Η γενική εικόνα που φτάνει από τη Λιβύη, είναι ότι η χώρα έχει ήδη διχοτομηθεί. Το δυτικό μέρος (Τρίπολη) ελέγχεται από το καθεστώς του Καντάφι. Το ανατολικό (Βεγγάζη) από τους εξεγερμένους (;)
Ανάμεσα στις δύο πόλεις μεσολαβεί 500 μίλια έρημος. Το γεγονός αυτό μπορεί να παγιώσει τη διαίρεση της χώρας, η οποία θα πρέπει να σημειωθεί έχει ιστορικές και φυλετικές προεκτάσεις. Κάτι ακόμη που θα πρέπει να σημειωθεί είναι ότι ο ενεργειακός πλούτος της χώρας βρίσκεται στο έδαφος που ελέγχουν οι εξεγερμένοι.
Κάποιες ειδήσεις διαμορφώνουν ένα γνωστό και από άλλες περιπτώσεις επικίνδυνο κλίμα:
* Άνοιξε η συζήτηση για την επιβολή ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στο Εναέριο Χώρο της Λιβύης (όλοι γνωρίζουμε τι ακριβώς έγινε όταν δημιουργήθηκαν τέτοιες ζώνες στη Γιουγκοσλαβία και το Ιράκ...).
* Πάγωσαν οι ελβετικές τράπεζες τα περιουσιακά στοιχεία του Καντάφι και της οικογένειάς του.
* Κυκλοφορούν φήμες ότι ο Καντάφι έχει στην κατοχή του όπλα μαζικής καταστροφής.
* Σπεύδουν στην περιοχή πλοία από χώρες του ΝΑΤΟ (ΗΠΑ, Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία, Ελλάδα).
Όλα τα παραπάνω οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι μέρες του Καντάφι είναι μετρημένες. Τον έχουν προγράψει, αυτοί οι οποίοι μέχρι και πριν λίγες βδομάδες το θεωρούσαν «στήριγμα» της πολιτικής τους στην περιοχή. Είναι χαρακτηριστική η τελευταία αναφορά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (8/2/2011) στα επιτεύγματα της διοίκησής του...
Τι άλλαξε; Ίσως θα το μάθουμε κάποια στιγμή στο μέλλον. Αυτό,όμως, που από τώρα γνωρίζουμε, είναι ότι ο Καντάφι θα πάψει να «παίζει» με τα πετρελαικά κοιτάσματα της Λιβύης. Το «παιχνίδι», περνά σε άλλα χέρια...
to pontiki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου