Σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση, έμειναν ελάχιστοι να πιστεύουν πια σε συμφωνία

Η πρόταση της Αθήνας προς τους εταίρους- δανειστές, όπως αποκάλυψε χθες η Καθημερινή, προβλέπει επώδυνα μέτρα. Έκτακτη εισφορά 12% στις επιχειρήσεις με κέρδη άνω του ενός εκατ. ευρώ, αύξηση του συντελεστή φορολόγησης των εταιρικών κερδών στο 29%, πρωτογενές πλεόνασμα 1% του ΑΕΠ για το 2015 και 2% για το 2016, αύξηση στην εισφορά αλληλεγγύης. Ούτε λίγο ούτε πολύ, μέτρα πολλών δισ. ευρώ που οι δανειστές απέρριψαν κρίνοντας την πρόταση ανεπαρκή! 

Η κυβέρνηση, ακόμα και στην (απίθανη) περίπτωση κατά την οποία οι δανειστές υιοθετούσαν τις δικές της προτάσεις, ρίχνοντας τις απαιτήσεις τους στον κάλαθο των αχρήστων, θα ήταν υποχρεωμένη να εφαρμόσει πολιτικές που θεωρεί άδικες. Πολιτικές που- όπως τις χαρακτηρίζουν δημοσίως στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ,  πόρρω απέχουν από το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.  

Παρά τις υποχωρήσεις που έκανε η ελληνική κυβέρνηση, οι δανειστές δεν φαίνονται διατεθειμένοι να πεισθούν ότι όσα βήματα ήταν δυνατόν να γίνουν, έγιναν. Τουλάχιστον έτσι εμφανίζονται στο τεχνοκρατικό επίπεδο. Κατά συνέπεια, δεν έχουμε πολλά να περιμένουμε την Πέμπτη, όταν θα συνεδριάσει το Eurogroup.  

Αν υπάρξει λύση στο αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί, αυτή θα προκύψει από τη Σύνοδο Κορυφής στις 25 και 26 του μηνός στις Βρυξέλλες. Ή ενδεχομένως και νωρίτερα, αλλά σε κορυφαίο πολιτικό επίπεδο. Οι πληροφορίες από τη Γερμανία αναφέρουν ότι Μέρκελ και Σόιμπλε βαδίζουν δρόμους χωριστούς σε ότι αφορά στην ελληνική κρίση. Οπότε, λύση από όργανα στα οποία έχει το πάνω χέρι ο γερμανός ΥΠΟΙΚ, δεν θα πρέπει να ελπίζουμε. 

Το ερώτημα είναι αν η πιθανότητα εξεύρεσης λύσης είναι ακόμα ζωντανή. Αν δεν έχει μηδενιστεί. Η απάντηση είναι δύσκολη. Η αισιοδοξία αρχίζει να ελαχιστοποιείται.  

Σήμερα, η συντριπτική πλειοψηφία του πολιτικού προσωπικού, ασχέτως κομματικής τοποθέτησης, στις ιδιωτικές συζητήσεις, αμφισβητεί το ενδεχόμενο ότι μπορεί να υπάρξει συμφωνία. Κοινός τόπος είναι ότι χάθηκε πολύτιμος χρόνος και πλέον οι δύο πλευρές βρίσκονται παγιδευμένες στις πολιτικές που οικοδόμησαν εδώ και μήνες. Ταυτοχρόνως έχει μηδενιστεί η όποια (μικρή) εμπιστοσύνη υπήρχε μεταξύ της χώρας και των εταίρων, γεγονός που δυσχεραίνει τις αμοιβαίες υποχωρήσεις, την ώρα που εναλλακτικά σενάρια δεν υπάρχουν.  

Αυτό που κρατάει την ελπίδα ζωντανή είναι η εκτίμηση ότι η ευρωζώνη δεν διαθέτει τους απαραίτητους μηχανισμούς για να απορροφήσει τους κραδασμούς που θα προκαλέσει η ενδεχόμενη αποχώρηση της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ. Και επιπροσθέτως ότι το κόστος που θα κληθεί να καταβάλλει η ευρωζώνη σε περίπτωση Grexit είναι πολλαπλάσιο εκείνου το οποίο χρειάζεται για να διασωθεί η ελληνική οικονομία… 

http://newpost.gr/