Ναι μεν επήλθε μερική εναλλαγή στα πρόσωπα, με τον τεχνοκράτη της υπόθεσης πότε στη θέση του πρωθυπουργού και πότε στη θέση του υπουργού Οικονομικών.
Αλλά κατά τα άλλα τα ίδια: μνημόνιο και ξερό ψωμί, η δημοσιονομική προσαρμογή ως καθημερινή προσευχή, «ανταγωνιστικότητα» (μισθοί στον πάτο) και αόριστες εξαγγελίες για «ανάπτυξη» κι «επενδύσεις».
Οι εκπρόσωποι των δανειστών και οι εταίροι εμφανίζονται αγριεμένοι κι έχοντες εξαντλήσει την υπομονή τους με την «απείθαρχη» Ελλάδα. Το μήνυμα που εξέπεμψαν: «καμία διαπραγμάτευση».
Έτσι δεν θα χρειαστεί να αποδείξει τις δεινές του διαπραγματευτικές ικανότητες, ο «γεννημένος διαπραγματευτής» Γιάννης Στουρνάρας. Προφανώς είναι τέτοιος όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν. Τώρα... Στουρνάρας θα πάει στο Eurogroup, Στουρνάρας θα γυρίσει.
Επαναδιαπραγμάτευση «καπούτ», διότι οι δανειστές δεν αναγνωρίζουν αυτό το «εξωτικό φρούτο» τουλάχιστον όχι πριν δουν ... έργα. Χωρίς αυτά, η «διαπραγματευτική ισχύς» της χώρας είναι εξασθενημένη, οπότε δεν είναι θέμα προσώπου αλλά θέμα χώρας. Κάτι το οποίο, βέβαια, ανακαλύφθηκε – ω του θαύματος – μετεκλογικώς! Προεκλογικά, ούτε που το φανταζόντουσαν όταν διακήρρυσαν την επαναδιαπραγμάτευση όρων του μνημονίου.
"Το πρόγραμμα είναι εκτός τροχιάς και δεν μπορούμε να ζητήσουμε κάτι από τους πιστωτές μας αν δεν το επαναφέρουμε σε σωστή πορεία", είπε ο υπουργός Οικονομικών και μάλιστα στους Financial Times, σε ένδειξη νομιμοφροσύνης προς το στάτους της τροικανής εποπτείας.
Το θέμα είναι ότι ακόμη κι αν οι επιταγές της τρόικας και οι στόχοι της κυβέρνησης παραμένουν στο ίδιο μοτίβο, φαίνεται να έχει αλλάξει ένα πράγμα: η ταχύτητα με την οποία οδεύουμε στην «καταστροφή». Και λέγοντας «καταστροφή» δεν εννοούμε, την έξοδο από το ευρώ, τη χρεοκοπία,
κ.ο.κ. αλλά τη διαχείρισή της από ανθρώπους που έχουν παραχωρήσει γη και ύδωρ σε κάθε λογής διεθνή κι εντόπια συμφέροντα...
to pontiki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου