FT: Πιθανή η διάλυση της ευρωζώνης σύμφωνα με 26 οικονομολόγους

 

Οι περισσότεροι οικονομολόγοι μεγάλων διεθνών τραπεζών θεωρούν πλέον τη διάλυση της Ευρωζώνης πιθανή σε ποσοστό 10 έως 30%. Ειδικότερα, λόγω της κλιμακούμενης κρίσης χρέους, θεωρούν αυξημένες τις πιθανότητες για διάλυση της ΟΝΕ ή απώλεια ορισμένων κρατών-μελών της. Εν τω μεταξύ, ο γάλλος οικονομικός εμπειρογνώμων και επί σειρά ετών σύμβουλος των προέδρων Μιτεράν και Σαρκοζύ Jacques Attali σε συνέντευξή του στο FOCUS επιτίθεται κατά της Γερμανίας και εκφράζει φόβους ότι το Ευρώ δεν θα επιβιώσει μέχρι τα Χριστούγεννα εάν το Βερολίνο συνεχίζει την αντίσταση κατά των ευρωομολόγων.

Όπως επισημαίνει άρθρο της Financial Times Deutschland, με τίτλο «Οι οικονομολόγοι συνυπολογίζουν το ενδεχόμενο κατάρρευσης του ευρώ» κανένας από τους ερωτηθέντες 26 οικονομολόγους δεν απέκλεισε τελείως αυτό το ενδεχόμενο.
Όλα αυτά αποτελούν ευρήματα της μηνιαίας δημοσκόπησης των FTD για την πορεία των επιτοκίων, η οποία συμπληρώθηκε με επιπλέον σχετικά ερωτήματα για την πορεία της Ευρωζώνης.
Οι εκτιμήσεις των οικονομολόγων για την κατάσταση στην Ευρωζώνη δείχνουν ότι οι τράπεζες παγκοσμίως θεωρούν πιθανό το τέλος του κοινού νομίσματος στη σημερινή του μορφή. Αυτό υπογραμμίζει και το γεγονός ότι τράπεζες, εταιρείες, εποπτικές Αρχές και πολιτικοί σε όλο τον κόσμο εκπονούν σχέδια εκτάκτου ανάγκης, συνυπολογίζοντας στις επιχειρηματικές και ρυθμιστικές αποφάσεις τους ενδεχόμενο κλονισμό της ΟΝΕ.
«Ενώ μέχρι πριν από λίγους μήνες θεωρούσαμε αδύνατη τη διάλυση της νομισματικής ένωσης, σήμερα η πιθανότητα αυτή είναι μικρή ίσως, αλλά οπωσδήποτε όχι μηδενική», δήλωσε ο Carsten Klude της ιδιωτικής τράπεζας M.M. Warburg &Co. και πρόσθεσε: «Ψυχολογικά, οι πιθανότητες είναι
της τάξης του 20%».
Ο Rainer Sartoris της HSBC Trinkaus μιλά για πιθανότητες 10%, αλλά προσθέτει: «Αν οι πολιτικές προσπάθειες για την επίλυση των δομικών προβλημάτων της Ευρωζώνης δεν είναι αρκετά μεγάλες, δύσκολα θα μπορέσει να αποφευχθεί η διάλυση της Ευρωζώνης».
Οι ανωτέρω εκτιμήσεις υποδηλώνουν την παραδοχή ότι τα κράτη της Ευρωζώνης που διέρχονται κρίση, όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία θα μπορέσουν μακροπρόθεσμα να επιβιώσουν με τις δικές τους δυνάμεις στην ΟΝΕ μόνον όταν καταστούν ανταγωνιστικές μέσω ριζικών μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας, στην κοινωνική ασφάλιση και στην είσπραξη των φόρων.
Πολλοί ειδικοί θεωρούν κάτι τέτοιο αδύνατο, τουλάχιστον όσον αφορά την Ελλάδα, και γι’ αυτό στοιχηματίζουν στην έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη.
Χωρίς ευρωομόλογα “τέλος το ευρώ”
Ο γάλλος οικονομικός εμπειρογνώμων και επί σειρά ετών σύμβουλος των προέδρων Μιτεράν και Σαρκοζύ Jacques Attali σε συνέντευξή του στο FOCUS επιτίθεται κατά της Γερμανίας και εκφράζει φόβους ότι το Ευρώ δεν θα επιβιώσει μέχρι τα Χριστούγεννα εάν το Βερολίνο συνεχίζει την αντίσταση κατά των ευρωομολόγων.
Τον 20ο αιώνα η Ευρώπη αυτοκτόνησε τέσσερις φορές και υπαίτιες ήταν ισομερώς Γερμανία και Γαλλία, λέει ο Αταλί. Σήμερα είναι και πάλι η Γερμανία αυτή που σπρώχνει την Ευρώπη στην αυτοκτονία.
«Η Γερμανία κινείται πέραν κάθε λογικής. Εχω την εντύπωση ότι η κυρία Μέρκελ, σε αντίθεση με τον υπουργό Οικονομικών, δεν έχει ακόμα αντιληφθεί το μέγεθος της καταστροφής που μας απειλεί εάν αποτύχει το Ευρώ».
Προβλέπει ότι εάν η Γερμανία δεν ενδώσει, το Ευρώ δεν θα υπάρχει τα Χριστούγεννα. Ο επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι πρέπει -ενάντια στη βούληση των γερμανών- να κάνει το καθήκον του που υπαγορεύεται από το καταστατικό της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Πιστεύει ότι η ΕΚΤ πρέπει να αγοράζει ομόλογα χωρών. «Η ΕΚΤ είναι αναξάρτητη και δεν δέχεται οδηγίες από Μέρκελ και Σαρκοζύ. Ο ρόλος της είναι σαφώς καθορισμένος και στη συνθήκη του Μάαστριχτ. Δεν είναι αρμόδια μόνο για τη νομισματική σταθερότητα αλλά και την ανάπτυξη. Πρέπει να αγοράζει κρατικό χρέος γιατί αν δεν το κάνει, τότε το Ευρώ θα πεθάνει και μαζί με αυτό και η ΕΚΤ. Δεν γνωρίζω κάποιον θεσμό που αυτοκτονεί με τη θέλησή του.
Για να μην φθάσουν τα πράγματα ως εκεί προτείνει σχέδιο τεσσάρων σημείων: «Εκτός από την αγορά χρέους χρειαζόμαστε τα Ευρωομόλογα, ένα πραγματικά ομοσπονδιακό πολιτικό πρότζεκτ και έναν αποτελεσματικό έλεγχο στους προϋπολογισμούς των χωρών της Ευρωζώνης».
Τάσσεται υπέρ των κυρώσεων οι οποίες προβλέπονται από τη συνθήκη του Μάαστριχτ. «Είναι προτιμότερη αυτή η απώλεια κυριαρχίας παρά μεγαλύτερη εκχώρησή της στις αγορές».
Θεωρεί παραλογισμό τα περί γερμανικών υπαγορεύσεων και γερμανοφοβίας. «Η αλήθεια είναι ότι η Γερμανία δεν πάει καλά όπως ακριβώς συμβαίνει και με άλλες χώρες. Μερικοί γερμανοί επιδεικνύουν μια αλαζονεία που οδηγεί στο να συγχέουν την κριτική με τη γερμανοφοβία. Και τούτο επειδή δεν συνειδητοποιούν ότι και η Γερμανία είναι δυνατόν να μην πηγαίνει καλά. Αντιγερμανισμός υπάρχει μόνο στα μυαλά εκείνων που δεν έχουν το θάρρος να παραδεχθούν ότι και η Γερμανία μπορεί να πάει άσχημα.
Αφήνει αιχμές για τη γερμανίδα καγκελάριο σε σχέση με το κλίμα απόρριψης που καταγράφεται στη Γαλλία: «Επί θητείας μου, ως συμβούλου του προέδρου Μιτεράν, είχα μεγάλο θαυμασμό απέναντι στον καγκελάριο Χέλμουτ Κόλ. Ως εκ της εμπειρίας μου μπορώ να πώ το εξής: Δεν κυβερνάς μια μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα όταν το μόνο που σκέπτεσαι είναι οι τοπικές εκλογές της ερχόμενης εβδομάδας».
Αναφερόμενος τέλος στο ενδεχόμενο Μέρκελ και Σαρκοζί να μην συμφωνήσουν στη σύνοδο κορυφής της 9ης Δεκεμβρίου επαναλαμβάνει ότι η ευρωπαϊκή ιστορία έχει στο παθητικό της αρκετές αποτυχίες και επομένως μια ακόμα είναι στα όρια του πιθανού
tvxs.gr