Την πρώτη νύχτα της κατάσχεσης του μικρού τους διαμερίσματος ο 71χρονος
Φρανσίσκο Ροντρίγκες Φλόρες και η 67χρονη σύζυγός του Αννα Λόπεζ Κοράλ την
πέρασαν στην είσοδο της πολυκατοικίας τους.
Οι κόρες τους, άνεργες και οι δύο, κοιμήθηκαν στο φορτηγό ενός γείτονα. «Είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί σε άνθρωπο. Δεν μπορείς να φανταστείς πώς είναι να βρίσκεσαι στην είσοδο της πολυκατοικίας, είναι μια ιστορία που στην πραγματικότητα δεν μπορείς να διηγηθείς γιατί αν δεν το ζήσει κάποιος, δεν μπορεί να το καταλάβει». Οι Ροντρίγκες είναι μια από τις χιλιάδες οικογένειες Ισπανών που βρέθηκαν στον δρόμο. Τουλάχιστον 300.000 εξώσεις έκαναν οι τράπεζες την τελευταία
τριετία.
Σε ολόκληρη την Ευρώπη και φυσικά στην Ελλάδα οι νεοάστεγοι δεν είναι οι «γνώριμοι» του δρόμου που ζουν στα χαρτόκουτα... Είναι άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους σε μια νύχτα και που παλεύουν να κρατηθούν στη σκιά του εαυτού τους για να μη μάθει κανείς ποτέ την κατάληξή τους. Είναι αυτοί που περνούν σκυφτοί τις πόρτες των μεγάλων μαγειρείων της κοινωνικής πρόνοιας… Κάθε χρόνο τις μέρες των Χριστουγέννων οι άστεγοι χάνονται στο πλήθος. Υπολογίζεται ότι στην Ευρώπη των «27» αυτοί είναι πλέον 3.000.000, αριθμός που ήδη στον Νότο έχει διπλασιαστεί.
Γεωμετρικά αυξάνεται ο αριθμός των αστέγων και στην Πορτογαλία. Ο συντονιστής του εθνικού προγράμματος ψυχικής υγείας της Πορτογαλίας Αλβάρο ντε Καρβάλχο λέει ότι η οικονομική κρίση βγάζει καθημερινά δεκάδες Πορτογάλους στον δρόμο. Το 2011 μόνο στη Λισαβόνα οι άστεγοι ξεπερνούσαν τα 3.000 άτομα. Εκτιμάται ότι τα στοιχεία για το 2012 θα είναι δραματικά.
Ομως και σε χώρες όπως η Βρετανία ο αριθμός των αστέγων έχει διπλασιαστεί μέσα στη χρονιά που φεύγει.
Αξύριστος και τρέμοντας από το κρύο, ο 42χρονος Κρίστοφερ Μπερν είναι μια από τις πολλές φιγούρες που καθημερινά ψάχνουν τα σκουπίδια στην επιχειρηματική περιοχή του Λονδίνου. Πολύ λίγοι είναι εκείνοι που δίνουν προσοχή στον πρώην κατάδικο ή αντιλαμβάνονται ότι είναι η ζωντανή απόδειξη ενός φαινομένου που παίρνει μεγάλες διαστάσεις. Ο αριθμός των αστέγων στη Βρετανία έχει αυξηθεί κατά 43% τον τελευταίο χρόνο, με τον Μπερν να είναι ένα από τα πολλά θύματα της οικονομικής κρίσης. «Αν δεν έχεις ένα μέρος να μείνεις, έχεις κακή εμφάνιση και δεν μπορείς να βρεις δουλειά, καταλήγεις στους δρόμους, όπως εγώ» λέει ο Μπερν. Η οικονομική κρίση έθεσε σε δοκιμασία την ήδη μειωμένη χρηματοδότηση των δημοτικών Αρχών και των φιλανθρωπικών ιδρυμάτων στη Βρετανία και έχει αντιστρέψει την πρόοδο που είχε σημειωθεί τα περασμένα δέκα χρόνια.
Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία οργανώσεων και τοπικών Αρχών, περίπου 6.000 άνθρωποι κοιμούνται στους δρόμους του Λονδίνου, ενώ την προηγούμενη χρονιά ο αντίστοιχος αριθμός ήταν 3.900 και 3.000 τη διετία 2006-2007. Από τους 6.000, το 62% είναι «καινούργιοι» στους δρόμους. Οπως η Τσέριλ, που έμεινε άστεγη μετά τον θάνατο του πατέρα της πριν από τρεις μήνες. Τώρα κοιμάται κοντά στην πλατεία Τραφάλγκαρ και λέει: «Ο κόσμος μάς προσπερνά σαν να μην υπάρχουμε. Η λέξη "σκληρή" δεν μπορεί να περιγράψει την κατάσταση». Βέβαια, το Λονδίνο είναι σε καλύτερη κατάσταση αναλογικά με άλλες πρωτεύουσες. Ο δήμαρχος του Λονδίνου Μπόρις Τζόνσον είχε υποσχεθεί ότι θα εξαλείψει το πρόβλημα των αστέγων μέχρι το τέλος του 2012 και στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες να στεγάσει τους ανθρώπους αυτούς. Σήμερα η βρετανική κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε νέες περικοπές των επιδομάτων στέγασης που -όπως τονίζουν φιλανθρωπικές οργανώσεις- θα επιδεινώσει την κατάσταση. «Η κυβέρνηση αφαιρεί το δίχτυ ασφαλείας που παραδοσιακά έσωζε πολλούς ανθρώπους από το να μείνουν άστεγοι» λέει η Λέσλι Μόρφι, επικεφαλής της οργάνωσης Crisis. Οι δημοτικές Αρχές του Λονδίνου καταβάλλουν κάθε προσπάθεια να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα και πρόσφατα εγκαινίασαν την υπηρεσία «No Second Night Out» σε μια προσπάθεια να εντοπίσουν και να προσφέρουν καταφύγιο στους νέους αστέγους.
Ομως τα Χριστούγεννα είναι μια δύσκολη εποχή, για όσους έχουν περάσει πολλά χρόνια σε αυτή την κατάσταση. «Οι ξενώνες (αστέγων) είναι γεμάτοι λόγω του κρύου. Καμιά φορά οι άνθρωποι είναι γενναιόδωροι, όμως είναι μια ακριβή περίοδος και για εκείνους...» δηλώνει ο Νικ, που ζει με τον σκύλο του εδώ και οκτώ χρόνια απέναντι από το ξενοδοχείο Σαβόι.
Πέρυσι, τέτοια εποχή είχε παρουσιαστεί μια έρευνα της Κομισιόν, σύμφωνα με την οποία ο αριθμός των αστέγων είχε ξεπεράσει τα 3.000.000 στην Ευρώπη.
Ο επίτροπος Μισέλ Μπαρνιέ είχε αναγνωρίσει το πρόβλημα, αλλά επισήμανε τότε την αδυναμία της Κομισιόν να κάνει κάτι σε πανευρωπαϊκό επίπεδο για την ανακούφιση και την προστασία της ζωής αυτών των ανθρώπων.
Κι αυτό ενώ περισσότεροι από 20.000.000 άνθρωποι στην Ε.Ε. πεινάνε, αριθμός που θα αυξηθεί καθώς τα προγράμματα λιτότητας θα οδηγήσουν αρκετούς από τους «νεόπτωχους» στην απόλυτη φτώχεια. Ηδη εκατομμύρια απευθύνονται καθημερινά για ένα πιάτο φαΐ στα συσσίτια. Οι αιτήσεις για ενίσχυση με τρόφιμα έχουν διπλασιαστεί, μόνο στην Ιταλία η αύξηση ξεπερνά το 120%! Οι περισσότερες οργανώσεις αρωγής βρίσκονται αντιμέτωπες με σοβαρό πρόβλημα, καθώς η ανθρωπιά των «τυχερών», αυτών δηλαδή που έχουν ακόμη την πολυτέλεια της εργασίας δεν αρκεί για να στηριχτεί η στρατιά των νεόπτωχων και νεοάστεγων της Ευρώπης. Αλλωστε, κανείς δεν πίστεψε στα θαύματα των πολιτικών..
Το δράμα στην Ελλάδα!
Στην Ελλάδα η Κλίμακα, ο κοινωνικός, εθελοντικός φορέας για την αντιμετώπιση του κοινωνικού αποκλεισμού, παρουσίασε πρόσφατα μια μεγάλη έρευνα για το πρόβλημα των αστέγων. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του φορέα, το πρόβλημα είναι τεράστιο και αυτήν τη στιγμή αφορά πάνω από 20.000 ανθρώπους, εκ των οποίων οι μισοί στην Αθήνα. Το 90% των αστέγων είναι Ελληνες και το 10% αλλοδαποί, οι περισσότεροι εκ των οποίων ζουν στην Ελλάδα για πάνω από 8 χρόνια. Πάνω από το 80% των αστέγων είναι άντρες. Οσον αφορά τις ηλικίες, το 61% είναι ηλικίας 41-55 ετών, ενώ σημαντικό ποσοστό εμφανίζεται και στην κατηγορία 26-40 ετών (21%), δηλαδή στις δύο πιο οικονομικά ενεργές ηλικιακές κατηγορίες του πληθυσμού.
Το επίπεδο εκπαίδευσης των αστέγων είναι αρκετά υψηλό (52% έχει τελειώσει γυμνάσιο, 25% λύκειο, 20% κάποιο πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ), ενώ οι περισσότεροι ήταν εργαζόμενοι, κυρίως σε τομείς που έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα από την κρίση, όπως οι κατασκευές, οι βιοτεχνίες κ.λπ. Μάλιστα, το 65% όσων βρίσκονται σήμερα στον δρόμο είναι «νεοάστεγοι», δηλαδή ζουν χωρίς στέγη από το 2010 που η κρίση έγινε ιδιαίτερα έντονη στην Ελλάδα.
Αύξηση και στις ΗΠΑ
Ο αριθμός των αστέγων και των ατόμων που ζητούν να τους προσφερθεί συσσίτιο αυξήθηκε το 2012 στις ΗΠΑ, ενώ στις πόλεις που δεν διαθέτουν πόρους οι δημότες στερούνται τα βασικά αγαθά για τη διαβίωσή τους, καθώς δεν μπορούν να βοηθηθούν από κοινωνικές υπηρεσίες. Σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη από τις κοινωνικές υπηρεσίες 25 μεγάλων αμερικανικών πόλεων, ο αριθμός των αστέγων που ζητούν βοήθεια αυξήθηκε κατά 7% από το 2011. Η μεγαλύτερη αύξηση των αστέγων παρατηρήθηκε κυρίως στις οικογένειες, ενώ το 17% των ατόμων που ζητούσαν να φιλοξενηθούν δεν είδαν το αίτημά τους να ικανοποιείται, με αποτέλεσμα να μείνουν στο δρόμο ελλείψει θέσεων. Ανάμεσα σε αυτούς που ζητούσαν βοήθεια για τη σίτιση, το 37% είχε εργασία και το 9% δεν είχε στέγη. Οσον αφορά τις οικογένειες, το γεγονός ότι δεν υπάρχουν φθηνά ενοίκια ήταν η πρώτη αιτία που βρέθηκαν στον δρόμο, μετά τη φτώχεια, την ανεργία ή ακόμη την ενδοοικογενειακή βία.
dimokratia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου