Το πρόβλημα δεν είναι η Ελλάδα, αλλά η Ευρώπη, του Jose Manuel Lamarqe

Σήμερα, ο Francois Hollande, μετά το Καμπ Ντέιβιντ και το Σικάγο, θα συμμετάσχει στην πρώτη του σύνοδο κορυφής της ΕΕ. Δεν πρόκειται για μια σύνοδο της τελευταίας ευκαιρίας, αλλά ίσως γι αυτή τη σύνοδο που θα επαναπροσδιορίσει τα πράγματα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Αφού η ανάπτυξη έχει γίνει το τσιτάτο που επαναλαμβάνεται διαρκώς τον τελευταίο καιρό, τότε γιατί δεν επενδύσαμε σε αυτή από την αρχή της κρίσης;

Χρειάστηκαν τέσσερα ολόκληρα χρόνια ώστε να ακουστεί η αυστηρή φωνή του Mario Draghi, που άρθρωσε για πρώτη φορά μεταξύ των δύο γύρων των γαλλικών προεδρικών εκλογών την λέξη ανάπτυξη. Μια λέξη που όλη αυτή την περίοδο αποτελούσε ταμπού για την κα Μέρκελ.
Στην πραγματικότητα, σιγά σιγά, η κα Μέρκελ αντιλαμβάνεται την απομόνωσή της στις αδιέξοδες οδούς του τρόπο διακυβέρνησης του οποίου είναι θιασώτης, και ο Γερμανικός λαός σύντομα θα πρέπει να αντιμετωπίσει με ρεαλισμό το μέλλον του, με ή χωρίς την κα Μέρκελ.
Ωστόσο το πιο σημαντικό γεγονός που πρέπει να προκύψει από αυτή τη σύνοδο κορυφής, εαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες επιλέξουν να υιοθετήσουν τις προτάσεις των Francois Hollande και Mario Monti, είναι να εφαρμόστεί από κοινού η πολιτική των ευρωομολόγων, της ανάπτυξης και της έντονης έμπρακτης επιθυμίας για οικονομική διάσωση της Ελλάδας.
Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα είναι ίσως ο μοχλός που θα ενισχύσει εναν τέτοιου είδους μηχανισμό. Ένα τέτοιο σχέδιο ίσως να διαδραμάτιζε καθοριστικό ρόλο στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των αγορών, αποτελώντας έτσι το εφαλτήριο για αναπτυξιακά σχέδια.
Σχετικά με την Ελλάδα, όλοι γνωρίζουμε ότι το να βγει από τη ζώνη του ευρώ θα αποτελούσε μια δημόσια παραδοχή της αποτυχίας του τωρινού και βέβαια παρελθόντος τρόπου διακυβέρνησης της
χώρας.
Όταν το 2003 ο Romano Prodi, Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, πρότεινε μια εθνική δημόσια εποπτεία των εθνικών λογαριασμών των κρατών που συμμετέχουν στο ευρώ, η Γαλλία, η Ιταλία και η Γερμανία είχαν αρνηθεί σθεναρά.
Εξάλλου όλο αυτό τον καιρό όλοι τους γνώριζαν τα λεπτομερή στοιχεία για το ελληνικό έλλειμμα, που κρατούσαν κρυμμένα οι κυβερνώντες. Σύμφωνα λοιπόν με τα λόγια του Romano Prodi, τόσο η Γαλλία όσο και η Ιταλία κι η Γερμανία φέρουν κάποια ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα.
Έτσι, αν συνεχίζουμε να στιγματίζουμε την Ελλάδα μέσα από το πρίσμα της βοήθειας της ΕΕ με το καρότο και το μαστίγιο, αντιμετωπίζοντας τη χώρα αυτή σαν να είναι ένα μουλάρι που αρνείται να κινηθεί, ποιος θα σώσει στ'αλήθεια την κοιτίδα του πολιτισμού μας.
Εάν οι διεθνείς αγορές έχουν επιλέξει την Ελλάδα ως ένα πεδίο δοκιμής για μια κρίση προκειμένου να ανακαλύψουν πόσο μπορεί να αντέξει την εξαθλίωση ένας ευρωπαϊκός λαός, τότε νομίζω πως αυτή η μακάβρια φάρσα έχει προχωρήσει για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα.
Σώζοντας την Ελλάδα, σώζουμε την Ευρώπη, εμφυσώντας μια νέα πολιτική, σύγχρονη που στοχεύει στο μακροπρόθεσμο πολιτικό κέρδος. Ναι λοιπόν, να βοηθήσουμε την Ελλάδα, αλλά να τη βοηθήσουμε ουσιαστικά με τη δημιουργία ανάπτυξιακού προγράμματος.
Δηλαδή να της παράσχουμε όλα τα απαραίτητα μέσα για τη δημιουργία επιχειρήσεων, δίνοντας ευκαιρίες στον ελληνικό λαό, παρέχοντας του σύγχρονες τεχνολογίες που μπορούν να υλοποιηθούν σε αυτή τη χώρα προς όφελος όλων, ξεκινώντας με υποδομές πράσινης ενέργειας σε μια χώρα που κολυμπάει στον ήλιο όλο το χρόνο. Η κύρια δραστηριότητα της Ελλάδας είναι ο τουρισμός, και εξακολουθεί να υπάρχει τεράστιο πεδίο για την παροχή νέων δραστηριοτήτων ενισχύοντας την υποδοχή τουριστών από όλο τον κόσμο.
Έτσι μόνο θα βοηθήσουμε την Ελλάδα και τους ανθρώπους της να ανακτήσουν την όρεξη τους για ζωή, ώστε να αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί, χέρι-χέρι το μέλλον κατά πρόσωπο.
Επαναλαμβάνω και πάλι, η Ελλάδα είναι το μέλλον της Ευρώπης, και όχι το αντίθετο.
tvxs.gr