουν αποπληρωθεί νωρίτερα από το 2020 ή το 2025. Εξίσου οι χώρες της ευρωζώνης θα πρέπει να μειώσουν τα επιτόκια που ζητούν από την Ελλάδα και τα οποία είναι πολύ υψηλά. Σε αυτό θα πρέπει να συμβάλουν οι τράπεζες και οι ασφαλιστικές ενώ ορισμένα ιδρύματα θα χρειαστεί να αναδιαρθρώσουν τα κεφάλαιά τους μέσω δημοσίου χρήματος, γεγονός που θα επαναφέρει την προσπάθεια στο σύνολο των φορολογούμενων της ζώνης του ευρώ.
newsdeast.gr

Επιστολές Παπακωνσταντίνου προς ΔΕΚΟ για άμεση μείωση αποδοχών

Μείωση των αποδοχών των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ τουλάχιστον κατά 20% αλλά και των λειτουργικών δαπανών κατά 15-25% απαιτεί η τρόικα. Ωστόσο, αρκετές κρατικές επιχειρήσεις αγνόησαν την εντολή του υπουργείου Οικονομικών για μείωση των αποδοχών των εργαζομένων. Σύμφωνα με την «Ελευθεροτυπία», ο υπουργός έστειλε επιστολές προς τις δημόσιες επιχειρήσεις ζητώντας τους να συνετιστούν άμεσα, ενώ η κυβέρνηση ετοιμάζει ακόμη και αλλαγή της νομοθεσίας, με αυστηρές κυρώσεις για τις διοικήσεις που θα συνεχίσουν να αψηφούν τις εντολές της.
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, αρκετές ΔΕΚΟ, ακόμη και οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο, όχι μόνο δεν προχώρησαν σε μειώσεις αποδοχών αλλά επινόησαν και «τρικ» αυξήσεων με μισθολογικές ωριμάνσεις και προαγωγές υπαλλήλων. Ο Γ. Παπακωνσταντίνου έστειλε επιστολές ζητώντας άμεσο περιορισμό της μισθολογικής δαπάνης. Μεταξύ των εταιρειών που ειδοποιήθηκαν ήταν, σύμφωνα με την εφημερίδα, ο ΟΠΑΠ (το Δημόσιο έχει το 34%), τα Ελληνικά Πετρέλαια (35,48%), η ΔΕΗ (51,12%), η ΕΥΑΘ (74,02%), η ΕΥΔΑΠ (61,33%), ο ΟΛΘ (74,27%), ο ΟΛΠ (74,14%).
Ειδικότερα, σύμφωνα με το Μνημόνιο, απαιτείται η μείωση των λειτουργικών δαπανών κατά 15-25%, μείωση του βασικού μισθού κατά 10%, περαιτέρω μείωση 10% των δευτερογενών αμοιβών (υπερωρίες, επιδόματα κ.λπ.) και καθιέρωση του ανώτατου ορίου μικτών αποδοχών στα 4.000 ευρώ μηνιαίως. Οι μισθολογικές μειώσεις έπρεπε να είχαν εφαρμοστεί από τον Ιανουάριο.
Την ίδια στιγμή, διοικήσεις ορισμένων επιχειρήσεων, με την επίκληση νομικών γνωματεύσεων, χαρακτήρισαν «υπερβολή» τις νέες περικοπές, υπογραμμίζοντας ότι αν υλοποιηθούν, μαζί με αυτές που έγιναν το 2010 (οριζόντια περικοπή 10% ή συνολικά περίπου 200 εκατ. ευρώ), οι μειώσεις φθάνουν στο 35%.
Η κυβέρνηση προσανατολίζεται επίσης στην αλλαγή της νομοθεσίας για τις ΔΕΚΟ, με επιβολή αυστηρών κυρώσεων στις διοικήσεις που θα συνεχίσουν να αγνοούν τις εντολές για μισθολογικές μειώσεις και περιορισμό των δαπανών, όπως σημειώνει η «Ελευθεροτυπία». Η αναθεώρηση του νόμου πλαίσιου 3429/2005, σύμφωνα με το Μνημόνιο, επιβάλλει λογιστικό έλεγχο των λογαριασμών των εταιρειών ανά 6μηνο τουλάχιστον ή 3μηνο για τις 10 μεγαλύτερες επιχειρήσεις, την ενδυνάμωση των εσωτερικών ελέγχων των επιχειρήσεων (έχουν ήδη εγκατασταθεί 18 ελεγκτές), την ενίσχυση των κανόνων για τη διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων και την εισαγωγή μεγαλύτερης ευελιξίας στις εργασιακές πρακτικές
tvxs.gr

Έκκληση για συναίνεση από Γκαργκάνα

Σκληρά αλλά αναγκαία χαρακτηρίζει τα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης ο Νίκος Γκαργκάνας. Ο πρώην διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, θεωρεί ότι η κατάσταση είναι δύσκολη, αλλά τονίζει ότι το κλειδί για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση είναι η συναίνεση.

«Πρέπει να συναινέσουμε γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος να βγούμε από την κρίση», είπε ο Ν. Γκαργκάνας σε συνέντευξή του στην εκπομπή Mega Σαββατοκύριακο, ενώ συνέστησε υπομονή. «Δεν μπορούμε να έχουμε την απαίτηση να λυθούν τα προβλήματα σε οκτώ μήνες. Τα αποτελέσματα θέλουν χρόνο. Τα προβλήματα είναι σοβαρά αλλά δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Πρέπει να συναινέσουμε για να βγούμε από την κρίση. Πρέπει να εφαρμόσουμε τα μέτρα», είπε χαρακτηριστικά και υπογράμμισε ότι πρέπει να δοθεί έμφαση στην πάταξη της φοροδιαφυγής και της κρατικής σπατάλης.

Ο Νίκος Γκαργκάνας θεωρεί ότι το μνημόνιο δεν έχει αποτύχει αν και παραδέχεται ότι υπάρχουν μεγάλες δυσκολίες. Επίσης σχολίασε ότι για την κατάσταση της Ελλάδας αυτή τη στιγμή ευθύνονται και οι άλλες χώρες της ζώνης του Ευρώ που αντιμετωπίζουν προβλήματα. Όπως είπε ο ίδιος: «μοιραία, οι χώρες που έχουν προβλήματα μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι και γι αυτό είναι απαραίτητη η εξεύρεση συνολικής λύσης για την ευρωζώνη». Ωστόσο, τονίζει ότι «δεν είναι δυνατόν να πληρώνουν οι χώρες που έχουν δημοσιονομική τάξη να πληρώνουν τα λάθη των άλλων».
Ο Ν. Γκαργκάνας επιμένει ότι τυχόν πτώχευση της Ελλάδας θα είχε καταστροφικές επιπτώσεις που «δεν μπορούν να περιγραφούν».

Τέλος, ο πρώην διοικητής της Τ.τ.Ε. δήλωσε ότι σε αυτή τη φάση «δεν πρέπει να γίνουν εκλογές».
newsdeast.gr

Παπακωνσταντίνου: Η οικονομία χρειάζεται διαρθρωτικές αλλαγές και θετικά σοκ

thumb
Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να χρησιμοποιήσει «όλα τα όπλα και να κάνει ότι χρειαστεί προκειμένου να αποδείξει ότι είναι σε θέση να χειριστεί το δημόσιο χρέος» τόνισε ο Υπ. Οικονομικών σε συνομιλία του στο Βήμα της Κυριακής.
Στην πρώτη γραμμή για την αντιμετώπιση του χρέους βρίσκεται σύμφωνα με τον Γ.Παπακωνσταντίνου το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων 15 δισ. ευρώ, που στοχεύει στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων και στην είσοδο «ζεστού» χρήματος.
Παράλληλα, η ενεργοποίηση ενός «ντόμινο» συγχωνεύσεων των ελληνικών τραπεζών, θα συνέβαλε σύμφωνα με τον Υποικ στην ενίσχυσή των ιδρυμάτων και στην αύξηση της ρευστότητα στην αγορά.
Σχετικά με τις διαρθρωτικές αλλαγές, ο Γ.Παπακωνσταντίνου τόνισε ότι στο πλαίσιο του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού προγραμματισμού, στόχος είναι η δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων ύψους 5% του ΑΕΠ μέχρι το τέλος του 2014, με δημοσιονομικό όφελος άνω των 20 δις ευρώ, ενώ υπογράμμισε ότι το κύριο βάρος στην αναδιάρθρωση θα αναλάβουν τα υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας και Παιδείας.
Η «μάχη με το χρέος» θα διαρκέσει χρόνια ανέφερε χαρακτηριστικά ο Γ.Παπακωνσταντίνου, επισημαίνοντας ότι η κυβέρνηση έχει επιβάλει σε ενάμιση χρόνο περισσότερα δυσάρεστα μέτρα από ό,τι άλλες σε δύο τετραετίες. Την ίδια ώρα, αρνήθηκε τα περί αναγκαιότητας πρόωρων εκλογών.
to pontiki

Φωτιά βάζει στο Μνημόνιο η "Σπίθα"

Νέα επίθεση εξαπέλυσε στην κυβέρνηση μιλώντας ως εμπνευστής της Κίνησης Πολιτών "Σπίθα" και κάλεσε τους πολίτες να δώσουν στις αντιδράσεις τους απέναντι στην τρόικα χαρακτηριστικά "παλαϊκού - απελευθερωτικού αγώνα" ο Μίκης Θεοδωράκης. Ζήτησε να επιδείξουν ανυπακοή και πρόσθεσε πως "αν γίνουν σύντομα εκλογές εμείς θα ρίξουμε λευκό". Ο πολυβραβευμένος μουσικοσυνθέτης εμφανίστηκε αισιόδοξος ότι μέχρι το φθινόπωρο θα υπάρχουν παραρτήματα της κίνησης σε όλη την Ελλάδα και στην Κύπρο.
Διευκρίνισε ότι η "Σπίθα" δεν πρόκειται να μετασχηματισθεί σε πολιτικό κόμμα.
Ο Μ. Θεοδωράκης υποστήριξε ότι υπεύθυνοι για την παγκόσμια οικονομική, πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική κρίση είναι «οι ΗΠΑ, το Ισραήλ και οι παράγοντες του αμερικανοεβραϊκού λόμπι».
Ομιλητές στην εκδήλωση ήταν επίσης τα τα μέλη της προσωρινής συμβουλευτικής επιτροπής,  Κώστας Ζουράρις, καθηγητής πανεπιστημίου - πολιτειολόγος, Γιώργος Καραμπελιάς, συγγραφέας, Δημήτρης Καζάκης, οικονομολόγος και Γιώργος Κασιμάτης, καθηγητής συνταγματικού δικαίου.
parapolitika.gr

«Μπορούμε και μόνοι μας»

Με αφορμή τη στάση της καγκελαρίου Μέρκελ απέναντι στη χώρα μας, ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ Γιώργος Καρατζαφέρης, εξαπέλυσε σκληρή επίθεση κατά της Γερμανίας.

Ο Γ. Καρατζαφέρης, που παρέστη στις Βίγλες Μεγαλοπόλεως Αρκαδίας στο ετήσιο μνημόσυνο των 212 εκτελεσθέντων πατριωτών από τις ναζιστικές δυνάμεις κατοχής συνέδεσε τη γερμανική Κατοχή με τη στάση της Γερμανίας σήμερα απέναντι στην Ελλάδα δηλώνοντας ότι η Γερμανία πρέπει να καταλάβει ότι έχει υποχρεώσεις απέναντι στους λαούς της Ευρώπης και ιδιαίτερα στους Έλληνες.

Συγκεκριμένα ανέφερε «Και τότε μας καταπόνησαν και τώρα το κάνουν οικονομικά. Όλα αυτά τα οποία συμβαίνουν απογοητεύουν τον Ελληνικό λαό σε σχέση με εκείνους που πιστεύουν ότι μπορούν να ελέγχουν τη ζωή μας» και πρόσθεσε «μπορούμε και μόνοι μας».

Επιπλέον υποστήριξε ότι πρέπει να παραδειγματιστούμε από εκείνους τους μεγάλους Έλληνες «γιατί και σήμερα βρισκόμαστε κάτω από μία ιδιότυπη κατοχή, οικονομική αυτή τη φορά και πρέπει να δώσουμε τη μάχη για να μπορέσουμε να βγούμε και αυτή τη φορά νικητές».

Όσον αφορά τα σενάρια πρόωρων εκλογών ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. δήλωσε ότι «πρέπει να θεωρείται σίγουρο ότι το πάθημα Καραμανλή έχει γίνει μάθημα στον κ. Παπανδρέου».

Τέλος σχολίασε και τα γεγονότα που συνέβησαν στο Παρίσι, με τα επεισόδια σε βάρος του Θεόδωρου Πάγκαλου, χαρακτηρίζοντάς τα «ασχήμιες» με τις οποίες όπως είπε, δεν ασκείται εποικοδομητική πολιτική και πρόσθεσε ότι οι συγκεκριμένες παραστάσεις εδώ και στο εξωτερικό είναι προϊόν της στρατηγικής των κομμάτων της αριστεράς.
newsdeast.gr

Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

Απεχθή χρέη και η περίπτωση της Ελλάδας

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αυξανόμενο νομικό και πολιτικό ενδιαφέρον για το τι συνιστά απεχθές και παράνομο χρέος. Το θέμα ανακινήθηκε πρόσφατα από τους Αμερικανούς στην περίπτωση του Ιράκ, όταν επιχείρησαν την ακύρωση των χρεών της εποχής Σαντάμ με την αιτιολογία του απεχθούς χρέους. Αν και η τελική απόφαση ακύρωσης ελήφθη με βάση την αδυναμία εξυπηρέτησης, το θετικό της υπόθεσης είναι ότι ξανάφερε το θέμα στην επικαιρότητα.
Αυτές τις μέρες μάλιστα, (6-11 Φεβρουαρίου) στα πλαίσια του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ που διεξάγεται στο Ντακάρ, (Σενεγάλη), κινήματα πολιτών οργανώνουν εκστρατεία για την υιοθέτηση δίκαιων κανόνων διευθέτησης χρεών υπερχρεωμένων χωρών, καθώς και για σύσταση αντίστοιχου διεθνούς δικαστηρίου.
Σύμφωνα με τον κλασσικό ορισμό του απεχθούς χρέους (odious debt), τρία είναι τα κριτήρια τα οποία πρέπει να ικανοποιούνται: 1) τα δάνεια που έχουν συναφθεί να μην ήταν προς όφελος του πληθυσμού της χώρας, 2) να μην ήταν εις γνώσιν αυτού, με αποτέλεσμα να μην μπορεί ούτε να τα εγκρίνει, ούτε να τα απορρίψει, και 3) όλα αυτά να ήταν εις γνώσιν των πιστωτών.
Υπάρχουν αρκετές τέτοιες περιπτώσεις, όπου πιστώτριες χώρες του πλούσιου Βορρά, όπως Αμερική, Καναδάς, Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία, και Ιαπωνία, ενεπλάκησαν σε ανεύθυνους (επιεικής χαρακτηρισμός) δανεισμούς σε δικτατορικά ή αυταρχικά καθεστώτα, σε πωλήσεις περιττών αγαθών ή υπηρεσιών για ίδιον όφελος, σε πωλήσεις οπλικών συστημάτων και εξοπλισμών σε διεφθαρμένες κυβερνήσεις, κι όλα αυτά με υψηλά επιτόκια και με σημαντικές κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις.

Ενώ με τα σημερινά ένδικα μέσα δεν υπάρχει τρόπος τα χρέη αυτά να ακυρωθούν, εν τούτοις κάποια από αυτά θα μπορούσαν, μιας και ένα μέρος της ευθύνης, μικρότερο ή μεγαλύτερο κατά περίπτωση, πέφτει ομολογουμένως στους πιστωτές.

Στα χρονικά, υπάρχει μια περίπτωση κράτους που όντως ανέλαβε την ευθύνη για ιδιοτελή δανεισμό. Κι αυτή ήταν η Νορβηγία, η οποία το 2006 ακύρωσε απαιτήσεις 80 εκατ. δολαρίων από το Εκουαδόρ, Αίγυπτο, Τζαμάικα, Περού και Σιέρρα Λεόνε παραδεχόμενη ότι τα πλοία που πούλησε στις εν λόγω χώρες, χρεώνοντάς τις, στην πραγματικότητα δεν τα χρειάζονταν, αλλά το έκανε μόνο και μόνο για να τονώσει τα χειμαζόμενα ναυπηγεία της.
Τα τελευταία χρόνια δημιουργούνται όλο και περισσότερες επιτροπές για τον έλεγχο του χρέους των χωρών τους, είτε με πρωτοβουλία των κυβερνήσεων για χρέη προηγούμενων κυβερνήσεων, είτε ανεξάρτητα από τους πολίτες τους ίδιους.
Στη Βραζιλία για παράδειγμα, στο τέλος του 2008 συστάθηκε επιτροπή ορκωτών λογιστών σε στενή συνεργασία με κοινωνικά κινήματα για τον έλεγχο του δημοσίου χρέους, ενώ συνεχίζεται ακόμα η πίεση για την ενσωμάτωση του λογιστικού ελέγχου και στο Σύνταγμα. Αυτή τη στιγμή, η Βραζιλία ξοδεύει σε τοκοχρεολύσια το 36% του προϋπολογισμού της, ενώ για την Υγεία λιγότερο από 5% και για την Παιδεία, λιγότερο από 3%.
Το 2001, στο Περού η επιτροπή ελέγχου συστάθηκε από το ίδιο το Κογκρέσο για τη διερεύνηση του συσσωρευμένου χρέους της προηγούμενης κυβέρνησης Φουτζιμόρι. Ενώ τον Αύγουστο του 2005, για τον έλεγχο του εξωτερικού χρέους της Παραγουάης κινήθηκαν οι ίδιοι οι πολίτες συστήνοντας ειδικές ελεγκτικές επιτροπές.
Στη Βολιβία το Δεκέμβρη του 2009, με απόφαση της Κάτω Βουλής ψηφίστηκε η σύσταση επιτροπής, με τη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών για τον έλεγχο του χρέους.
Στις Φιλιππίνες, συμμαχία κοινωνικών κινημάτων απαίτησε από την κυβέρνηση να προβεί σε επίσημο λογιστικό έλεγχο του ιδιαίτερα μεγάλου εξωτερικού χρέους της χώρας. Το κοινοβούλιο, κάτω από την κοινωνική πίεση πήρε πράγματι θετική απόφαση, την οποία όμως σταμάτησε η Γερουσία. Αυτό, κάθε άλλο αποθάρρυνε τους πολίτες, οι οποίοι κινητοποιήθηκαν σ’ ολόκληρη τη χώρα, οργανώθηκαν, και το 2008 συνέστησαν δική τους ανεξάρτητη επιτροπή ελέγχου.
Η περίπτωση του Εκουαδόρ είναι γνωστή για την ευτυχή της κατάληξη. Κι εκεί, τα κοινωνικά κινήματα που είχαν εν τω μεταξύ δραστηριοποιηθεί από τα πριν, βρήκαν ευήκοον ους στο πρόσωπο του νέου προέδρου Κορέα και με τη βοήθεια διεθνών οργανισμών κατόρθωσαν να διαχωρίσουν το σύνολο του χρέους σε νόμιμο και παράνομο και να το επαναδιαπραγματευθούν με καλύτερους όρους.

Οι περισσότερες αναπτυσσόμενες χώρες είναι χρεωμένες μέχρι το λαιμό
με δάνεια τα οποία ως επί το πλείστον είναι χαρακτηρισμένα ως απεχθή. Η Ζιμπάμπουε ακολουθεί τα βήματα των λατιναμερικάνικων χωρών και οργανώνει επιτροπές πολιτών για τον έλεγχο του δικού της χρέους.
Για την διαλεύκανση και ακύρωση του χρέους αναπτυσσόμενων κυρίως χωρών δραστηριοποιούνται διεθνείς οργανισμοί με σημαντικούς πόρους, εμπειρία και τεχνογνωσία, όπως οι CADTM, EURODAD, και JUBILEE DEBT COALITION, στους οποίους θα μπορούσε να απευθυνθεί και η Ελλάδα, μιας και ανήκει πλέον στην κατηγορία των υπερχρεωμένων και χωρίς καμιά αμφιβολία, καταδικασμένων χωρών.
Στα καθ’ ημάς τώρα. Θα μπορούσαν να συσταθούν και στην Ελλάδα παρόμοιες επιτροπές ελέγχου από πολίτες, με την απαίτηση μέρος του χρέους να κηρυχτεί απεχθές; Κατά τη γνώμη μου, ναι, βάσει μαρτυριών των καθ’ ύλην αρμοδίων.
Δια στόματος λοιπόν του προέδρου του Eurogroup Γιουνκέρ έχουμε την εξής μαρτυρία: «Ήξερα ότι το πρόβλημα αυτό θα έφθανε, διότι συζητούσαμε, οι Γερμανοί, οι Γάλλοι, ο πρόεδρος Ζαν Κλοντ Τρισέ στην ΕΚΤ, η Επιτροπή (ευρωπαϊκή) και εγώ ο ίδιος, για τις προοπτικές για αυτό που δεν ήταν τότε γνωστό, όπως αυτό που αποκαλούμε ελληνική κρίση». Κοντολογίς, οι Γερμανοί και οι Γάλλοι συνέχιζαν εν γνώσει τους να μας δανείζουν διότι « κέρδιζαν τεράστια ποσά από τις εξαγωγές τους προς την Ελλάδα». Η δήλωση αυτή εμπίπτει σε έναν από τους τρεις λόγους σύμφωνα με τους οποίους ένα χρέος μπορεί να χαρακτηριστεί απεχθές.
Οι δανειακές συμβάσεις, οι λόγοι σύναψης, οι όροι, καθώς και τα επιτόκια δανεισμού, ουδέποτε έγιναν γνωστά στον ελληνικό λαό, ούτε και είναι προσβάσιμα, ακόμα και τώρα, εν μέσω μάλιστα του πυρετού της «Διαύγειας». Άρα, ένας ακόμα όρος του επαχθούς χρέους φαίνεται να ικανοποιείται.
Ωφέλησαν όμως τα δάνεια αυτά τον ελληνικό λαό; Το εάν και κατά πόσον, θα πρέπει να διερευνηθεί. Υπάρχουν όμως τρεις τουλάχιστον γνωστές και ύποπτες υποθέσεις που σχετίζονται με διακίνηση μαύρου χρήματος, με δωροδοκία, σπατάλη και με ιλιγγιώδεις υπερχρεώσεις. Αυτές είναι:
α) οι προμήθειες του δημόσιου τομέα (π.χ. περίπτωση Siemens, με ομολογίες Χριστοφοράκου, Τσουκάτου κ.α.),
β) οι εξοπλισμοί, όπου για ορεκτικό έχουμε τις μαρτυρίες του αναπληρωτή υπουργού εθνικής άμυνας. Λέει λοιπόν ο κ. Μπεγλίτης: «Κάποιοι έγιναν πλούσιοι και βρίσκονται εντός και εκτός του Πενταγώνου». Μιλάει για «κατασκευασμένες αμυντικές δαπάνες», για «πανηγύρι εξοπλισμών», για το ότι «φτιάχτηκαν περιουσίες, ενδεχομένως και πολιτικές καριέρες», και
γ) οι Ολυμπιακοί Αγώνες, οι οποίοι είναι γνωστό ότι κόστισαν πολλές φορές πάνω από τον αρχικό προϋπολογισμό, μπορεί και 20 δις ευρώ, και για τους οποίους η συναίνεση υφαρπάχτηκε μέσα από έντονη και κατευθυνόμενη προπαγάνδα, όπως αποκάλυψε σε πρόσφατο σημείωμά του ο Φ. Συρίγος στην Ελευθεροτυπία (4/1/2011).
Το τελευταίο δε δάνειο των 110 δις αρχίζει ήδη να αποκτά τα χαρακτηριστικά εκείνα που θα μπορούσαν να το τοποθετήσουν στην κατηγορία του απεχθούς. Δεν είναι προς όφελος του ελληνικού λαού, αλλά των πιστωτριών τραπεζών και παρέχεται σε μια ήδη υπερχρεωμένη χώρα.
tvxs.gr

Ωδή στην ανυπακοή


 Αντιλαμβάνομαι πόσο είναι κοινότοπο να υπερασπισθείς την «ανυπακοή» σε μια χώρα όπου οι νόμοι παραβιάζονται συστηματικά.
Το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι η ανυπακοή, αλλά η υπακοή: στους κλέφτες του δημόσιου πλούτου και στους καταχραστές της εξουσίας. Γι’ αυτό, η ανυπακοή σε μια εξουσία που έχει σαν κανόνα την παραβίαση των κανόνων του κοινωνικού συμβολαίου δεν είναι μόνο δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση, σύμφωνα με τη «Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη» του 1789.
Αλλά ας έλθουμε στο ψητό. Γιατί ξαφνικά ανακαλύψαμε ότι το κράτος κινδυνεύει από πολιτική και κοινωνική ανυπακοή; Το σενάριο των οργανικών διανοουμένων του συστήματος περιγράφει ισχυρά οργανωμένα συμφέροντα που στοχεύουν στην υπεράσπιση κεκτημένων και στην αποσάθρωση των πολιτικών και κομματικών θεσμών. Με βάση αυτό το σενάριο, η δράση της κοινωνίας των πολιτών θυσιάζεται στον βωμό ιδιοτελών κομματικών συμφερόντων.
Ας μεταφράσουμε τι λέει αυτή η very nice (όπως θα έλεγε και ο αντιεξουσιαστής πρωθυπουργός μας) πρόταση: Οτι ισχυρά οικονομικά συμφέροντα, όπως εργάτες, αγρότες, μαθητές, νοικοκυρές, εμπορικοί αντιπρόσωποι, γονείς, δάσκαλοι κ. λπ. στοχεύουν στην αποσάθρωση πολιτικών κομμάτων και θεσμών! Ποιων; Του κόμματος των εργολάβων και του θεσμού της μίζας. Οτι η κοινωνία των πολιτών υπονομεύεται από τα ισχυρά ιδιοτελή συμφέροντα κομματικών σχηματισμών.
Οτι ο ΣΥΡΙΖΑ (γιατί αυτός κρύβεται πίσω από τις λέξεις) βρίσκεται πίσω από τα πάντα είναι κάτι το παλιό. Οτι, όμως, είναι ισχυρός κομματικός μηχανισμός είναι κάτι καινούριο. Θα πρέπει τα παπαγαλάκια των εργολάβων να αποφασίσουν: Ή είναι ισχυρός ή βρίσκεται στα πρόθυρα της διάλυσης. Και τα δύο δε μπορεί να συμβαίνουν. Οσο για το ιδιοτελές, πολύ μου αρέσει. Ιδίως όταν χρησιμοποιείται σε αντιπαράθεση με τη γνωστή ανιδιοτέλεια των υπουργών του ΠΑΣΟΚ και της Ν. Δ.
Η ανομία, λοιπόν, βασιλεύει στην Ελλάδα του σήμερα; Ναι, αλλά ποιος την υποδαυλίζει; Ποιοι είναι οι τζαμπατζήδες που λεηλατούν το κράτος; Αυτοί που δεν πληρώνουν τα παράνομα διόδια ανύπαρκτων εθνικών δρόμων, τα υπέρογκα εισιτήρια των συγκοινωνιών, το χαράτσι των απογευματινών ιατρείων, τους εξοντωτικούς λογαριασμούς της ΔΕΗ ή το κεφάλαιο που φοροκλέβει και εισφοροκλέβει νόμιμα και παράνομα, αλλά πάντα με την ανοχή του κράτους;
Στο ερώτημα υπάρχει η αληθοφανής απάντηση των «ρεαλιστών». Αυτοί που λένε ότι «αυτή είναι η Ελλάδα», έχεις δίκιο, αλλά το «δεν πληρώνω δεν πληρώνω» είναι αντικειμενικά υπέρ των πλουσίων. Σου λένε «’ντάξει ρε παιδί μου, αλλά αφού το κράτος δεν μαζεύει φόρους, ποιος θα πληρώσει τους δρόμους, τις μεταφορές, τα νοσοκομεία, την Παιδεία;». Ελα ντε, ποιος; Οι εργολάβοι; Φτου κακά. Οι πλούσιοι; Δεν το θέλει ούτε ο θεός. Οι τράπεζες; Εδώ γελάνε. Οι φοροφυγάδες; Αντε να τους πιάσεις.
Γι’ αυτό σου λένε, σκάσε και πλήρωνε, αλλιώς δεν θα έχεις δημόσιους δρόμους, μεταφορές, παιδεία, υγεία. Είναι η περίφημη ιδεολογία που θέλει στο κεφάλαιο να πηγαίνουν τα κέρδη και στο κράτος οι ζημίες. Η φοροκλοπή, το ρουσφέτι οι μίζες, η εξαγορά δημόσιων λειτουργών, δημόσιων έργων και προμηθειών είναι τέκνα της ανομίας της πολιτικής και των πολιτικών που κυβέρνησαν την Ελλάδα. Και δεν υπάρχει συλλογική ευθύνη σ’ αυτά. Ούτε μαζί τα φάγαμε ούτε μαζί δημιουργήσαμε τα χρέη. Η έννοια της συλλογικής ευθύνης δεν ίσχυσε ούτε στη δίκη της Νυρεμβέργης. Δεν δικάστηκε ο γερμανικός λαός ως υπεύθυνος για τις ναζιστικές θηριωδίες, αλλά οι ναζιστές ηγέτες.
Ας μην κατασκευάζουν, λοιπόν, θεωρίες συνωμοσίας και αν ψάχνουν για υποκινητές ας κοιτάξουν τον καθρέπτη. Η ανυπακοή είναι νόμιμη σύμφωνα και με τις αρχές του φιλελευθερισμού. Βασικές συνταγματικές διατάξεις έχουν παραβιασθεί με την ψήφιση του Μνημονίου. Οπως και βασικά κοινωνικά δικαιώματα έχουν καταργηθεί. Η ανυπακοή και η αντίσταση σε αυτά δεν είναι μόνο δικαίωμα αλλά και υποχρέωση.
ΥΓ.: Οταν μια κυβέρνηση νομοθετεί με σκοπό να τιμωρήσει όσους διαφωνούν μαζί της και κινητοποιούνται, χάνει κάθε επαφή με την κοινωνία και, φυσικά, με τη λαϊκή αποδοχή.
politismos politis

«Ώρα να αποχωρήσει ο Καντάφι»

Την αποχώρηση του Λίβυου ηγέτη Μουάμαρ Καντάφι ζήτησε σήμερα η γερμανίδα καγκελάριος Άνκελα Μέρκελ χαιρετίζοντας παράλληλα την απόφαση που υιοθέτησε το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.

«Είναι ώρα να αποχωρήσει», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Μέρκελ.

«Η ομόφωνη απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ είναι ένα ισχυρό μήνυμα προς τον Καντάφι και τους άλλους τυράννους ότι οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν θα παραβλεφθούν», υπογράμμισε η καγκελάριος, η οποία χαιρέτισε «την αποφασιστικότητα της διεθνούς κοινότητας να καταδικάσει τις βιαιότητες του Καντάφι».

Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ αποφάσισε να επιβάλει σοβαρές κυρώσεις εναντίον του συνταγματάρχη, της οικογένειάς του και των συνεργατών του.

Εξάλλου η Μέρκελ και ο αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα συμφώνησαν στη διάρκεια μίας χθεσινής τους τηλεφωνικής συνομιλίας ότι «ο συνταγματάρχης Καντάφι έχασε κάθε νομιμότητα» ως ηγέτης της Λιβύης, όπως ανέφερε σε ανακοίνωσή του ο αναπληρωτής εκρπόσωπος Τύπου της γερμανικής κυβέρνησης Κρίστοφ Στέγκμανς.
newsdeast.gr

Τα… καμένα χαρτιά

thumb
Όλοι οι άνθρωποι του πρω­θυπουργού, αυτοί δηλαδή που ο ίδιος εκσφενδόνισε στο πολιτικό στερέωμα, εί­ναι πια «καμένα χαρτιά», με αποτέλεσμα οι «πρωθυπουργήσιμοι» του ΠΑΣΟΚ να διεκδικούν εκ νέου ρόλο σε μια νέα δομή κυβερνητικής εξουσίας, με τον πρωθυπουργικό να είναι πιο… λει­τουργικός και όχι το μοντέλο του «αν­θρώπου ορχήστρα» που επιχειρεί μέχρι τώρα.
Καίγοντας γρήγορα τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, ο οποίος είναι προ­φανές ότι πέφτει από το ένα λάθος στο άλλο, λόγω απειρίας και έλλειψης πολι­τικών αντανακλαστικών, απαξιώνοντας τον Γιώργο Πεταλωτή, έναν βουλευ­τή της Θράκης που για να συντηρήσει την έδρα του πρέπει να απουσιάζει από την Αθήνα και το γραφείο του τρεις μέ­ρες την εβδομάδα, με αποτέλεσμα να υπάρχει μια δυσχέρεια με τη φυσική απουσία του κυβερνητικού εκπροσώ­που κάθε Σαββατοκύριακο, ο Γιώργος Παπανδρέου έχει σχεδόν ξεμείνει από συνεργάτες.
Επίσης, μετά το «ξύλο» που έφα­γε ο Γιάννης Ραγκούσης για αυτήν την επιτροπή επικοινωνιακού σχεδιασμού από τους άλλους υπουργούς, αποφά­σισε ότι δεν τον παίρνει να κάψει όλο του το πολιτικό κεφάλαιο και διακριτι­κά αποσύρθηκε από την πρώτη γραμμή σχεδιασμού της κυβερνητικής δράσης, με αποτέλεσμα ένα μεγάλο κενό... Ο Ραγκούσης ασχολείται αποκλειστικά με το αντικείμενό του στο υπουργείο Εσωτερικών, αποφεύγει συστηματικά τη δημοσιότητα και την εμπλοκή του στην υπεράσπιση του κυβερνητικού έργου, ενώ το ίδιο κάνει και ο Παύλος Γερουλάνος, έπειτα από σοβαρές πολι­τικές διαφωνίες για την επικοινωνιακή στρατηγική, παρά το γεγονός ότι βρί­σκεται πιο κοντά στον πρωθυπουργό. Ο υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας δεν μπορεί να αποκτήσει δικό του πολιτικό βηματισμό και παρά την υψηλή κυβερνητική θέση, δεν έχει καταφέρει να πλασαριστεί δυνατά στο πολιτικό προσωπικό της χώρας, ενώ σε πολιτικό επίπεδο λειτουργεί ακόμα ως σύμβουλος του Γιώργου (και οι άλλοι κάπως έτσι τον αντιμετωπίζουν).
Ο Θόδωρος Πάγκα­λος έχει αποσύρει μετά τον ανασχη­ματισμό τις καλές υπηρεσίες συντονι­σμού, ασχολούμενος μό­νο με όσα θεσμικά έχει αναλάβει, ενώ και ο Χάρης Παμπούκης σπρώχνει το θέμα των επενδύσεων, χωρίς να ασχολείται με τα δρώμενα της λοι­πής κυβέρνησης.
Ακόμα και η Ρεγγίνα Βάρτζελη, που είδε ότι κινδύνευε να μην ορκιστεί πο­τέ γραμματέας του πρωθυπουργού, επιχειρεί να πάρει αποστάσεις από τον άλλοτε «στρατευμένο» ρόλο της, όχι γιατί δεν θέλει να υπηρετεί τον πρω­θυπουργό, αλλά κυρίως για να προστα­τεύσει τη λειτουργία της.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, που επιχεί­ρησε να επιβάλει το δικό του πολιτι­κό προσωπικό απέναντι στο   οργανωμέ­νο ΠΑΣΟΚ, κα­τάλαβε     τις τελευταίες μέρες ότι τα περιθώρια για αυτοσχε­διασμούς    και νεωτερισμούς έχουν τελειώσει. Όλο και περισσότερο τον τελευταίο και­ρό αναλώνεται σε μακροσκε­λείς διυπουργικές συσκέψεις για την αντιμετώπιση μεγάλων θεμάτων.
Αυτό όμως δεν αρκεί. Τα πρωτο­κλασάτα στελέχη επιθυμούν τη δημιουργία μιας κυβερνη­τικής επιτροπής που θα τρέχει όλο το κυβερνη­τικό έργο και θα λειτουρ­γεί και ως επιτροπή δια­χείρισης κρίσης.
Ο Παπανδρέου επιχειρεί να ξεφύγει από τον εναγκαλισμό αυτό με διάφο­ρους τρόπους. Δεν είναι άλλωστε τυ­χαίο ότι μόλις προχτές ανέθεσε προφο­ρικά εν μέσω Υπουργικού Συμβουλίου στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου (!!!) να δημιουργήσει μια επιτροπή χαμηλόβαθμων αξιωματούχων από όλα τα υπουργεία προκειμένου να υπάρχει συ­ντονισμός σε μέτρα που αφορούν πρό­στιμα, εισοδηματικά ζητήματα και άλ­λα σχετικά, μετά το πρόβλημα που προκλήθηκε από την περίφημη εγκύκλιο για τα αναδρομικά των αυθαιρέτων.
Έμπειρα υπουργικά στελέχη επιμέ­νουν ότι δημιουργεί αίσθηση το γε­γονός ότι ο πρωθυπουργός μέσα στο Υπουργικό Συμβούλιο αρνήθηκε να προβεί σε παραινέσεις στους υφυ­πουργούς ώστε να ενημερώνουν τους υπουργούς για εγκυκλίους και αποφά­σεις τους, ακόμα και αν αυτές είναι στο πλαίσιο των αποκλειστικών αρμο­διοτήτων τους. Οι συνεργάτες του λέ­νε ότι είναι προβληματισμένος και να σκέφτεται με ποιο τρόπο θα αντιδρά­σει, αλλά αυτή τη στιγμή υπερτερούν οι εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι οποίες συνδέονται άμεσα και με την μακροημέρευση της παρούσας κυ­βέρνησης...
Μικρό καλάθι…
Χαμηλές προσδοκίες επιχειρεί να καλλιεργήσει η κυβέρνηση σχετικά με τα ταξίδια σε ευρωπαϊκές πρωτεύου­σες του πρωθυπουργού. Η συνάντηση με τη Γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ θεωρείται η δυσκολότερη, γι’ αυτό και ο Παπανδρέου αρκείται στο να διατυπώσει καθαρά τις θέσεις της Αθήνας και κυρίως να ζητήσει να προωθηθεί ανεξάρτητα των εξελίξε­ων στο σύμφωνο ανταγωνιστικότητας η τήρηση των ευρωπαϊκών δεσμεύσε­ων για επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους, αλλά και μείωση του επι­τοκίου. Τα ίδια με πιο εμφαντικό τρόπο θα θέσει και στη φινλανδική πολιτική ηγεσία, που δείχνει να μην συμμερί­ζεται καθόλου τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ευρωπαϊκός Νότος και συχνά είναι πιο σκληροί στις δηλώσεις τους από τους Γερμανούς. Το ότι ο Όλι Ρεν, ο αρμόδιος για τα οικονομικά επί­τροπος, είναι Φινλανδός δεν είναι τυ­χαίο…
to pontiki

Η αραβική κρίση σαμποτάρει τις ελληνικές εξαγωγές



Ισχυρό πλήγμα στις εξαγωγές προς τις χώρες του αραβικού κόσμου αναμένεται να επιφέρει η ισχυρή κρίση που έχει ξεσπάσει στην ευρύτερη περιοχή, με αποκορύφωμα την έντονα έκρυθμη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στη Λιβύη.

Οι ελληνικές εξαγωγικές επιχειρήσεις εμφανίζονται έντονα επιφυλακτικές απέναντι στα εν λόγω κράτη (Λιβύη, Αίγυπτος, Τυνησία, Υεμένη, Μπαχρέιν), λόγω της ρευστής πολιτικής κατάστασης και των ισχυρών κοινωνικών αντιδράσεων. Τα πρώτα σημάδια επιρροής της παραπάνω κατάστασης στον ελληνικό εξαγωγικό κλάδο αναμένεται να εμφανιστούν μέσα στο πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους, ενώ σε περίπτωση που η κρίση δεν κοπάσει μέχρι τον Απρίλιο, εκφράζονται φόβοι ότι οι διμερείς εμπορικές συναλλαγές με τις εν λόγω χώρες θα πληγούν καίρια για όλο το 2011.

«Παρατηρούμε ήδη ένα πάγωμα των ελληνικών εξαγωγών κυρίως προς τη Λιβύη, καθώς και προς την Αίγυπτο, την Τυνησία και την Αλγερία», δηλώνει στη Voria.gr ο πρόεδρος του Συνδέσμου Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος (ΣΕΒΕ), Δημήτρης Λακασάς, εκφράζοντας παράλληλα το φόβο να μην επεκταθεί η εν λόγω ασταθής κατάσταση σε μεγαλύτερα κράτη, όπως η Σαουδική Αραβία και να μην επηρεαστούν γενικότερα οι χώρες του Κόλπου.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι ελληνικές εξαγωγές προς τον αραβικό κόσμο την τρέχουσα περίοδο είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης λόγω της πολιτικοοικονομικής κατάστασης που αντιμετωπίζουν. «Μέχρι σήμερα υπήρχε μια εμπιστοσύνη απέναντι στους πελάτες από αυτές τις χώρες, η οποία τώρα έχει χαθεί στο μακροοικονομικό περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί. Εκεί που είχαμε αρχίσει να πιστεύουμε και να ταργκετάρουμε την εν λόγω αγορά, τώρα έχει επέλθει ο φόβος και η ανησυχία», υπογραμμίζει ο κ. Λακασάς.
Το μεγαλύτερο ζητούμενο, σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΣΕΒΕ, είναι η διάρκεια της κρίσης και το μέγεθος της αρνητικής επιρροής που αυτή θα έχει στις εμπορικές σχέσεις της Ελλάδας με τις χώρες αυτές. «Εάν πάρουμε το ενδεχόμενο ότι η κρίση στην περιοχή θα διαρκέσει μέχρι τον Μάρτιο, τότε ο αντίκτυπος θα φανεί στα οικονομικά αποτελέσματα του α' εξαμήνου και εάν υπάρξει σταθεροποίηση από τον Απρίλιο, τότε θα αρχίσουμε να βλέπουμε μια σχετικά ανάκαμψη στο δεύτερο εξάμηνο, καθώς δεν θα έχει υποστεί τόσο σημαντικό ρήγμα το γενικότερο εμπορικό κλίμα. Εάν όμως η κρίση διαρκέσει περισσότερο, για παράδειγμα ένα εξάμηνο ακόμα, τότε θα υπάρξει μεγάλο ρήγμα στις διμερείς σχέσεις», τονίζει χαρακτηριστικά.
Από την πλευρά του ο πρόεδρος του ελληνοαραβικού επιμελητηρίου και πρώην υφυπουργός Οικονομικών, Χρήστος Φώλιας, προβλέπει σημαντική μείωση του αριθμού των ελληνικών εξαγωγών προς τον αραβικό κόσμο, αποφεύγοντας ωστόσο να κάνει μια ξεκάθαρη πρόβλεψη, καθώς – όπως αναφέρει – η κατάσταση είναι ακόμη ιδιαίτερα ρευστή. «Έχουν σταματήσει πολλές οικονομικές δραστηριότητες στην ευρύτερη περιοχή και κυρίως στη Λιβύη, η οποία ουσιαστικά καίγεται. Παρατηρούμε αρκετές επενδύσεις να παγώνουν και ελληνικές κυρίως κατασκευαστικές εταιρείας να γυρνάνε πίσω. Για να επανέλθει η κατάσταση σε φυσιολογικά επίπεδα χρειάζεται ειρήνη και ομαλή λειτουργία της χώρας», αναφέρει.
Σχετικά με την κατάσταση στην Αίγυπτο και τις οικονομικές σχέσεις της Ελλάδας με την εν λόγω χώρα, ο κ. Φώλιας δηλώνει πως η κατάσταση εκεί έχει εκτονωθεί, υπογραμμίζοντας ωστόσο πως απαιτούνται ριζικές αλλαγές, προκειμένου να επανέλθει η ηρεμία στην περιοχή, ενώ επισημαίνει πως το Επιμελητήριο κάνει ότι περνάει από το χέρι του, προκειμένου να ενισχυθούν οι διμερείς σχέσεις και να καλυφθεί το χαμένο έδαφος.
Σε ικανοποιητικό επίπεδο οι εξαγωγές τα τελευταία χρόνια
Οι καλές σχέσεις Ελλάδας – αραβικού κόσμου αποτυπώνονται στις εξαγωγές της χώρας μας προς τις εν λόγω χώρες, καθώς και στο γενικότερο επίπεδο των εμπορικών σχέσεων. Η Αίγυπτος αποτελεί τον σημαντικότερο πελάτη των ελληνικών εταιριών, με το σύνολο των εξαγωγών της χώρας μας να αγγίζει τα 110 εκατ.ευρώ για το πρώτο επτάμηνο του 2010, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat, που έχει στην κατοχή του ο ΣΕΒΕ.
«Σε γενικές γραμμές, πριν ξεσπάσει η κρίση, οι ελληνικές εξαγωγές προς τις αραβικές χώρες ήταν σε πολύ καλά επίπεδα, με βασικότερους πελάτες μας να αποτελούν η Αίγυπτος, καθώς και η Σαουδική Αραβία», τονίζει ο αντιπρόεδρος του ελληνοαραβικού επιμελητηρίου και υπεύθυνος εξαγωγών της Olympia Electronics, Παντελής Αντάρ, επισημαίνοντας ωστόσο ότι σε αρκετές χώρες, όπως πχ. στην Αλγερία οι διμερείς σχέσεις έχουν δυσχεράνει.
Ο κ. Φώλιας, από την άλλη πλευρά, δηλώνει ότι ναι μεν είναι σημαντικές οι εμπορικές συναλλαγές της Ελλάδας με τις αραβικές χώρες, αλλά είναι χαμηλές σε σχέση με τις γενικότερες καλές σχέσεις της χώρας μας με τα εν λόγω κράτη. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελούν οι εξαγωγές προς τον Λίβανο. Συγκεκριμένα, ενώ την περίοδο Ιανουαρίου – Ιουλίου 2010 έχουν αυξηθεί σημαντικά κατά 83,7%, ανέρχονται μόλις στα 12,26 εκατ. ευρώ.
Αξιοσημείωτο είναι, τέλος, το επίπεδο των ελληνικών εξαγωγών προς το Ιράκ, οι οποίες το πρώτο επτάμηνο του προηγούμενου έτους εκτοξεύθηκαν κατά 578,5% και ανήλθαν στα 53,63 εκατ. ευρώ, σε σύγκριση με την ίδια περίοδο του 2009, που είχαν ύψος μόλις 4.000 ευρώ.
parapolitika.gr

«Νέα σκληρά μέτρα ή δραχμή»

Εκείνη την παγερή νύχτα της Τρίτης, 22 Φεβρουαρίου, στο Βερολίνο ο πρωθυπουργός θα τη θυμάται για καιρό. Η υποδοχή που επεφύλαξαν ο Τύπος και η γερμανική ελίτ στον Γιώργο Παπανδρέου θύμιζε κάτι από το περσινό κλίμα, πριν από την υπογραφή του μνημονίου, όταν η διεθνής κοινότητα αντιμετώπιζε τον Ελληνα πρωθυπουργό στις αγωνιώδεις περιοδείες του με μια σχεδόν ανοιχτή εχθρική καχυποψία. Ισως όχι τον ίδιο, σίγουρα όμως την κοινωνία που εκπροσωπούσε. Εκτοτε μεσολάβησαν το μνημόνιο και η απόφαση του Παπανδρέου να εφαρμόσει την πιο αντιδημοφιλή πολιτική που υπήρξε ποτέ μπας και σωθεί η χώρα από τη χρεοκοπία.

Το πολιτικό θάρρος που επέδειξε ο πρωθυπουργός κέρδισε τη συμπάθεια και την εκτίμηση των εταίρων του, πλην όμως δεν έφτασε για να βγει η χώρα από το παραλυτικό αδιέξοδο όπου μπήκε με ευθύνη κυρίως του πολιτικού κόσμου. Οχι μόνο δεν έφτασε, αλλά είναι προφανές ότι για να υπογράψουν τη διάσωσή μας οι δανειστές θα ζητήσουν και άλλα σκληρότερα μέτρα, σαν να θέλουν να μας τιμωρήσουν για όλο αυτό το δημοσιονομικό πάρτι της Μεταπολίτευσης.

Το βράδυ της περασμένης Τρίτης στο Βερολίνο, με τις πολικές θερμοκρασίες και το παγωμένο αγιάζι που κατεβαίνει από τις ρωσικές στέπες και σου κόβει την ανάσα, ο Παπανδρέου βρήκε μπροστά του έναν τοίχο. Με ευγένεια και τακτ, η Γερμανίδα καγκελάριος αφού άκουσε προσεκτικά τον Ελληνα πρωθυπουργό, του ξεκαθάρισε ότι δεν θα υπάρξει καμία ειδική εξαίρεση για την Ελλάδα στο ζήτημα του χρέους. Εκανε δηλαδή σαφές στον Ελληνα συνομιλητή της ότι η Ε.Ε. δεν θα επιτρέψει την αγορά ομολόγων και τη χορήγηση δανείων στις χώρες που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν το χρέος τους ώστε να επαναγοράσουν μέρος των υποχρεώσεών τους. Του ξεκαθάρισε ότι δεν θα υπάρξουν ειδικές διευθετήσεις για την Ελλάδα και επέμεινε ότι η δημοσιονομική λιτότητα είναι μονόδρομος για τις υπερχρεωμένες οικονομίες σαν τη δική μας. Το μόνο ζήτημα που άφησε ανοιχτό ήταν η επιμήκυνση στην αποπληρωμή των 120 δισ. που μας έδωσαν το ΔΝΤ και η Ε.Ε. όταν υπογράψαμε το μνημόνιο. Η εξέλιξη αυτή είναι προφανώς εξαιρετικά αρνητική για την Ελλάδα, αφού στην παρούσα τεταμένη κοινωνικά συγκυρία μάς καταδικάζει στη συνέχιση της ύφεσης, της ανεργίας και της σκληρής λιτότητας, επεκτείνοντας χρονικά το πρόγραμμα της δημοσιονομικής προσαρμογής στο άγνωστο και απροσδιόριστο μέλλον.

Μολονότι ο Ελληνας πρωθυπουργός τής εξήγησε ότι αν δεν υπάρξει χαλάρωση της πολιτικής του μνημονίου η χώρα θα κινδυνέψει να μπει λόγω μιας πιθανής κοινωνικής έκρηξης σε τροχιά ακυβερνησίας, η Μέρκελ έδειχνε αμετάπειστη. Η μόνη δυνατή σωτηρία της χώρας είναι η αυστηρή προσήλωση στο μνημόνιο χωρίς χαλάρωση.

Ακόμα και αν δεν φαίνεται φως στο τούνελ, όπως παραδέχτηκε ο υπουργός Οικονομικών στη Βουλή, η τρόικα πιστεύει ακράδαντα ότι η σωτηρία θα έρθει μέσα από την εφαρμογή του προγράμματος λιτότητας. Το πιο δυσάρεστο όπως σημειώνει άλλωστε και η έκθεση της Κομισιόν για την πορεία της ελληνικής προσαρμογής που δόθηκε στη δημοσιότητα την περασμένη Πέμπτη είναι ότι οι Βρυξέλλες δεν θεωρούν εγγυημένη την επιτυχία αυτής της πολιτικής.  Η κυρία Μέρκελ φαίνεται ότι έκανε σαφές στον πρωθυπουργό ότι οι θυσίες είναι μονόδρομος για την Ελλάδα και ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, εννοώντας προφανώς ότι είτε η πολιτική ηγεσία της χώρας και η ελληνική κοινωνία θα αναλάβουν το κόστος μιας επίπονης, βασανιστικής και χρονοβόρας πορείας προς τη δημοσιονομική εξυγίανση είτε η Ελλάδα θα ακολουθήσει άλλους δρόμους, που ενδέχεται να την οδηγήσουν στο άγνωστο: ακόμα και στη δραχμή, όπως έσπευδε να προεξοφλήσει στο πρωτοσέλιδό της, την ίδια μέρα, μία από τις πλέον έγκυρες εφημερίδες της Γερμανίας, η «Sueddeutsche Zeitung», που κινείται στον χώρο του μετριοπαθούς κέντρου.

Είναι άλλωστε κοινό μυστικό πλέον στις ευρωπαϊκές καγκελαρίες ότι οι μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα έχουν αρχίσει να χαλαρώνουν και ότι η κυβέρνηση κλυδωνίζεται από τις εσωτερικές αντιφάσεις της, καθυστερώντας δραματικά την εφαρμογή των διαρθρωτικών μέτρων.

Οσοι είδαν τον πρωθυπουργό μετά τη συνάντησή του με τη Μέρκελ λένε ότι με δυσκολία έκρυβε την κατήφειά του.
proto thema online

Εγκλωβισμένοι στα... μνημόνια!

Απλήρωτα χρέη του Δημοσίου, τα οποία μπορεί να φτάνουν έως και 3 δισ. ευρώ, αναγκάζουν το υπουργείο Οικονομικών να θεσπίσει νέο πακέτο μέτρων μακράς διαρκείας
Δέκα μήνες μετά την ψήφιση του μνημονίου, και ενώ έχουν μεσολαβήσει τρεις αναθεωρήσεις, η ελληνική οικονομία βρίσκεται ακόμη στο... σημείο μηδέν. Τα πακέτα μέτρων διαδέχονται το ένα το άλλο, χωρίς η κυβέρνηση να μπορεί να κλείσει έστω και ένα από τα μεγάλα μέτωπα (εργασιακό, ασφαλιστικό, κλειστά επαγγέλματα, εισπρακτικά μέτρα).
Το μέγεθος του προβλήματος αποκαλύπτεται στην έκθεση, που συνέταξε η Επιτροπή για το συμβούλιο των υπουργών Οικονομικών του Μαρτίου, όπου χρησιμοποιεί πιο σκληρή γλώσσα από αυτήν του αναθεωρημένου μνημονίου που δόθηκε τις τελευταίες μέρες στη δημοσιότητα.
Αναφέρει ότι η κυβέρνηση χάνει και πάλι το στόχο των εσόδων από τον πρώτο μήνα εκτέλεσης του προϋπολογισμού του 2011. Αποκαλύπτει «τρύπα» 1,5 έως 3 δισ. ευρώ του 2010 (το ακριβές ποσό θα οριστικοποιηθεί τον Μάρτιο), η οποία οφείλεται σε μια νέα γενιά από απλήρωτα χρέη ταμείων, δήμων, νοσοκομείων και άλλων φορέων του ευρύτερου Δημοσίου που ακόμη καταμετρώνται από την κυβέρνηση.
Εκτιμά, παράλληλα, ότι η Ελλάδα θα πληρώσει φέτος πιο πολλά από όσα υπολογίζει για τόκους εξυπηρέτησης του χρέους, τη στιγμή που δίδεται μάχη στο εξωτερικό για ευνοϊκή «επιμήκυνση» και το δικαίωμα επαναγοράς των παλαιών ομολόγων σε χαμηλότερες τιμές.
Η έκθεση αποτυπώνει σε αριθμούς τα νέα μέτρα έως το 2015 και ζητά να υπογραφούν από τους υπουργούς και την ελληνική πλευρά, ως προϋπόθεση για την εκταμίευση της δόσης. Συμπληρώνει μια σειρά από κείμενα του αναθεωρημένου μνημονίου που δόθηκαν προσφάτως στη δημοσιότητα.
Σε όλα καταγράφεται το χωρίς τέλος «φούσκωμα» των μέτρων που πρέπει να λάβει η Ελλάδα τα επόμενα χρόνια έως το 2015 τα οποία φτάνουν περίπου τα 30 δισ. ευρώ:
*Παρά τα αλλεπάλληλα πακέτα μέτρων, το 2010 δεν έχει «κλείσει». Παρατάθηκε για 1 μήνα έως το τέλος Μαρτίου το περιθώριο να ξεκαθαριστεί το «κουβάρι» των οφειλών των φορέων του Δημοσίου, οι οποίες προσωρινά υπολογίζονται από την Ε.Ε. μεταξύ 1,5 και 3 δισ. ευρώ. Κάθε απόκλιση σημαίνει πρόσθετα μέτρα φέτος.
*Γι' αυτόν το λόγο η τρόικα ζήτησε να δίδεται κάθε μήνα το 1/14 των πιστώσεων του προϋπολογισμού (εκτός από δαπάνες για μισθούς, συντάξεις και τόκους). Στόχος είναι να δημιουργηθεί μαξιλάρι αξίας 3 δισ. ευρώ περίπου που θα κριθεί τον Σεπτέμβριο αν θα διαγραφεί ή όχι.
*Επιπλέον, τον Μάιο θα θεσπιστούν με νόμο πρόσθετα μέτρα αξίας 1,741 δισ. ευρώ για φέτος, τα οποία ακόμη δεν έχουν ανακοινωθεί.
*Ο ίδιος νόμος, το «μεσοπρόθεσμο σχέδιο» θα περιλαμβάνει και το πακέτο μέτρων αξίας 17,86 δισ. ευρώ για την τριετία 2012-2014. Το πακέτο είναι δύσκολο, αφού τα πιο πολλά έσοδα αναζητώνται το 2012 (7,5 δισ. ευρώ). Θα περιλαμβάνει αυξήσεις ΦΠΑ, αντικειμενικών αξιών, επιβολή φόρων σε αυθαίρετα κ.λπ. που έχουν ήδη ανακοινωθεί, αλλά κυρίως ολική αναδόμηση του Δημοσίου. Ανατρέπονται μισθοί, δομή υπηρεσιών, περικόπτονται για χρόνια οι επενδυτικές δαπάνες, κόβονται επιδόματα (κατά 500 εκατ. ευρώ μόνο αυτό της ανεργίας), προωθούνται διά νόμου συγχωνεύσεις, λουκέτα και περικοπή προσωπικού στις ΔΕΚΟ και άλλους φορείς του Δημοσίου. Γίνονται επίσης πιο αυστηροί οι κανόνες πρόσληψης. Δεν θα αποκλείονται πλέον οι απολύσεις αν δεν ικανοποιείται ο κανόνας 1 πρόσληψη για κάθε 5 αποχωρήσεις, από τον οποίο δεν υπάρχουν πια εξαιρέσεις ούτε για κρίσιμους τομείς, όπως της υγείας και της παιδείας.
*Για το 2015 προβλέπεται νέο πακέτο μέτρων αξίας 2,5-3 δισ. ευρώ. Θα προσδιοριστεί αργότερα, αλλά θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι απομακρύνει το ενδεχόμενο να «ξεπαγώσουν» έστω και τότε συντάξεις και μισθοί.
*Επιπλέον όλων αυτών έρχονται τα 50 δισ. ευρώ αποκρατικοποιήσεων και «αξιοποίησης» της περιουσίας του Δημοσίου στον βωμό του χρέους. Η κυβέρνηση δεσμεύεται να βρει το ποσό, χωρίς όμως ορόσημο το 2015. Υποχρεούται όμως να φέρει 15 δισ. ευρώ έως το 2013 αντί για 7 δισ. ευρώ που είχε «τάξει» τον Δεκέμβριο (βλέπε ρεπορτάζ στην «Οικονομία»).
*Παράλληλα ανοίγει ξανά το μέτωπο του ασφαλιστικού, ακόμη και για τις βασικές συντάξεις, αφού επανεξετάζεται η μεταρρύθμιση του 2010. Το ίδιο ισχύει για το εργασιακό, για το οποίο θα κριθεί τον Ιούλιο αν θα υπάρξουν νέες παρεμβάσεις. Εξάλλου, ανεπαρκείς κρίθηκαν οι έως τώρα αλλαγές στην υγεία και στα κλειστά επαγγέλματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι μειώνεται στο 15% το περιθώριο κέρδους των φαρμακείων από το 2012, έρχονται προεδρικά διατάγματα για την άρση περιορισμών και κλαδικές παρεμβάσεις σε τουρισμό, εμπόριο.
Τέλος, δεν φαίνεται στον ορίζοντα: το 2012 θα οριοθετηθούν τα μέτρα του 2016, έναν χρόνο μετά αυτά του 2017 κ.λπ. έως ότου η χώρα να βγει από το μακρύ τούνελ του μνημονίου.
Enet.gr

Συγκατοίκηση ΝΔ-ΛΑΟΣ;

Φουντώνουν οι φήμες για συνεργασία μεταξύ ΝΔ και ΛΑΟΣ, σε περίπτωση που θα προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές. Η δημόσια πολεμική μεταξύ των δύο κομμάτων έχει αποκλιμακωθεί πλήρως το τελευταίο διάστημα. Στις συνεντεύξεις του, ο Γ. Καρατζαφέρης αποφεύγει κάθε προσωπική αιχμή για τον Α. Σαμαρά, προτιμώντας να βάλλει κατά της Ντόρας Μπακογιάννη, ενώ την ίδια ώρα, από τις επίσημες θέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχουν εξαλειφθεί πλήρως οι αιχμές για το κόμμα του Γ. Καρατζαφέρη.

Σύμφωνα με την «Καθημερινή της Κυριακής», οι δύο πλευρές αρνούνται επίσημα κάθε ενδεχόμενο συνεργασίας. Στο παρασκήνιο, όμως, η συζήτηση έχει ανοίξει. Και μάλιστα όχι επί ενός αόριστου μέλλοντος αλλά για το πολύ άμεσο μέλλον. Ιδίως εάν ο Πρωθυπουργός αποσίσει να οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές με λίστα, σενάριο πάντως που δεν μοιάζει το πλέον πιθανό. Σε περίπτωση εκλογών με λίστα ένα κοινό ψηφοδέλτιο θα μπορούσε να είναι μια πιθανή εκδοχή, αφού το σημερινό άθροισμα των δύο κομμάτων – ΝΔ και ΛΑΟΣ- θα υπερέβαινε, ενδεχομένως, τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ.
newsdeast.gr

ΓΝΩΜΗ H λάθος κρίση

Πέρασε διάφορες φάσεις η πολιτική και επικοινωνιακή διαχείριση αυτής της κρίσης, που µας τρώει τα σωθικά.

Πρώτα ήταν η φάση «άλλα λόγια ν’ αγαπιόµαστε».

Ηταν τότε που η «νέα διακυβέρνηση» (τουςθυµάστε;) µας διαβεβαίωνε ότι η οικονοµία µας είναι «θωρακισµένη» και την άφηνε να κατρακυλά ανενόχλητη προς την άβυσσο της χρεοκοπίας, ενώ η ίδια έψαχνε στα µουλωχτά µια ευκαιρία για πρόωρες εκλογές. Επειτα µπήκαµε στη φάση «γουέστερν».

Ηταν τότε που η φρέσκια κυβέρνηση Παπανδρέου αγωνιζόταν να απεγκλωβιστεί από τον προεκλογικό της λόγο και µας διηγιόταν την κρίση ως αναµέτρηση, σε ένα φανταστικό OK Corral, µιας αθώας χώρας µε τους κακούς κερδοσκόπους που τις επιτίθενται, ανεβάζουν τα spreads και την αποκόπτουν από τις αγορές. Κι εκείνη απαντούσε βάζοντας εξίσου φανταστικά «πιστόλια στο τραπέζι».

Κι έπειτα ήρθε ηφάση «σωθήκαµε -no problem». Oπου τα 110 δισ. του Μνηµονίου εµφανίζονταν όχι ως επαχθής δανειακή σύµβαση αλλά ως κάτι σαν βοήθεια της ΟΥΝΡΑ, και όπου η βασική αφήγηση του µέλλοντός µας ήταν µια αισιόδοξη, χαµογελαστή διαβεβαίωση πως αν είµαστε καλά και φρόνιµα παιδιά, τηρούµε όλες τις εκ του Μνηµονίου υποχρεώσεις µας και δεν γκρινιάζουµε, οι πιστωτές µας και οι αγορές θα µας αγαπήσουν ξανά, θα µας ανοίξουν την αγκαλιά και το πουγκί τους και θα αρχίσουµε από το 2012 να δανειζόµαστε ξανά, όπως πρώτα...

Η φάση αυτή τελείωσε, λοιπόν. Η επίσηµη αφήγηση της κρίσης αποδεικνύεται τώρα ότι υποτιµούσε και τις δυσκολίες εφαρµογής του Μνηµονίου και το βασικό του πρόβληµα – πως ακόµη κι αν όλα πήγαιναν περίφηµα και τα ελλείµµατα κατέβαιναν από το 16% στο 3%, το χρέος θα εξακολουθούσε να µεγαλώνει και να είναι (σε ύψη άνω του 150% του ΑΕΠ) στα µάτια όλων µη διαχειρίσιµο.

∆εν ήταν απλώς λάθος επικοινωνιακής διαχείρισης του προβλήµατος. Ηταν λάθος η αντίληψη για το πρόβληµα το ίδιο. Ως εάν το πρόβληµά µας ήταννα βρούµε κάποιον να µας δανείσει προσωρινά, µέχρι «να ηρεµήσουν οι αγορές» και να συνεχίσουν να µας δανείζουν, όπως παλιά, αφού στο µεταξύ εµείς κάνουµε το χατίρι τους και «κόψουµε κράτος», εφαρµόζοντας την αγαπηµένη τους συνταγή.

Η αντίληψη αυτή ήταν εξίσου λάθος µε την άλλη, την ηθική ερµηνεία της κρίσης, που κυριάρχησε για πολύ στον δηµόσιο λόγο.

Και που έβλεπε την κρίση ως συνέπεια µιας «αµαρτίας». Πως υποφέρουµε επειδή κάποιοι «έφαγαν τα λεφτά» (οι πολιτικοί µόνοι τους ή οι συντεχνίες των βολεµένων ή, κατά Πάγκαλον, «όλοι µαζί»). Και συνεπώς η σωτηρία µας θα πρέπει να είναι το φραγγέλιο για τους αµαρτωλούς (να βάλουµε στη φυλακή τούς πολιτικούς ή να αποκεφαλίσουµε τις προνοµιούχες συντεχνίες ή να αυτοµαστιγωθούµε, διά των βασάνων του Μνηµονίου, «όλοι µαζί», που τα φάγαµε)...

Μ’ αυτά καιµ’ αυτά, ψάχνοντας αµαρτωλούς να τιµωρήσουµε ή δανειστές να καλοπιάσουµε, αντιµετωπίζαµε τη λάθος κρίση. Και αφήναµε άλυτο το βασικό µας πρόβληµα _ την υπερδεκαετή παρακµή της πραγµατικής οικονοµίας, τον παραγωγικό µαρασµό της χώρας _ που εξακολουθεί να επιδεινώνεται, ραγδαία µάλιστα.

Και το χειρότερο είναιότι στη νέα φάση όπου µπήκαµε, τη φάση «στα ξένα χέρια», η τύχη µας εναποτίθεται σεµια γερµανική ηγεσία που και αυτή αντιµετωπίζει τη λάθος κρίση. Εξακολουθεί ναθεωρεί ότι το πρόβληµαείναι πρόβληµαδηµοσιονοµικής ανευθυνότητας, της περίφηµης «ασωτίας του Νότου», και έλλειψης ανταγωνιστικότητας (δηλαδή, πολύ ψηλών µισθών) και πάει νατο λύσει διά της γενικής, αυστηρής καιεπ’ αόριστον λιτότητας. Αφήνοντας άλυτο στο µεταξύ το αληθινό πρόβληµα της Ευρώπης (που εξακολουθεί να είναι µια βαθιάτραπεζική κρίση) και επιδεινώνοντας το πρόβληµα της ανάπτυξης των πιο αδύναµων κρίκων της, εκεί στον Νότο... Αφήσαµε άλυτο το βασικό µας πρόβληµα - την υπερδεκαετή παρακµή της οικονοµίας, τον παραγωγικό µαρασµό της χώρας - που εξακολουθεί να επιδεινώνεται, ραγδαία µάλιστα
ta nea online

H αγανάκτηση ξεχειλίζει...

thumb

Το χαράτσι σε διόδια και συγκοινωνίες και κυρίως η ποινικοποίηση των λαϊκών αγώνων βρέθηκαν στο στόχαστρο 15 συνδικαλιστικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ στον Ν. Βοιωτίας, που με ανοιχτή επιστολή στους βουλευτές της πε­ριφέρειάς τους τούς καλούσαν να καταψηφί­σουν την (ν)τροπολογία που ποινικοποιούσε «την κοινωνική δράση ως δημοκρατικό δικαί­ωμα». Η επιστολή κοινοποιήθηκε στις 14.2 στους βουλευτές Βασίλη Τόγια, Βάσω Τσόνογλου, Άρια Αγάτσα. Ιδού τι αναφέρει:
«Σύντροφοι, είναι γνωστό πως μια σειρά μέ­τρων που λήφθηκαν από τη Κυβέρνηση το 2010 και βρίσκονται σε εξέλιξη (μειώσεις αποδοχών των εργαζομένων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, αύξηση ΦΠΑ, αύξηση τιμών καυσίμων, αύξηση τιμών προϊόντων λαϊκής κατανάλωσης, απορρύθμιση στις ερ­γασιακές σχέσεις και στο κοινωνικό κράτος) έχουν οδηγήσει σε σημαντική υποχώρηση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων. Η πολιτική αυτή - αν και βρίσκεται εκτός ιδεολογικού πλαισίου ΠΑΣΟΚ - παρουσιάζε­ται από την κυβέρνηση ως ανελαστική συνέ­πεια των συμβατικών υποχρεώσεων της χώ­ρας που προκύπτουν από τις δανειακές συμ­βάσεις των Μνημονίων. Για τα θέματα αυτά πολλά έχουν ειπωθεί, πολλές συζητήσεις έχουν γίνει εντός και εκτός ΠΑΣΟΚ, πολύ με­λάνι έχει χυθεί και ο καθένας μας έχει πάρει δημόσια τη δική του θέση.
Ο “ιός” του νεοφιλελευθερισμού, όμως, φαίνεται ότι αναπτύσσεται και βρίσκει γό­νιμο έδαφος (γιατί άραγε;) και σε άλλες επιλογές της κυβερνητικής πολιτικής εκτός μνημονιακών υποχρεώσεων.
Από τις αρχές του 2011 μια νέα πολύπλευρη επιδρομή στο ήδη πιεσμένο εισόδημα των εργαζομένων βρίσκεται σε εξέλιξη. Ενδει­κτική περίπτωση η συνεχιζόμενη αύξηση της τιμής των διοδίων στο εθνικό δίκτυο αυτοκι­νητοδρόμων (για οδικό δίκτυο που δεν έχει κατασκευαστεί, χωρίς ασφαλείς εναλλακτι­κές οδικές επιλογές, χωρίς αναλογικότητα) και η πρωτοφανής και εξωπραγματική αύξη­ση κατά 40% (!!) στις τιμές των εισιτηρίων στα ΜΜΜ στην Αθήνα.
Δεν θα αναφερθούμε ούτε στις ληστρικές συμβάσεις παραχώρησης των διοδίων από την προηγούμενη κυβέρνηση της Ν.Δ. ούτε στα υπερκέρδη των εταιρειών. Όλα αυτά εί­ναι σε όλους ήδη γνωστά.
Σαν να μην έφθανε, όμως, αυτό, η Κυβέρνη­ση σε αυτή την ιδιαίτερα δύσκολη οικονομική και κοινωνική συγκυρία για τους εργα­ζόμενους αντί να επιδιώκει την κοινωνική συναίνεση - τουλάχιστον στα θέματα που μπορεί να την έχει - προκαλεί. Κατέθεσε τροπολογία στη Βουλή με την οποία ποινικο-ποιεί την κοινωνική δράση ως δημοκρατικό δικαίωμα. Καμώνεται ότι δεν αντιλαμβάνε­ται την κοινωνική αγανάκτηση και τολμά να ψελλίζει “περί ανομίας”. Ας αναζητήσει την ανομία σε άλλες κατευθύνσεις, εκεί όπου πραγματικά υπάρχει.

«Ξεχειλίζει το ποτάμι»
Σύντροφοι, “Μέτρον Άριστον”. Η Κυβέρνη­ση δείχνει να χάνει το μέτρο και τον προ­σανατολισμό της. Το ποτήρι της κοινωνικής αγανάκτησης ξεχειλίζει. Αύριο, η πολιτική κατάσταση για το ΠΑΣΟΚ θα είναι μη ανα­στρέψιμη. Ο καθένας μας ας αναλάβει, τώ­ρα, τις ευθύνες που του αναλογούν. Έχετε την ηθική και πολιτική υποχρέωση να κρού­σετε τον κώδωνα του κινδύνου στην Κυβέρ­νηση.
Την Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011 στη Βουλή θα κληθείτε να εγκρίνετε ή να απορρίψετε την τροπολογία της “ντροπής”. Το ερώτημα είναι απλό: Η κοινωνική δράση είναι Δικαίωμα στη Δημοκρατία; Η επιλογή είναι δική σας: Με τους Εργαζόμενους, τους Συνταξιούχους, τους Άνεργους ή με τις Εταιρείες και τις Τρά­πεζες; Με το ΠΑΣΟΚ των κοινωνικών αγώνων ή με τις νεοφιλελεύθερες επιλογές;
Συντροφικά, Ιωάννης Σταθάς πρόεδρος Εργ. Κέντρου Λιβαδειάς, Δημήτριος Δημητρίου πρόεδρος Εργ. Κέντρου Θήβας, Χρήστος Δαμιανίδης πρόεδρος ΕΛΜΕ Ν. Βοιωτίας, Άγγελος Μάρκου πρόεδρος Συλλόγου Εκπ/ κών Π.Ε. Λιβαδειάς, Γεώργιος Καρβούνης πρόεδρος Σωματείου Οικοδόμων Λιβαδειάς, Φώτιος Κορδάτος πρόεδρος Σωματείου «Αλ­ληλεγγύη» Εργ. Επιχ. Αλουμίνιο της Ελλά­δος, Ιωάννης Μπαμπαράκος αντιπρόεδρος Εργ. Κέντρου Λιβαδειάς, Σπύρος Κόκκινος αντιπρόεδρος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Λιβα­δειάς, Σωτηρία Μητρατζούλη γ.γ. Συλλόγου Εργαζομένων Επιμελητηρίων Κεντρικής Ελ­λάδας, Στυλιανός Κεχαγιάς αιρετός ΑΠΥΣΠΕ Στερεάς Ελλάδας, Ιωάννης Γαμβρίλης αιρε­τός ΠΥΣΠΕ Ν. Βοιωτίας, Βασίλειος Τσιάμαλος γραμμ. ΠΑΣΚ Καθηγητών Ν. Βοιωτίας, Πανα­γιώτης Θειακούλης Δ.Σ. ΕΛΜΕ Ν. Βοιωτίας, Λεωνίδας Σωτήρχος Δ.Σ. ΕΛΜΕ Ν. Βοιωτίας, Σπύρος Βαζούρας αιρετός ΠΥΣΔΕ Ν. Βοιω­τίας.
to pontiki

Μονόδρομος η αναδιάρθρωση χρέους για την Ελλάδα, εκτιμά Γερμανός «σοφός»


Ανησυχίες για την έκβαση του κρίσιμου Συμβουλίου κορυφής της ΕΕ στις 24/25 Μαρτίου εκφράζει ο οικονομολόγος Λαρς Φελντ, οικονομικός σύμβουλος και μέλος της «επιτροπής σοφών» της γερμανικής κυβέρνησης.

«Δεν έχω καλό προαίσθημα εν όψει της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. στις 24 Μαρτίου. Όλα "πακετάρονται" μαζί: ο μηχανισμός διάσωσης, το Σύμφωνο Σταθερότητας, το Σύμφωνο ανταγωνιστικότητας της κας Μέρκελ και του κ. Σαρκοζί. Υπάρχει ο κίνδυνος ενός πολιτικού παζαρέματος», λέει ο κ. Φελντ σε συνέντευξή του στο οικονομικό περιοδικό Wirtschaftswoche (τεύχ. 9/2011).

«Οι Έλληνες θα αντιμετωπίσουν τεράστια προβλήματα στην προσπάθεια να πετύχουν τους στόχους εξυγίανσης που έχουν θέσει. Υπάρχει περίπτωση το 2013 το χρέος της χώρας να ξεπεράσει το 160% του ΑΕΠ», λέει ο κ.Φελντ.

Όπως σημειώνει «η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει ταυτοχρόνως να κάνει οικονομία και να μειώσει τις κοινωνικές δαπάνες. Η Ελλάδα είναι ένας πολιτικός δυναμίτης. Αν θέλει να αποφύγει τη μεγάλη έκρηξη, δεν υπάρχει άλλος δρόμος πλην της αναδιάρθρωσης», λέει ο γερμανός οικονομολόγος εκτιμώντας ότι «η επιμήκυνση της αποπληρωμής των δανείων δεν επαρκεί».
Για το «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας» ο κ. Φελντ διαβλέπει τον κίνδυνο να εμπλακεί η γερμανική κυβέρνηση περισσότερο απ' όσο πρέπει με την γαλλική ιδέα περί ευρωπαϊκής διακυβέρνησης. «Στο σημείο αυτό θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Ο περισσότερος συντονισμός σημαίνει συχνά λιγότερο ανταγωνισμό. Στην καλύτερη περίπτωση τα κράτη με τη μικρότερη ανταγωνιστικότητα προσπαθούν να πλησιάσουν αυτά με τη μεγαλύτερη, Όμως, στη χειρότερη περίπτωση συμβαίνει το αντίστροφο και τα κράτη με τη μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα δέχονται πιέσεις ώστε να υποχωρήσουν προς το μέσο όρο», λέει ο κ. Φελντ.
parapolitika.gr

Τρίτος Κόσμος εν Αθήναις


 Aγαπητοί Νεόπτωχοι
Θα θυμόσατε ίσως ότι ο Ανδρέας (ένας είναι ο Ανδρέας) έλεγε ότι το επίπεδο ευημερίας μιας χώρας το μετράς με το πόσοι ζητιάνοι κυκλοφορούν. Ασφαλώς και αν ζούσε σήμερα πιστεύουμε να είχε την ειλικρίνεια, μετρώντας τους ζητιάνους, να μας προσδιορίσει και το επίπεδο ευημερίας της χώρας και, μάλιστα υπό καθεστώς σοσιαλιστικής διακυβέρνησης.
Το φαινόμενο έχει επιδεινωθεί με το κύμα των λαθρομεταναστών που εξακολουθούν να έρχονται στη χώρα μας είτε αναζητώντας μία καλύτερη τύχη –γεγονός που πιστοποιεί ότι οι έχοντες τέτοιες ελπίδες δεν έχουν πάρει χαμπάρι τι συμβαίνει στον τόπο μας- είτε χρησιμοποιώντας την Ελλάδα ως πάτημα για άλλες χώρες. Για να επιβιώσουν όμως στο μεσοδιάστημα καταφεύγουν στην επαιτεία και, κυρίως, στα προσοδοφόρα για τους «επιχειρηματίες» κυκλώματα επαιτείας.
Το φαινόμενο έχει παραγίνει, ειδικά με τους ανατολίτες. Κάποτε, στα φανάρια των δρόμων στεκόταν ένας μόνο πακιστανός, ινδός, ή οτιδήποτε άλλο. Τώρα είναι δύο ή και τρεις, με τον έναν να θέλει πεισματικά να καθαρίσει ακόμη και τα καθαρά τζάμια του αυτοκινήτου, τον άλλον να πουλάει λουλούδια, ύποπτης προέλευσης και τον τρίτο να καταφεύγει στην ζητιανιά μέσω της πώλησης χαρτομάντηλων.
Η εικόνα είναι απολύτως τριτοκοσμική και συμπληρώνει εκείνη των εγχρώμων λαθρεμπόρων ή πωλητών προϊόντων απομίμησης (κοινώς μαϊμού). Τους τελευταίους τους συναντάς παντού, ακόμη και σε περίοπτες θέσεις του Συντάγματος. Η παγίδα του φτηνού –που θα μπορούσε να αποτελέσει δικαιολογία στη σημερινή κρίση και στη συρρίκνωση των εσόδων του κόσμου- σκεπάζει πολλές παρανομίες. Τον αθέμιτο ανταγωνισμό προς τον μαγαζάτορα που πληρώνει Εφορία και νοίκι και προσπαθεί να επιβιώσει. Το ύποπτο της προέλευσης των «προϊόντων» και των υλικών από τα τα οποία είναι κατασκευασμένα. Τα μικρόβια για σοβαρές μολύνσεις που «κουβαλάνε» τα προϊόντα αυτά που στοιβάζονται φίρδην μίγδην σε βρώμικα και όζοντα καταγώγια, αφού έχουν συρθεί σε πρόχειρους σάκκους σεντονιών σε όλη την Αθήνα.
Αυτήν ακριβώς την εικόνα αντικρύζουν οι ξένοι τουρίστες τους οποίους, κατά τα άλλα επιδιώκουμε να πολλαπλασιάσουμε προσβλέποντας στα δολλάρια και στα ευρώ τους.
Κατά τα άλλα η Δημοτική Αστυνομία που υποτίθεται ότι, σε τέτοια ζητήματα συνεπικουρεί την ΕΛΑΣ, έχει ξαμολυθεί να μοιράζει κλήσεις και να παίρνει πινακίδες για παράνομες σταθμεύσεις, δείχνοντας, υποτίθεται, την ευαισθησία της λ.χ. στην παρακώλυση των προσβάσεων σε αναπήρους και σε άτομα με ειδικές ανάγκες.
Η νέα Δημοτική Αρχή, κυρίως στην πρωτεύουσα, όπου η τριτοκοσμική εικόνα της επαιτείας και του παραεμπορίου είναι περισσότερο έντονη, πρέπει να βάλει προτεραιότητες και ιεραρχήσεις αν θέλει να είναι αποτελεσματική. Των παρανόμων σταθμεύσεων προηγείται η αντιμετώπιση των κυκλωμάτων επαιτείας και των εγχρώμων εμπόρων της συμφοράς (κυριολεκτικώς). Εκτός και αν πρότυπό μας είναι οι αφρικανικές μεγαλουπόλεις, οπότε μπορούμε να ευελπιστούμε ότι μετεξελισσόμαστε σταθερά σε μία ευρωπαϊκή Αυλή Θαυμάτων.
politismos politis

Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

Ο µήνας των διληµµάτων


Ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου απαντά σε ερωτήσεις βουλευτών στη χθεσινή Ωρα του Πρωθυπουργού
Στην πιο κρίσιµηστιγµή της έχει µπει η κυβέρνηση, καθώς το κλίµα στην κοινωνία είναι πολύ βαρύ µετά τη συνάντηση του Πρωθυπουργού µε την Ανγκελα Μέρκελ. Μια συνάντηση από την οποία έγινε ξεκάθαρο ότι η όποια λύση δοθεί στο ελληνικό πρόβληµα θα είναι εξαιρετικά επώδυνη και απαιτεί νέες θυσίες.

Η εξέλιξη αυτή µειώνει τις προσδοκίες που είχαν δηµιουργηθεί την προηγούµενη περίοδο ότι στη Σύνοδο Κορυφής στις 25 Μαρτίου οι ευρωπαίοι ηγέτες θα τολµήσουν να προχωρήσουν σε ευνοϊκές ρυθµίσεις για τα χρέη των αδύναµων χωρών του Νότου, γεγονός που θα ανακούφιζε την Ελλάδα και θα έβαζε οριστικό φρένο στις επιθέσεις και τα στοιχήµατα των αγορών περί χρεοκοπίας. Την ίδια ώρα πληθαίνουν οι φωνές στο εσωτερικό της κυβέρνησης και κυρίως της Κοινοβουλευτικής Οµάδας, που ζητούν από τον οικονοµικό επιτελείο να διαφοροποιήσει τη στάση του έναντι των δανειστών και των ευρωπαίων εταιρειών µας.

Σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους, µέλη της κυβέρνησης και πολλοί βουλευτές υποστηρίζουν ότι η «τακτική να λέµε σε όλα ναι» ίσως αποδειχθεί αδιέξοδη και στο τέλος µοιραία για την πορεία της χώρας. Και αυτό γιατί παρότι έχουν ληφθεί πολύ σκληρά µέτρα που δοκιµάζουν τηνκοινωνική συνοχή, τα χρέη αυξάνονται και οι προβλέψεις για την επόµενη τριετία είναι εξαιρετικά δυσοίωνες. Το κλίµα έγινε ακόµηπιο βαρύ µε την εµφάνιση του Γιώργου Παπακωνσταντίνου στον Κοινοβουλευτικό Τοµέα Εργασίας του ΠΑΣΟΚ, όπου για πρώτη φορά δεν ήταν απόλυτα σίγουρος, όπως επεσήµανε η Βάσω Παπανδρέου, ότι η χώρα σύντοµα θα µπει σε θετική πορεία. Σε όλα αυτά ήρθαν να προστεθούνοι δηλώσεις του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, ο οποίος για πρώτη φορά µίλησε για το λεγόµενο «κούρεµα» του ελληνικού χρέους, ένα ενδεχόµενο που ξορκίζει δηµοσίως η κυβέρνηση και δεν θέλει να ακούει η Γερµανία, η οποία κατέχει 80 δισ. του ελληνικού χρέους.Ο Γιώργος Προβόπουλος προανήγγειλε νέα σκληρά µέτρα λιτότητας και προέβλεψε ότι η χώρα το 2012 είναι δύσκολο να βγειστις αγορές καινα δανειστεί µόνη της. Τα στελέχη και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ διαπιστώνουν ότι οι κινητοποιήσεις εργαζοµένων θα πολλαπλασιαστούν, η κοινωνική ένταση θα ενταθεί και διαµηνύουν στην ηγεσία ότι «έχει εξα ντληθεί το οπλοστάσιο των επιχειρηµάτων τους».

Στο Μαξίµου πάντως φθάνουν από πολλές πλευρές εισηγήσεις η κυβέρνηση να χρησιµοποιήσει πλέον άλλη γλώσσα στους εταίρουςµας: «Ενα καλό όπλο είναι ο Πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονοµικών να επικαλούνται διαρκώςτην κλιµακούµενη κοινωνική δυσαρέσκεια και να επισηµαίνουν ότι µια γενικευµένη έκρηξη στην Αθήνα θα πάρει τη µορφή ντόµινο σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες». Σε κάθε περίπτωση µετά τη Σύνοδο Κορυφής του Μαρτίου, ο Πρωθυπουργός θα βρεθεί αντιµέτωπος µε µεγάλα διλήµµατα, καθώς οι περισσότεροι στοκόµµα του θα πιέζουν για αλλαγήπολιτικής, άλλοι θα ζητούν ανασχηµατισµό προκειµένου να δηµιουργηθεί νέα προσδοκία στους πολίτες, ενώ πάντα παραµένει στο τραπέζι το χαρτί των πρόωρων εκλογών. Επισήµως η προσφυγή στις κάλπες διαψεύδεται, πολλοί ωστόσο λένε ότι εάν στη Σύνοδο Κορυφής τα πράγµατα εξελιχθούν άσχηµα για τη χώρα µας, ενδεχοµένως ο Πρωθυπουργός να ζητήσει ανανέωση της λαϊκής εντολής.
Ζητείται ανάσα αισιοδοξίας
«Εχει σπάσει η γέφυρα επικοινωνίας µε τα λαϊκά στρώµατα και τους εργαζοµένους», διαπιστώνουν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ.
«∆εν µπορούµε να υπερασπιστούµε και άλλα νέα σκληρά µέτρα. Πρέπει να δώσουµε µια ανάσα αισιοδοξίας στον κόσµο.
Να πούµε πότε θα τελειώσει αυτό το µαρτύριο της παρατεταµένης ανασφάλειας και ποια είναι η προοπτική για τα επόµενα χρόνια».

«Στοπ στη µιζέρια της µοιρολατρίας»

ΜηνύΜα ΕύθύνηΣ για «τις µάχες που έχουµε µπροστά µας» έστειλε χθες από το βήµα της βουλής οΠρωθυπουργός. «∆εν επιτρέπονται τυµπανοκρουσίες αλλά και η µιζέρια της µοιρολατρίας. Η καταστροφολογία που αναπαράγεται οδηγεί σε παραίτηση», είπε ο Γ. Παπανδρέου. Κι όταν ο Αλ.Τσίπρας χαρακτήρισε «έγκληµα εκ προµελέτης» την προσφυγή στο ∆ΝΤ και είπε πως ο Πρωθυπουργός «πυροβόλησε την ελληνική οικονοµία µε σιγαστήρα για να µην τον πάρουν χαµπάρι» ο Γ. Παπανδρέου αντέτεινε: «Μοιράζετε πιστοποιητικά νοµιµοφροσύνης και πατριωτισµού, φοράτε προσωπείο αριστερό και ο λόγος σας που είναι δήθεν επαναστατικός στην πράξη είναι άκρως συντηρητικός. Σας βολεύει η ισοπέδωση και δίνετε συγχωροχάρτι στις κυβερνήσεις της Ν∆».
ta nea online

«Η κυβέρνηση θάβει τις προοπτικές του λαού»

Απόσυρση της κυβέρνησης ζητά ο ΣΥΝ σε ανακοίνωση που εξέδωσε σήμερα, με αφορμή το επικαιροποιημένο μνημόνιο.

Αναλυτικά στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι «η κυβέρνηση υπογράφει νέα, ακόμα πιο οδυνηρά για το λαό, μνημόνια, με νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και αποδόμηση του κοινωνικού κράτους. Η απόφασή της είναι προειλημμένη, να θάψει κάθε προοπτική του ελληνικού λαού για ευημερία και κοινωνική δικαιοσύνη , ευθυγραμμιζόμενη με τις επιταγές του κεφαλαίου».

«Η διέξοδος για τη χώρα», καταλήγει η ανακοίνωση «δεν θα έρθει από την παραίτηση του Υπουργού Οικονομικών ή έναν κυβερνητικό ανασχηματισμό, αλλά από την απόσυρση συνολικά της κυβέρνησης και την ανατροπή της ασκούμενης πολιτικής σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο».
newsdeast.gr

«Άγρια επίθεση» τα νέα μέτρα της κυβέρνησης

Κάλεσμα για απόρριψη του δικομματισμού απηύθυνε για άλλη μια φορά το KKE, σε ανακοίνωσή του σχετικά με τα νέα μέτρα που σχεδιάζει η κυβέρνηση.

«Το μνημόνιο, που οδηγεί τους εργαζόμενους στη φτώχεια και τους μικρούς επιχειρηματίες στο κλείσιμο, είναι ένα πρόγραμμα υπέρ της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων» αναφέρεται στην ανακοίνωση, η οποία συνεχίζει ως εξής: «αυτή η άγρια επίθεση δεν θα σταματήσει με παραιτήσεις υπουργών ή με την εναλλαγή στην αστική διακυβέρνηση. Για να την αντιμετωπίσει ο λαός πρέπει να απορρίψει τις στρατηγικές επιλογές ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΕΕ και να διεκδικήσει το δικό του δρόμο ανάπτυξης με τη λαϊκή εξουσία».
newsdeast.gr

Συγγρού: 5 «σαμαράκια» στο δρόμο της κάλπης

Σηκώνει τη σημαία των εκλογών η Ν.Δ. αλλά, αν την αιφνιδιάσει ο Παπανδρέου, μετά την κρίσιμη σύνοδο στις 24-25 Μαρτίου, αντιμετωπίζει σοβαρό κίνδυνο να βρεθεί καθ' οδόν για τις κάλπες με άδειο καλάθι.
Το καλάθι θέλει να γεμίσει ο Σαμαράς Το καλάθι θέλει να γεμίσει ο Σαμαράς Ηίδια, πάντως, δεν τις ζητάει, δηλώνει όμως ότι είναι «καλοδεχούμενες» και ο Α. Σαμαράς κάνει ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής στο κόμμα. Συγκαλεί τα όργανα, επεξεργάζεται ο ίδιος τις εκλογικές λίστες, συναντά πρόσωπα που εκτιμά ότι θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στην ανανέωση. Τελευταία κάλεσε στη Συγγρού τον διαφημιστή Παύλο Παπαδάτο και του πρότεινε να κατεβεί υποψήφιος στην Κεφαλονιά. Στην Α' Αθήνας αναμένεται να κατεβάσει τον Βασίλη Κικίλια και να φέρει από την Ευρωβουλή τη Μαριέττα Γιαννάκου. Πονοκεφαλιάζει με την Κρήτη, όπου η Δημοκρατική Συμμαχία της Ντόρας Μπακογιάννη έχει μια υπεροχή όπως έδειξαν και οι περιφερειακές εκλογές, στις οποίες ο Δ. Γιαννουλάκης ήρθε δεύτερος.
Πέντε είναι τα μεγάλα αγκάθια για τη Ν.Δ. τα οποία θα πρέπει να αντιμετωπίσει αν τελικά γίνουν πρόωρες εκλογές μέχρι τις 3 Απριλίου που συμπληρώνεται το 18μηνο και ισχύει ακόμη η λίστα.
1 Συνεχίζει να βλέπει από απόσταση την πλάτη του ΠΑΣΟΚ, παρά το γεγονός ότι επί ενάμιση χρόνο η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει επιβάλει σχεδόν βίαια μια σειρά επώδυνων ανατροπών (μισθολογικών, εργασιακών, ασφαλιστικών) και αλλεπάλληλα μέτρα. Την ίδια στιγμή επιτίθεται στα ΜΜΕ, τα οποία κατηγορεί ότι αποκρύβουν τις θέσεις της ή αλλοιώνουν το μήνυμά της. Είναι σαφές ότι αναζητεί άλλοθι για να δικαιολογήσει την αδυναμία της να προβάλει ως αξιόπιστη πρόταση εξουσίας.
2 Καταγγέλλει την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, αλλά και η δική της στρατηγική χαρακτηρίζεται από ένα σημαντικό έλλειμμα: συγκεκριμένες και κοστολογημένες προτάσεις για έξοδο από το Μνημόνιο, το οποίο ξορκίζει. Αν δεν περάσει, όμως, από την καταγγελία στην ουσία, δύσκολα θα ανακάμψει. Ο εκπρόσωπος της Ν.Δ., Γ. Μιχελάκης, προανήγγειλε το «Ζάππειο 2», το αναθεωρημένο οικονομικό πρόγραμμα της Ν.Δ. Το περιεχόμενό του θα δώσει ή όχι και το στίγμα της όποιας προοπτικής.
3 Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, συνεχίζει να τα απαιτεί όλα και να αρνείται τα δυσάρεστα, δίνοντας την εικόνα ότι στερείται ρεαλιστικής στρατηγικής. Θέλει ευρωομόλογα, δυνατότητα επαναγοράς του χρέους με δάνεια που θα δοθούν στην Ελλάδα με χαμηλά επιτόκια, επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου της τρόικας και όλων των υπολοίπων με ταυτόχρονη μείωση επιτοκίων κ.λπ. Ταυτόχρονα λέει ηχηρό «όχι» στο Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας το οποίο η Μέρκελ έχει βάλει σε σκληρή διαπραγμάτευση μεταξύ των «27». Ο Αντώνης Σαμαράς, μιλώντας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ. (4/2), είπε χαρακτηριστικά ότι δεν θέλει η Ελλάδα να μετατραπεί σε μια «ακυβέρνητη νομαρχία». Την ίδια σκληρή γραμμή ακολουθεί και μετά το ταξίδι του Παπανδρέου σε Βερολίνο και Ελσίνκι που ανέδειξε τα μεγάλα αδιέξοδα.
4 Αρνείται την πρόσκληση της κυβέρνησης να συζητήσει τις προτάσεις της για την οικονομία την επόμενη εβδομάδα. Το επιχείρημά της είναι ότι πρόκειται για ακόμη ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα του Παπανδρέου, μία κίνηση που την κάνει για τα προσχήματα, όπως συνέβη και στο παρελθόν. Η ουσία είναι όμως ότι η χώρα είναι πάνω απ' όλα και θα πρέπει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και τα δύο κόμματα εξουσίας.
5 Η Ν.Δ. συνηθίζει να πατάει σε δύο βάρκες. Πολλές φορές δίνει την εικόνα ότι θυσιάζει ακόμη και θέσεις που ήταν της δικής της ιδεολογικής προσέγγισης (μεταρρυθμίσεις) προκειμένου να χαϊδέψει αυτιά.
Σημαντικά κενά που δύσκολα θα συμπληρωθούν μπροστά στο ενδεχόμενο εκλογών εξπρές.
Enet.gr

Πηγές της Νέας Δημοκρατίας για τον ΣΥΡΙΖΑ: Είναι προκλητικό να κουνάνε το δάχτυλο οι πρωταγωνιστές της χειραγώγησης των ΜΜΕ και της Δικαιοσύνης

Απάντηση στις αιτιάσεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο φόντο της πολιτικής αντιπαράθεσης, που ξέσπασε μετά την ανακοίνωση τ...