«Η γλώσσα χρησιμεύει για να κρύβει την αλήθεια» διακήρυττε ο διάσημος πρίγκιπας του Μπενεβέντο, γνωστός ελληνιστί ως Ταλεϊράνδος. Ένα αξίωμα στο οποίο διέπρεψε η ελληνική πολιτική ιντελιγκέντσια καθ΄ όλη την …ένδοξη διαδρομή της, αλλά προσλαμβάνει ειδικό ιστορικό βάρος, όταν η γλώσσα χρησιμεύει για να κρύβει την αλήθεια σε αιχμιακές στιγμές της πορείας του έθνους, όπως η παρούσα. Αρκεσε η προσωπική φιλοδοξία του Στρος Καν, που ίσως θέλησε να βάλει ένα ακόμη γαλόνι στις επωμίδες του στην περίπτωση που διεκδικήσει την γαλλική προεδρία, για να βγουν στην επιφάνεια οι «υπόγειες» διαδρομές που ακολούθησε η ηγεσία της χώρας.Μπορεί να έχει δίκιο το ΠΑΣΟΚ που σε ειδικό «non paper» ειρωνεύεται τον κ. Λαζόπουλο (στην εκπομπή του οποίου δημοσιεύθηκε το συγκεκριμένο απόσπασμα, από την συνέντευξη του Στρος Καν σε γαλλικό κανάλι), που αναφέρει:« Για να σατιρίσουμε λίγο την κατάσταση που ζούμε, είναι πραγματικά αστείο αυτοί που έγλυφαν επί 6 χρόνια τον «καταλληλότερο», ενώ αυτός και η κυβέρνησή του κατέστρεφαν τη χώρα, τώρα να έχουν μεταβληθεί στα χειρότερα τσιράκια του Χαλκείου Τύπου της Συγγρού, αναπαράγοντας τις χειρότερες αθλιότητές του».
Οντως ο κ. Λαζόπουλος (και το λέω μετά γνώσεως των… συνεπειών της διαπόμπευσης προσώπων, στην οποία ειδικεύεται) είναι η προσωποποίηση της λαϊκιστικής μονομέρειας. Ποτέ δεν έβαλε στο στόχαστρο τον αραχτό Κωστάκη της Ραφήνας ή τον τρέντυ Αλέξη της Κουμουνδούρου. Μόνιμος στόχος ο Γιωργάκης! Από την άλλη όμως έκανε μια δημοσιογραφική επιτυχία - αν και όχι δημοσιογράφος - δημοσιεύοντας το κομμάτι της συνέντευξης Στρος Καν, όπου ο πρόεδρος του ΔΝΤ αποκάλυπτε για το θέμα της υπαγωγής της Ελλάδας το ΔΝΤ «Το κλείσαμε σε 15 ημέρες διότι δουλέψαμε επί μήνες πριν με τις ελληνικές αρχές και το κάναμε υπόγεια. Γιατί αυτό; Γιατί οι ελληνικές αρχές επιθυμούσαν την παρέμβαση του ΔΝΤ, αν και ο Παπανδρέου για πολιτικούς λόγους δεν το έλεγε στο λαό».(σ.σ. Το γεγονός ότι την ίδια είδηση προ καιρού είχε δημοσιεύσει κατ΄ αποκλειστικότητα η Καθημερινή, χωρίς να γίνει θέμα, ο γράφων το εντάσσει στην πολιτικοκοινωνική μας παθογένεια, αφού ό, τι λέει η τηλεόραση, αυτό και μόνο είναι γεγονός!)
Τα αδικαιολόγητα προσπάθησε να δικαιολογήσει χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Πεταλωτής, αντιπαραβάλλοντας στην αποκάλυψη Λαζόπουλου, σημεία συνεντεύξεων του πρωθυπουργού στις Βρυξέλες, προκειμένου να πείσει ότι ο λαός είχε …ενημερωθεί για το μοιραίο! Οντως στις 11/12/2009, ο κ. Παπανδρέου ερωτηθείς σχετικά, δήλωνε: «Εχω επαφές και με τον Στρος Καν, αλλά επαφές για να συζητήσω τη γενικότερη οικονομική κατάσταση, για να αξιοποιήσουμε τη δική τους τεχνογνωσία». Ενώ στις 11/2/2010, πάλι σε συνέντευξη τύπου στις Βρυξέλλες, έλεγε: «Η ελληνική Κυβέρνηση έχει ήδη από καιρό ζητήσει τη συνεργασία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο σε θέματα τεχνικής φύσης(…) να μας βοηθήσει π.χ. στις διοικητικές αλλαγές…».
Στις δε 4 Μαρτίου 2011, σε ομιλία του στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, θέλησε να προκαταλάβει αυτά που έρχονταν, εξανιστάμενος: «Μόνο προδότη δεν με είπαν επειδή συζήτησα, λένε, με τον επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, όταν η Ελλάδα βρέθηκε στη δίνη του κυκλώνα. Επειδή έψαχνα λεφτά για τη χώρα μου …»
Εξακολουθώ να θεωρώ τον κ Παπανδρέου καλών προθέσεων αλλά ανεπίδεκτων μεθοδεύσεων. Κάποιος πρέπει να του υπενθυμίσει το νόημα των λέξεων… Η … «τεχνογνωσία» που υποτίθεται ότι ζητούσε από το ΔΝΤ, σήμαινε «Δώστε δανεικά». Το …«να βοηθήσει σε τεχνικές αλλαγές το ΔΝΤ», σήμαινε «βάλτε όρους διακυβέρνησης της χώρας μας»
Το πρόβλημα είναι - και είναι ιστορικών διαστάσεων, αφού και στο μέλλον θα μιλάμε γιαυτό, και τα βιβλία της ιστορίας θα γράψουν γιαυτό, όπως γράφουν για το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» του Τρικούπη – ότι ο πρωθυπουργός αποδείχτηκε ότι γνώριζε την οικονομική κατάσταση της χώρας. Διακήρυττε ότι «λεφτά υπάρχουν», ενώ είχε γνώση ότι «λεφτά –δεν –υπάρχουν», και παράλληλα έριχνε, ως χρυσόσκονη στο πόπολο, το «επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης», για να κατασιγάσει τις εντυπώσεις των μυστικών διαπραγματεύσεων της προδιαγραμμένης φτωχοποίησης.
Το πρόβλημα, επίσης, είναι ότι ο κ. Παπανδρέου, πολιτικός υποτίθεται μοντερνιάς, της διαβούλευσης, της διαφάνειας, των ανοιχτών οριζόντων, των νέων πολιτικών ηθών, φέρθηκε με παλαιοκομματική κουτοπονηριά, με αδιαφανή υστεροβουλία και με υστερόβουλη εξουσιομανία.
Μπορούσε να πει ευθέως στον λαό ότι «λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν», τα έφαγαν οι προηγούμενοι και οι προ-προηγούμενοι – «όλοι μας» που λέει ο Πάγκαλος - και τώρα λαέ, μπορείς να αποφασίσεις τι μέλει γενέσθαι , αλλά να ξέρεις ότι θα πάρεις τη μοίρα σου στα χέρια σου. Όμως ούτε καν αυτή την τραγική πολυτέλεια δεν μας επέτρεψε ο κ. Παπανδρέου…
protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου