Την εκτίμηση ότι «στο τέλος της επόμενης διετίας, αν η τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά συναινέσει στον παραλογισμό των δανειστών, η εξασθενημένη και χρεοκοπημένη Ελλάδα θα εξαναγκαστεί οικειοθελώς και παρακαλώντας να βγει από την Ευρωζώνη», εξέφρασε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας. Σημείωσε ότι η κυβέρνηση «εκφωνεί τα συμφέροντα και τις απαιτήσεις των δανειστών ως δήθεν εθνικούς στόχους» και εξαπέλυσε μυδρούς κατά της Δημοκρατικής Αριστεράς: «Και δεν έχουμε καμία προσδοκία ούτε από τους πρώην συντρόφους μας της ΔΗΜΑΡ.
Που έχουν φτάσει στο σημείο να χαρακτηρίζουν το μνημονιακό πρόγραμμα της συγκυβέρνησης «προοδευτικό». Ήδη η πολιτική συμπεριφορά της ΔΗΜΑΡ έχει ξεπεράσει τη δική μας εκτίμηση ότι θα είναι το αριστερό άλλοθι της συγκυβέρνησης. Αριστερό, είναι πλέον σαφές ότι δεν είναι. Άλλοθι, είναι μάλλον η συγκυβέρνηση για τη συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην εξουσία», τονισε ο κ. Τσίπρας.
Ξεπούλημα στην τρόικα
«Έως την επόμενη Δευτέρα, 24 Ιουλίου που επανέρχεται στην Αθήνα η τρόικα των δανειστών – κατά μια ειρωνική σύμπτωση των γεγονότων, τη μέρα της Δημοκρατίας στην Ελλάδα, που γιορτάζουμε την πτώση της εφτάχρονης στρατιωτικής δικτατορίας το 1974 – το θύμα θα πρέπει ήδη να έχει βρει το σκοινί που θα κρεμαστεί», ήταν το σχόλιο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κόμματος της Αριστεράς, Αλέξη Τσίπρα, απευθυνόμενος σε μέλη του ευρωπαϊκού κόμματος στην Ελλάδα.
Η δε αρχική προσπάθεια της συγκυβέρνησης Σαμαρά να διαμορφώσει την εντύπωση ότι οι ιδιωτικοποιήσεις θα είναι το αντίδοτο στη λιτότητα απέτυχε πριν καλά-καλά ξεκινήσει.
Γιατί το ξεπούλημα και η λιτότητα πάνε μαζί.
Η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει: πρώτον, να έχει αποφασίσει τα πρόσθετα μέτρα λιτότητας ύψους €11,6 δις για την επόμενη διετία.
Και δεύτερον, να έχει ξεκινήσει να εφαρμόζει επιπλέον μέτρα λιτότητας €3 δις για να καλυφθεί το δημοσιονομικό κενό από τη νέα αστοχία της τρόικας στην πρόβλεψη της ύφεσης το 2012: την είχε προβλέψει στο 4,7% και τώρα είναι στο 7%.
Τα μέτρα αυτά θα εστιαστούν στις περικοπές των δημόσιων δαπανών – και ειδικότερα των προνοιακών επιδομάτων, των ήδη μειωμένων μισθών και των συντάξεων, της φαρμακευτικής δαπάνης, της δημόσιας δαπάνης για την παιδεία και άλλων κοινωνικών δαπανών.
Και προστίθενται σε μια εφιαλτική κοινωνική πραγματικότητα.
Η φορολογική επιβάρυνση όσων δεν φοροαποφεύγουν και δεν φοροδιαφεύγουν έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.
Οι πολίτες φοβούνται να υποβάλουν τη φορολογική τους δήλωσή για τα εισοδήματα του 2011, για να μην βρεθούν αντιμέτωποι με το χρεωστικό εκκαθαριστικό της εφορίας.
Φορολογούνται άνεργοι, με τα τεκμήρια περιουσιακών στοιχείων από το παρελθόν.
Φορολογούνται οι φτωχοί και επιβαρύνονται με νέα μείωση του ήδη μειωμένου διαθέσιμου εισοδήματός του. Αφαιρούνται πόροι από την πραγματική οικονομία».
Εισαγωγικά στην ομιλία του ο κ. Τσίπρας, υπογράμμισε πως η εκλογική επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ «δεν έχει προηγούμενο στη σύγχρονη ελληνική και ευρωπαϊκή Ιστορία για κόμμα της Αριστεράς.
Δεν καταφέραμε, βέβαια, να καταλάβουμε τη Βαστίλη. Καταφέραμε, όμως, να την κλονίσουμε τόσο, ώστε να την καταλάβουμε στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Σύντομα».
Για την ευρωπαϊκή κρίση
Αναλύοντας την ευρωπαϊκή κρίση, ο κ. Τσίπρας ανέφερε:
«Το πολιτικό κατεστημένο της Ευρώπης δεν αξιοποιεί την κρίση ως αφορμή κριτικού αναστοχασμού της μέχρι τώρα πορείας της ευρωπαϊκής ενοποίησης και στοιχειώδους αναπροσαρμογής του οικονομικού υποδείγματος λειτουργίας της.
Προφανώς θεωρεί ότι ο νεοφιλελευθερισμός, εκτός από πετυχημένη συνταγή για την πρόκληση κρίσεων, θα αποδειχθεί εξίσου καλή συνταγή και για την υπέρβασή τους. Η επικυριαρχία των αγορών στην πολιτική και τη Δημοκρατία έχει αφεθεί ανεξέλεγκτη.
Με συνέπεια, οι αγορές να έχουν επιβάλλει στην πράξη τη διαίρεση της Ευρωζώνης ανάμεσα στους πιστωτές του Βορρά και τους χρεώστες του Νότου. Αυτήν την αγοραία πραγματικότητα ανατροφοδοτούν οι ευρωπαϊκές πολιτικές ηγεσίες».
... «Γιατί η Ευρωζώνη θα σωθεί μόνο αν αλλάξει και επανιδρυθεί σε νέα βάση.
Η εμμονή σε νεοφιλελεύθερες επιλογές έχει ήδη προδιαγράψει την αποτυχία, έχει συντάξει το χρονικό του προαναγγελθέντος θανάτου της. Απλά δεν έχει ακόμα προσδιοριστεί η ημερομηνία.
Οι πραγματικές λύσεις που προανέφερα είναι εκείνες που απεγκλωβίζουν την Ευρωζώνη από την παγίδα της λιτότητας και της ύφεσης.
Που αναθεωρούν το οικονομικό μοντέλο λειτουργίας της και αξιοποιούν τη δυναμική της ως αυτόνομης οικονομικής οντότητας.
Που αίρουν τη νέα διαίρεσή της στο δίπολο Βορρά-Νότου.
Οι προτάσεις της Ευρωπαϊκής Αριστεράς
Αυτές οι προτάσεις περιλαμβάνονται στο σχέδιο της πολιτικής απόφασής μας και αφορούν:
-την απόδοση στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ρόλου πραγματικής κεντρικής τράπεζας. Δηλαδή, ρόλου δανειστή ύστατης καταφυγής στην αγορά κρατικών ομολόγων, χωρίς ποσοτικό όριο, ώστε να αναχαιτισθεί ο κερδοσκοπικός στοιχηματισμός στα ομόλογα ευάλωτων και κρίσιμων για τη συνοχή της Ευρωζώνης κρατών-μελών, που απειλεί να εξελιχθεί σε αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
- την πολιτική ρύθμιση του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού τομέα, με τέσσερα βασικά εργαλεία πολιτικής:
α). εισαγωγή φόρου Tobin στη βραχυπρόθεσμη κίνηση κεφαλαίων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε να αμβλυνθεί η κερδοσκοπική συμπεριφορά τους,
β) διαμόρφωση ευρωπαϊκής τραπεζική νομοθεσία κατά το πρότυπο της Νομοθετικής Πράξης Glass-Steagall, που ίσχυσε στις ΗΠΑ από το 1933 έως το 1999, και διαχώριζε τις εμπορικές από τις επενδυτικές τραπεζικές δραστηριότητες και τους αντίστοιχους πιστωτικούς κινδύνους.
γ) κατάργηση των φορολογικών παραδείσων εντός και εκτός ευρωπαϊκών εδαφών, και
δ) δημιουργία δημόσιου ευρωπαϊκού οίκου πιστοληπτικής αξιολόγησης των οικονομιών,
Οι προτάσεις μας αφορούν επίσης:
-την εποπτεία και ανακεφαλαιοποίηση των εθνικών τραπεζών στο επίπεδο της Ευρωζώνης,
-την έκδοση Ευρωομολόγων, από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή από άλλο θεσμό της Ευρωζώνης, χωρίς συνοδευτικούς όρους άσκησης περιοριστικής μακροοικονομικής πολιτικής σε εθνικό επίπεδο, οι οποίοι απλώς θα αναπαράξουν το πρόβλημα υπερχρέωσης που η έκδοση των Ευρωομολόγων αποσκοπεί να επιλύσει,
-τη θεσμοθέτηση Ευρωπαϊκού Ταμείου Κοινωνικής Ανάπτυξης και Αλληλεγγύης, που προτείνει το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, για τη χρηματοδότηση δημόσιων επενδύσεων στους τομείς της έρευνας και ανάπτυξης, των κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών και της προστασίας του περιβάλλοντος, με πόρους από τον φόρο Tobin, τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό και το χαμηλότοκο δανεισμό της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
eklogika
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου