Διάβαζα το κείμενο της Κατερίνας Γκίκα και δεν πίστευα στα μάτια μου: ανταγωνισμός των ipad και των iphone και διάλογοι του καφενέ. Και στην κεφαλή ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, χάρτινος ή πλέον virtual κι αυτός στο ψηφειακό μεγαλείο των φιλοξενουμένων του. Αυτός που ακόμη χαίρει του σεβασμού πολλών ελλήνων, κατά την ταπεινή μου κρίση όφειλε ει μη τι άλλο - από σεβασμό προς το αξίωμά του και κυρίως τη συγκεριμένη χρονική συγκυρία - να σηκωθεί από τη θέση του και να ανεβάσει ένα τόσο δα σκαλάκι πιο ψηλά το επίπεδο της συνάντησης.
Δεν μπορώ να μην κάνω την αναγωγή: θα τόλμαγε κανείς «αρχηγός» να βγάλει τη μηχανούλα του ή το κομπιουτεράκι του ή το αγαπημένο του κοσκινάκι και να κάνει τέτοιες πλακίτσες τέτοιες ώρες μπροστά στον Κωνσταντίνο Καραμανλή; Θα συνέχιζε το χόμπυ του; Θα παρέμενε στην αίθουσα;
Μπορεί η εποχή των ηγετών να έχει παρέλθει αλλά φαίνεται ότι πλήρως έχει παρέλθει και η εποχή της στοιχειώδους ευθύνης έναντι των καταστάσεων. Εκτός κι αν όλο αυτό, η συνάντηση του Προεδρικού ήταν όντως, όπως εκτιμάται από πολλούς, ένα θέατρο που σχεδίασε ο πρωθυπουργός οπότε κι ο
αιθουσάρχης έκρινε ότι έπρεπε να μείνει πιστός στον σκηνοθέτη της παράστασης.
protagon.gr
αιθουσάρχης έκρινε ότι έπρεπε να μείνει πιστός στον σκηνοθέτη της παράστασης.
protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου