Στίγµα «Ρώσικη ρουλέτα» για όλους οι εκλογές

Τελικά όπως και να το δεις, όπως και να το κάνεις, είµαστε ένας λαός που δεν µας βρίσκεις πουθενά. Μα πουθενά όµως. Τη µια θέλουµε αυτό, την άλλη εκείνο, την τρίτη το άλλο και µετά πάλι από την αρχή. Μήνες τώρα, ακούω τους πάντες να βρίζουν το Μνηµόνιο και να βλαστηµάνε την ώρα και τη στιγµή που ανέδειξαν τον Γιώργο Πρωθυπουργό και το ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση επειδή (µας) πήρε τα µέτρα – τα γνωστά µέτρα. Μήνες τώρα, ακούω τον Σαµαρά να δηλώνει ότι άµα αυτός γίνει πρωθυπουργός, πρώτον θα καταργήσει το Μνηµόνιο, δεύτερον θα µηδενίσει το έλλειµµα µέσα σε ένα χρόνο και τρίτον θα ακολουθήσει έναν άλλο δρόµο (ποιο δρόµο, ακόµη να µας πει)

για τη διάσωση της οικονοµίας και της χώρας από τη χρεοκοπία. Μήνες τώρα, ακούω και τους υπόλοιπους να υποστηρίζουν ότι τα µέτρα δεν ήταν µονόδροµος και πως υπάρχουν και άλλες επιλογές πλην της τρόικας και του ΔΝΤ. Είπα κι εγώ, ύστερα από αυτά, ότι µε το που έθεσε ο Γιώργος θέµα πρόωρων εκλογών θα πανηγύριζαν, διότι επιτέλους ήρθε η ώρα να δικαιωθούν. Αλλά δεν. Ούτε πανηγυρισµοί ούτε πάρτι ούτε σηµαιοστολισµοί. Κάτι σκυµµένα κεφάλια είδα και δηλώσεις για την τιµή των όπλων. Μα γιατί; Αυτό δεν ήθελαν; Ο άλλος τούς το πρόσφερε. Γιατί δεν σηκώνουν το γάντι; Τι θα γίνει αν δεν µπλοφάρει;
Γιατί το «γάντι» είναι βαρύ – όπως αυτά που χρησιµοποιούσε ο Τάισον τον καιρό της παντοκρατορίας του. Ασήκωτο. Οπότε το σκέφτεται ο άλλος καλά.

Σου λέει, εντάξει, να την κάνω τη φιγούρα, αλλά αν ο Γιώργος δεν µπλοφάρει και πάµε σε εκλογές τι γίνεται; Να σου πω εγώ τι γίνεται, αναγνώστη µου. Ο Σαµαράς που λέει στους δικούς του ότι δεν είναι ακόµη έτοιµος και ότι θέλει ένα χρόνο για να γίνει πρωθυπουργός (!!!), θα αµφισβητηθεί έντονα αν επιβεβαιωθεί ότι το κόµµα έχει ποσοστά στο επίπεδο του... ΦΠΑ. Το ΚΚΕ, στα ίδια και τα ίδια, δεν λέει να πάρει τα πάνω του. Ο Τσίπρας θα βολοδέρνει εκεί στο «µπαίνω δεν µπαίνω στη Βουλή» (µε αυτά δεν κάνεις αστεία). Και ο Καρατζαφέρης θα είναι ο µόνος κερδισµένος, αν ξεπεράσει το πρόβληµα µε τον Βορίδη (τον εν αναµονή αρχηγό του κόµµατος αφού τα ακροδεξιά τα ξέρει καλύτερα από τον Καρατζαφέρη). Γίνονται λοιπόν αστεία στη ρώσικη ρουλέτα; Δεν γίνονται, γιατί ναι µεν έχει µια σφαίρα στη θαλάµη το περίστροφο, αλλά µπορεί να είναι η δική σου αυτή τη φορά που θα τραβήξεις τη σκανδάλη. Γι’ αυτό τους βλέπεις όλους να συµπεριφέρονται ως µέλη του συλλόγου κυριών για την προστασία των απόρων κορασίδων...

Ελεος ρε Μίκη µε τις παρεµβάσεις σου!
Με ενοχλεί επίσης ότι όπως σε κάθε µεγάλο πολιτικό γεγονός, κάνουν παρέµβαση και διάφοροι δεινόσαυροι της δηµόσιας ζωής, που µπορεί να είναι αυθεντίες ή να έχουν καταξιωθεί στον χώρο τους, αλλά επιµένουν να διεκδικούν ντε και καλά και τον ρόλο του αυθεντικού εκφραστή της κοινωνίας. Παράδειγµα ο Μίκης (Θεοδωράκης). Τον σέβοµαι, τον υπολήπτοµαι για τη µουσική και τους αγώνες του, αλλά έλεος πια µε τις πολιτικές παρεµβάσεις του. Αισθάνθηκε και αυτός την ανάγκη να απαντήσει δηµόσια στον Γιώργο για την απόφασή του να θέσει θέµα πρόωρης προσφυγής στις κάλπες σε περίπτωση που το ΠΑΣΟΚ ηττηθεί στις εκλογές. Τον πέρασε γενεές δεκατέσσερις και στη συνέχεια εξήγγειλε τη δηµιουργία «Κινήµατος» Ανεξάρτητων Πολιτών για τον «εκβιασµό» που άσκησε (ο Γιώργος) τη Δευτέρα. Μάλιστα. Φυσικά ο καθένας µπορεί να κάνει ό,τι θέλει, δηµοκρατία έχουµε. Εγώ δεν θα κάνω τίποτε. Θα αναρωτηθώ µόνο, αν ο Μίκης που βρίζει τώρα τον Γιώργο είναι ο ίδιος Μίκης που το ‘74 µας είχε εκβιάσει όλους (όλους όµως!) µε το ψευτοδίληµµα «Καραµανλής ή τανκς» που έδωσε στον Καραµανλή πλειοψηφία 54% στις εκλογές και το δικαίωµα να δηµιουργήσει τις βάσεις για µια κολοβή δηµοκρατία, τα σπασµένα της οποίας ακόµη πληρώνουµε. Ή είναι εκείνος ο Μίκης του «ό,τι πει ο κυρ Ανδρέας» (Παπανδρέου), που µετά έγινε υπουργός του Μητσοτάκη. Για να ξέρουµε τι λέµε, δηλαδή...

Εχουν χάσει την ψυχραιµία τους
Αυτό όµως, όπως και τα προηγούµενα, σε καµιά περίπτωση δεν σηµαίνει ότι ο Γιώργος κέρδισε από αυτή την ιστορία µε το δίληµµα των εκλογών.

Προσωπικά, δεν κατάλαβα τι χρειαζόταν αυτή η διακαναλική συνέντευξη µε την παγκόσµια πρωτοτυπία να κάνει τον συντονιστή ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Μια συνέντευξη που άρχισε και τελείωσε στο πρώτο δεκάλεπτο µε τις ερωτήσεις για πρόωρες εκλογές και τις απαντήσεις του Γιώργου που έθεσαν το γνωστό δίληµµα.

Κατά τη γνώµη µου, τη δήλωση ότι «στη δηµοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, τη λύση τη δίνει ο κυρίαρχος λαός» θα µπορούσε να την κάνει µε οποιονδήποτε τρόπο εντός ή εκτός Βουλής, χωρίς να απαιτείται όλο αυτό το... πράγµα. Γνώµη µου είναι ότι η ψυχραιµία, η σωστή εκτίµηση της κατάστασης και η διορατικότητα έχουν εγκαταλείψει προ πολλού το επιτελείο που περιστοιχίζει τον Πρωθυπουργό. Και όπως είναι γνωστό στους ενασχολούµενους µε την πολιτική, η απουσία τους παραµονές εκλογών είναι η καλύτερη συνταγή για τα λάθη που οδηγούν σε ήττες...