«Άσπονδοι φίλοι»
Ο πρωθυπουργός ωστόσο γνωρίζει ότι η πολιτική του τύχη είναι άρρηκτα δεμένη με αυτήν του υπουργού Οικονομικών, παρ’ ότι έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται αυτό που φώναζαν εδώ και καιρό «άσπονδοι φίλοι» του: ότι έχει άγνοια κινδύνου στον χειρισμό πολιτικών καταστάσεων και η πρωτοφανής πολιτική του απειρία μπορεί να εκθέσει ανεπανόρθωτα την κυβέρνηση. Ο πρωθυπουργός λούζεται, ουσιαστικά, με καθυστέρηση ενάμιση χρόνου, την αποκοτιά να καταστήσει «τσάρο» της οικονομίας έναν ελάχιστα έμπειρο πολιτικό, με αξιοσημείωτες επιδόσεις στην εκπροσώπηση του κόμματος στην αντιπολίτευση, αλλά πολύ ανώριμο για να αντιμετωπίσει μια τέτοια πρόκληση. Αποτέλεσμα ήταν να πέφτει από γκάφα σε γκάφα, δημιουργώντας μιας αλυσίδα λαθών που έχουν τελικά επιπτώσεις στην ίδια την εικόνα του Γιώργου Παπανδρέου. Από το αρχικό θέμα του, ότι ένιωσε πως το δέρνουν, όπως είπε, αφήνοντας άναυδους τους πάντες, στο πρώτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο που παρευρέθη, μέχρι την «πατάτα» της Παρασκευής, με τους τροϊκανούς να φέρονται ως ανθύπατοι και ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός να σιωπά, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου είναι πρωταγωνιστής σε σειρά κολοσσιαίων λαθών. Τελικά κατάφερε να τους κάνει όλους εχθρούς του και δεν αρνούνται ότι πλέον ο Παπακωνσταντίνου αποτελεί βαρίδι της κυβέρνησης.
Πρωτοκλασάτοι υπουργοί, είτε δημόσια είτε κατ’ ιδίαν, δεν κρύβουν τον προβληματισμό τους από τη «σφαλιάρα» που έφαγε στο κύρος του ο υπουργός Οικονομικών, ο οποίος δεν μπορεί πια να πείσει για τίποτα. Δεν κρύβουν όμως και τον θυμό τους για τον τρόπο που χειρίζεται τόσο λεπτά θέματα, όπως είναι η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Του καταλογίζουν ότι δεν μιλάει σε κανέναν, δεν συμβουλεύεται κανέναν και προχωρά σε δεσμεύσεις της χώρας, χωρίς καμία ούτε καν δημοκρατική επίφαση ή δίχτυ ασφαλείας, όπως είναι ο διάλογος με τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου.
«Φέρεται σαν να αγνοεί ή να περιφρονεί βασικά στοιχεία της δημοκρατίας και σαν να διαχειρίζεται τα προσωπικά του περιουσιακά και όχι την τύχη της χώρας» λέει πρωτοκλασάτος υπουργός.
Ανοιχτά μέτωπα
Ο υπουργός Οικονομικών, που δεν έχει σχεδόν κανέναν φίλο από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, εξαιτίας των συνεχών αιφνιδιασμών σε κρίσιμες αποφάσεις που κλήθηκαν να νομιμοποιήσουν, έχει πια ανοίξει μέτωπο και με πρώην συμμάχους του εντός του Υπουργικού Συμβουλίου.
Εκτός από τους παραδοσιακούς ιδεολογικούς του αντιπάλους, όπως η Λούκα Κατσέλη, ο Χρήστος Παπουτσής, ο Χάρης Καστανίδης, η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου και ο Κώστας Σκανδαλίδης, και την καχυποψία με την οποία εδώ και καιρό αντιμετωπίζουν τις πρωτοβουλίες του η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και ο Ανδρέας Λοβέρδος, χτεσινοί του σύμμαχοι πνέουν τα μένεα εναντίον του.
Ο Γιάννης Ραγκούσης δεν κρύβει την οργή του για τον τρόπο που συνδιαλέγεται με την τρόικα και του καταλογίζει ότι δεσμεύει σε ανεπεξέργαστες πολιτικές την κυβέρνηση, ενημερώνοντας επιδερμικά τον πρωθυπουργό και χωρίς αναλυτικά σενάρια για τις επιπτώσεις στην κοινή γνώμη των χειρισμών του.
Με την επίθεση αυτή, θεωρούν άσπονδοι φίλοι του υπουργού Εσωτερικών, ο Ραγκούσης παίρνει την εκδίκησή του για τη σοβαρή ενδοκυβερνητική υπονόμευση που δέχτηκε η επιτροπή διαχείρισης κρίσης και επανέρχεται στα… ρετιρέ της πρωθυπουργικής εύνοιας. Όμως ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου έχει έναν ακόμα αντίπαλο πια, που ακούει στο όνομα του αντιπροέδρου Θόδωρου Πάγκαλου, ο οποίος θεωρεί ότι ήταν εντελώς άστοχη και ανόητη η επίκληση της συναίνεσης και μάλιστα η σχετική επιστολή προς τα κόμματα της αντιπολίτευσης, με δεδομένες τις πολιτικές συνθήκες και τη συγκυρία, επιμένοντας ότι δείχνει προφανή πολιτική αδυναμία και στέλνει λάθος μήνυμα τόσο στους πολίτες όσο και στους πολιτικούς αντιπάλους.
Η πρωτοβουλία Παπακωνσταντίνου έχει εξοργίσει τους πάντες, αφού και υπουργοί δεν έκρυψαν τη διαφωνία τους δημόσια, όπως η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Κώστας Σκανδαλίδης και η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, που διατύπωσαν ευθέως την άποψη ότι πρέπει το θέμα να συζητηθεί στο Υπουργικό Συμβούλιο. Το ζήτημα όμως είναι ότι και οι συζητήσεις στο Υπουργικό Συμβούλιο είναι τόσο υποβαθμισμένες, που καταλήγουν να λειτουργούν ως επίφαση δημοκρατικότητας, με εντελώς επιφανειακές συζητήσεις, χωρίς προετοιμασία, επί τη ουσίας διάλογο, ενημέρωση και διαβούλευση.
to pontiki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου