Ποτέ μου δεν κατανόησα επαρκώς την έννοια της κομματικής πειθαρχίας. Αν η δημοκρατία στηρίζεται στην ελευθερία σκέψης, άποψης και δράσης, όπως μαθαίναμε στο σχολείο προς τι η όλη συζήτηση των τελευταίων ημερών; Διαβάζω έγκυρες πολιτικές αναλύσεις οι οποίες αναφέρουν ότι το ΠΑΣΟΚ, είναι σκορποχώρι και οι διαφαινόμενες τάσεις μάλλον θα εκδηλωθούν και στην ψηφοφορία, παρά την επιθυμία κοινής γραμμής.Στον αντίποδα η αξιωματική αντιπολίτευση μάλλον θα θέσει θέμα κομματικής πειθαρχίας διότι το διακύβευμα είναι μεγάλης εθνικής σημασίας. Για τις αριστερές δυνάμεις πάλι δεν τίθεται αντίστοιχο θέμα διότι η αντιμνημονιακή γραμμή είναι δεδομένη και προφανής απ’ την αρχή.
Για να επιτευχθεί λοιπόν αυτή η περιβόητη κομματική πειθαρχία χρησιμοποιούνται μέθοδοι εξόχως και καταφανώς αντιδημοκρατικές, όπως αποκλεισμός από τις λίστες του κόμματος στις επόμενες εκλογές ,διαγραφή από μέλος και πιέσεις οι οποίες ίσως αναγκάζουν και τον πλέον αμφίβολο να ακολουθήσει την κομματική γραμμή.
Υπάρχει φυσικά και ο δρόμος της παραίτησης για όποιον διαφωνεί αλλά δεν θέλει να συγκρουστεί μετωπικά με τον μηχανισμό του κόμματός του και προφανώς θέλει να αποκομίσει και τα όποια επικοινωνιακά οφέλη έστω και την ύστατη ώρα, χωρίς φυσικά να θέλω να υποβαθμίσω την ίσως καλή προαίρεση της πράξης του. Γεγονός είναι πάντως ότι στην συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων ο διάδοχος του παραιτηθέντος ακολουθεί πιστά και απαρέγκλιτα την κομματική γραμμή.
Η πολιτική και η άσκηση της είναι σίγουρα πολύ δύσκολη υπόθεση. Τρανή απόδειξη το γεγονός ότι έξω απ’ το χορό όλοι λένε πολλά τραγούδια άλλα όταν έρθει η ώρα τους, σφυρίζουν τον ίδιο σκοπό, πράγμα που στις μέρες μας είναι προφανέστερο από ποτέ. Όλοι όσοι στηρίζουν πλέον την κυβέρνηση χρησιμοποιούν την ίδια ρητορική του Γιώργου όσο ακόμη ήταν πρωθυπουργός και αντιμετώπιζε την σφοδρή αντίδραση των τότε αντιπάλων –σήμερα υπερμάχων- της τακτικής του.
Είναι σίγουρα δύσκολο, ειδικά όταν είσαι μέρος ενός συστήματος που έχει τους δικούς του ιδιαίτερους κανόνες να αλλάξεις τα δεδομένα. Είναι σίγουρα δύσκολο μέσα σε μια τόσο τεταμένη και εκρηκτική κατάσταση, μην έχοντας ξεκάθαρη εικόνα, να επιλέξεις το διαχρονικά σωστό. Είναι σίγουρα δύσκολο με ένα ναι ή ένα όχι να καθορίσεις το μέλλον ενός λαού για τα επόμενα πολλά χρόνια. Είναι σίγουρα δύσκολο μην έχοντας οικονομικές και νομικές γνώσεις υψηλού επιπέδου να διακρίνεις τι είναι σωστό και τι είναι λάθος.
Είναι μεγάλο φορτίο αλλά σίγουρα η κομματική πειθαρχία δεν είναι πάντα, ίσως σχεδόν ποτέ, η πιο ενδεδειγμένη λύση. Είναι σαν να βλέπεις το δέντρο και όχι το δάσος. Είναι σαν να πετάς την μπάλα στην εξέδρα. Είναι σαν να κρύβεις τον φόβο και την ανεπάρκεια σου πίσω από μια ομάδα συναδέλφων που λειτουργούν υπό το βάρος της πίεσης της ατομικής ευθύνης και η ατομική ευθύνη είναι μια καλή αρχή για να δεις την αλλαγή που θα ήθελες όπως έλεγε και ο Γκάντι. Γίνε και εσύ η αλλαγή που θα ήθελες να δεις στον κόσμο. Ίσως η πειθαρχία να είναι τελικά για τους μέτριους. Ίσως γι ’αυτούς που φοβούνται να αναλάβουν την ευθύνη της επιλογής τους.
protagon.gr
Υπάρχει φυσικά και ο δρόμος της παραίτησης για όποιον διαφωνεί αλλά δεν θέλει να συγκρουστεί μετωπικά με τον μηχανισμό του κόμματός του και προφανώς θέλει να αποκομίσει και τα όποια επικοινωνιακά οφέλη έστω και την ύστατη ώρα, χωρίς φυσικά να θέλω να υποβαθμίσω την ίσως καλή προαίρεση της πράξης του. Γεγονός είναι πάντως ότι στην συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων ο διάδοχος του παραιτηθέντος ακολουθεί πιστά και απαρέγκλιτα την κομματική γραμμή.
Η πολιτική και η άσκηση της είναι σίγουρα πολύ δύσκολη υπόθεση. Τρανή απόδειξη το γεγονός ότι έξω απ’ το χορό όλοι λένε πολλά τραγούδια άλλα όταν έρθει η ώρα τους, σφυρίζουν τον ίδιο σκοπό, πράγμα που στις μέρες μας είναι προφανέστερο από ποτέ. Όλοι όσοι στηρίζουν πλέον την κυβέρνηση χρησιμοποιούν την ίδια ρητορική του Γιώργου όσο ακόμη ήταν πρωθυπουργός και αντιμετώπιζε την σφοδρή αντίδραση των τότε αντιπάλων –σήμερα υπερμάχων- της τακτικής του.
Είναι σίγουρα δύσκολο, ειδικά όταν είσαι μέρος ενός συστήματος που έχει τους δικούς του ιδιαίτερους κανόνες να αλλάξεις τα δεδομένα. Είναι σίγουρα δύσκολο μέσα σε μια τόσο τεταμένη και εκρηκτική κατάσταση, μην έχοντας ξεκάθαρη εικόνα, να επιλέξεις το διαχρονικά σωστό. Είναι σίγουρα δύσκολο με ένα ναι ή ένα όχι να καθορίσεις το μέλλον ενός λαού για τα επόμενα πολλά χρόνια. Είναι σίγουρα δύσκολο μην έχοντας οικονομικές και νομικές γνώσεις υψηλού επιπέδου να διακρίνεις τι είναι σωστό και τι είναι λάθος.
Είναι μεγάλο φορτίο αλλά σίγουρα η κομματική πειθαρχία δεν είναι πάντα, ίσως σχεδόν ποτέ, η πιο ενδεδειγμένη λύση. Είναι σαν να βλέπεις το δέντρο και όχι το δάσος. Είναι σαν να πετάς την μπάλα στην εξέδρα. Είναι σαν να κρύβεις τον φόβο και την ανεπάρκεια σου πίσω από μια ομάδα συναδέλφων που λειτουργούν υπό το βάρος της πίεσης της ατομικής ευθύνης και η ατομική ευθύνη είναι μια καλή αρχή για να δεις την αλλαγή που θα ήθελες όπως έλεγε και ο Γκάντι. Γίνε και εσύ η αλλαγή που θα ήθελες να δεις στον κόσμο. Ίσως η πειθαρχία να είναι τελικά για τους μέτριους. Ίσως γι ’αυτούς που φοβούνται να αναλάβουν την ευθύνη της επιλογής τους.
protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου