Να είμαστε σαφείς. Υπάρχουν πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι οι οποίοι εργάζονται σκληρά και στα όριά τους. Είναι απαράδεκτο ένας γιατρός σε ένα δημόσιο νοσοκομείο ή ένας αστυνομικός να πληρώνεται ελάχιστα και να βλέπει τον μισθό του να μειώνεται μαζί με τον μισθό ανθρώπων οι οποίοι πάνε στα
γραφεία τους έτσι για το χάζι. Ολοι μας έχουμε να διηγηθούμε ιστορίες για απίστευτους οργανισμούς,
φορείς κ. λπ. οι οποίοι στεγάζουν υπαλλήλους χωρίς αντικείμενο. Πολλοί ξέρουμε ανθρώπους που έφυγαν πρόωρα από τον ΟΤΕ ή κάποια άλλη ΔΕΚΟ, ζουν με μια άνετη σύνταξη στα 50 κάτι τους και κάνουν και μια δουλειά με… αφορολόγητο εισόδημα. Τα παραδείγματα είναι πολλά και κοντινά και γι’ αυτό πλέον ο θυμός των σκληρά εργαζόμενων ανθρώπων είναι πολύ μεγάλος.
Οι λύσεις δεν είναι εύκολες. Κανείς δεν θέλει να παγιδεύονται άνθρωποι στην ανεργία. Αυτή τη στιγμή, όμως, ο ιδιωτικός τομέας πληρώνει δυσανάλογα τη δημοσιονομική κρίση που οφείλεται στο σπάταλο και αδηφάγο κράτος. Χρειάζεται να υπάρξει μια ισορροπία και μια αίσθηση δικαιοσύνης. Την ώρα που κλείνουν επιχειρήσεις και εργαζόμενοι σε αυτές χάνουν τις δουλειές τους, δεν μπορεί να παραμένουν κηφήνες ή υπάλληλοι χωρίς αντικείμενο στο Δημόσιο. Οι πολιτικοί οφείλουν να το αντιληφθούν και να πάρουν τις αποφάσεις τους. Τους είναι, βέβαια, δύσκολο γιατί οι περισσότεροι έχουν χρόνια πολλά να νιώσουν τον κίνδυνο της απόλυσης…
politismos politis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου