Ενας καφές στην πλατεία

∆εν ξέρω τι µέτρα θα ανακοινωθούν σήµερα για το κέντρο της Αθήνας.
Μακάρι να υπάρχουν µερικές καλές ιδέες καινα εφαρµοστούν. Θα µπορέσουν όµως αυτά τα µέτρα να βγάλουν από µία φορά τον κάθε Αθηναίο από το σπίτι του και να τον φέρουν να κάνει µια βόλτα στις πλατείες της πόλης; Εδώ είναι το δύσκολο.

Ποιο µέτρο αλήθεια θα σας έκανε, συµπολίτες, να έρθετε για έναν καφέ στην Πλατεία Βικτωρίας; Γιατί αυτό είναι η λύση για κάθε πλατεία, κάθε γειτονιά, πάνω, κάτω και πλαγίως, ένας καφέςστην πλατεία.
Πόσος καιρός πάειπου δεν πατάτε το πόδι σας πέρα από την Τρικούπη, που το σκέφτεστε να κάνετε επίσκεψη στη γριά θεία στα Πατήσια; Να σας πω εγώπου το ξέρω; Τριάντα χρόνια. Φύγατε γιατί δεναντέχατε να βλέπετε τον απέναντι τοίχο τόσο κοντά και τόσο άβαφο και βρωµερό µε το πουξυπνούσατε. Και όταν συναντούσατε παλιούς σας γείτονες και σας έλεγαν πως µένουν ακόµα εκεί
κάτω, τους ρωτούσατε γιατί. Τους θεωρούσατε αποτυχηµένους, τους οικτίρατε.
Και όµως, το Κέντρο της Αθήνας έχει πλατείες βάσει πολεοδοµικού σχεδίου. Μεγάλες, ωραίες και
σνοµπαρισµένες µέχρι εξαφάνισης. Γιατί, εδώ που τα λέµε, τι χρησιµεύουν οι πλατείες; Χαράχτηκαν εις βάρος οικοδοµήσιµων οικοπέδων… Προτιµήσατε για καφέ το Κολωνάκι, στενό, µικρό, λες και σας πειράζουντα ρεύµατα, λες και θαχανόσασταν στα ανοίγµατα.

Λοιπόν καλώς να έρθουν τα µέτρα, αλλά βάλτε ένα µέτρο γι’ αυτή την εβδοµάδα στη ζωή σας, αγαπητοί συµπολίτες:

ελάτε για καφέ στην Πλατεία Βικτωρίας. ∆εν είναι τόσο τροµερό ένας καφές, τι ψυχή έχει, για να υπερασπιστείτε µια πόλη; Είναι και το πάρκο δίπλα. Στην πραγµατικότητα, η µόνη σωτηρία για τα µέρη αυτά είναι η φτώχεια µας. Να αναγκαστούµε να κάνουµε καµιά βολτίτσα στα φθηνά µέρη, λόγω οικονοµίας. Να καθήσουµε µε τους φίλους µας στην πλατεία που εγκαταλείψαµε. ∆εν είναι ήττα. Θα ανακαλύψουµε ότι έχειµεγάλο άνοιγµα, ένα ωραίο γλυπτό σύµπλεγµα, πράσινο, δένδρα, πολλά µαγαζιά, και µε καλή παρέα θα τη δούµε διαφορετικά.
politismos politis