Έχουμε τρελαθεί κυριολεκτικά στην Ελλάδα. Ήμασταν και από πριν «πειραγμένοι», αλλά τώρα έχουμε ξεφύγει εντελώς. Αρκετές φορές έχω διαβάσει διάφορες μελέτες, κυρίως ξένων επιστημόνων, που προφήτευαν ότι «μέχρι το τέλος της εργασιακής μας ζωής θα έχουμε αλλάξει πάνω από πέντε επαγγέλματα» και δεν μπορούσα να καταλάβω τι έλεγαν ή τι εννοούσαν. Αρκετές φορές μάλιστα στον φιλικό μου κύκλο, μας απασχολούν τέτοια θέματα. Όχι γιατί ψάχνουνε τα κρυφά μυστικά της ζωής, αλλά γιατί πασχίζουμε να ακόμη να μάθουμε την τέχνη της «επιβίωσης».
Έτσι, όλοι μου οι φίλοι, έχουν σκορπίσει στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα για να μαζέψουν ό,τι μπορούν για τα προς το ζην. Για τα τρέχοντα.. για την αντιμετώπιση της σκληρής καθημερινότητας. Δυο και τρεις δουλειές «φορτώθηκε» ο καθένας μας. Όχι επειδή μας αρέσει, αλλά γιατί μας το επέβαλαν, ξένες και ντόπιες πολιτικές αποφάσεις. Μας κάνανε χίλια κομμάτια για να ξεχρεώσουμε την χώρα.
Η γενιά των 40νταρηδων, σηκώνει στους ώμους της όλα τα λάθη των προηγούμενων ... και κυρίως της γενιάς του «Πολυτεχνείου», που τα βρήκαν όλα έτοιμα και του έδωσαν να καταλάβει..
Τώρα, στον καιρό της κρίσης, έσφιξαν τα λουριά ... και εμείς βάλαμε ακόμη μια δουλειά στο κεφάλι μας. Προσθέσαμε εργασία ... και στερούμε από την οικογένειά μας, ακόμη και την φυσική μας παρουσία... Χάσαμε τους φίλους μας, και την προσωπικότητά μας.
Κινδυνεύουμε να χάσουμε την ψυχή μας, που την ζητά μετ΄ επιτάσεως ο διάβολος.. Κάποιοι πούλησαν ακόμη και αυτήν σ΄ αυτόν για την επιβίωση. Εξάλλου, τα χειρότερα εγκλήματα έγιναν στο όνομα της επιβίωσης και στο όνομα των παιδιών μας.
Και τώρα ακόμα και η εργασία ποινικοποιείται. Καταλαβαίνω να «ποινικοποιούνται» οι πισίνες, η μεγάλη ακίνητη περιουσία, τα μεγάλα αυτοκίνητα και ό,τι μαρτυράει πλούτο. Αλλά ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω, πως αυτό τον «δύσκολο» καιρό υπάρχουν κάποιοι που ποινικοποιούν την εργασία.
Μαθαίνω ότι διευθυντής εταιρείας κάλεσε εργαζόμενους και απαίτησε τις παραιτήσεις τους, γιατί είχαν και δεύτερη δουλεία.
Όλοι εμείς, που εργαζόμαστε (όχι από χόμπυ) σε μη κρατικά μαγαζιά, αυτό το σχέδιο το βλέπουμε ώς τρελό και εξοντωτικό.. Εγώ και οι φίλοι μου, μπορούμε να αποδεχτούμε ότι καλώς «πειράζουν» όλους εκε'ινους, που τόσα χρόνια την έβγαζαν «μπέϊκα» πιάνοντας τα πόστα. Δουλειά στην ΕΡΤ ... και σε ένα γραφείο τύπου ... και στον Αθήνα 984 και... και ...
Αυτούς καλά κάνουν και τους πειράζουν. Καλώς και μπαίνουν στην λογική της περικοπής των υψηλά αμειβομένων, που πλέον προκαλούν το δημόσιο αίσθημα, βάζοντας στο παντελόνι τους 4.000 με 5.000 ή και έξι χιλιάρικα, μπορεί και περισσότερα..
Καλώς και απαιτούνται παραιτήσεις από αυτούς, που δεν πατάνε στην δουλειά και είναι εργαζόμενοι φαντάσματα και τους γνωρίζει μόνον ο ταμίας της επιχείρησης.
Ποτέ όμως δε θα μπορέσω να αποδεχθώ, ή να δώσω άλλοθι στην περίπτωση, που ένας εργαζόμενος με σχετικά χαμηλή αμοιβή σε «κρατικό» μαγαζί «διαπομπεύεται» ... και να τον απειλούν με απόλυση, ή αναγκαστική παραίτηση, γιατί τρέχει όλη την μέρα για να συντηρήσει το όνομά του και την οικογένειά του, κάνοντας απ΄ έξω και συμπληρωματική εργασία.
«Αυτά είναι κόλπα ζόρικα που κάνουν στις Ινδίες» τραγουδούσαν οι Αδελφοί Κατσιμοίχα και στην περίπτωση, που σας περιγράφω ισχύει σε υπερθετικό βαθμό.
Εύχομαι όλο αυτό, που σας περιέγραψα, να συνέβη από λάθος, αλλιώς το λάθος του Διευθυντή είναι τεράστιο.. Το κρίμα δεν θα είναι στο λαιμό του μόνο, αλλά και στον λαιμό του ηθικού αυτουργού, που τον συμβούλευσε να φέρεται έτσι..
parapolitika.gr
Η γενιά των 40νταρηδων, σηκώνει στους ώμους της όλα τα λάθη των προηγούμενων ... και κυρίως της γενιάς του «Πολυτεχνείου», που τα βρήκαν όλα έτοιμα και του έδωσαν να καταλάβει..
Τώρα, στον καιρό της κρίσης, έσφιξαν τα λουριά ... και εμείς βάλαμε ακόμη μια δουλειά στο κεφάλι μας. Προσθέσαμε εργασία ... και στερούμε από την οικογένειά μας, ακόμη και την φυσική μας παρουσία... Χάσαμε τους φίλους μας, και την προσωπικότητά μας.
Κινδυνεύουμε να χάσουμε την ψυχή μας, που την ζητά μετ΄ επιτάσεως ο διάβολος.. Κάποιοι πούλησαν ακόμη και αυτήν σ΄ αυτόν για την επιβίωση. Εξάλλου, τα χειρότερα εγκλήματα έγιναν στο όνομα της επιβίωσης και στο όνομα των παιδιών μας.
Και τώρα ακόμα και η εργασία ποινικοποιείται. Καταλαβαίνω να «ποινικοποιούνται» οι πισίνες, η μεγάλη ακίνητη περιουσία, τα μεγάλα αυτοκίνητα και ό,τι μαρτυράει πλούτο. Αλλά ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω, πως αυτό τον «δύσκολο» καιρό υπάρχουν κάποιοι που ποινικοποιούν την εργασία.
Μαθαίνω ότι διευθυντής εταιρείας κάλεσε εργαζόμενους και απαίτησε τις παραιτήσεις τους, γιατί είχαν και δεύτερη δουλεία.
Όλοι εμείς, που εργαζόμαστε (όχι από χόμπυ) σε μη κρατικά μαγαζιά, αυτό το σχέδιο το βλέπουμε ώς τρελό και εξοντωτικό.. Εγώ και οι φίλοι μου, μπορούμε να αποδεχτούμε ότι καλώς «πειράζουν» όλους εκε'ινους, που τόσα χρόνια την έβγαζαν «μπέϊκα» πιάνοντας τα πόστα. Δουλειά στην ΕΡΤ ... και σε ένα γραφείο τύπου ... και στον Αθήνα 984 και... και ...
Αυτούς καλά κάνουν και τους πειράζουν. Καλώς και μπαίνουν στην λογική της περικοπής των υψηλά αμειβομένων, που πλέον προκαλούν το δημόσιο αίσθημα, βάζοντας στο παντελόνι τους 4.000 με 5.000 ή και έξι χιλιάρικα, μπορεί και περισσότερα..
Καλώς και απαιτούνται παραιτήσεις από αυτούς, που δεν πατάνε στην δουλειά και είναι εργαζόμενοι φαντάσματα και τους γνωρίζει μόνον ο ταμίας της επιχείρησης.
Ποτέ όμως δε θα μπορέσω να αποδεχθώ, ή να δώσω άλλοθι στην περίπτωση, που ένας εργαζόμενος με σχετικά χαμηλή αμοιβή σε «κρατικό» μαγαζί «διαπομπεύεται» ... και να τον απειλούν με απόλυση, ή αναγκαστική παραίτηση, γιατί τρέχει όλη την μέρα για να συντηρήσει το όνομά του και την οικογένειά του, κάνοντας απ΄ έξω και συμπληρωματική εργασία.
«Αυτά είναι κόλπα ζόρικα που κάνουν στις Ινδίες» τραγουδούσαν οι Αδελφοί Κατσιμοίχα και στην περίπτωση, που σας περιγράφω ισχύει σε υπερθετικό βαθμό.
Εύχομαι όλο αυτό, που σας περιέγραψα, να συνέβη από λάθος, αλλιώς το λάθος του Διευθυντή είναι τεράστιο.. Το κρίμα δεν θα είναι στο λαιμό του μόνο, αλλά και στον λαιμό του ηθικού αυτουργού, που τον συμβούλευσε να φέρεται έτσι..
parapolitika.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου