Και μόνο στο άκουσμά της η “αναδιάρθρωση του χρέους” προκαλούσε πανικό και ανατριχίλα. Μέχρι και πριν ένα μήνα κανένα υψηλόβαθμο στέλεχος της κυβέρνησης δεν ήθελε ούτε να συζητήσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, πόσο μάλλον να ταχθεί υπέρ της εν λόγω επιλογής. Σε κάθε περίπτωση που το θέμα ερχόταν στην επικαιρότητα είτε από κάποιον διεθνή οίκο είτε από δηλώσεις Ευρωπαίου ή μη αξιωματούχου, έμπαινε αμέσως στο “συρτάρι”, χωρίς να συζητηθεί, ενώ χαρακτηριζόταν ως “σενάριο επιστημονικής φαντασίας”.
Κάπου στην πορεία όλα αυτά άλλαξαν. Το τελευταίο διάστημα, το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του χρέους της χώρας μας αποτελεί καθημερινό αντικείμενο συζητήσεων σε πολιτικό επίπεδο και πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων. Καθημερινά πλέον διεθνείς αναλυτές και ισχυρά ονόματα της παγκόσμιας οικονομικής κοινότητας δείχνουν την αναδιάρθρωση ως μονόδρομο για την Ελλάδα.
Το αξιοσημείωτο είναι βέβαια η ριζική αλλαγή στη στάση των πολιτικών. Ο τέως πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης, σε προ ημερών συνέντευξή του τάχθηκε ξεκάθαρα υπέρ της αναδιάρθρωσης, την οποία χαρακτήρισε άμεση και επιτακτική ανάγκη. Περίπου στο ίδιο μήκος κύματος και η Βάσω Παπανδρέου, η οποία υποστηρίζει πως η αναδιάρθρωση πρέπει να πραγματοποιηθεί πριν το 2013, καθώς το χρέος δεν είναι πλέον βιώσιμο. Το ίδιο υποστηρίζει και ο Γιώργος Καρατζαφέρης, ενώ συνολική αναδιάρθρωση του χρέους σε όλη την ευρωζώνη προτείνει και ο Τσίπρας.
Τι κρύβεται πίσω από αυτήν την “κωλοτούμπα” του πολιτικού συστήματος και την προβολή του θέματος από τα ισχυρά ΜΜΕ ως μιας λύσης που δεν θα φέρει την καταστροφή αλλά αντίθετα θα ανακουφίσει τη χώρα από το ασήκωτο βάρος του χρέους; Όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά. Είναι ξεκάθαρο πως η αναδιάρθρωση του χρέους είναι μια αναπόφευκτη και προαποφασισμένη επιλογή και δεν φαίνεται να υπάρχει περιθώριο για άλλο δρόμο.
Κάπου στην πορεία όλα αυτά άλλαξαν. Το τελευταίο διάστημα, το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του χρέους της χώρας μας αποτελεί καθημερινό αντικείμενο συζητήσεων σε πολιτικό επίπεδο και πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων. Καθημερινά πλέον διεθνείς αναλυτές και ισχυρά ονόματα της παγκόσμιας οικονομικής κοινότητας δείχνουν την αναδιάρθρωση ως μονόδρομο για την Ελλάδα.
Το αξιοσημείωτο είναι βέβαια η ριζική αλλαγή στη στάση των πολιτικών. Ο τέως πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης, σε προ ημερών συνέντευξή του τάχθηκε ξεκάθαρα υπέρ της αναδιάρθρωσης, την οποία χαρακτήρισε άμεση και επιτακτική ανάγκη. Περίπου στο ίδιο μήκος κύματος και η Βάσω Παπανδρέου, η οποία υποστηρίζει πως η αναδιάρθρωση πρέπει να πραγματοποιηθεί πριν το 2013, καθώς το χρέος δεν είναι πλέον βιώσιμο. Το ίδιο υποστηρίζει και ο Γιώργος Καρατζαφέρης, ενώ συνολική αναδιάρθρωση του χρέους σε όλη την ευρωζώνη προτείνει και ο Τσίπρας.
Τι κρύβεται πίσω από αυτήν την “κωλοτούμπα” του πολιτικού συστήματος και την προβολή του θέματος από τα ισχυρά ΜΜΕ ως μιας λύσης που δεν θα φέρει την καταστροφή αλλά αντίθετα θα ανακουφίσει τη χώρα από το ασήκωτο βάρος του χρέους; Όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά. Είναι ξεκάθαρο πως η αναδιάρθρωση του χρέους είναι μια αναπόφευκτη και προαποφασισμένη επιλογή και δεν φαίνεται να υπάρχει περιθώριο για άλλο δρόμο.
Το ερώτημα είναι εάν η αναδιάρθρωση θα είναι “φιλική” ή “εχθρική”. Στην πρώτη περίπτωση μιλάμε για έναν διακανονισμό ανάμεσα στη χώρα και τους πιστωτές της, με επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής και μείωση του επιτοκίου ή με την παροχή περιόδου χάριτος κατά τη διάρκεια της οποίας θα πληρώνουμε μόνο τους τόκους των δανείων. Στη δεύτερη μιλάμε για ένα μονομερές hair cut που μπορεί να έχει ανεξέλεγκτες επιπτώσεις.
Στην παρούσα φάση, όλα τα σημάδια δείχνουν τη φιλική ή βελούδινη αναδιάρθρωση παρά το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός επιμένει να διαψεύδει πεισματικά αυτή την προοπτική. Είναι γνωστό τοις πάσι, όμως, ότι η αναδιάρθρωση όπως και η υποτίμηση δεν προαναγγέλεται. Απλά ανακοινώνεται...
parapolitika.gr
Στην παρούσα φάση, όλα τα σημάδια δείχνουν τη φιλική ή βελούδινη αναδιάρθρωση παρά το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός επιμένει να διαψεύδει πεισματικά αυτή την προοπτική. Είναι γνωστό τοις πάσι, όμως, ότι η αναδιάρθρωση όπως και η υποτίμηση δεν προαναγγέλεται. Απλά ανακοινώνεται...
parapolitika.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου