Νομίζω πως ο Τάκης (Μίχας) κάνει λάθος παρέες. Σ' ένα σημείωμά του εδω στο protagon.gr έγραψε πως όταν βρέθηκε σ' ένα συνέδριο στο Μόναχο και είχε την ευκαιρία να συζητήσει με αρκετούς Γερμανούς δημοσιογράφους περί «αναδιαπραγμάτευσης», όλοι τους έδειχναν τεράστια έκπληξη και αντιδρούσαν σαν να το είχαν ακούσει πρώτη φορά. Αν είχε κάνει τις σωστές παρέες Γερμανών δημοσιογράφων, θα του έλεγαν άλλα πράγματα. Ότι παραμονές και των δυο εκλογικών αναμετρήσεων και η Λαγκάρντ και άλλοι εκπρόσωποι των δανειστών, μας έκλειναν το μάτι εννοώντας πως αν "ψηφίσουμε σωστά" θα ελαστικοποιήσουν τους όρους του μνημονίου.
Έπρεπε να θυμάται ο Τάκης και να μεταφέρει στους αδαείς Γερμανούς συναδέλφους πως στις 16 του περασμένου Μαΐου και λίγο μετά τις πρώτες εκλογές που ανέτρεψαν τα πολιτικά δεδομένα, η κα Λαγκάρντ είχε δηλώσει στη Liberation, πως το ΔΝΤ είναι έτοιμο να κάνει μια αναθεώρηση του προγράμματος μετά την δημιουργία κυβέρνησης. Ήταν η εποχή που μετά το εκλογικό αποτέλεσμα, δεν σχηματιζόταν κυβέρνηση και όλα ήταν ρευστά. Άρα ενδεχομένως και... επικίνδυνα για τους δανειστές.
Έπρεπε επίσης να θυμάται ο Τάκης πως την ίδια εκείνη περίοδο, οι Βρυξέλλες διοχέτευαν στους δημοσιογράφους πληροφορίες για επαναδιαπραγμάτευση στο μείγμα της πολιτικής που ακολουθείται για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων όσο και για νέες παρεμβάσεις για την ελάφρυνση του χρέους. Τα έγραφαν όλες οι εφημερίδες τότε και δεν ήταν αποκυήματα της φαντασίας των δημοσιογράφων.
Βέβαια, το ζητούμενο δεν είναι η μνήμη του Τάκη, ουτε οι ελλιπείς γνώσεις των Γερμανών δημοσιογράφων. Το θέμα ειναι πως η ελληνική τρικομματική κυβέρνηση εμφανίζεται ανέτοιμη να αναδιαπραγματευτεί την δεύτερη αυτή δανειακή σύμβαση παρ' ότι αυτό αποτελούσε το βασικό πρόταγμα και ενδεχομένως για πολλούς ψηφοφόρους κριτήριο των τελευταίων εκλογών. Δεν είναι τόσο μακρυνή άλλωστε αυτή η περίοδος για να μην θυμόμαστε τους όρους που κυριαρχούσαν και έβγαιναν καθημερινά από τα στόματα όλων των πολιτικών αρχηγών. Αναδιαπραγμάτευση, αναθεώρηση, απαγκίστρωση κοκ. Κι όμως, σχεδόν ένα μήνα μετά τις εκλογές κανένα από τα τρία κόμματα που σχηματίζουν την κυβέρνηση δεν φαίνεται έτοιμο με συγκεκριμένο σχέδιο για να διεκδικήσει την διαπραγμάτευση αυτή. Ούτε καν η Νέα Δημοκρατία η οποία ας μην ξεχνάμε την λέξη "αναδιαπραγμάτευση" την χρησιμοποιεί ως κεντρικό επιχείρημα από το πρώτο κιόλας
μνημόνιο...
Αντί μια καλοσχεδιασμένης πρότασης που θα λειτουργούσε εναλλακτικά στις προβλέψεις του δεύτερου μνημονίου, παρακολουθούμε ενα γαϊτανάκι δηλώσεων και πληροφοριών που διοχετεύονται και οι οποίες μοιάζουν σαν να έχουν σχεδιαστεί στο πόδι. Αυτοσχεδιασμοί που καθε ημέρα αλλάζουν. Η φράση "ισοδύναμα μέτρα", έχει κυριαρχήσει στην πολιτική ορολογία, χωρίς ωστόσο τα μέτρα αυτά για τα οποία μαθαίνουμε να εμφανίζονται πειστικά σε κανέναν. Διάφορες ιδέες, που μοιάζουν ωστόσο μισές. Διαβάσαμε προχθές για παράδειγμα, πως το οικονομικό επιτελείο σκέφτεται το μισό της μισθοδοσίας των ιερέων (που σημερα πληρώνουμε οι φορολογούμενοι) να καταβάλλεται από την εκκλησία. Και γιατί όχι ολόκληρη η μισθοδοσία; αναρωτιέμαι εγώ που το βρίσκω και εξαιρετική ιδέα.
Για να επανέλθουμε όμως. Η κυβέρνηση δεν έχει πολλά περιθώρια. Ούτε χρονικά, ούτε πολιτικά. Οφείλει να κάνει αυτό που υποσχέθηκε. Με ολοκληρωμένο και πειστικό τρόπο...
protagon.gr
Έπρεπε επίσης να θυμάται ο Τάκης πως την ίδια εκείνη περίοδο, οι Βρυξέλλες διοχέτευαν στους δημοσιογράφους πληροφορίες για επαναδιαπραγμάτευση στο μείγμα της πολιτικής που ακολουθείται για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων όσο και για νέες παρεμβάσεις για την ελάφρυνση του χρέους. Τα έγραφαν όλες οι εφημερίδες τότε και δεν ήταν αποκυήματα της φαντασίας των δημοσιογράφων.
Βέβαια, το ζητούμενο δεν είναι η μνήμη του Τάκη, ουτε οι ελλιπείς γνώσεις των Γερμανών δημοσιογράφων. Το θέμα ειναι πως η ελληνική τρικομματική κυβέρνηση εμφανίζεται ανέτοιμη να αναδιαπραγματευτεί την δεύτερη αυτή δανειακή σύμβαση παρ' ότι αυτό αποτελούσε το βασικό πρόταγμα και ενδεχομένως για πολλούς ψηφοφόρους κριτήριο των τελευταίων εκλογών. Δεν είναι τόσο μακρυνή άλλωστε αυτή η περίοδος για να μην θυμόμαστε τους όρους που κυριαρχούσαν και έβγαιναν καθημερινά από τα στόματα όλων των πολιτικών αρχηγών. Αναδιαπραγμάτευση, αναθεώρηση, απαγκίστρωση κοκ. Κι όμως, σχεδόν ένα μήνα μετά τις εκλογές κανένα από τα τρία κόμματα που σχηματίζουν την κυβέρνηση δεν φαίνεται έτοιμο με συγκεκριμένο σχέδιο για να διεκδικήσει την διαπραγμάτευση αυτή. Ούτε καν η Νέα Δημοκρατία η οποία ας μην ξεχνάμε την λέξη "αναδιαπραγμάτευση" την χρησιμοποιεί ως κεντρικό επιχείρημα από το πρώτο κιόλας
μνημόνιο...
Αντί μια καλοσχεδιασμένης πρότασης που θα λειτουργούσε εναλλακτικά στις προβλέψεις του δεύτερου μνημονίου, παρακολουθούμε ενα γαϊτανάκι δηλώσεων και πληροφοριών που διοχετεύονται και οι οποίες μοιάζουν σαν να έχουν σχεδιαστεί στο πόδι. Αυτοσχεδιασμοί που καθε ημέρα αλλάζουν. Η φράση "ισοδύναμα μέτρα", έχει κυριαρχήσει στην πολιτική ορολογία, χωρίς ωστόσο τα μέτρα αυτά για τα οποία μαθαίνουμε να εμφανίζονται πειστικά σε κανέναν. Διάφορες ιδέες, που μοιάζουν ωστόσο μισές. Διαβάσαμε προχθές για παράδειγμα, πως το οικονομικό επιτελείο σκέφτεται το μισό της μισθοδοσίας των ιερέων (που σημερα πληρώνουμε οι φορολογούμενοι) να καταβάλλεται από την εκκλησία. Και γιατί όχι ολόκληρη η μισθοδοσία; αναρωτιέμαι εγώ που το βρίσκω και εξαιρετική ιδέα.
Για να επανέλθουμε όμως. Η κυβέρνηση δεν έχει πολλά περιθώρια. Ούτε χρονικά, ούτε πολιτικά. Οφείλει να κάνει αυτό που υποσχέθηκε. Με ολοκληρωμένο και πειστικό τρόπο...
protagon.gr
.webp)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου