Θυμός ή κόπωση;

Την τελευταία φορά που εμφανίστηκαν «Αγανακτισμένοι πολίτες» στην Ελλάδα, ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ, διάβαζαν Αυριανή και αγαπούσαν τα ΜΑΤ του αξέχαστου Αρκουδέα. Μάλιστα είχαν αποκτήσει και κάτι σαν θεσμική ιδιότητα, κοινώς τα δελτία ειδήσεων της ΕΡΤ στα τέλη των '80ς τους ανέφεραν ως μια υπαρκτή οντότητα. «Στο σημείο επενέβη ομάδα αγανακτισμένων πολιτών και η συγκέντρωση διαλύθηκε». Γενικώς στην Ελλάδα το φαινόμενο των αγανακτισμένων πολιτών θρέφεται κυρίως από τις διαθέσεις του κράτους και τις ορμές του παρακράτους.

Όχι όμως και τώρα. Αυτή τη φορά οι «Αγανακτισμένοι» αντιπροσωπεύουν κάτι διαφορετικό. Τι; Δεν το γνωρίζουμε. Μπορεί να αντιπροσωπεύουν πολλά, ίσως όμως να αντιστοιχούν και σε ένα κενό σύνολο. Θα το μάθουμε το απόγευμα από τον αριθμό των ανθρώπων που θα συγκεντρωθεί στις πλατείες των μεγάλων πόλεων. Δεν μπορεί, θα έχετε πληροφορηθεί τα σχετικά. Στην Ισπανία οι «Αγανακτισμένοι» γέμισαν τις πλατείες και ύψωσαν ειρηνική φωνή ενάντια στην υποβάθμιση της ζωής τους. Εκεί η κοινή δράση συντονίστηκε από την κοινωνική δικτύωση, το facebook και το twitter σήκωσαν τους ανθρώπους από τα γραφεία και τους κατέβασαν στις πλατείες. Χωρίς συγκεκριμένη ατζέντα, αλλά και με ένα απλό αίτημα: καλύτερη ζωή, ανθρώπινες απαντήσεις στην κρίση. Και, παρά τα όσα λέγονται εδώ, η πρωτοβουλία τους δεν σκοπεύει να απαξιώσει την πολιτική στο σύνολο της, στρέφεται κατά της κατεστημένης τάξης πραγμάτων. Το σύνθημα είναι σαφές: «είμαστε εναντίον της ηλιθιότητας, όχι της πολιτικής.»
Η αντίστοιχη ελληνική πρωτοβουλία εκδηλώθηκε μαζί με τη νέα καταιγίδα των εισπρακτικών μέτρων. Στο Facebook δημιουργήθηκαν σελίδες για συγκεντρώσεις των «Αγανακτισμένων» σε Αθήνα (Σύνταγμα), Θεσσαλονίκη (Λ. Πύργο) και Πάτρα (Πλατεία Γεωργίου). Οι συγκεντρώσεις θα αρχίσουν στις 18.30 και θα ολοκληρωθούν στις 23.30. Δεν υπάρχει κεντρική οργάνωση. Ούτε συνθήματα. Και φυσικά δεν θα στηθεί εξέδρα ή μεγαφωνική εγκατάσταση. Η πρωτοβουλία διεκδικεί συλλογικότητα, συνεπώς δεν θα μπορούσε να αναθέσει σε κάποιον οργανωτική ευθύνη. «Η λέξη Αγανακτισμένοι δεν θέλει με τίποτα να υποκινήσει ή να υποδείξει τον τρόπο. Απεναντίας, δηλώσαμε από την αρχή ότι θέλουμε να βρεθούμε ειρηνικά και αυθόρμητα. Χωρίς σχέδιο και πλάνο. Μόνο να δηλώσουμε την ειρηνική διαμαρτυρία μας»
Είναι, λοιπόν, μία πρωτοβουλία που απευθύνεται αποκλειστικά και μόνο στην κοινωνία των πολιτών. Δεν υπάρχει κόμμα, πολιτικός ή συνδικαλιστικός φορέας που να ενθουσιάζεται με την ιδέα. Τα κόμματα εξουσίας αδιαφορούν και η Αριστερά ανησυχεί καθώς πρόκειται για δράση που απευθύνεται στο πολιτικό της ακροατήριο. Γι' αυτό και οι «Αγανακτισμένοι» αξίζουν περισσότερα από
συγκυριακές ματιές που προσπερνούν κατηφείς. Μπορεί να μην υπάρχει σχέδιο, κατάλογος αιτημάτων και πολιτικός σχεδιασμός. Είναι, όμως, μία ευκαιρία για την κοινωνία να δείξει τη δυσφορία της απέναντι σε όλα τα κομμάτια του συστήματος που την οδήγησαν ως εδώ. Αν οι πλατείες συγκεντρώσουν κόσμο, τότε η κοινωνία των πολιτών θα καταγράψει σφυγμό. Αρκεί βέβαια να υπάρχει, να έχει επιζήσει κάτω από κομματικά πανό και συνδικαλιστικές τανάλιες. Αν δεν συμβεί κάτι ιδιαίτερο, αν οι πλατείες δεν φουσκώσουν έστω ελάχιστα από κόσμο, τότε θα καταλάβουμε ότι δεν εμπιστευόμαστε πλέον ούτε τον εαυτό μας. Η κόπωση θα είναι μεγαλύτερη από τον θυμό.
protagon.gr