Ηταν μια άλλη συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ αυτή που έγινε την Παρασκευή στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Για πρώτη φορά ακούστηκε η φωνή της βάσης σε τόση ευρεία έκταση. Η μέθοδος της ανάδειξης ομιλητών μέσω κλήρωσης, απέτρεψε να γίνει η συνδιάσκεψη ηχηρή παρέλαση επωνύμων παραγόντων που θα ξεδίπλωναν τις ατομικές τους στρατηγικές, καλυμμένες υπό το πέπλο της ανασύστασης του πάλαι ποτέ κραταιού κινήματος.
Υπήρξαν ανώνυμοι σύνεδροι της βάσης που είπαν με παράπονο ότι μετά από τέσσερις δεκαετίες στράτευσης στο «κίνημα», πρώτη φορά τους δόθηκε η δυνατότητα να μιλήσουν. Υπήρξαν άλλοι που, με αφορμή δημοσιεύματα για το ενδεχόμενο αλλαγής συμβόλων και ονόματος του ΠΑΣΟΚ, απευθύνθηκαν στην ηγεσία λέγοντας ότι «το όνομα και τα σύμβολα, είναι για μας αδιαπραγμάτευτα. Δεν θα τα αλλάξουμε». Ηταν οι κομματικοί αγνοί πατριώτες, αυτοί που στην μέγιστη στιγμή κομματικής απαξίωσης, ιδεολογικής ένδειας, αλλοπρόσαλλης νεοτερικότητας και καταστροφικής για τη χώρα διακυβέρνησης από τον υιό Παπανδρέου, προσέτρεξαν εν μέσω λοιδοριών και ψήφισαν τον Βενιζέλο για αρχηγό του ΠΑΣΟΚ. Ηταν αυτοί που εν μέσω κατηγοριών περί προδοτών και γερμανοτσολιάδων, κράτησαν το ΠΑΣΟΚ όρθιο, έστω και με το αναιμικό 12%, όταν η επωφεληθείσα στο παρελθόν κρατικιστική κομματική πελατεία βρήκε θαλπωρή στις ρόδινες υποσχέσεις Τσίπρα περί επανάκαμψης μισθών και επιδομάτων, στην προτέρα κατάσταση.
Η αυτοοργάνωση για το νέο ΠΑΣΟΚ που κήρυξε ο Βενιζέλος ηχεί ως φτωχή απομίμηση και καρικατούρα εκείνης της ενθουσιώδους που είχε κηρύξει ο Αντρέας και αποτέλεσε τη γενέθλια
πράξη του ΠΑΣΟΚ. Αλλοι τότε οι καιροί. Ωστόσο και η τωρινή μπορεί να γίνει η μήτρα για ένα κόμμα «ανοιχτό, δημοκρατικό, αποκεντρωμένο, ψηφιακό, δικτυωμένο στην κοινωνία. Ενα κόμμα που θα έχει συγκροτημένη άποψη για την πορεία του έθνους, για το μοντέλο ανάπτυξης, για την λειτουργία των δημοκρατικών, κοινοβουλευτικών και δικαιοκρατικών θεσμών. Ένα κόμμα που θα παρακολουθεί τα σύγχρονα ρεύματα σκέψης, που θα συμμετέχει στο γίγνεσθαι της κοινωνίας των πολιτών, με οργανώσεις και δίκτυα που θα λειτουργούν ως χώροι προβληματισμού. Που θα βρίσκεται κοντά στους πολίτες και θα δίνει πεδίο δράσης στην εθελοντική προσφορά, που δεν θα υποκαθιστά αλλά θα συμπληρώνει σε καίρια σημεία το κοινωνικό κράτος, που θα είναι ενεργητικό στις γειτονιές και τους δήμους» κ.λ.π. Ενα κόμμα, εν τέλει, που θα είναι «ο συλλογικός διανοούμενος» όπως διακήρυξε ο Βενιζέλος, επανεβρίσκοντας μετά από δεκαετίες τον Γκράμσι.
Όλα αυτά ηχούν ως έκθεση ιδεών και έπεα πτερόεντα. Το ΠΑΣΟΚ αφυδατώθηκε χρόνια τώρα στην απορρόφησή του από το κράτος, στην εγκληματική αδιαφορία με την οποία διαχειρίστηκε το δημόσιο συμφέρον, στις επ’ ατομική ωφελεία διαμεσολαβήσεις, πάντα υπό το πρόσχημα του λαϊκού συμφέροντος. Τα μέλη του αλώθηκαν μέσα στην οδοστρωτηριακή συνάφεια με τις αλλεπάλλλες κλίμακες εξουσίας.
Ο νέος πρόεδρος, διακρίνεται από τάσεις προσωποπαγούς διοίκησης, και αλαζονικές ενίοτε συμπεριφορές, που δυσχεραίνουν την ηγεμονία του. Ωστόσο αν κατορθώσει να δημιουργήσει κάποια δυναμική επαναφοράς του κόμματος στην αρχική του κοίτη, να το εμπλουτίσει με αρχές, ιδέες και πολιτική αυτογνωσία, διάθεση προσφοράς και στράτευσης, θα κερδίσει το στοίχημα για τον εαυτό του, το κόμμα, και ίσως τη χώρα.
Ετσι κι αλλιώς ένα σύγχρονο σοσιαλιστικό κόμμα, αν υπάρξει, θα συμπληρώσει θετικά τον παρόντα πλουραλισμό του πολιτικού σκηνικού που συγκροτείται –με τα ως τώρα δεδομένα- από τον παρωχημένο παλαιοκομματισμό της ΝΔ, τον αρχαϊκής κοπής αριστερισμό του Τσίπρα, τον κενό και εντυπωσιοθηρικό εθνοπατριωτισμό του Καμμένου, τον πρωτόγονο και απάνθρωπο μεγαλοϊδεατισμό της Χρυσής Αυγής, την ισχνή παρουσία της ΔΗΜΑΡ στα συνδικαλιστικά δίκτυα και την απολιθωμένη παλινδρομούσα στο σταλινικό παρελθόν, «καθαρότητα» του ΚΚΕ.
protagon.gr
Η αυτοοργάνωση για το νέο ΠΑΣΟΚ που κήρυξε ο Βενιζέλος ηχεί ως φτωχή απομίμηση και καρικατούρα εκείνης της ενθουσιώδους που είχε κηρύξει ο Αντρέας και αποτέλεσε τη γενέθλια
πράξη του ΠΑΣΟΚ. Αλλοι τότε οι καιροί. Ωστόσο και η τωρινή μπορεί να γίνει η μήτρα για ένα κόμμα «ανοιχτό, δημοκρατικό, αποκεντρωμένο, ψηφιακό, δικτυωμένο στην κοινωνία. Ενα κόμμα που θα έχει συγκροτημένη άποψη για την πορεία του έθνους, για το μοντέλο ανάπτυξης, για την λειτουργία των δημοκρατικών, κοινοβουλευτικών και δικαιοκρατικών θεσμών. Ένα κόμμα που θα παρακολουθεί τα σύγχρονα ρεύματα σκέψης, που θα συμμετέχει στο γίγνεσθαι της κοινωνίας των πολιτών, με οργανώσεις και δίκτυα που θα λειτουργούν ως χώροι προβληματισμού. Που θα βρίσκεται κοντά στους πολίτες και θα δίνει πεδίο δράσης στην εθελοντική προσφορά, που δεν θα υποκαθιστά αλλά θα συμπληρώνει σε καίρια σημεία το κοινωνικό κράτος, που θα είναι ενεργητικό στις γειτονιές και τους δήμους» κ.λ.π. Ενα κόμμα, εν τέλει, που θα είναι «ο συλλογικός διανοούμενος» όπως διακήρυξε ο Βενιζέλος, επανεβρίσκοντας μετά από δεκαετίες τον Γκράμσι.
Όλα αυτά ηχούν ως έκθεση ιδεών και έπεα πτερόεντα. Το ΠΑΣΟΚ αφυδατώθηκε χρόνια τώρα στην απορρόφησή του από το κράτος, στην εγκληματική αδιαφορία με την οποία διαχειρίστηκε το δημόσιο συμφέρον, στις επ’ ατομική ωφελεία διαμεσολαβήσεις, πάντα υπό το πρόσχημα του λαϊκού συμφέροντος. Τα μέλη του αλώθηκαν μέσα στην οδοστρωτηριακή συνάφεια με τις αλλεπάλλλες κλίμακες εξουσίας.
Ο νέος πρόεδρος, διακρίνεται από τάσεις προσωποπαγούς διοίκησης, και αλαζονικές ενίοτε συμπεριφορές, που δυσχεραίνουν την ηγεμονία του. Ωστόσο αν κατορθώσει να δημιουργήσει κάποια δυναμική επαναφοράς του κόμματος στην αρχική του κοίτη, να το εμπλουτίσει με αρχές, ιδέες και πολιτική αυτογνωσία, διάθεση προσφοράς και στράτευσης, θα κερδίσει το στοίχημα για τον εαυτό του, το κόμμα, και ίσως τη χώρα.
Ετσι κι αλλιώς ένα σύγχρονο σοσιαλιστικό κόμμα, αν υπάρξει, θα συμπληρώσει θετικά τον παρόντα πλουραλισμό του πολιτικού σκηνικού που συγκροτείται –με τα ως τώρα δεδομένα- από τον παρωχημένο παλαιοκομματισμό της ΝΔ, τον αρχαϊκής κοπής αριστερισμό του Τσίπρα, τον κενό και εντυπωσιοθηρικό εθνοπατριωτισμό του Καμμένου, τον πρωτόγονο και απάνθρωπο μεγαλοϊδεατισμό της Χρυσής Αυγής, την ισχνή παρουσία της ΔΗΜΑΡ στα συνδικαλιστικά δίκτυα και την απολιθωμένη παλινδρομούσα στο σταλινικό παρελθόν, «καθαρότητα» του ΚΚΕ.
protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου