Το ΠΑΣΟΚ το κυνηγάει ένα διπλό γνώρισμα, εξαρχής. Ή πάντως από πολύ νωρίς. Είναι ένας πολιτικός σχηματισμός («Κίνημα» έλεγαν κάποτε – και δεν χαμογελούσαν καν!) με μεγάλη χρήση της ιδεολογίας, «υπεριδεολογημένο» θάλεγε κανείς. Με πολλές αλλαγές και συστροφές – συγκρίνετε την ατίθαση λογική εφηβικότητας του Τρίτου Δρόμου με τον σοσιαλδημοκρατικό βελάζοντα ευπρεπισμό του Εκσυγχρονισμού - , όμως πάντα με ιδεολογικές αναφορές, επεξηγήσεις, τώρα τελευταία δικαιολογίες. Είναι παράλληλα ένας πολιτικός σχηματισμός βαθιά αγκιστρωμένος στην εξουσία: εδώ καλά καλά δεν χρειάζονται επεξηγήσεις – οι ΠΑΣΟΚοι έζησαν για την εξουσία, με την εξουσία, από την εξουσία.Τώρα, τώρα μετά τις αγκαλιές και τα χαμόγελα στον σχηματισμό του μετώπου Βαγγέλη Βενιζέλου-Ανδρέα Λοβέρδου (για ανθρώπους με τέτοιο ενδιαφέρον για την εικόνα, για την εικόνα τους, είναι να απορεί κανείς πώς δεν σκέφτηκαν τι μήνυμα έδιναν τα αγκαλιάσματα εκείνα μέσα στο σεπτό Υπουργείο Οικονομικών τις ώρες αυτές του ζόφου), οι οποίες όμως συμβαίνουν την στιγμή της δημοσκοπικής καταβαράθρωσης του ΠΑΣΟΚ, αυτή η διπλή ιδιοσυστασία του ΠΑΣΟΚ θα δημιουργήσει προβλήματα. Πολλά. Και στον ΒΒ, που πορεύεται για μια δια βοής αρχηγοποίηση – και στους όποιους Παπανδρεϊκούς, αν θελήσουν να υπάρξουν «απέναντι»: με Λούκα; με Παπουτσή; με Καστανίδη;
Για την εξουσία – σωστότερα: για τα κατάλοιπά της – θα ερίζουν, πρόδηλα. Άρα μια υπεραναπλήρωση ιδεολογικού λόγου, προς τον άκρατο χειμαρρώδη βομβαρδισμό του ΠΑΣΟΚικου ακροατηρίου (words, words, words που θάλεγε και ο καημένος ο Σάιξπηρ ) στην περίπτωση Βαγγέλη ή Καστανίδη, θα πάει να θολώσει τα πράγματα. Αν υπάρξει Λούκα απέναντι σε Βαγγέλη, η υπόθεση θα έχει ένα αληθινό αναλυτικό ενδιαφέρον: να δούμε πώς η λεκτική δεξιότητα του Β.Β. θα επαναδιεκδικήσει την «αριστερή ρίζα» την ώρα που θα εισηγείται την φρίκη (λέει) του Υπερμνημονίου, πώς η Λούκα θα πηγαίνει πίσω στις ΠΑΣΟΚικες καταβολές. Αν έχουμε Παπουτσή – άσε καλύτερα! Αν έχουμε Υποψηφιότητα του Ενός, ας το ξανασκεφτούν!
Πάντως, το ζήτημα είναι ένα για τους ΠΑΣΟΚους: θα βρουν – έστω και τώρα, με «τέλος χρόνου!» - τι ακριβώς πιστεύουν; Εκτός από το ότι η εξουσία είναι γλυκιά; Ή απλώς θα ντύσουν την ανάγκη παραμονής στα οφίτσια (Κυβέρνηση Παπαδημου Β΄) με ωραίες διατυπώσεις;
protagon.gr
Για την εξουσία – σωστότερα: για τα κατάλοιπά της – θα ερίζουν, πρόδηλα. Άρα μια υπεραναπλήρωση ιδεολογικού λόγου, προς τον άκρατο χειμαρρώδη βομβαρδισμό του ΠΑΣΟΚικου ακροατηρίου (words, words, words που θάλεγε και ο καημένος ο Σάιξπηρ ) στην περίπτωση Βαγγέλη ή Καστανίδη, θα πάει να θολώσει τα πράγματα. Αν υπάρξει Λούκα απέναντι σε Βαγγέλη, η υπόθεση θα έχει ένα αληθινό αναλυτικό ενδιαφέρον: να δούμε πώς η λεκτική δεξιότητα του Β.Β. θα επαναδιεκδικήσει την «αριστερή ρίζα» την ώρα που θα εισηγείται την φρίκη (λέει) του Υπερμνημονίου, πώς η Λούκα θα πηγαίνει πίσω στις ΠΑΣΟΚικες καταβολές. Αν έχουμε Παπουτσή – άσε καλύτερα! Αν έχουμε Υποψηφιότητα του Ενός, ας το ξανασκεφτούν!
Πάντως, το ζήτημα είναι ένα για τους ΠΑΣΟΚους: θα βρουν – έστω και τώρα, με «τέλος χρόνου!» - τι ακριβώς πιστεύουν; Εκτός από το ότι η εξουσία είναι γλυκιά; Ή απλώς θα ντύσουν την ανάγκη παραμονής στα οφίτσια (Κυβέρνηση Παπαδημου Β΄) με ωραίες διατυπώσεις;
protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου