Ούτε η Κατοχή τελείωσε το ’73; Tου Πάσχου Μανδραβέλη

Για τη Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ τι να πει κανείς; Παιδιά είναι, θα πουν και καμιά κουβέντα παραπάνω. Κι επειδή θέλουν να φαίνονται πιο επαναστάτες από τους πνευματικούς τους γονείς θα πουν πολλές ανοησίες παραπάνω περί «οργισμένης απάντησης μιας ολόκληρης γενιάς στο σύστημα της εκμετάλλευσης και της βίας» ή ότι οι καταστροφές και οι λεηλασίες «του Δεκέμβρη του 2008 ήταν ο αγώνας για ελπίδα και δικαίωμα στη ζωή».

Ο κ. Αλέξης Τσίπρας τι δικαιολογία έχει; Δεν ωρίμασε ακόμη για να καταλάβει τη διαφορά της γερμανικής κατοχής και της σημερινής κατάστασης; Θα μου πείτε: εδώ δεν το κατάλαβε ο υπερεξηκοντούτης κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης, θα το καταλάβει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ που είναι
μόλις 38 χρονών; Σωστό κι αυτό, αλλά πιστεύαμε ότι η κρησάρα για την ανάδειξη κάποιου στην ηγεσία ενός κόμματος προϋποθέτει και την ορθή περιγραφή της πραγματικότητας. Ισως να ήταν και η κρυφή ελπίδα ότι η συνισταμένη του ΣΥΡΙΖΑ, την οποία εξ ορισμού εκφράζει ο πρόεδρος ενός κόμματος, είναι πολύ πιο επεξεργασμένες απόψεις από τις χοντροκοπιές του κ. Λαφαζάνη.
Ετσι ενώπιον των καπετάνιων της ΠΟΕ-ΟΤΑ (που έχουν μακρά «αντιστασιακή» καριέρα για τη βολή τους) ο κ. Τσίπρας ελάλησε τη διαθεσιμότητα των υπαλλήλων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης: «Θυμίζει την περίοδο της Κατοχής και το πώς τιμωρούνταν οι αγωνιστές, όταν αυτοί έκαναν μια αντιστασιακή πράξη, πώς τιμωρούσαν ολόκληρα χωριά. Ετσι κάνουν και τώρα»
Βεβαίως, ο κ. Τσίπρας παραλληλίζει τη δημοκρατία με τη γερμανική κατοχή εκ του ασφαλούς. Αν ζούσε τη μαύρη περίοδο που λέει θα τιμωρούνταν μαζί με τους κατοίκους των χωριών τα οποία αναφέρει. Αλλά αυτά είναι αυτονόητα πράγματα. Το κυριότερο πρόβλημα είναι τα γυαλιά με τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει τον κόσμο. Αν παρακολουθήσει κανείς τις δηλώσεις και τις συνεντεύξεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ θα διαπιστώσει ότι ελάχιστοι από αυτούς ζουν στο 2012. Οι περισσότεροι είναι αλλού ’ντ’ αλλού. Ενα κομμάτι φαντασιώνεται ότι πολεμά με τον Αρη στα βουνά· ένα άλλο κομμάτι του «ζει» το Πολυτεχνείο που δεν πρόλαβε να κάνει· παιδάκια των βορείων προαστίων φτιάχνονται με την εξέγερση των κατατρεγμένων στα γαλλικά προάστια το 2005 και θέλουν επανάληψη του 2008.
Ολα αυτά είναι επικίνδυνα, όχι μόνο επειδή υπάρχουν αρκετοί αλαφροΐσκιωτοι που περνούν από το δημαγωγικό φαντασιακό στην πράξη.
Είναι επικίνδυνα και διότι το κόμμα πιθανώς θα κληθεί να κυβερνήσει. Αν τα στελέχη του βλέπουν την Ελλάδα με τα γυαλιά του ’44 ή του ’73, αντί να λύνουν τα προβλήματα του 2012 θα ασχολούνται με φανταστικές εκκρεμότητες του ’44 ή του ’73.
Το ’χουμε ξαναγράψει. Ο ΣΥΡΙΖΑ μεγάλωσε και πρέπει να ωριμάσει. Κυρίως πρέπει να αναλύσει σε βάθος τη σημερινή κατάσταση αντί να αναπαράγει την κασέτα με τα συνθήματα της μεταπολίτευσης. Αυτή έδωσε ό,τι ήταν να δώσει και πήρε ό,τι ήταν να πάρει.
Η χώρα έχει νέες προκλήσεις μπροστά της που δεν χωρούν στα πολυκαιρισμένα πανό που συνεχίζει να σηκώνει η Αριστερά. Για τις σύγχρονες προκλήσεις χρειάζεται η συμβολή όλων ακόμη και σε θεωρητικό επίπεδο. Στα σοβαρά όμως, κι όχι με ανοησίες του τύπου «η κατοχή δεν τέλειωσε το ’73»
tvxs.gr