Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν… εθνικό διχασμό

Σύμφωνα με δημοσκόπηση της GPO, που έγινε την Τρίτη σε δείγμα 1000 ατόμων (την οποία διαβάσαμε στο Διαδίκτυο όμως δεν έχει δημοσιοποιήσει επίσημα η ίδια η εταιρεία), το «ναι» προηγείται του «όχι». Το ποσοστό όσων είναι βέβαιοι ή θεωρούν πιθανότερο να επιλέξουν το «ναι» είναι 47,1%, ενώ οι πιθανοί και σίγουροι ψηφοφόροι του «όχι» φτάνουν στο 43,2%.  

Τα ποσοστά που δίνει η GPO, λίγο πάνω, λίγο κάτω, καταγράφονται και από τις δημοσκοπήσεις που τρέχουν αυτές τις ημέρες, χωρίς να δημοσιοποιούνται. Ασφαλείς

πληροφορίες αναφέρουν ότι τα ποσοστά είναι ευμετάβλητα και επηρεάζονται από πολλούς και διαφορετικούς παράγοντες. Ο μόνος παράγοντας που παραμένει σταθερός είναι οι κλειστές τράπεζες και οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων. Μάλιστα φαίνεται ότι ήταν και καταλυτικός ώστε τα αρχικά μεγάλα ποσοστά του «όχι» να υποχωρήσουν και αντιστρόφως να ενισχυθεί το «ναι».
Υπάρχουν και άλλα στοιχεία τα οποία έχουν ενδιαφέρον. Οι μεγάλες ηλικίες  π.χ. τάσσονται υπέρ του «ναι» και οι μικρές υπέρ του «όχι». Αντίστοιχα «ναι» λένε οι ελεύθεροι επαγγελματίες και «όχι» οι δημόσιοι υπάλληλοι.

Το μεγάλο εύρημα όμως είναι ότι η κοινωνία κινείται στα όρια του διχασμού, με τα ποσοστά να κινούνται πολύ κοντά και τους υποστηρικτές αμφότερων των επιλογών να υπερασπίζονται με φανατισμό τις επιλογές τους.  

Τα δημοψηφίσματα είναι από τη φύση τους διχαστικά. Ιδιαιτέρως όταν δεν διαμορφώνεται μεγάλο πλειοψηφικό ρεύμα υπέρ της μίας η της άλλης επιλογής. Εδώ ακριβώς βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή. 

Οι έντονες αντιπαραθέσεις του πολιτικού προσωπικού, πυροδοτούν το ήδη τεταμένο κλίμα. Οι ύβρεις, οι προσβολές, οι προσωπικές επιθέσεις, οι υποτιμητικοί χαρακτηρισμοί, έγιναν καθημερινό φαινόμενο. Στη Βουλή ακούστηκαν χαρακτηρισμοί που ουδέποτε κατά το παρελθόν έχουν ακουστεί. Και οι πολίτες συντάσσονται με τον πολιτικό της αρεσκείας τους, έστω και αν έχει οφθαλμοφανώς άδικο. Απλά γιατί είναι ο πολιτικός της αρεσκείας τους. 

Δημόσια πρόσωπα που τάχθηκαν υπέρ της μιας η της άλλης επιλογής δέχονται σκληρές επιθέσεις, στα όρια του bulling, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, επειδή απλά και μόνο έχουν το θάρρος να υπερασπιστούν δημόσια τις απόψεις τους. 

Αν δεν επικρατήσουν οι ψύχραιμες φωνές, ο διχασμός θα γίνει η πληγή την οποία θα γλύφουμε επί χρόνια χωρίς να κλείνει. Όλα αυτά, ένα αιώνα μετά τον μεγάλο Εθνικό Διχασμό και τα δεινά που επέφερε. Ίσως γιατί δεν διδασκόμαστε… 

http://newpost.gr/