δίκαιο σχέδιο που θα αναζωογονήσει την οικονομία, θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας και θα ενισχύσει την κοινωνική συνοχή κι αλληλεγγύη.
Οι ρατσιστικές επιθέσεις και η ξενοφοβία στρέφονται εναντίον μας, σε μια εποχή που χρειαζόμαστε την αλληλεγγύη των ευρωπαϊκών κοινωνιών. Πώς μπορεί να ζητάμε την αλληλεγγύη των άλλων όταν δεν ανεχόμαστε αυτούς που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις οικογένειες τους λόγω πολέμου, καταπίεσης ή φτώχειας και αδυναμίας να ζήσουν ανθρώπινα;
Θα θέλαμε τα παιδιά μας που φεύγουν μετανάστες σε άλλες χώρες να είναι ευπρόσδεκτα εκεί ή να αποτελούν στόχο ανόητων ρατσιστών, ξενόφοβων ή νεοναζί που ίσως ζουν σε εκείνες τις χώρες;
Η ακροδεξιά αξιοποιεί την οργή της κοινωνίας όχι για να λύσει τα προβλήματα των πολιτών αλλά για να αυξήσει την εκλογική της δύναμη. Μιλάει δήθεν ενάντια στο διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, ενώ θέλει να καταργήσει τη δημοκρατία και να μας οδηγήσει σε εποχές κατά τις οποίες οι τραμπούκοι και ο υπόκοσμος έλεγχαν τη ζωή των πολιτών.
Εμφανίζεται ως αντισυστημική δύναμη που θα προσφέρει λύσεις στα προβλήματα των πολιτών, παρά το γεγονός ότι οι αντιλήψεις της, αν επικρατούσαν, θα οδηγούσαν σε ένα σύστημα βαρβαρότητας που η ανθρωπότητα προσπαθεί ακόμα να ξεχάσει. Τι είδους πολιτική αλλαγή προς το καλύτερο μπορεί να φέρει η μετατροπή της Βουλής σε ρινγκ, η κυριαρχία στο κοινοβούλιο συμπεριφορών όπως των χρυσαυγιτών, η βιαιοπραγία απέναντι σε όποιους δεν τους αρέσουν; Τι το αντισυστημικό είναι και ποια τιμωρία του πολιτικού συστήματος αναδεικνύεται αν αντικαταστήσουμε τα λαμόγια με μαχαιροβγάλτες, αν επικρατήσει και ο νόμος του τσαμπουκά και του μποντι-μπιλντερά παράλληλα με την διαπλοκή οικονομικών συμφερόντων και πολιτικής;
Η ακροδεξιά χρησιμοποιεί βάρβαρη, ρατσιστική ρητορική, που θα ενοχλούσε όλους μας αν την χρησιμοποιούσαν πχ Γερμανοί ακροδεξιοί ενάντια στα παιδιά μας που έχουν μεταναστεύσει στη Γερμανία για να βρουν δουλειά εκεί. Πώς την ανέχονται συμπολίτες μας όταν στρέφεται εναντίον ανθρώπων που έχουν φτάσει στη χώρα μας για τον ίδιο λόγο είτε κυνηγημένοι από τον πόλεμο ή την φτώχεια;
Όμως, πλέον δεν πρόκειται μόνο για ρατσιστική ρητορική. Πρόκειται για προκλητική παραβίαση του νόμου με επιθέσεις ή ενθάρρυνση επιθέσεων εναντίον ανθρώπων λόγω του χρώματος του δέρματος τους ή το μέγεθος της μύτης τους.
Πρόκειται για μαχαιρώματα, δολοφονικές επιθέσεις (σε μετανάστες αλλά και Έλληνες πολίτες που μπορεί να έχουν σκούρο δέρμα ή γυναίκες που μπορεί να μοιάζουν με αλλοδαπές) ή και δολοφονίες ανθρώπων γιατί κάποιοι ανεγκέφαλοι αποφάσισαν ότι εκείνοι θα κρίνουν ποιος μπορεί να ζει ή όχι σε αυτή τη χώρα, πέρα και ενάντια στις υποχρεώσεις της χώρας, τις ανθρώπινες αξίες, τα δικαιώματα που χρειάστηκε να κατοχυρωθούν μετά από ποτάμια αίματος και εκατόμβες θυμάτων.
Σε ποιους επιτίθεται, σε τελευταία ανάλυση, αυτή η δήθεν “καθαρή” φυλή τραμπούκων; Μα σε ανυπεράσπιστους ανθρώπους, στα λόγια τα βάζει δήθεν με τους ισχυρούς, στην πράξη όμως βρίσκει μεμονωμένους ανθρώπους, κυρίως Πακιστανους και Αφγανούς, που έτσι κι αλλιώς απειλείται η ζωή τους στις χώρες τους, για να τους μαχαιρώσει, να τους κάνει να τρέμουν.
Υπάρχει μια τρομακτική αύξηση των περιστατικών βίαιων ή και δολοφονικών επιθέσεων εναντίον ατόμων από άλλες χώρες, ενώ οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν δημοσιοποιήσει έκθεση 87 περιστατικών βίας, με εμφανές ρατσιστικό κίνητρο, που αποτελούν μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Πρέπει η κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της και να τηρήσει τις υποχρεώσεις της που προκύπτουν τόσο από την ελληνική νομοθεσία όσο και τις ευρωπαϊκές πολιτικές για την αντιμετώπιση της ρατσιστικής ρητορικής και βίας.
Αλλά και η κοινωνία δεν μπορεί να αδιαφορεί απέναντι σε φαινόμενα τα οποία θα μας ξεσήκωναν όλους αν στρέφονταν ενάντια στα παιδιά μας που έχουν μεταναστεύσει σήμερα σε άλλες χώρες. Θα τα ανεχόμαστε εδώ, στη χώρα όπου γεννήθηκε η δημοκρατία, σε μια χώρα που έχασε τα καλύτερα παιδιά της γιατί μετανάστευσαν ή αναζήτησαν σε δύσκολες εποχές καταφύγιο σε άλλες χώρες ως πρόσφυγες; θα τα ανεχόμαστε σε μια χώρα όπου όλοι μας έχουμε κάποιο παππού ή γιαγιά που ήρθε στις αρχές του προηγούμενου εδώ ως πρόσφυγας αλλά και ένα τουλάχιστον άτομο που ξενητεύθηκε αναζητώντας ως μετανάστης στα ορυχεία, στους δρόμους, στις οικοδομές, στις κουζίνες του Βελγίου, της Γερμανίας, της Αυστραλίας, των ΗΠΑ, της Αργεντινής, της Άπω Ανατολής μια θέση στον ήλιο;
Ποιος μπορεί να ανέχεται (και με την ψήφο του) ή και να υποστηρίζει ανοικτά ή “σιωπηλά”, με δικαιολογία την “δίκαιη οργή του”, τη βία, την ξενοφοβία και το ρατσισμό, ενώ την ίδια στιγμή μιλάει για τον «θεό της φιλοξενίας» και για τον «θεό της αγάπης προς τους άλλους» ή στο όνομά τους;
Ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων/Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο και η Ιζαμπέλ Ντουράν, Βελγίδα ευρωβουλευτής των Πράσινων, αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου συμμετείχαν, μαζί με άλλα μέλη των Οικολόγων Πράσινων, στην πορεία ενάντια στο νέο-ναζισμό και την ξενοφοβία που οργανώθηκε το Σάββατο 19 Ιανουαρίου. Ο Νίκος Χρυσόγελος μιλώντας προς τους συγκεντρωμένους από την εξέδρα στην Ομόνοια μετέφερε το μήνυμα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο ότι «η Ελλάδα πρέπει να βγει από την κρίση με αλληλεγγύη» και «να αναδειχθεί από εδώ το νέο ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο.
tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου