Ένα από τα πιο συναρπαστικά επαγγέλματα που υπάρχουν σ' αυτή την χώρα και που ομολογώ πως με έχει αναγκάσει να πέφτω στα γόνατα κάθε βράδυ και να προσεύχομαι να το εξασκήσω κάποια μέρα, είναι αυτό του νερουλά της Βουλής. Για όσους δεν παρακολουθούν τις συνεδριάσεις της Ολομέλειας στο κανάλι της Βουλής, να σας πω πως πρόκειται για εκείνον τον κύριο, ο οποίος φροντίζει να αλλάζει τα ποτήρια νερό κάθε φορά που ανεβαίνουν στο βήμα οι βουλευτές για να αγορεύσουν. Δεν γνωρίζω εάν είναι μόνο ένας ή αν υπάρχει ολόκληρο team και το πάνε εκ περιτροπής, μιας και μοιάζουν τόσο μεταξύ τους, λες και είναι Κινέζοι τουρίστες. Όπως και να έχει, η θέση τους είναι αξιοζήλευτη. Τους δίνεται η δυνατότητα να βρίσκονται στον χώρο όπου γράφεται καθημερινώς η πολιτική ιστορία αυτού του τόπου. Για έμενα που είμαι φανατική τηλεθεατής, είναι πραγματικά όνειρο ζωής. Το ξέρω πως πολλοί θα σκέφτεστε ότι η πετριά μου είναι άνευ προηγουμένου, αλλά σας διαβεβαιώ πως δεν υπάρχει μεγαλύτερη διασκέδαση από το να παρακολουθείς τους εκλεγμένους εκπροσώπους του ελληνικού λαού να τοποθετούνται επί καίριων ζητημάτων.Μια ιδέα του τι εκτυλίσσεται στην αίθουσα του Κοινοβουλίου μας δείχνουν τα κεντρικά δελτία ειδήσεων, ειδικά όταν ανεβαίνουν οι τόνοι ανάμεσα στους πολιτικούς αρχηγούς, αλλά -πιστέψτε με- δεν συγκρίνεται με την ολοκληρωμένη παράσταση που συχνά έχει διάρκεια άνω των 6 ωρών. Είναι σαν να προτιμάς να πας σε τσίρκο για να δεις τα ζώα να κάνουν τα κόλπα τους, ενώ μπορείς κάλλιστα να επισκεφθείς κάποιο πάρκο να τα απολαύσεις στο φυσικό τους περιβάλλον. Πέραν τούτου, προσωπικά το θεωρώ υποχρέωση ως πολίτης να ενημερώνομαι από πρώτο χέρι για το τι έχει να προτείνει καθένας από αυτούς για τα προβλήματα που ταλανίζουν την χώρα μας, διαμορφώνοντας παράλληλα και μια πιο σφαιρική άποψη για το άτομό τους παρατηρώντας τις συμπεριφορές τους. Συν τοις άλλοις, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ακούσεις και πράγματα που δεν θα γραφτούν στις εφημερίδες ή που θα περάσουν στα ψιλά γράμματα. Υπάρχουν βέβαια φορές, αυτά που λέγονται να κάνουν την πίεσή μου να πηγαίνει στα ύψη παρέα με τις τιμές της βενζίνης, αλλά ας πούμε, πως αυτό είναι μία από τις παρενέργειες που αναγράφει το χαρτί με τις οδηγίες χρήσεως του ιδιότυπου Daily Fix μου.
Η τελευταία πτήση της πίεσής μου πραγματοποιήθηκε στις 05/05/2011, όταν, κατά τη συζήτηση των άρθρων 14 έως 22 του νομοσχεδίου του ΥΠΟΙΚ σχετικά με την αναμόρφωση πλαισίου λειτουργίας του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους, Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών και τη σύσταση Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας, εμφανίστηκε στο βήμα της Βουλής ο κύριος Παύλος Μαρκάκης του ΛΑΟΣ. Αναφερόμενος στην τροπολογία 384 που αφορά στην Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία και την καθυστέρηση σύνταξης του κανονισμού για την λειτουργία διαχείρισης, είπε το εξής: “Ποιος έχει αναλάβει να συντάξει αυτό τον κανονισμό και ποιος φταίει γι’ αυτή την καθυστέρηση; Σε άτομα με ειδικές ανάγκες τα έχετε δώσει; Τόσο δύσκολος είναι αυτός ο κανονισμός ή θέλετε να επιβαρύνεται συνέχεια ο κρατικός προϋπολογισμός και μάλιστα σε μία εποχή που η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία είναι κρίσιμη και πρέπει να κάνει και την απογραφή και πρέπει να απασχολήσει χιλιάδες άτομα;”. Αν και πρόκειται για πιστή αντιγραφή των λεγόμενών του, μπορείτε να ανατρέξετε στα πρακτικά της συγκεκριμένης συνεδρίασης, ή ακόμα καλύτερα να έχετε την τιμή να παρακολουθήσετε τον ίδιο να το λέει στο 237ο λεπτό από το σχετικό βίντεο που υπάρχει στην ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων.
Δεν μπορώ να γνωρίζω τι ακριβώς πέρασε από το μυαλό του κύριου Μαρκάκη όταν αναφέρθηκε στα ΑΜΕΑ με τέτοιο τρόπο, ούτε κι αν όντως το είχε γραμμένο στο χαρτί μπροστά του. Μπορεί να ήταν ακόμα σε χαλαρή διάθεση αφού νωρίτερα είχε αστειευτεί με τον κύριο Μπούρα για τα 25 λεπτά της ομιλίας του και το Ζάππειο 2. Ή μπορεί, όταν ήταν στα νιάτα του, να είχε τη συνήθεια να αστειεύεται με τους παχουλούς συμμαθητές του και να του έχει μείνει αυτό το “ιδιαίτερο” χιούμορ. Το πιο πιθανό όμως είναι πως δεν ήταν στην αίθουσα όταν στην αρχή της συνεδρίασης η Λιάνα Κανέλλη κατέθεσε επίκαιρη ερώτηση στην Υφυπουργό Παιδείας σχετικά με το κλείσιμο του Σχολείου των Κωφών Αμπελοκήπων κι έθιξε το θέμα των ειδικών μεταφραστών στη Βουλή για τα ΑΜΕΑ καθώς από τα άνω θεωρεία παρακολουθούσαν κωφά άτομα που τους ενδιέφερε το ζήτημα. Για την ιστορία, κατέστη αδύνατο να εντοπιστούν οι μεταφραστές παρά τις προσπάθειες του Βύρωνα Πολύδωρα που προέδρευε εκείνη τη στιγμή. Το πιο σίγουρο πάντως είναι πως αν η κυρία Δήμητρα Αράπογλου, ήταν ακόμη βουλευτής του ΛΑΟΣ, τότε ο κύριος Μαρκάκης θα ευχόταν να μπορούσε να πνιγεί στο ποτήρι που του έφερε ο νερουλάς από ντροπή. Αξίζει να σημειωθεί πως ουδείς από τους βουλευτές που παρευρίσκονταν στην αίθουσα, διαμαρτυρήθηκε για αυτό που ακούστηκε. Αντιθέτως, όλα κύλησαν ομαλά και οι πρώτες ενστάσεις εμφανίστηκαν μόνο όταν άρχισαν οι αλληλοκατηγορίες με τις γνωστές εκφράσεις που όλοι γνωρίζουμε και αγαπάμε τόσα χρόνια και που έχουν αναθρέψει γενιές και γενιές.
Σας το είπα. Παρακολουθώντας την Ολομέλεια, μπορείς να ακούσεις πράγματα που πιθανώς να περάσουν στα ψιλά. Κι αυτό πέρασε. Γιατί, βλέπετε, δεν είχε κανένα μπινελίκι, ούτε και υπόσχετο γερό ξεκατίνιασμα πολιτικών μέσω τηλεοπτικών παραθύρων. Σε εφημερίδα δε, δεν θα έπιανε ως είδηση ούτε όσο μια ροζ αγγελία. Τέλος πάντων, μου λύθηκε τουλάχιστον μια απορία που είχα εδώ και καιρό. Τελικά κάθε φορά που επισκέπτονται μαθητές το Ελληνικό Κοινοβούλιο, όταν ο πρόεδρος το ανακοινώνει στο Σώμα, δεν τους καλωσορίζει, αλλά προειδοποιεί τους βουλευτές να προσέχουν τι λένε.
protagon.gr
Η τελευταία πτήση της πίεσής μου πραγματοποιήθηκε στις 05/05/2011, όταν, κατά τη συζήτηση των άρθρων 14 έως 22 του νομοσχεδίου του ΥΠΟΙΚ σχετικά με την αναμόρφωση πλαισίου λειτουργίας του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους, Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών και τη σύσταση Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας, εμφανίστηκε στο βήμα της Βουλής ο κύριος Παύλος Μαρκάκης του ΛΑΟΣ. Αναφερόμενος στην τροπολογία 384 που αφορά στην Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία και την καθυστέρηση σύνταξης του κανονισμού για την λειτουργία διαχείρισης, είπε το εξής: “Ποιος έχει αναλάβει να συντάξει αυτό τον κανονισμό και ποιος φταίει γι’ αυτή την καθυστέρηση; Σε άτομα με ειδικές ανάγκες τα έχετε δώσει; Τόσο δύσκολος είναι αυτός ο κανονισμός ή θέλετε να επιβαρύνεται συνέχεια ο κρατικός προϋπολογισμός και μάλιστα σε μία εποχή που η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία είναι κρίσιμη και πρέπει να κάνει και την απογραφή και πρέπει να απασχολήσει χιλιάδες άτομα;”. Αν και πρόκειται για πιστή αντιγραφή των λεγόμενών του, μπορείτε να ανατρέξετε στα πρακτικά της συγκεκριμένης συνεδρίασης, ή ακόμα καλύτερα να έχετε την τιμή να παρακολουθήσετε τον ίδιο να το λέει στο 237ο λεπτό από το σχετικό βίντεο που υπάρχει στην ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων.
Δεν μπορώ να γνωρίζω τι ακριβώς πέρασε από το μυαλό του κύριου Μαρκάκη όταν αναφέρθηκε στα ΑΜΕΑ με τέτοιο τρόπο, ούτε κι αν όντως το είχε γραμμένο στο χαρτί μπροστά του. Μπορεί να ήταν ακόμα σε χαλαρή διάθεση αφού νωρίτερα είχε αστειευτεί με τον κύριο Μπούρα για τα 25 λεπτά της ομιλίας του και το Ζάππειο 2. Ή μπορεί, όταν ήταν στα νιάτα του, να είχε τη συνήθεια να αστειεύεται με τους παχουλούς συμμαθητές του και να του έχει μείνει αυτό το “ιδιαίτερο” χιούμορ. Το πιο πιθανό όμως είναι πως δεν ήταν στην αίθουσα όταν στην αρχή της συνεδρίασης η Λιάνα Κανέλλη κατέθεσε επίκαιρη ερώτηση στην Υφυπουργό Παιδείας σχετικά με το κλείσιμο του Σχολείου των Κωφών Αμπελοκήπων κι έθιξε το θέμα των ειδικών μεταφραστών στη Βουλή για τα ΑΜΕΑ καθώς από τα άνω θεωρεία παρακολουθούσαν κωφά άτομα που τους ενδιέφερε το ζήτημα. Για την ιστορία, κατέστη αδύνατο να εντοπιστούν οι μεταφραστές παρά τις προσπάθειες του Βύρωνα Πολύδωρα που προέδρευε εκείνη τη στιγμή. Το πιο σίγουρο πάντως είναι πως αν η κυρία Δήμητρα Αράπογλου, ήταν ακόμη βουλευτής του ΛΑΟΣ, τότε ο κύριος Μαρκάκης θα ευχόταν να μπορούσε να πνιγεί στο ποτήρι που του έφερε ο νερουλάς από ντροπή. Αξίζει να σημειωθεί πως ουδείς από τους βουλευτές που παρευρίσκονταν στην αίθουσα, διαμαρτυρήθηκε για αυτό που ακούστηκε. Αντιθέτως, όλα κύλησαν ομαλά και οι πρώτες ενστάσεις εμφανίστηκαν μόνο όταν άρχισαν οι αλληλοκατηγορίες με τις γνωστές εκφράσεις που όλοι γνωρίζουμε και αγαπάμε τόσα χρόνια και που έχουν αναθρέψει γενιές και γενιές.
Σας το είπα. Παρακολουθώντας την Ολομέλεια, μπορείς να ακούσεις πράγματα που πιθανώς να περάσουν στα ψιλά. Κι αυτό πέρασε. Γιατί, βλέπετε, δεν είχε κανένα μπινελίκι, ούτε και υπόσχετο γερό ξεκατίνιασμα πολιτικών μέσω τηλεοπτικών παραθύρων. Σε εφημερίδα δε, δεν θα έπιανε ως είδηση ούτε όσο μια ροζ αγγελία. Τέλος πάντων, μου λύθηκε τουλάχιστον μια απορία που είχα εδώ και καιρό. Τελικά κάθε φορά που επισκέπτονται μαθητές το Ελληνικό Κοινοβούλιο, όταν ο πρόεδρος το ανακοινώνει στο Σώμα, δεν τους καλωσορίζει, αλλά προειδοποιεί τους βουλευτές να προσέχουν τι λένε.
protagon.gr
.webp)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου