Κράτα με ακόμα λίγο στο αγκίστρι

Δεν υπάρχει πια κανείς να υποστηρίζει το Μνημόνιο από τις πολιτικές δυνάμεις. Ούτε όσοι το υπέγραψαν. Κρίμα, γιατί καθώς ο καιρός περνάει αρχίζουν διάφοροι άνθρωποι, όχι πολιτικοί, αυτοί είναι στα μετερίζια του αγώνα εναντίον του, όλοι, με διάφορες λέξεις ο καθείς και τα όπλα του, αρχίζουν όμως άλλοι άνθρωποι, διαβαστεροί, να το μελετάν στα σοβαρά και να δημοσιεύουν περιλήψεις, λίστες, κεντρικές ιδέες και διάφορα άλλα πράγματα που μάθαμε να κάνουμε στις αναλύσεις κειμένων. Αποδεικνύεται λοιπόν ότι το Μνημόνιο έχει μερικές πολύ χρήσιμες ιδέες που συχνά έχουν υποστηριχτεί από κόμματα αριστερά και δεξιά, αλλά κανένα δεν ευκαίρησε να τις πραγματοποιήσει.

Ας πάρουμε το Κτηματολόγιο, για να μην τσακωθούμε με τους δημοσίους υπαλλήλους, τα στελέχη της ΔΕΗ και τους συνταξιούχους του ΟΤΕ. Ή του ΟΣΕ, ακόμα καλύτερα. Ποιος δεν υποσχέθηκε ότι θα το τελειώσει; Κάθε κυβέρνηση που αναλάμβανε έψεγε την προηγούμενη ότι δεν το είχε προχωρήσει όσο έπρεπε. Μια φορά πήγαμε και δηλώσαμε τα πάντα, σπίτια, κήπους, μπαλκόνια, ρίζες κρεμμυδιών στον κήπο, το πιστέψαμε στα σοβαρά, θα έχουμε κτηματολόγιο κι όμως ακόμα δεν έχει τελειώσει αυτή η ιστορία. Και τώρα που το Μνημόνιο λέει ότι πρέπει να γίνει, τι θα συμβεί; Επειδή το λέει το Μνημόνιο δεν θα γίνει ποτέ διότι πρέπει να του αντισταθούμε;
Τα ίδια μπορείς να πεις για άλλα εξήντα τρία (63) τουλάχιστον ζητήματα που κάποιος καλός και οργανωτικός αναγνώστης κάθισε και κατέγραψε και ανάρτησε στο διαδίκυτο. Όλα είναι λογικά και επιθυμητά, ιδέες για πάταξη της γραφειοκρατίας και της σπατάλης, όσες μπορεί να σκεφτεί κανείς υπολογίζοντας σε μια στοιχειώδη ευαισθησία του πολίτη, μια στοιχειώδη ενημέρωση. Οι πολιτικοί
όμως δεν τα αναφέρουν ποτέ, και λένε ότι θα διαπραγματευτούν, θα απαγκιστρωθούν, θα ακυρώσουν, κλπ. Από ρήματα περίπλοκα υπάρχει πλούτος στη γλώσσα.

Καλά ο Σύριζα πρώτα θα το καταγγείλει κι ύστερα με τρόπους μυστήριους θα το καταργήσει και στα νούμερα μισθών, αν και μερικές μεταρρυθμίσεις που προτείνει τις δέχεται χωρίς να το παραδέχεται, αλλά η ΝΔ, που παριστάνει το αντίπαλο δέος, δεν εξηγεί τίποτε. Οι ιδέες της είναι τόσο αντιευρωπαϊκές που δεν μιλάει για να μην την πνίξουν στο βήχα. Αλλά και το ΠαΣοκ να υπόσχεται αποσκίρτηση, όχι, συγγνώμη κάπως αλλιώς το είπε. Κανείς να μην μπαίνει στον κόπο να το υπερασπιστεί, ποτέ. Δύο φορές βουλευτικές εκλογές σε δυο μήνες, εκατομμύρια ευρώ έξοδα, επιδοτήσεις για βλακώδεις διαφημίσεις, συγκεντρώσεις, φωνές, σλόγκαν, άνδρες σοφοί και γυναίκες μαχητικές, αλλά επ’ αυτού τίποτε.
Αυτοί οι ευρωπαίοι είναι παράξενοι. Όλοι ποιητές, Γκύντερ Γκρας, μας λατρεύουν σαν θεούς και προσπαθούν να μας κάνουν να μοιάζουμε με τον εαυτό μας. Μαζί τους και διάφοροι ντόπιοι εκσυγχρονιστές αμετανόητοι, που έχουν ξεφύγει και κυκλοφορούν ακόμα ακούραστοι και βραχνιάζουν και κάνουν λίστες.
Οικονομία δεν ξέρω, και δυσκολεύομαι να καταλάβω την οργάνωση του κράτους. Από την Ευρώπη επιθύμησα τη βαθιά συνείδηση του πολίτη που έβλεπα κάθε μέρα στους δρόμους, εκεί που για να περάσεις απέναντι χρησιμοποιείς τις διαβάσεις με φανάρια, ή με απλή διαγράμμιση. Πριν ταξιδέψω στην Ευρώπη δεν ήξερα γιατί έχουν άσπρες γραμμές οι δρόμοι. Ίσως είναι ένα δράμα το να το μαθαίνει κανείς Επί χρόνια έλπιζα ότι κάποτε θα γινόταν στην Ελλάδα. Αντ’ αυτού κοντεύουμε να καταργήσουμε και τα φανάρια τελείως. Οι δε άσπρες γραμμές ξεθωριάζουν πια, αφού πετάχτηκαν επί δεκαετίες λεφτά για να τις βάφουν, ενώ κανείς δεν τις υπολόγιζε. Όπως τόσα και τόσα δήθεν πράγματα και θεσμούς που παρίσταναν ότι υπάρχουν, κι έμοιαζαν δόλωμα για αφελείς, για ανθρώπους σαν εμένα, που δεν χορτάσαμε πολιτισμό, ευγένεια και διαγραμμισμένες διαβάσεις.
Τώρα ετοιμάζεται πλήρης απαγκίστρωση. Μπορεί να έχουμε ήδη απαγκιστρωθεί, να μας έχει πάρει το κύμα.
protagon.gr