Η ώσμωση

Παλιότερα, αν μάθαινες ότι σε μία υπηρεσία του δημοσίου ή του δήμου ή σε μια ΔΕΚΟ η πλειοψηφία των εργαζομένων ψήφιζε ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ, ήξερες τον λόγο. Τα δύο αυτά κόμματα είχαν διορίσει τους περισσότερους με τον τρόπο που ξέρουμε και στη συνέχεια είχαν φροντίσει να συντηρήσουν τις προσδοκίες τους με επιδόματα και παροχές, έτσι που ένας σίγουρος κομματικός στρατός να διατηρείται εν ενεργεία. Η διαρκής ώσμωση κράτους-κόμματος ήταν εκεί. Όχι πια. Κάτι το ΑΣΕΠ, κάτι η κρίση, κάτι οι μάσκες που έπεσαν, οι εργαζόμενοι-ψηφοφόροι εγκατέλειψαν σιγά-σιγά τους ευεργέτες τους και τράβηξαν για άλλους δρόμους-πολλοί προς ΣΥΡΙΖΑ.

Λέει κανείς ότι αυτό είναι ευχάριστο. Το πελατειακό κράτος αρχίζει να ανήκει στο παρελθόν και η νέα εποχή βρίσκει στον πληθυσμό του δημοσίου την κομματική γεωγραφία που πάνω-κάτω ισχύει για την υπόλοιπη επικράτεια. Άντε με λίγο πιο τσιμπημένο τον ΣΥΡΙΖΑ και μέχρι εκεί. Πάντως η παράδοξη, σε σχέση με άλλους χώρους της κοινωνίας, συντριπτική πλειοψηφία υπέρ ενός κόμματος που όλοι γνωρίζουμε ότι πάντα υποκρύπτει διακριτική ευεργεσία, προσδοκία οφέλους και ιδιοτελή συναντίληψη εις βάρος των υπολοίπων, δεν συναντιέται πια στο δημόσιο. Στις υπηρεσίες του κράτους οι εργαζόμενοι ψήφισαν κατά προσέγγιση όπως ο γενικός πληθυσμός. Σε όλες; ΄Οχι. Στην αστυνομία ψήφισαν κατά 50% Χρυσή Αυγή.
Κανείς δεν φαίνεται να παραξενεύεται για αυτό. Αν ψήφιζαν μαζικά ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ οι κατηγορίες θα ήσαν έτοιμες-κομματική πελατεία, συναλλαγή, ευνοιοκρατία, λούφα, αναξιοκρατία. Τώρα που, όπως λέει το κλισέ, φύγαμε από τους πελάτες και πήγαμε στους πολίτες, αυτό θεωρείται φυσιολογικό. Όμως η νέα ώσμωση, των φασιστικών συμμοριών και της αστυνομίας αυτήν τη φορά, είναι εδώ. Και η ερμηνεία δεν μπορεί να είναι πολύ διαφορετική από αυτήν που συμφωνούσαμε ως τώρα. Ασφαλώς
η Χρυσή Αυγή δεν τους έχει διορίσει και ελπίζουμε να μη σώσει να το κάνει. Όλα τα υπόλοιπα όμως χαρακτηριστικά της παθολογίας της κομματικοποιημένης δημόσιας υπηρεσίας τα βρίσκουμε και εδώ.
Μετριοκρατία και λούφα. Η αναποτελεσματική και ανύπαρκτη στις γειτονιές αστυνομία έχει εκχωρήσει στη Χρυσή Αυγή τον ρόλο του προστάτη των φτωχών ελληνικών νοικοκυριών και η ίδια αργεί. Αν ρωτήσεις τους αστυνομικούς θα σου πούν ότι για όλα φταίνε οι πολιτικοί και οι ίδιοι για τίποτα, ακριβώς δηλαδή αυτά που λένε οι κακοί δημόσιοι υπάλληλοι. Που πίσω από τις αναμφισβήτητες ευθύνες της πολιτείας φροντίζουν να παραλλάξουν την δική τους ανεπάρκεια, αδράνεια και απουσία. Συνενοχή και παράνομη συναλλαγή εις βάρος άλλων κοινωνικών ομάδων. Κυρίως μεταναστών ( το πρωτοείδαμε ανάγλυφα στην εκκένωση του παλιού Εφετείου, το έχουμε εμπεδώσει τώρα πιά) αλλά και αριστερών (τόσο στα επεισόδια με αλλοδαπούς όσο και στις διαδηλώσεις). Προνομιακή και ιδιοτελής διασύνδεση και συναλλαγή που σιγά-σιγά γίνεται οργανική. Με βολεύεις, σε χρησιμοποιώ, με ευνοείς σε ψηφίζω, μου δίνεις, σου μοιάζω. Βλέπετε να υπάρχει σημαντική διαφορά από τους κομματικούς στρατούς που γνωρίζαμε μέχρι τώρα;
Υπάρχει. Οι προηγούμενοι απειλούσαν την οικονομία. Οι τωρινοί είναι πολύ χειρότεροι-απειλούν τον πολιτισμό μας.
protagon.gr