Πρέπει να τονισθεί ευθύς εξαρχής ότι διευθετήθηκε ένα μείζον ζήτημα της κρίσης εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση, τα κόμματα, τη Βουλή, τους δημόσιους θεσμούς εν γένει. Οι διαδοχικές εκλογές έδωσαν τη δυνατότητα στους πολίτες να κάνουν τις επιλογές τους και να νομιμοποιήσουν τους κομματικούς φορείς που θα αναλάβουν τους ρόλους της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης.Η κυβέρνηση υπό τον πρωθυπουργό Α. Σαμαρά διαθέτει ένα πολιτικό κεφάλαιο που δεν διέθετε καμία άλλη κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης, δηλαδή την έμπρακτη διακομματική συναίνεση, άρα και την ισχυρή νομιμοποίηση για να φέρει εις πέρας ένα ουσιαστικό κυβερνητικό έργο. Ωστόσο, αντιμετωπίζει τη δυσχερέστερη σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο κατάσταση στην ιστορία της μετά τον πόλεμο, και ταυτόχρονα, τη χειρότερη στον χώρο της Ε.Ε.Η κυβέρνηση Παπανδρέου έκανε τις χειρότερες επιλογές επιδεινώνοντας όλους τους δείκτες οικονομικής διακυβέρνησης και ευημερίας του πληθυσμού, δίχως αποτελέσματα στα βαθύτατα προβλήματα χρέους και δημοσιονομικής κατάστασης της χώρας, παρά το γεγονός ότι σύσσωμη η διεθνής κοινότητα -ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, κυβέρνηση, Κοινοβούλια, media, επιστημονική κοινότητα- μιλούσαν συνεχώς για την Ελλάδα, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου. Πολλά από τα αυτονόητα μέτρα και τις πολιτικές που περιελάμβανε το Memorandum εφαρμόστηκαν κατά τρόπο στρεβλό, παρά το γεγονός ότι υποστηρίχθηκαν με υπεύθυνο τρόπο κατά τη νομοπαρασκευαστική διαδικασία από την τότε αξιωματική αντιπολίτευση, τη Ν.Δ.
Δύο χρόνια μετά το πρώτο Memorandum, η κυβέρνηση συνεργασίας καλείται να πιάσει από την αρχή τον μίτο που θα την οδηγήσει έξω από τον λαβύρινθο της υπερδιογκωμένης κρατικής δομής, προκειμένου να σωθεί ο πληθυσμός από τον Μινώταυρο του κρατικού γιγαντισμού, της φοροδιαφυγής, της γραφειοκρατίας και της αδυναμίας στοιχειώδους συνεννόησης και της διαφθοράς.
Το γεγονός ότι τέθηκαν στο πλαίσιο της διυπουργικής επιτροπής τα ζητήματα αυτά και προκρίθηκαν συγκεκριμένες και άμεσα εφαρμόσιμες λύσεις είναι εξαιρετικά σημαντικό. Αυτές είναι οι πραγματικές ειδήσεις, οι οποίες θα σφυρηλατήσουν τη νέα και αμετάκλητη πορεία της χώρας προς την ανάκαμψη.
Ο δρόμος, βεβαίως, είναι τραχύς και δύσκολος και θα απαιτηθεί κοπιώδης εργασία και επιμονή για την παραγωγή αποτελεσμάτων. Κυρίως, πρέπει να αξιοποιηθεί πλήρως ο διακομματικός χαρακτήρας της κυβέρνησης, όχι για να καταμεριστεί το πολιτικό κόστος, αλλά για να συγκροτηθεί μία ισχυρή συμμαχία στήριξης στην κοινωνία.
Η αναδιάρθρωση του κράτους -ο εξορθολογισμός των δαπανών, η κατάργηση φορέων άνευ αντικειμένου, η αποκρατικοποίηση λειτουργιών και δομών που δεν απαιτούν την κρατική εποπτεία και διαχείριση, η αξιολόγηση των υπηρεσιών προς τους πολίτες- πάντοτε αποτελεί μία διαδικασία που ανατρέπει τα συμφέροντα των προσοδοθήρων και κάθε φύσεως παρασιτικών στοιχείων, τα οποία λυμαίνονταν το υπερτροφικό και ανεξέλεγκτο κράτος.
Σήμερα, τα κόμματα ευθύνης οφείλουν να συγκρουστούν με τα συμφέροντα αυτά που έχουν διεισδύσει σε κάθε τομέα της κρατικής δραστηριότητας και να εγκαθιδρύσουν ένα κράτος αποτελεσματικό, οικονομικό και επιτελικό ως προς τις λειτουργίες του, το οποίο θα υπηρετεί πράγματι το δημόσιο συμφέρον και θα επιτρέπει την ισότιμη πρόσβαση των πολιτών σε υψηλού επιπέδου υπηρεσίες.
Ολα αυτά για να συντελεστούν πρέπει να τα οικειοποιηθούν, εκτός των κομμάτων, και όλοι οι παράγοντες της κρατικής λειτουργίας. Δεν θα έχει κανένα νόημα να υπάρξουν αλλαγές επί χάρτου, δίχως τα τμήματα των δημοσίων υπηρεσιών να προσαρμοστούν προς τις απαιτήσεις της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, να εξοικονομήσουν ανθρώπινο δυναμικό και πόρους. Τα έργα μας θα μιλήσουν για την Ελλάδα.
Ολα τα παραπάνω αποτελούν τα ισχυρά επιχειρήματα της κυβέρνησης έναντι όσων πολιτικών και συνδικαλιστικών φορέων επιμένουν να υποστηρίζουν τον κρατισμό και παρωχημένες απόψεις για την οργάνωση της οικονομίας. Ωστόσο, δεν πρόκειται απλώς για μία επιχειρηματολογία, αλλά για μια προσδοκία των πολιτών για άμεσα αποτελέσματα.
Βασικός γνώμονας του κυβερνητικού έργου πρέπει να είναι η βιωσιμότητα των πολιτικών και των αποφάσεών της. Δεν θα πρέπει οι επιλογές που θα κάνουμε σήμερα να στερήσουν από τις επόμενες γενιές δημόσια αγαθά απαραίτητα για να έχουν όλοι οι πολίτες, και κυρίως οι ασθενέστεροι, ισότιμες ευκαιρίες προόδου και ευημερίας.
Η άμεση αποτελεσματικότητα των συντονισμένων ενεργειών της πολιτικής εξουσίας και του κράτους είναι περισσότερο απαραίτητη από ποτέ, γιατί αντανακλά τις αποφάσεις που έχουν άμεση σχέση με το μέλλον της Ελλάδος. Η κριτική, ότι η κοινή γνώμη και πολλοί πολιτικοί, αντί να θεωρούν ότι το πρόβλημα της χώρας είναι τα ελλείμματα και το χρέος, έχουν αναγάγει το μνημόνιο σε μοναδικό πρόβλημά τους, έχει αποκτήσει βαθιές ρίζες στην αντίληψη της κοινή γνώμης και των κέντρων λήψης αποφάσεων σε όλη τη Ευρώπη.
Παρά την ανακούφιση που υπήρξε μετά τις εκλογές, είναι πασιφανές ότι για την Ελλάδα είναι η τελευταία ευκαιρία. Μόνο η προσήλωση στην προσπάθεια εξαφάνισης των ελλειμμάτων και της αξιοποίησης και του τελευταίου διαθέσιμου πόρου τα προγράμματα της Ε.Ε., η απαλλαγή των εμποδίων στις επενδύσεις και η πολλή δουλειά μπορούν να μας σώσουν. Κάθε άλλη σκέψη για εύκολη διαφυγή από την πραγματικότητα πολύ εύκολα θα μας οδηγήσει σε διαχρονικά επώδυνες για όλους τους Ελληνες καταστάσεις. Το σενάριο αυτό δεν αποτελεί καταστροφολογία σκοπιμότητας, αλλά ισχυρή πιθανότητα, αν το πρόγραμμα αυτής της κυβέρνησης δεν στηριχθεί σε όλο το εύρος του. Και τότε δεν θα μιλάει κανείς για την Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου