- Πολλές από τις διαφωνίες και συγκρούσεις ανάμεσα σε συντρόφους στην ιστορία του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος προέκυψαν από τη σύγχυση αυτών των λέξεων και των συνακόλουθων εννοιών τους.
- Η τοποθέτηση στην Αριστερά σημαίνει επιλογή στην πλευρά των αδυνάτων και εναντίωση στην άνιση κατανομή, της εξουσίας, της ιδιοκτησίας και του κοινωνικού πλούτου. Υπεράσπιση της διαφορετικότητας, των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, του φυσικού περιβάλλοντος. Είναι η αρχή, το Είναι, το γενικό πλαίσιο.
- Η συμμετοχή στα κινήματα είναι έμπρακτη στάση για την προώθηση των ανωτέρω προταγμάτων, καθώς και επιδίωξη για την αύξηση της πολιτικής συνειδητοποίησης των πολιτών στα μεγάλα και
μικρά προβλήματα και την ένταξή τους στο μεγάλο συλλογικό. Είναι το συγκεκριμένο, η δράση και η συμμετοχή στον αγώνα.
- Το κόμμα, εντάσσει - από το σύνολο της ιδεολογίας - στο πρόγραμμά του τα αιτήματα που είναι ώριμα να προωθηθούν, και ταυτόχρονα θέτει στόχους μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους, που στοχεύουν στην κοινωνική απελευθέρωση. Οργανώνει και διεκδικεί την εξουσία προς όφελος των τάξεων που εκπροσωπεί. Είναι ο φορέας υλοποίησης των στόχων και ο συλλογικός οργανωτής.
- Τέλος η κυβέρνηση της Αριστεράς έχοντας την ευθύνη της διακυβέρνησης θέτει προτεραιότητες, υλοποιεί το πρόγραμμα του κόμματος με έναν ιδιαίτερο τρόπο, που λαμβάνει υπόψη τους συσχετισμούς όχι μόνο στην κοινωνία αλλά και στο διεθνές επίπεδο, υπολογίζει με ρεαλισμό τις συμμαχίες και τις χτίζει σε όλα τα επίπεδα. Μ’ άλλα λόγια κινείται στη σφαίρα που πραγματικού και όχι στο επίπεδο του επιθυμητού. Η διακυβέρνηση αυτή μπορεί να περιλαμβάνει ετεροχρονισμούς, υποχωρήσεις και συμβιβασμούς. Ενίοτε και συνθηκολογήσεις μετά από ήττες (όπως η πρόσφατη συμφωνία μετά την ήττα κατά τις διαπραγματεύσεις). Είναι η ανάληψη ευθύνης σε επίπεδο κοινωνίας, μέσα σε συγκεκριμένους συσχετισμούς δυνάμεων, των επιλογών εκείνων που θα ανοίγουν το δρόμο για το όραμα της Αριστεράς.
- Είναι λάθος να αξιολογείται το έργο της διακυβέρνησης – σε περιορισμένο χρονικό διάστημα - θετικά ή αρνητικά, μόνο από το εάν συμπίπτει περισσότερο ή λιγότερο με τα αιτήματα, την ιδεολογία και τους στόχους της Αριστεράς, ακόμη και με τα κινήματα ή το κόμμα. Η φύση όλων αυτών είναι διαφορετική και ο ρόλος τους στο κοινωνικό γίγνεσθαι είναι διακριτός. Μπορεί μια συντρόφισσα ή ένας σύντροφος περίφημα να υπηρετεί την Αριστερά, να συμμετέχει στα κινήματα και ταυτόχρονα να υποστηρίζει πιο περιορισμένους στόχους στο κόμμα και ακόμη περισσότερο, διαφοροποιημένες θέσεις στο κυβερνητικό επίπεδο.
- Η κυβέρνηση καθώς ασκεί εν τοις πράγμασι πολιτική, μπορεί και πρέπει να έχει την ευχέρεια να κινείται με τρόπο που να εξασφαλίζει την υλοποίηση εν τέλει των προταγμάτων της Αριστεράς. Φτάνει να μην αποτελεί αυτή η άσκηση πολιτικής την εγκατάλειψη των οραματικών στοιχείων και των αξιών της. Είναι γεγονός ότι η ιστορία του κινήματος είναι πλούσια σε παραδείγματα Κυβερνητικής Αριστεράς που υπηρέτησαν τους στόχους τους μέσω βραχυπρόθεσμων συμβιβασμών και υποχωρήσεων, αλλά και σε παραδείγματα πλήρους αλλοίωσης της φυσιογνωμίας και των στόχων του Κινήματος και της Αριστεράς.
- Η ρήση του Μπρεχτ «Τιμώ εκείνους που αλλάζουν/ και ίδιοι μένουν» δείχνει αυτό ακριβώς. Να μπορείς να αλλάζεις ανάλογα με το επίπεδο που κινείσαι, και ταυτόχρονα να μένεις σταθερός και πιστός στις ιδέες σου και στους αγώνες σου.
- Γι’ αυτό δεν κατηγορώ τις συντρόφισσες και τους συντρόφους που έχουν σήμερα διαφορετική στάση απέναντι στην κυβερνητική πολιτική. Υπηρετούν όντως την Αριστερά. Όχι όμως και την Κυβέρνηση της Αριστεράς. Το αν αυτή η κυβερνητική πολιτική είναι η εφαρμοσμένη Αριστερά, ή μετάλλαξη και αλλοίωσή της, είναι ένα θέμα που θα κριθεί. Ως τότε να κάνουμε τη διάκριση των εννοιών, αλλάζοντας όπου χρειάζεται, παραμένοντας αθεράπευτα ίδιοι.
* Ο Τάσος Κουράκης είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και Αναπληρωτής Υπουργός Παιδείας
http://tvxs.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου