Η Ιστορία δείχνει ποιοι δικαιούνται δια να ομιλούν, της Σοφίας Αυγέρη

 

Από την Απολογία του Σωκράτη, το πρώτο μανιφέστο περί ελευθερίας του λόγου στην ανθρώπινη Ιστορία, μέχρι τη Μάγκνα Κάρτα, τον Βολταίρο και τη Διακήρυξη των δικαιωμάτων του Ανθρώπου, βασικό συστατικό στοιχείο της ευρωπαϊκής ταυτότητας και κουλτούρας- ίσως ένα από τα ελάχιστα πανευρωπαϊκά- αποτελεί η βαθειά πίστη και προσήλωση στην αξία της ελευθερίας του λόγου.Το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης κατακτήθηκε στη Δύση με αγώνες και θυσίες και ποτέ δεν ήταν δεδομένο ούτε στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης αλλά ούτε και στα αστικά κοινοβουλευτικά ευρωπαϊκά κράτη, πολύ λιγότερο δε στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, που δοκιμάστηκαν μεταπολεμικά από τις διώξεις εναντίον της Αριστεράς και την βαθειά πολική και ιδεολογική διαίρεση των λαών του.

Πώς όμως σήμερα, με την αλματώδη ανάπτυξη των social media, την πλατιά διάδοση του διαδικτύου και τις δυνατότητες που δίνει στον καθένα να απευθυνθεί σε μαζικό κοινό αυτό το δικαίωμα θα παραμείνει στην υπηρεσία του λαϊκού συμφέροντος, του κοινού καλού και δε θα στραφεί εναντίον του ίδιου του δυτικού πολιτισμού και της Δημοκρατίας, που το εξέθρεψε;

Το ζήτημα είναι βαθειά πολιτικό και ήδη έχει αρχίσει η συζήτηση στην Ευρώπη σχετικά με το αν πρέπει να δίνεται το δικαίωμα να εκθέτουν τις απόψεις τους σε ΜΜΕ, Forum, διάφορες οργανώσεις, φορείς, κινήματα, κόμματα, πολιτικές ομάδες, με αντιδημοκρατικό, φασιστικό, ρατσιστικό, εθνικιστικό, αντιανθρωπιστικό προσανατολισμό λόγο, αλλά και δράση. Σε ποιον συμφέρει να έχουν νεοναζιστικές και φασιστικές/ εθνικιστικές ομάδες βήμα είναι ηλίου φαεινότερο…. Το αντιαριστερό τους μένος, η σταθερή τους προσήλωση σε ό,τι αντιδιεθνιστικό, η λυσσαλέα αντίδρασή τους απέναντι σε απεργιακές, αγωνιστικές κινητοποιήσεις, η προπαγάνδα τους κατά του συνδικαλισμού γενικά καταδεικνύει και στον πιο καλοπροαίρετο ποιων συμφέροντα υπηρετούν τέτοιες οργανώσεις... Μόνο ο λαός και τα κινήματά του μπορούν και έχουν το χρέος να τις απομονώσουν και να στηλιτεύσουν τη δράση τους.

Ο A. Bhattacharyya απαντά ήδη από το 2007 σε όσους στη Μεγάλη Βρετανία ήταν υπέρ της πρόσκλησης των νεοναζιστών του British National Party (BNP) αλλά και αρνητών του Ολοκαυτώματος σε πολιτικές δημόσιες συζητήσεις και forum :

«Πρέπει να κάνουμε φανερό στο λαό πως οι φασιστικές οργανώσεις αποτελούν έναν μοναδικό κίνδυνο και δεν πρέπει να απολαμβάνουν τα δικαιώματα που καρπώνονται τα δημοκρατικά κόμματα... Λέμε όχι στην παροχή βήματος στους φασίστες όχι για τις « ιδέες» που δημόσια εκφράζουν αλλά για αυτό που είναι και για αυτά που κάνουν… Χρέος μας είναι να ξεσκεπάσουμε το κεκαλυμμένο φασιστικό πρόσωπο τους και να θυμίσουμε στο λαό πως η Ιστορία μάς διδάσκει ότι τα φασιστικά κόμματα υιοθετούν την τακτική της συγκάλυψης και πως κρύβουν το πραγματικό τους ρατσιστικό πρόσωπο μέχρι να δυναμώσουν… Η περίπτωση Λεπέν στη Γαλλία δείχνει πως, αν δεν αναχαιτιστεί έγκαιρα η άνοδος της ακροδεξιάς, μετά είναι πολύ αργά… Γιαυτό δεν πρέπει να δίνεται βήμα διαλόγου σε αυτούς, με την αφελή προσδοκία να τους νικήσουμε με τη δύναμη των επιχειρημάτων μα. ..»

Kaι o C. Bambery, το 2002 γράφει στο ίδιο περιοδικό:
«Ο φασισμός το 2002 δεν φορά μαύρα πουκάμισα ούτε έχει μουστάκι… Φορά επώνυμο κουστούμι...Δεν μιλά ανοιχτά για την εξολόθρευση των Εβραίων ούτε κρατά σβάστικες...Ζούμε σε δημοκρατίες, έστω και περιορισμένες. Η ελευθερία του λόγου ήρθε μετά από πολλούς αγώνες, αλλά προστατεύεις την ελευθερία, όταν επιτρέπεις τη δημόσια έκφραση σε κάθε περίπτωση; Πρέπει να δίνεται αυτό το δικαίωμα σε όσους με το λόγο τους παρακινούν σε έγκλημα, ρατσιστική βία, διάκριση;…To να δίνεις στους Νεοναζί λόγο είναι σαν να προσδίδεις σεβασμό σε πολιτικές φυλετικού μίσους… Η εμπειρία της Γερμανίας και της Ιταλίας διδάσκει πως οι φασίστες αρχικά χρησιμοποιούν τα κοινοβουλευτικά κανάλια για να χτίσουν την πολιτική τους παρουσία.. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ήταν γεμάτα από ανθρώπους που, πριν πάρει ο Χίτλερ την εξουσία, υπερασπίζονταν το δικαίωμά των Ναζί σε ελεύθερη έκφραση…. Όλοι μαζί πρέπει να αρνηθούμε το δικαίωμα λόγου σε αυτούς που επιδιώκουν να καταστρέψουν ολοκληρωτικά την ελεύθερη έκφραση...»
tvxs.gr