Αυτοεξευτελισμός

Υπήρξε ένα πολύ συγκεκριμένο μελανό σημείο της κυβερνητικής παρουσίας στη Θεσσαλονίκη, αλλά πέρασε σχεδόν απαρατήρητο. Στις ανακοινώσεις του ο υπουργός Οικονομικών συμπεριέλαβε και την απόφαση της κυβέρνησης να… συζητήσει με τους εφοπλιστές το ενδεχόμενο να συνεισφέρουν και αυτοί στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα. Βεβαίως η –ανεπίσημη- απάντηση από την πλευρά των εφοπλιστών υπήρξε αρνητική, αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση.

Το τραγικό εν προκειμένω είναι η επισημοποίηση της διαφοράς με την οποία αντιμετωπίζεται ο απλός εργαζόμενος και οι έχοντες και κατέχοντες.
Για τον απλό πολίτη δεν υπάρχει καμία συζήτηση και καμία συνεννόηση. Ανακοινώνονται απλώς αποφάσεις με τις οποίες επιβάλλονται χαράτσια. Υπάρχουν οι απειλές ότι θα του κόψουν -εκτός από το μισθό και τη σύνταξη -και το ρεύμα αν δεν πληρώσει τους κεφαλικούς φόρους που του επιβάλλονται.
Όταν πρόκειται για τους εφοπλιστές όμως ο κυβερνητικός τσαμπουκάς πάει περίπατο. Θα τους παρακαλέσουν δηλαδή αν έχουν την καλοσύνη να συμβάλουν και αυτοί σε αυτή τη δύσκολη στιγμή που περνάει η χώρα. Άραγε θα πρέπει να υποθέσει κανείς ότι προκείμενου να μπουν στο φιλότιμο θα τους παραχωρηθούν κάποια προνόμια.
Αυτό που ενοχλεί εν προκειμένω είναι το ύφος της δημόσιας συμπεριφοράς μιας κυβέρνησης απέναντι στην πιο εύπορη επιχειρηματική ομάδας της χώρας. Δεν λέει κανείς ότι πρέπει απαραιτήτως να πληρώσουν έκτακτο φόρο οι εφοπλιστές. Aν πρέπει, όμως, μια κυβέρνηση που σέβεται τον εαυτό της δεν τους εκλιπαρεί δημοσίως. Ούτε δηλώνει ότι θα πάρει την άδειά τους για να τους φορολογήσει. Το αποφασίζει, το επιβάλει και τελειώνει εκεί το θέμα. Όπως κάνει με τους υπόλοιπους πολίτες, δυο χρόνια τώρα. Ότι ειδικά για τους εφοπλιστές υπήρξε αυτή η πρωτοφανής ανακοίνωση συνιστά
πολιτική συμπεριφορά που κινείται στα όρια του αυτοεξευτελισμου.
protagon.gr