Ο σώζων εαυτόν σωθήτω!

Αρθρο-σοκ του Γιώργου Κράλογλου

Ο γυρολόγος σταλινιστής σύντροφος Λαπαβίτσας θέλει δραχμή και κουπόνια στο ψωμί. Ο σύντροφος Λεωτσάκος συμφωνεί. Ο σύντροφος Λαφαζάνης κράτος και ξερό ψωμί. Η συντρόφισσα Ζωή θέλει λογοκρισία στους πάντες. Ο σύντροφος Πετράκος λαϊκό δικαστήριο για τον Στουρνάρα. Οι επιχειρηματίες βροντοφωνάζουν δεν πάει άλλο. Και οι καταθέτες μάζεψαν από τις Τράπεζες 31 δισ. ευρώ. 

Αυτή είναι η Ελλάδα της πρώτης φοράς αριστερά, μέσα σε ένα πεντάμηνο, από την ανάληψη της εξουσίας.  Και επειδή μας λένε ότι εμείς, ως λαός, ζητήσαμε
να καταντήσει έτσι η Ελλάδα, ας ξέρουν ότι το νέο μήνυμα μας είναι ο σώζων εαυτόν σωθήτω!!!

Γιατί στην Ελλάδα της πρώτης φοράς αριστερά συμβαίνουν (για πρώτη φορά) πράγματα που ουδέποτε συνέβησαν στον πλανήτη ακόμη και σε χώρες με καθεστώτα που τα βλέπουμε μόνο ως εφιαλτικά όνειρα. 

Πρώτη φορά στην ιστορία της Ελλάδας συμβαίνει να θεωρεί η κυβέρνηση υπονομευτή της πολιτικής της τον Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας και να προκαλεί πόλεμο επειδή δεν της αρέσουν τα στοιχεία της έκθεσής του...

Πρώτη φορά στην ιστορία της Ελλάδας αγνοούνται τα δικαιώματα των φορολογούμενων να ενημερωθούν επισήμως από την Βουλή για το μέλλον της οικονομίας τους με βάση τα επίσημα στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας επειδή το καθεστώς κρίνει ότι έκθεση της Τράπεζας πρέπει να λογοκριθεί.

Πρώτη φορά στην ιστορία της Ελλάδας συμβαίνει να χρωστάμε ως λαός 270 δισ. ευρώ και περίπου άλλα τόσα ως Τράπεζες, να μας έχουν κουρέψει χρέος και επειδή οι δανειστές ζητάνε εγγυήσεις για τα λεφτά τους να τους καθυβρίζουμε και να τους λοιδορούμε ως εχθρούς όχι μόνο της χώρας αλλά και της Ευρώπης ολόκληρης.

Πρώτη φορά στην ιστορία της Ελλάδας υπάρχει τόσο μεγάλη απομόνωση όχι μόνο από την ευρωπαϊκή οικογένεια, στην οποία ανήκουμε, αλλά και από όλο τον πολιτισμένο κόσμο.

Πρώτη φορά στην Ευρωπαϊκή Ένωση συμβαίνει κράτος-μέλος να επιδιώκει την έξοδό του για να αποφύγει τις υποχρεώσεις του προς την Κοινότητα και την Ευρώπη όταν έξω από την Ε.Ε. περιμένουν με λαχτάρα να περάσουν το κατώφλι οι χώρες του πρώην ολοκληρωτισμού το καθεστώς των οποίων θέλει να επαναφέρει η Ελλάδα. 

Πρώτη φορά στην ιστορία της δημοκρατίας στην Ελλάδα καθυβρίζονται τα μέσα ενημέρωσης και όποιος τολμήσει να σχολιάσει το καθεστώς που αυτολογοκρίνεται... καθώς είναι χωρισμένο σε παρτίδες, πτέρυγες, συνιστώσες και ομάδες.

Πρώτη φορά στην ιστορία της οικονομίας της Ελλάδας κανείς δεν γνωρίζει την προοπτική της ακόμη και σε απόσταση μηνών. Κανείς δεν γνωρίζει την τύχη της χώρας και την βούληση της κυβέρνησης στην οικονομία. 

Ο πρωθυπουργός μιλάει για ανάπτυξη και ο υπουργός Οικονομικών για ρήξη με την ολιγαρχία και τον πλούτο. Ο αντιπρόεδρος επί των οικονομικών μιλάει για επενδύσεις και ο αρμόδιος για τις επενδύσεις υπουργός μόνο για κρατικές επενδύσεις με λεφτά όμως που δεν υπάρχουν. 

Μέσα δε σε όλο αυτό το απερίγραπτο σκηνικό ο πρωθυπουργός προτείνει το μεγάλο όχι προς τους δανειστές όταν η Ελλάδα βρίσκεται εντελώς αποκομμένη και αδύναμη να καλύψει στοιχειώδεις υποχρεώσεις προς τους πολίτες όπως θέσεις εργασίας, ασφάλιση, υγεία και παιδεία. 

Αυτή η εικόνα δεν μεταβάλλεται πλέον ούτε με συμφωνία με τους δανειστές, ούτε με εξάντληση της τετραετίας ούτε με περισσότερη ανοχή από τους πολίτες. 

Γιατί αυτό το περιβάλλον Βαβέλ, αλαλούμ, γραφικότητας, προχειρότητας και ασχετοσύνης δεν έχει να κάνει ούτε με την διαπραγμάτευση ούτε με το στρίμωγμα των δανειστών. 

Συνδέεται απόλυτα με την ανικανότητα του πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα να μαζέψει από τα καφενεία και από τις γιάφκες τους συντρόφους του και να τους βάλει να δουλέψουν αφού γι' αυτόν τον σκοπό πληρώνονται από τον ελληνικό λαό. 

Ο κ. Τσίπρας οφείλει να αντιληφθεί ότι έχει εξ ολοκλήρου την ευθύνη εξευτελισμού της Ελλάδας στη διεθνή κοινή γνώμη μέσα από παγκοσμίως διαπιστωμένη ανικανότητα και ασχετοσύνη εκείνων που αποτέλεσαν, μέχρι στιγμής, την βιτρίνα της κυβέρνησής του. 

Και ότι με την αδιαφορία του να μεταβάλει το τραγικό δείγμα γραφής της πρώτης φοράς αριστερής κυβέρνησης και της πολιτικής και οικονομικής εξαθλίωσης που προκαλεί ως πρωθυπουργός μιας άθλιας ποιότητας σταλινιστών και λενινιστών επωμίζεται ιστορικές ευθύνες όμοιες με εκείνες των πολιτικών της μικρασιατικής καταστροφής. 
http://www.sahiel.gr/