«Η Ε.Ε. χωρίς τη Βρετανία θα είναι λιγότερο ελεύθερη. Η Βρετανία όμως χωρίς
την Ε.Ε. δεν θα έχει νόημα. Αραγε ποιος μπορεί να φανταστεί ότι το Λονδίνο θα
παραμείνει το κέντρο των πιο επικερδών δραστηριοτήτων και το Σίτι το οικονομικό
κέντρο του ευρώ χωρίς να μοιράζεται η Βρετανία τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις
της Ε.Ε.;».
Ο Αλέν Μινκ, Γάλλος επιχειρηματίας και σύμβουλος του πρώην προέδρου Νικολά Σαρκοζί, δεν μασάει τα λόγια του στο άρθρο του στην εφημερίδα «Guardian», με αφορμή τη μεγάλη συζήτηση που άνοιξε τους τελευταίους μήνες του 2012 και θα συνεχιστεί το νέο έτος για το βαρύ κλίμα που
δημιουργούν οι ευρωσκεπτικιστές στη Βρετανία και τη στάση που θα κρατήσει ο Ντέιβιντ Κάμερον.
Για την ώρα ο Βρετανός πρωθυπουργός αποφεύγει να ξεκαθαρίσει αυτό που πραγματικά ο ίδιος πιστεύει, επιμένοντας σε μια νεφελώδη πολιτική που προκαλεί σύγχυση στη γηραιά Αλβιώνα και εκνευρισμό στις Βρυξέλλες. Ουδείς, ούτε ο ίδιος, μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα εάν η Βρετανία αντέχει να μείνει εκτός Ε.Ε. και μάλιστα σε μια τόσο δύσκολη, παγκοσμίως οικονομική συγκυρία. Στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του ο Κάμερον δεν άνοιξε τα χαρτιά του, παρά το γεγονός ότι οι αγορές περίμεναν μια σαφή αναφορά για τη θέση της Βρετανίας στην Ε.Ε. Ο ίδιος είπε ότι η χώρα βαδίζει προς τη σωστή κατεύθυνση σε όλα τα σημαντικά της θέματα και ότι αντικρίζει το 2013 με ρεαλισμό και αισιοδοξία. Αναφέρθηκε στη μείωση του ελλείμματος και τη διατήρηση της πιστοληπτικής ικανότητας της Βρετανίας και τόνισε ότι η κυβέρνησή του βιάζεται να προχωρήσει και δεν πρέπει να ενδώσει στις πιέσεις να επιβραδύνει σε ό,τι αφορά τη μείωση του ελλείμματος και τις μεταρρυθμίσεις στην κοινωνική πρόνοια και την εκπαίδευση. «Η Βρετανία είναι αντιμέτωπη σήμερα με έναν αγώνα δρόμου. Εναν αγώνα με χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία και η Ινδονησία, έναν αγώνα για θέσεις εργασίας και ευκαιριών στο μέλλον» είπε χαρακτηριστικά. Κι όμως το θέμα που βρίσκεται στην καρδιά της πολιτικής ατζέντας του Κάμερον το 2013 είναι οι αποφάσεις για τη θέση της χώρας στην Ε.Ε., αποφάσεις που θα κρίνουν και τον αγώνα δρόμου στον οποίο αναφέρθηκε ο Βρετανός πρωθυπουργός.
Δύο χρόνια τώρα ο Κάμερον έχει βρεθεί αντιμέτωπος με αλλεπάλληλες ανταρσίες βουλευτών των Συντηρητικού Κόμματος, που ζητούν τη διενέργεια δημοψηφίσματος για την παραμονή ή μη της χώρας στην Ε.Ε. Ο Κάμερον κάνει διαρκώς ελιγμούς και βήματα υποχώρησης, γεγονός που προκαλεί εκνευρισμό στους εταίρους της κυβέρνησης. Δεν είναι τυχαίο ότι ο αντιπρόεδρος και ηγέτης των Φιλελευθέρων Νικ Κλεγκ σε συνέντευξη την οποία παραχώρησε πριν από λίγες ημέρες στον «Guardian» ξεκαθάρισε ότι η θέση της Βρετανίας είναι εντός της Ε.Ε. και προειδοποίησε για τις συνέπειες που θα έχει η διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος - προοπτική με την οποία «φλερτάρει» επίμονα ο Κάμερον. «Θα ήταν σαν να βάζουμε το κάρο μπροστά από το άλογο» είπε ο Κλεγκ στη συνέντευξή του, αναφερόμενος στα σενάρια του δημοψηφίσματος, για να προσθέσει ότι «πρόκειται για μια πολιτική σκιαμαχία», η οποία παραβλέπει την ουσία και ενέχει πολλούς κινδύνους για το Λονδίνο. Οι δημοσκοπήσεις όμως δείχνουν ότι το κλίμα στη βρετανική κοινωνία είναι βαρύ. Οι υπέρμαχοι της εξόδου της Βρετανίας από την Ε.Ε. κερδίζουν διαρκώς έδαφος και σήμερα αποτελούν την πλειοψηφία, 51%, σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση του ICM.
Πολλοί αναλυτές εκτιμούν ότι ο Κάμερον θα ανοίξει τα χαρτιά του πολύ αργότερα όταν θα παρουσιάσει το πρόγραμμα των Συντηρητικών εν όψει των εκλογών του 2015. Η αιτία δεν είναι άλλη από τη ρευστότητα που επικρατεί στους κόλπους της ίδιας της Ενωσης, με αποτέλεσμα οι Βρετανοί να μην είναι σε θέση να προσδιορίσουν επακριβώς σε τι διαφωνούν, τι είναι έτοιμοι να διαπραγματευτούν και ποια ανταλλάγματα θα ζητήσουν.
Στο άλλο στρατόπεδο των υπέρμαχων της παραμονής της Βρετανίας στην Ε.Ε. επικρατεί μεγάλη ανησυχία. Ο λόρδος Κερ, βετεράνος της βρετανικής διαπραγματευτικής ομάδας στο Μάαστριχτ το 1991, προειδοποιεί ότι ο Κάμερον με τους κακούς χειρισμούς του μπορεί να οδηγήσει τη Βρετανία εκτός Ε.Ε. από ατύχημα… Με την άποψή του συμφωνούν και άλλοι βετεράνοι της πολιτικής, όπως ο λόρδος Χέσελταϊν και ο λόρδος Μάντελσον, οι οποίοι επισημαίνουν ότι ο Κάμερον έχει υπολογίσει λάθος την αποφασιστικότητα της Ευρώπης να διατηρήσει ανέπαφο το οικοδόμημα της Ε.Ε., χωρίς συμβιβασμούς και υποχωρήσεις απέναντι στις βρετανικές απαιτήσεις. Σε αυτό το πνεύμα ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Σόιμπλε ξεκαθάρισε ότι η Ε.Ε. δεν πρόκειται να δεχτεί κανέναν εκβιασμό από τη Βρετανία, αναγνωρίζοντας πάντως ότι «το να βγει εκτός Ε.Ε. θα ήταν λάθος απόφαση για τη Βρετανία και δεν θα έκανε καλό στην Ευρώπη». Σε συνέντευξή του στη «Handelsblatt» o Ζακ Ντελόρ δεν δίστασε να προτείνει στη Βρετανία μια «προνομιακή εταιρική σχέση».
«Εφόσον οι Βρετανοί δεν αντέχουν την τάση προς περισσότερη ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, μπορούμε παρά ταύτα να παραμείνουμε καλοί φίλοι, αλλά σε διαφορετική βάση» είπε και τόνισε ότι για τους Βρετανούς ζητούμενο είναι τα οικονομικά τους συμφέροντα και τίποτε περισσότερο. Και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν βαν Ρομπάι εξέφρασε την ανησυχία του για τα σχέδια του Κάμερον, που απειλούν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Ο λόρδος Κερ πιστεύει ότι ο Κάμερον θα βρεθεί σε αδιέξοδο, έχοντας υποσχεθεί στον βρετανικό λαό ένα δημοψήφισμα και μια νέα συμφωνία με την Ε.Ε., η οποία δεν θα υπάρξει ποτέ. Η Ευρώπη έχει βαρεθεί τους εκβιασμούς της Βρετανίας και τα πισωγυρίσματα λέει ο Συντηρητικός πρώην αντιπρόεδρος της βρετανικής κυβέρνησης λόρδος Χέσελταϊν. Κι αυτό γιατί η Βρετανία, ενώ συμπλήρωσε 40 χρόνια στους κόλπους της Ενωμένης Ευρώπης, ποτέ δεν πείστηκε η ίδια ότι η «καρδιά» της ανήκει στην Ευρώπη. Επέλεξε πολλές φορές τον ρόλο της «ερωμένης» των ΗΠΑ, προσπαθώντας να επωφεληθεί προσωρινά από καταστάσεις και σχέσεις που αποδείχτηκαν ολέθριες.
Ποιες είναι οι επιλογές που έχει η γηραιά Αλβιώνα
Ο Ματς Πίρσον, διευθυντής της δεξαμενής σκέψης Open Europe, συμφωνεί σε γενικές γραμμές με την επαναδιαπραγμάτευση της θέσης της Βρετανίας στην Ε.Ε. Ο ίδιος θεωρεί ότι η γηραιά Αλβιώνα έχει τέσσερις επιλογές σε περίπτωση εξόδου από την Ενωμένη Ευρώπη. Και οι τέσσερις είναι προβληματικές.
Η νορβηγική επιλογή: πρόσβαση στην ενιαία αγορά, στις υπηρεσίες και στα αγαθά εκτός της τελωνειακής ένωσης. Η χειρότερη απ' όλες τις επιλογές. Τι σημαίνει; Δεν είμαι μέλος της Ε.Ε., αλλά η Ε.Ε. με διοικεί. Το Σίτι αντιστοιχεί στο 10% του βρετανικού ΑΕΠ. Σε αυτή την περίπτωση οι περισσότεροι κανόνες που διέπουν το Σίτι θα ορίζονται από ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με το οικονομικό κέντρο του Λονδίνου.
Η σουηδική επιλογή: η πρόσβαση στην ενιαία αγορά θα αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης. Θεωρητικά θα μπορούσε να λειτουργήσει, επειδή όμως πρόκειται για τόσο σύνθετη επιλογή, που βασίζεται κυρίως σε διμερείς συμφωνίες, ενέχει πολλούς κινδύνους. Η Βρετανία δεν θα έχει καμία δύναμη επιρροής στην Ε.Ε. και στους νόμους της, θα πρέπει όμως να τους ακολουθεί.
Η τουρκική επιλογή: ενιαία αγορά σε αγαθά και de facto μέλος στην τελωνειακή ένωση. Η Βρετανία δεν θα έχει καμία συμμετοχή στις εμπορικές διαπραγματεύσεις με τα μη μέλη της Ε.Ε. και καμία συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων.
Η επιλογή του ΠOE: Είναι η μόνη επιλογή που δεν προϋποθέτει κάποια επαναδιαπραγμάτευση, αλλά που θέτει όρους και κανόνες από τους οποίους είναι αδύνατον να ξεφύγει κανείς.
dimokratia.gr
Ο Αλέν Μινκ, Γάλλος επιχειρηματίας και σύμβουλος του πρώην προέδρου Νικολά Σαρκοζί, δεν μασάει τα λόγια του στο άρθρο του στην εφημερίδα «Guardian», με αφορμή τη μεγάλη συζήτηση που άνοιξε τους τελευταίους μήνες του 2012 και θα συνεχιστεί το νέο έτος για το βαρύ κλίμα που
δημιουργούν οι ευρωσκεπτικιστές στη Βρετανία και τη στάση που θα κρατήσει ο Ντέιβιντ Κάμερον.
Για την ώρα ο Βρετανός πρωθυπουργός αποφεύγει να ξεκαθαρίσει αυτό που πραγματικά ο ίδιος πιστεύει, επιμένοντας σε μια νεφελώδη πολιτική που προκαλεί σύγχυση στη γηραιά Αλβιώνα και εκνευρισμό στις Βρυξέλλες. Ουδείς, ούτε ο ίδιος, μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα εάν η Βρετανία αντέχει να μείνει εκτός Ε.Ε. και μάλιστα σε μια τόσο δύσκολη, παγκοσμίως οικονομική συγκυρία. Στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του ο Κάμερον δεν άνοιξε τα χαρτιά του, παρά το γεγονός ότι οι αγορές περίμεναν μια σαφή αναφορά για τη θέση της Βρετανίας στην Ε.Ε. Ο ίδιος είπε ότι η χώρα βαδίζει προς τη σωστή κατεύθυνση σε όλα τα σημαντικά της θέματα και ότι αντικρίζει το 2013 με ρεαλισμό και αισιοδοξία. Αναφέρθηκε στη μείωση του ελλείμματος και τη διατήρηση της πιστοληπτικής ικανότητας της Βρετανίας και τόνισε ότι η κυβέρνησή του βιάζεται να προχωρήσει και δεν πρέπει να ενδώσει στις πιέσεις να επιβραδύνει σε ό,τι αφορά τη μείωση του ελλείμματος και τις μεταρρυθμίσεις στην κοινωνική πρόνοια και την εκπαίδευση. «Η Βρετανία είναι αντιμέτωπη σήμερα με έναν αγώνα δρόμου. Εναν αγώνα με χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία και η Ινδονησία, έναν αγώνα για θέσεις εργασίας και ευκαιριών στο μέλλον» είπε χαρακτηριστικά. Κι όμως το θέμα που βρίσκεται στην καρδιά της πολιτικής ατζέντας του Κάμερον το 2013 είναι οι αποφάσεις για τη θέση της χώρας στην Ε.Ε., αποφάσεις που θα κρίνουν και τον αγώνα δρόμου στον οποίο αναφέρθηκε ο Βρετανός πρωθυπουργός.
Δύο χρόνια τώρα ο Κάμερον έχει βρεθεί αντιμέτωπος με αλλεπάλληλες ανταρσίες βουλευτών των Συντηρητικού Κόμματος, που ζητούν τη διενέργεια δημοψηφίσματος για την παραμονή ή μη της χώρας στην Ε.Ε. Ο Κάμερον κάνει διαρκώς ελιγμούς και βήματα υποχώρησης, γεγονός που προκαλεί εκνευρισμό στους εταίρους της κυβέρνησης. Δεν είναι τυχαίο ότι ο αντιπρόεδρος και ηγέτης των Φιλελευθέρων Νικ Κλεγκ σε συνέντευξη την οποία παραχώρησε πριν από λίγες ημέρες στον «Guardian» ξεκαθάρισε ότι η θέση της Βρετανίας είναι εντός της Ε.Ε. και προειδοποίησε για τις συνέπειες που θα έχει η διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος - προοπτική με την οποία «φλερτάρει» επίμονα ο Κάμερον. «Θα ήταν σαν να βάζουμε το κάρο μπροστά από το άλογο» είπε ο Κλεγκ στη συνέντευξή του, αναφερόμενος στα σενάρια του δημοψηφίσματος, για να προσθέσει ότι «πρόκειται για μια πολιτική σκιαμαχία», η οποία παραβλέπει την ουσία και ενέχει πολλούς κινδύνους για το Λονδίνο. Οι δημοσκοπήσεις όμως δείχνουν ότι το κλίμα στη βρετανική κοινωνία είναι βαρύ. Οι υπέρμαχοι της εξόδου της Βρετανίας από την Ε.Ε. κερδίζουν διαρκώς έδαφος και σήμερα αποτελούν την πλειοψηφία, 51%, σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση του ICM.
Πολλοί αναλυτές εκτιμούν ότι ο Κάμερον θα ανοίξει τα χαρτιά του πολύ αργότερα όταν θα παρουσιάσει το πρόγραμμα των Συντηρητικών εν όψει των εκλογών του 2015. Η αιτία δεν είναι άλλη από τη ρευστότητα που επικρατεί στους κόλπους της ίδιας της Ενωσης, με αποτέλεσμα οι Βρετανοί να μην είναι σε θέση να προσδιορίσουν επακριβώς σε τι διαφωνούν, τι είναι έτοιμοι να διαπραγματευτούν και ποια ανταλλάγματα θα ζητήσουν.
Στο άλλο στρατόπεδο των υπέρμαχων της παραμονής της Βρετανίας στην Ε.Ε. επικρατεί μεγάλη ανησυχία. Ο λόρδος Κερ, βετεράνος της βρετανικής διαπραγματευτικής ομάδας στο Μάαστριχτ το 1991, προειδοποιεί ότι ο Κάμερον με τους κακούς χειρισμούς του μπορεί να οδηγήσει τη Βρετανία εκτός Ε.Ε. από ατύχημα… Με την άποψή του συμφωνούν και άλλοι βετεράνοι της πολιτικής, όπως ο λόρδος Χέσελταϊν και ο λόρδος Μάντελσον, οι οποίοι επισημαίνουν ότι ο Κάμερον έχει υπολογίσει λάθος την αποφασιστικότητα της Ευρώπης να διατηρήσει ανέπαφο το οικοδόμημα της Ε.Ε., χωρίς συμβιβασμούς και υποχωρήσεις απέναντι στις βρετανικές απαιτήσεις. Σε αυτό το πνεύμα ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Σόιμπλε ξεκαθάρισε ότι η Ε.Ε. δεν πρόκειται να δεχτεί κανέναν εκβιασμό από τη Βρετανία, αναγνωρίζοντας πάντως ότι «το να βγει εκτός Ε.Ε. θα ήταν λάθος απόφαση για τη Βρετανία και δεν θα έκανε καλό στην Ευρώπη». Σε συνέντευξή του στη «Handelsblatt» o Ζακ Ντελόρ δεν δίστασε να προτείνει στη Βρετανία μια «προνομιακή εταιρική σχέση».
«Εφόσον οι Βρετανοί δεν αντέχουν την τάση προς περισσότερη ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, μπορούμε παρά ταύτα να παραμείνουμε καλοί φίλοι, αλλά σε διαφορετική βάση» είπε και τόνισε ότι για τους Βρετανούς ζητούμενο είναι τα οικονομικά τους συμφέροντα και τίποτε περισσότερο. Και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν βαν Ρομπάι εξέφρασε την ανησυχία του για τα σχέδια του Κάμερον, που απειλούν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Ο λόρδος Κερ πιστεύει ότι ο Κάμερον θα βρεθεί σε αδιέξοδο, έχοντας υποσχεθεί στον βρετανικό λαό ένα δημοψήφισμα και μια νέα συμφωνία με την Ε.Ε., η οποία δεν θα υπάρξει ποτέ. Η Ευρώπη έχει βαρεθεί τους εκβιασμούς της Βρετανίας και τα πισωγυρίσματα λέει ο Συντηρητικός πρώην αντιπρόεδρος της βρετανικής κυβέρνησης λόρδος Χέσελταϊν. Κι αυτό γιατί η Βρετανία, ενώ συμπλήρωσε 40 χρόνια στους κόλπους της Ενωμένης Ευρώπης, ποτέ δεν πείστηκε η ίδια ότι η «καρδιά» της ανήκει στην Ευρώπη. Επέλεξε πολλές φορές τον ρόλο της «ερωμένης» των ΗΠΑ, προσπαθώντας να επωφεληθεί προσωρινά από καταστάσεις και σχέσεις που αποδείχτηκαν ολέθριες.
Ποιες είναι οι επιλογές που έχει η γηραιά Αλβιώνα
Ο Ματς Πίρσον, διευθυντής της δεξαμενής σκέψης Open Europe, συμφωνεί σε γενικές γραμμές με την επαναδιαπραγμάτευση της θέσης της Βρετανίας στην Ε.Ε. Ο ίδιος θεωρεί ότι η γηραιά Αλβιώνα έχει τέσσερις επιλογές σε περίπτωση εξόδου από την Ενωμένη Ευρώπη. Και οι τέσσερις είναι προβληματικές.
Η νορβηγική επιλογή: πρόσβαση στην ενιαία αγορά, στις υπηρεσίες και στα αγαθά εκτός της τελωνειακής ένωσης. Η χειρότερη απ' όλες τις επιλογές. Τι σημαίνει; Δεν είμαι μέλος της Ε.Ε., αλλά η Ε.Ε. με διοικεί. Το Σίτι αντιστοιχεί στο 10% του βρετανικού ΑΕΠ. Σε αυτή την περίπτωση οι περισσότεροι κανόνες που διέπουν το Σίτι θα ορίζονται από ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με το οικονομικό κέντρο του Λονδίνου.
Η σουηδική επιλογή: η πρόσβαση στην ενιαία αγορά θα αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης. Θεωρητικά θα μπορούσε να λειτουργήσει, επειδή όμως πρόκειται για τόσο σύνθετη επιλογή, που βασίζεται κυρίως σε διμερείς συμφωνίες, ενέχει πολλούς κινδύνους. Η Βρετανία δεν θα έχει καμία δύναμη επιρροής στην Ε.Ε. και στους νόμους της, θα πρέπει όμως να τους ακολουθεί.
Η τουρκική επιλογή: ενιαία αγορά σε αγαθά και de facto μέλος στην τελωνειακή ένωση. Η Βρετανία δεν θα έχει καμία συμμετοχή στις εμπορικές διαπραγματεύσεις με τα μη μέλη της Ε.Ε. και καμία συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων.
Η επιλογή του ΠOE: Είναι η μόνη επιλογή που δεν προϋποθέτει κάποια επαναδιαπραγμάτευση, αλλά που θέτει όρους και κανόνες από τους οποίους είναι αδύνατον να ξεφύγει κανείς.
dimokratia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου