Καλέ μας άνθρωπε,καλό ταξίδι.......

Σήμερα χάσαμε τον καλόν μας άνθρωπο.Χάσαμε τον πατέρα μας,έναν πατέρα που ήξερε γλυκά να μας απαλύνει τον πιο αμείλικτο πόνο.Ο Βέγγος της καρδιάς μας έφυγε για πάντα….όλοι μας χάσαμε κάτι κατά δικό μας…χάσαμε έναν πατέρα,έναν ηθοποιό,έναν οραματιστή,μια αυθεντική ελληνική ψυχή.
Αυτός μας μεγάλωσε μέσα στις ζεστές και ανθρώπινες φτερούγες του,χαλύβδωσε και στήριξε τις προσωπικότητες μας,μας έκανε ικανούς και άξιους μα πάνω απ΄ όλα μας δίδαξε με τον καλύτερο τρόπο να μην είμαστε ευθυνόφοβοι,να αντιπαλεύουμε τις δυσκολίες της ζωής,να μην υπάρξουμε ποτέ φυγόπονοι και κοπανατζίδες στα εγερτήρια της καθημερινότητας.
Η ζωή όμως τον αδίκησε,δεν του φέρθηκε αντάξια,δεν του πρόσφερε καν την δυνατότητα να μπορεί να μην χρωστάει και να κάνει ταινίες για όλους τους Έλληνες.Πραγματικά ήταν ένας άνθρωπος που δεν είχε στασιό,έτρεχε και στην πραγματικότητα και όχι μόνο στις ταινίες δίπλα σε όποιον φτωχό και ανυπεράσπιστο ήθελε την βοήθεια του και πολλές φορές έβρισκε και τον μπελά του.Δεν φοβήθηκε ποτέ να τρέξει στον μαραθώνιο της ζωής,ακούραστος αλλά όχι αιώνιος.
Και ξαφνικά ερχόμαστε αντιμέτωποι με την απάνθρωπη πραγματικότητα.Δεν είναι πια κοντά μας,να μας φωτίζει και να μας μεταλαμπαδεύει μήνυμα ελπίδας.Καλέ μου άνθρωπε σήμερα αντί να μας κάνεις να γελάσουμε μας πίκρανες με τον χειρότερο τρόπο.Η Ελλάδα μαζί της και εμείς φτωχήναμε,δεν έχουμε πια κανέναν και τίποτα,το μόνο που έχουμε είναι χρέη,χρέη,χρέη.Ο πόνος είναι αβάσταχτος από την στιγμή που πληροφορηθήκαμε το πικρό μήνυμα της ανέλπιστης φυγής σου.Όμως δεν τελειώσαμε εδώ,σε έχουμε πάντα στην καρδιά μας,θα φύγεις με τα χειροκροτήματα ενός ολόκληρου λαού….Είσαι σπουδαίος στο πέρασμα των αιώνων……Μας ξάφνιασες…Ξέρω ότι αυτό το άρθρο δεν θα το διαβάσεις ποτέ θα παραμείνει στο συρτάρι,εγώ όμως θα ελπίζω…Όλοι μας ορφανέψαμε…Αντίο και καλή αντάμωση..
Λευτέρης Π.Φράτης