«Συνωστισμένες στο Ζάλογγο»

Παρακολουθώντας το ντοκυμαντέρ της Μαρίας Ηλιού για τη Σμύρνη, αναπόφευκτα σκέφτηκα τη λέξη «συνωστισμός» με την οποία η κυρία Μαρία Ρεπούση χαρακτήρισε όσα διαδραματίστηκαν στην προκυμαία της πόλης τέλη Αυγούστου του 1922.

Ο Φώτης Κουβέλης, ο οποίος μου είναι άκρως συμπαθής, διέπραξε το ατόπημα να συμπεριλάβει την κυρία Ρεπούση στο ψηφοδέλτιό του. Αποβλέποντας σε τι; Στοχεύοντας την ψήφο ποίων;

Ο… κάθε ιστορικός έχει, μέχρις ενός σημείου, το δικαίωμα να εκφράζει τις απόψεις του (αν και κάτι τέτοιο είναι απολύτως καταδικαστέο όταν προκειται για σχολικά βιβλία). Είμαι όμως κάθετη στην πεποίθηση ότι ταυτόχρονα οφείλει να σέβεται τον ανθρώπινο παράγοντα (ο ιστορικός μπορεί να είναι ανατόμος, αλλά όχι και χασάπης της ιστορίας).

Εν προκειμένω, τις χιλιάδες των ανθρώπων που έχασαν ζωή, περιουσία, δικούς, αξιοπρέπεια, πατρίδα, καθώς και τις πολλαπλάσιες χιλιάδες των απογόνων τους.

Ευτυχώς, κάποιες ισορροπίες αποκαθίστανται: ένας άλλος ιστορικός, ο Γιώργος Καραμπελιάς, σε ευθεία βολή κατά της κυρίας Ρεπούση, επιγράφει το νέο βιβλίο του για τους Σουλιώτες «Συνωστισμένες στο Ζάλογγο».

politismos politis