Εντείνονται οι πιέσεις στον Γιώργο Παπανδρέου να ξεκαθαρίσει το τοπίο, και κυρίως τη θέση του για το αν θα παραμείνει στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, αν θα θέσει ξανά υποψηφιότητα για την ηγεσία ή αν θα ανοίξει άμεσα τον δρόμο διαδοχής. Οι απογοητευτικές δημοσκοπήσεις έχουν δημιουργήσει ένα ασφυκτικό πλαίσιο στα στελέχη του κόμματος, ενώ καθημερινά με κινήσεις και δράσεις τους πολλά στελέχη δεν κρύβουν τη δυσφορία τους για το πάγωμα του χρόνου από την πλευρά του τέως πρωθυπουργού.
Ακόμα και συνεργάτες του Παπανδρέου βλέπουν ότι καθημερινά επιχειρείται να ριχτούν όλες οι ευθύνες για τη διετία και το μνημόνιο στον ίδιο τον τέως πρωθυπουργό και τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου και αυτό – όπως λένε – δεν μπορεί να συνεχιστεί. Γι’ αυτό και του εισηγούνται να ξεκινήσει συντεταγμένα ο διάλογος για τη διετία που πέρασε αλλά και τις μελλοντικές κινήσεις του ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα οι χτεσινές βολές Ραγκούση στο οικονομικό επιτελείο των κυβερνήσεων Παπανδρέου, οι ρουκέτες δηλαδή εναντίον Παπακωνσταντίνου - Βενιζέλου, προκάλεσαν νέα αναταραχή και ενδεχομένως επιταχύνουν τις εξελίξεις. Σ’ αυτό αναμενόταν να συμβάλει και η χτεσινή συνάντηση Παπανδρέου - Βενιζέλου – ο υπουργός Οικονομικών δέχτηκε ασμένως την πρόταση Αθανασάκη για συνάντηση με τον τέως πρωθυπουργό, επειδή, όπως έλεγε σε συνεργάτες του, ήθελε να δώσει ένα τέλος στο δράμα της επόμενης μέρας στο ΠΑΣΟΚ. Πάντως πολλοί περιμένουν να ανακοινωθεί άμεσα από τον Γ. Παπανδρέου συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, στην οποία αναμένεται να τεθεί και ο οδικός χάρτης για τα επόμενα βήματα στο κόμμα. Τη συνεδρίαση αυτή πολλοί τοποθετούν την ερχόμενη Δευτέρα, ενώ η συνεδρίαση του Εθνικού
Συμβουλίου θα μετατεθεί για μετά τις γιορτές.
Πρόβα «εγκατάλειψης» του σκάφους «Παπανδρέου» έκανε την περασμένη Δευτέρα ο Ευάγγελος Βενιζέλος, δείχνοντας για πρώτη φορά μετά την πτώση της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ ότι είναι αποφασισμένος να κάνει κίνηση αποκήρυξης της σχέσης του με τον τέως πρωθυπουργό, αν αυτό βολεύει τις κινήσεις του. Ήδη οι πρώτες βολές κινητοποίησαν πολλούς στο ΠΑΣΟΚ, πολλές και διάφορες οι ερμηνείες στα όσα είπε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης στη συνέντευξη Τύπου.
«Συναγερμός»
Η αποστροφή που σήμανε συναγερμό είναι η εξής: «Έχω αναλάβει στα μέσα Ιουνίου την ευθύνη αυτής της θέσης, γνωρίζοντας πάρα πολύ καλά τι έχω να αντιμετωπίσω και πρέπει να σας πω ότι ανέλαβα αυτήν την ευθύνη έχοντας πολύ συγκεκριμένες απόψεις για το τι έπρεπε να γίνει από τον Οκτώβριο του 2009 έως τον Μάιο του 2010, οπότε και συναφθεί η πρώτη δανειακή σύμβαση και η χώρα εισήλθε στην εποχή του μνημονίου. Αλλά και μετά τον Μάιο του 2010 έως τον Ιούνιο του 2011, αυτήν την πρώτη καθοριστική χρονιά, ως υπουργός Εθνικής Άμυνας, είχα την ευκαιρία και στην Κυβερνητική Επιτροπή και στο Υπουργικό Συμβούλιο να διατυπώνω πολύ συγκεκριμένες απόψεις και πάντα τόνιζα αυτό που λέω και τώρα, ότι δυστυχώς όλες οι θεμελιώδεις μακροοικονομικές και δημοσιονομικές προγνώσεις του αρχικού προγράμματος δεν επιβεβαιώθηκαν». Κάποιοι βιαστικοί έσπευσαν να δουν πίσω απ’ αυτήν τη φράση τον εκνευρισμό του πολυπράγμονα υπουργού από το γεγονός ότι ο Ανδρέας Λοβέρδος πήρε κεφάλι στις δημοσκοπήσεις, ενώ ο ίδιος φαίνεται να πληρώνει πολιτικά για τη θέση που κατέχει, κι ας έλεγε μέχρι πρότινος ότι δεν τον ενδιαφέρει το πολιτικό του μέλλον αλλά η πορεία της χώρας. Άλλοι επισήμαναν ότι έστειλε μήνυμα προς τους υπόλοιπους διεκδικητές του χρίσματος ότι δεν πρόκειται να τους χαρίσει την… κούρσα, αλλά και την κριτική στα πεπραγμένα, παρ’ ότι ο ίδιος είναι ο αρμόδιος χειριστής της οικονομικής κατάστασης. Υπάρχει ακόμα μια μερίδα πολιτικών του φίλων που επισημαίνουν ότι δεν είναι δίκαιο οι Λοβέρδος, Διαμαντοπούλου και Χρυσοχοΐδης να είναι όλα τα απογεύματα σε συνεχείς συσκέψεις προετοιμασίας για τις επόμενες κινήσεις τους και ο ίδιος να είναι μπλεγμένος με τη διάσωση της χώρας, χωρίς να μπορεί καν να προετοιμαστεί.
Το φορολογικό
Στο ερώτημα αν ο Βενιζέλος ετοιμάζεται να αποχωρήσει από την κυβέρνηση, στήνοντας ακόμα και μια σύγκρουση με τον Αντώνη Σαμαρά και τη Νέα Δημοκρατία με αιχμή του δόρατος το φορολογικό νομοσχέδιο και τα επόμενα βήματα για τη νέα δανειακή σύμβαση, κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με βεβαιότητα. Ο ίδιος δήλωσε εξουθενωμένος από την προσπάθεια, δήλωση που δεν τιμά κανέναν πολιτικό, και θα τεθεί σίγουρα στην κούρσα διαδοχής, η οποία όλα δείχνουν ότι δεν θα είναι καθόλου συντροφική και αναίμακτη.
Το πιο μεγάλο ερώτημα είναι αν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης επιχειρήσει πια να σπάσει τη συμμαχία με τον Γιώργο Παπανδρέου και να βγει απέναντι σε μια προσπάθεια να υπερφαλαγγίσει τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, να αδειάσει πλήρως τον τέως πρωθυπουργό και να επιχειρήσει έτσι να «επαναπατρίσει» αγανακτισμένους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ. Μια τέτοια κίνηση ενδεχομένως να τον ωφελήσει στην προοπτική εκλογής από τη βάση, αφού έτσι απεκδύεται ευθυνών και τις φορτώνει όλες στον τέως πρωθυπουργό, όμως θεωρείται κίνηση υψηλού ρίσκου για πολλούς λόγους:
◆ Χάνει την υποστήριξη στελεχών στο ΠΑΣΟΚ που στηρίζουν ακόμα τον Γιώργο Παπανδρέου και σε περίπτωση αποχώρησης του νυν προέδρου δήλωναν αποφασισμένοι να τον στηρίξουν.
◆ Κόβει τις γέφυρες με τον στενό πυρήνα ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ που δηλώνουν ακόμα πίστη στο κόμμα και υπολογίζονται στο 30%.
◆ Δημιουργεί άσχημες εντυπώσεις αυτή η συνεχής ταύτιση - απόσταση με τον Γ. Παπανδρέου ανάλογα με την πολιτική συγκυρία.
◆ Θα κατηγορηθεί γιατί θεωρείται ο εισηγητής και «εκτελεστής» της ιδέας της πολιτικής επαναδιαπραγμάτευσης με την τρόικα που είχε αποτέλεσμα το πάγωμα της 6ης δόσης, την αποχώρηση της τρόικας από την Ελλάδα και όσα τραγικά ακολούθησαν από τον Οκτώβριο μέχρι και τον σχηματισμό της κυβέρνησης.
Γι’ αυτό και παρ’ ότι ο ίδιος κρατά σε διαρκή επαγρύπνηση τους πολιτικούς του φίλους και τα οργανωτικά του στελέχη, δεν φαίνεται να έχει αποφασίσει τι προτίθεται να πράξει. Ακόμα σκέφτεται το «κλισέ»: «μια φορά ηττημένος, πάντα ηττημένος» και μοιάζει να υπολογίζει αν προτίθεται να μπει σε αγώνα άγονο. Πολλά αναμένονταν από τη σημερινή συνάντησή του με τον Γιώργο Παπανδρέου, στην οποία ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης προτίθεται να πιέσει ασφυκτικά προκειμένου να αποσαφηνίσει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τις προθέσεις του.
Το ζήτημα είναι αν σ’ αυτήν τη συνάντηση ο Βενιζέλος σταθεί πιο τυχερός απ’ ό,τι σ’ αυτές με Λοβέρδο, Διαμαντοπούλου και Χρυσοχοΐδη, όπου και τα δύο αιτήματά του έπεσαν στο κενό. Συγκεκριμένα, ζήτησε και από τους τρεις να τον στηρίξουν, χωρίς να πάρει θετική απάντηση, και ανίχνευσε τη δυνατότητα να μη στηθούν κάλπες για τον νέο πρόεδρο, θέση με την οποία διαφώνησαν και οι τρεις συνομιλητές του. Συχνή επικοινωνία φαίνεται να έχει και με τους Δ. Ρέππα και Κ. Σκανδαλίδη, οι οποίοι αναμένεται να κρατήσουν για λογαριασμό τους τον ρόλο του «διαμεσολαβητή» και του εγγυητή της ενότητας του Κινήματος και φαίνεται να τον προκρίνουν για την ηγεσία. Προς το παρόν, δεν μοιάζει να έχει κάνει κανένα άνοιγμα προς την πλευρά των στελεχών του Γ. Παπανδρέου, παρ’ ότι τους τελευταίους μήνες έχει κάνει θεαματικά βήματα εξομάλυνσης των σχέσεών του με τον Χάρη Καστανίδη και τον Χρήστο Παπουτσή, ενώ διατηρεί καλές σχέσεις και με τον Παύλο Γερουλάνο.
Διαφοροποίηση και για τις κάλπες
Πάντως, μια πρώτη διαφοροποίηση Παπανδρέου - Βενιζέλου εστιάζεται στο θέμα των εκλογών, με τον πρώτο να επιμένει σε μια παράταση της θητείας της κυβέρνησης Παπαδήμου μέχρι να σταθεροποιηθεί η κατάσταση στην Ελλάδα, σε αντίθεση με τον υπουργό Οικονομικών που βιάζεται να ξεφορτωθεί το οικονομικό «άχθος». Στην παράταση του βίου συμφωνεί και η «τρόικα» του ΠΑΣΟΚ, που συναντήθηκε χτες και συμφώνησε, σύμφωνα με όσα διέρρευσαν οι ίδιοι (Διαμαντοπούλου, Λοβέρδος, Ραγκούσης), να συνεχίσει τις «κοινές εμφανίσεις - παρεμβάσεις» στην επικαιρότητα. Ωστόσο οι τρεις δεν έχουν λύσει το θέμα ποιος θα ηγηθεί στην κούρσα διαδοχής, με την Άννα Διαμαντοπούλου να μην έχει εγκαταλείψει την προσπάθεια. Οι πληροφορίες επιμένουν ότι πολλοί ποντάρουν στην υπουργό Παιδείας για την ανασύσταση του κατακερματισμένου εκσυγχρονιστικού χώρου. Έτσι κι αλλιώς θεωρούν ότι η συγκυρία με την πρωθυπουργία Λουκά Παπαδήμου, όπου ένα - ένα τα εκσυγχρονιστικά… μωρά επανακάμπτουν στην πίστα της εξουσίας, δημιουργεί συνθήκες αναγέννησης. Μάλιστα, οι πιο τολμηροί, που έχουν βρεθεί εκτός ΠΑΣΟΚ, επιμένουν ότι υπάρχει ζωτικός χώρος για έναν νέο πολιτικό χώρο στο πλαίσιο της Κεντροαριστεράς που θα αποτινάσσει τον λαϊκισμό του ΠΑΣΟΚ, την ένοχη όσμωση με τον κρατισμό και τον κρατικό συνδικαλισμό που τόσα φρένα έβαλε – κατά την άποψη των εισηγητών – στη μεταρρυθμιστική προσπάθεια της χώρας. Η ίδια η υπουργός Παιδείας, που είναι σαρξ εκ της σαρκός του ΠΑΣΟΚ και ξεκίνησε την καριέρα της καθ’ υπόδειξη της Μαργαρίτας Παπανδρέου το 1983, μοιάζει να έχει δισταγμούς σ’ ένα τέτοιο εγχείρημα, παρ’ ότι ένας πολιτικός συμπαραστάτης της, ο Θόδωρος Πάγκαλος, είπε πρόσφατα ότι όλα τα κόμματα μπορεί κάποτε να τελειώνουν και αυτό δεν μπορεί να είναι ταμπού για το ΠΑΣΟΚ. Πολλοί είναι αυτοί που λένε ότι η διάσπαση του κόμματος θεωρείται βέβαιη αν ο Γιώργος Παπανδρέου παραμείνει στη θέση του και επιχειρήσει να ηγηθεί αυτός στις εκλογές. Το βέβαιο είναι ότι εκσυγχρονιστικά στελέχη κινούνται έντονα, ενώ ως πόλος για την ανασύστασή τους έχει αρχίσει να λειτουργεί ο Τάσος Γιαννίτσης, που έχει συχνές επαφές με τον Αλέκο Παπαδόπουλο και διατηρεί πάντα στενή σχέση με τον Κώστα Σημίτη. Ένα εκσυγχρονιστικό κόμμα πάντως θα μπορούσε να αποτελέσει μια γέφυρα για τη δημιουργία κυβερνήσεων συνεργασίας με κεντροδεξιά σχήματα, αφού θεωρείται βέβαιο ότι μεσοπρόθεσμα ούτε η Ν.Δ. θα μείνει αλώβητη από μια τέτοια εξέλιξη. Αν πάντως ο Παπανδρέου παραμείνει σε ένα «κολοβό» ΠΑΣΟΚ, είναι βέβαιο ότι αυτό θα μετακινηθεί σε ποιο ριζοσπαστική σοσιαλιστική κατεύθυνση, αναζητώντας ψηφοφόρους από το παρελθόν, γεγονός που για πολλούς σημαίνει ότι θα οδηγηθεί σε περαιτέρω συρρίκνωση.
to pontiki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου