Χάραξης πολιτικής της Ευρωζώνης μπορεί να αισθάνονται ότι μπορούν να αντέξουν οικονομικά για να χαλαρώσετε το καλοκαίρι. Αυτό θα ήταν ένα τρομερό λάθος. Η κρίση του ευρώ κοιμάται, δεν είναι νεκρός.
Η περιοχή υποφέρει από στασιμότητα, ο χαμηλός πληθωρισμός, η ανεργία και το χρέος. Η κρίση θα μπορούσε εύκολα πίσω το άσχημο κεφάλι του, διότι η ζώνη του ευρώ δεν είναι σε θέση να αντέξουν ένα σοκ.
Τι περισσότερο, δεν είναι δύσκολο να δούμε από πού ένα τέτοιο χτύπημα θα μπορούσε να έρθει.Οι σχέσεις με τη Ρωσία έχουν επιδεινωθεί ραγδαία μετά την κατάρριψη της πτήσης Malaysia Airlines πάνω από την Ουκρανία. Εάν η Ευρώπη επιβάλλει κυρώσεις που κάνουν Μόσχα το ξανασκεφτούν, αυτές θα
βλάψει πάρα πολύ.
Η ζώνη του ευρώ πρέπει να λάβει μέτρα για την ίδια ασφάλιση της καταστροφής: πιο χαλαρή νομισματική πολιτική από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να δώσουν ώθηση στον πληθωρισμό? μια νέα ώθηση για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, ιδίως στη Γαλλία και την Ιταλία, αλλά και στη Γερμανία? και κάποια χαλάρωση της δημοσιονομικής ζουρλομανδύες.
Πρώτα, όμως, να δούμε το πρόβλημα. Οι χρηματοπιστωτικές αγορές έχουν ηρεμίας για τα τελευταία δύο χρόνια από τότε που ο Mario Draghi, πρόεδρος της ΕΚΤ, είπε ότι θα κάνει "ό, τι χρειάζεται» για να διατηρήσει το ευρώ. Όμως, η ζώνη του ευρώ είναι μόλις και μετά βίας αυξάνεται.Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προέβλεψε την περασμένη εβδομάδα ότι θα σημειώνω μόλις 1,1 τοις εκατό αύξηση το τρέχον έτος. Αυτό είναι ένα αξιολύπητο ανάκαμψη λόγω της σοβαρότητας της ύφεσης.
Υπάρχουν, βεβαίως, κάποια φωτεινά σημεία. Η Ισπανία απολαμβάνει μια μέτρια ανάκαμψη, κυρίως ως αποτέλεσμα της αποτελεσματικής εφαρμογής της μεταρρύθμισης ριζική και υποκατάστημα της αγοράς εργασίας και το τραπεζικό σύστημα. Ακόμη και η Ελλάδα φαίνεται να είναι στο δρόμο της επιστροφής από τον Άδη.
Αλλά οι μεγάλες οικονομίες δεν πάνε καλά. Η Ιταλία θα αυξηθεί μόνο 0,3 τοις εκατό αυτό το έτος, σύμφωνα με το ΔΝΤ? ενώ η Γαλλία θα σέρνονται στο 0,7 τοις εκατό. Η Γερμανία θα κάνει καλύτερα σε 1,9 τοις εκατό. Αλλά ακόμη και αυτή η μηχανή φαίνεται να χάνει τη δυναμική της. Ο δείκτης Ifo επιχειρηματικού κλίματος μάρτυρες τρίτη μηνιαία πτώση τον Ιούλιο.
Εν τω μεταξύ, ο πληθωρισμός της ευρωζώνης είναι 0,5 τοις εκατό - πολύ κάτω από το στόχο του κάτω αλλά πλησίον του 2 τοις εκατό της ΕΚΤ. Τέτοιου είδους «lowflation" έχει δύο κακές συνέπειες. Βοηθά να κρατήσει το ευρώ ισχυρό, το οποίο βλάπτει τις προοπτικές για τους εξαγωγείς? και καθιστά το δημόσιο χρέος πιο δύσκολο να φέρουν.
Χρέους της Ρώμης, η οποία αναμένεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να φτάσει 135 τοις εκατό του ΑΕΠ φέτος, είναι το πιο ανησυχητικό. Εκτός ανάπτυξη και τον πληθωρισμό ανεβαίνουν, τα δάνεια της δεν είναι βιώσιμη. Δεδομένου ότι το χρέος της είναι € 2.1 τρισεκατομμύρια, ο αντίκτυπός του να πάρει στο πρόβλημα θα ήταν τρομακτικές. Η Ιταλία χρειάζεται να επιταχύνει τα σχέδια ιδιωτικοποίησης του να αποκεφαλίσουν τους φόβους ότι το χρέος θα μπορούσε να βγει εκτός ελέγχου.
Ορισμένοι πολιτικοί της ευρωζώνης, κυρίως από τη Γαλλία, φαίνεται να πιστεύουν ότι η λύση είναι να χαλαρώσει τόσο η νομισματική και δημοσιονομική πολιτική. Ναι, το είδος του.
Τώρα, ότι τα επιτόκια δεν μπορούν να πέσουν περαιτέρω, η ΕΚΤ σίγουρα πρέπει να ξεκινήσει μια αποφασιστική πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης. Δεδομένης της υπανάπτυκτη κατάσταση μεγάλου μέρους των κεφαλαιαγορών της ζώνης του ευρώ, αυτό σημαίνει ότι η αγορά κρατικών ομολόγων σε μεγάλες ποσότητες. Θα πρέπει να υπάρχουν δύο οφέλη: ο πληθωρισμός θα ανέβει και η συναλλαγματική ισοτιμία θα πέσει.
Υπάρχει επίσης ένα ισχυρό επιχείρημα για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να δώσει αυτές τις χώρες, οι οποίες ασχολούνται με σοβαρές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, επιπλέον χρόνο για να χτυπήσει τους στόχους του ελλείμματος. Μια τέτοια προσέγγιση έχει λειτουργήσει καλά με την Ισπανία, η οποία δύο φορές δίνεται μεγαλύτερη δημοσιονομική ελευθερία κινήσεων κατά τη διάρκεια του μεταρρυθμιστικού της προγράμματος. Αλλά ακόμα και όταν δικαιολογείται επιπλέον χρόνο, αυτό θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να αποφευχθεί η αύξηση των φόρων, αντί να αφήσει επάνω στις περικοπές στις δημόσιες δαπάνες.
Τι περισσότερο, ένα πρόγραμμα που στηρίζεται αποκλειστικά σε χαλαρότερη νομισματική και δημοσιονομική πολιτική θα είναι πιο επιζήμια από ό, τι χρήσιμο. Θα πάρει την πίεση από τις κυβερνήσεις για τη μεταρρύθμιση. Μια αναζωπύρωση της κρίσης θα πιθανότατα δεν καθυστέρησε να προληφθούν. Και όταν επέστρεψε, θα το κάνει με μια εκδίκηση.
Η μεγαλύτερη ανησυχία είναι η Γαλλία. Φρανσουά Ολάντ έχει κάνει πολύ λίγα για να χαλιναγωγήσει τις δημόσιες δαπάνες ή να απελευθερώσουν τις αγορές εργασίας. Newish πρεμιέρα του, Manuel Valls, προσπαθεί να μεταρρυθμίσει την οικονομία, αλλά δεν έχει την ολόψυχη υποστήριξη από τον Πρόεδρο του, το σοσιαλιστικό κόμμα και τη χώρα. Τουλάχιστον Ιταλία γνωρίζει ότι πρέπει να μεταρρυθμίσουν και να έχει έναν πρωθυπουργό, Matteo Renzi, ο οποίος είναι αποφασισμένος να το πετύχει αυτό.
Ολάντ θέλει τώρα να εγκαταστήσει Pierre Moscovici, πρώην υπουργό Οικονομικών του, ως νέο οικονομικό επίτροπο της Επιτροπής. Με δεδομένη την ανάγκη να διατηρηθεί η πίεση για το Παρίσι, θα ήταν λάθος να κάνει μια λαθροθήρας μία από τις κυνηγών.
Αντιθέτως, η ιδέα της δημιουργίας Luis De Guindos ο νέος επικεφαλής του Eurogroup, το οποίο συγκεντρώνει υπουργοί Οικονομικών της ζώνης, είναι ένα καλό αποτέλεσμα. Ο υπουργός Οικονομικών της Ισπανίας είναι σε ιδανική θέση για να εξηγήσει στους συναδέλφους του την αξία των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, επειδή έχουν δουλέψει τόσο καλά στη χώρα του.
Αυτό το μάθημα είναι κάτι Γερμανία, επίσης, θα μπορούσε να λάβει για την καρδιά. Παρά το γεγονός ότι το Βερολίνο μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας της στις αρχές του αιώνα, από τότε έχει αναπαύεται στις δάφνες του. Η προτεραιότητα είναι να απελευθερώσει τις αγορές των υπηρεσιών της. Αυτό θα έχει το διπλό πλεονέκτημα της δίνει περισσότερες επιλογές στους γερμανούς καταναλωτές και το άνοιγμα των αγορών της σε προμηθευτές από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξή τους.
Εάν οι κυβερνήσεις είναι προετοιμασμένες για την επιτάχυνση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, δεν είναι μόνο η Επιτροπή, η οποία θα πρέπει να είναι πρόθυμοι να δώσουμε σε αυτούς που τη χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να μειώσουν τα ελλείμματα τους. Η ΕΚΤ θα πρέπει επίσης να είναι πιο ευτυχισμένοι να ξεκινήσει ποσοτικής χαλάρωσης. Οι πολιτικοί θα πρέπει να χρησιμοποιούν τις καλοκαιρινές διακοπές για να συμφωνήσει ένα σύμφωνο που περιέχουν αυτά τα τρία στοιχεία.
http://blogs.reuters.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου