 |
Ας μπουμε στη θεση ενος πλουσιου, ενος εφοπλιστη, ενος βιομηχανου, ενος τραπεζιτη, ενος μεγαλομετοχου μιας τραπεζας.Υπαρχει μια κριση στην οικονομια, αναποφευκτη συνεπεια του καπιταλιστικου συστηματος.Μια κριση μαλιστα δομικη, αλα 1929, κι οχι μια απλη κυκλικη κριση καποιας μεμονωμενης φουσκας, πχ στις νεες τεχνολογιες, βλεπε αρχες 00, η στην αγορα κατοικιας.Το συστημα ολοκληρο ειναι μια φουσκα και διεπεται απο το δογμα: “ΚΑΝΟΥΜΕ Ο,ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΟΥΜΕ ΤΑ ΥΠΕΡΚΕΡΔΗ ΣΟΥ”. Οι πολιτικοι ειναι πληρωμενα τσιρακια σου.
Για να ξεμπερδευουμε με αυτη τη κριση, μια κριση την οποια μονο αμορφωτοι η παπαγαλακια θα τη βαφτιζαν κριση χρεους κι οχι κριση συσσωρευσης, πρεπει να καταστρεψουμε καποια απο τα πλεοναζοντα κεφαλαια, και να συμπιεσουμε οσο δε παει τους μισθους. Πρεπει να εξολοθρευτει κοσμος, να πεθανουν πολλοι φτωχοι, να φτωχοποιηθουν πολλοι μικρομεσαιοι και η ως τωρα αποκαλουμενη μεσαια ταξη, να πεσει στο βιωτικο
επιπεδο της μικρομεσαιας και βλεπουμε.
Τετοιες κρισεις παλαιοτερα αντιμετωπιζονταν με πολεμο για να ξαναπαρει μπρος η καπιταλιστικη μηχανη.Προς το παρον, κατι τετοιο, δε το θελουμε (Εμεις, οι επικυριαρχοι) Τι κανεις επομενως εσυ, ο πλουσιος; Μοιραζεις τα πλουτη σου σε οσους υποφερουν; Βαζεις μπρος τα μπετα να χτισεις σπιτια για τους αστεγους; Ερχονται τα πουτανακια σου οι πολιτικοι, σου υποσχονται ξεριζωμα εργασιακων δικαιωματων, σου υποσχονται την κατακρημνιση του κατωτατου μισθου, σου υποσχονται να κανουν ο,τι μπορουν για να διαφυλαξουν τα υπερκερδη σου, κι εσυ τους λες “ΜΠΑ, ΔΕ ΓΟΥΣΤΑΡΩ, ΑΣΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΩ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΕΧΟΥΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ”;Οχι φυσικα, δε θα τα κανεις ολα αυτα. Γιατι απλουστατα, δεν εισαι μαλακας.
Γιατι αν ησουν καποιος κοινωνικα ευαισθητος τυπος, δε θα ειχες βγαλει τοσα χρηματα ποτε.Γιατι και να υποθεσουμε οτι σε πιασαν οι ευαισθησιες, ξερεις οτι οι ανταγωνιστες σου σε περιμενουν στη γωνια. Κι αν εσυ δειξεις αδυναμια και δεν εκμεταλλευτεις τις “ευκαιριες” που σου παρεχουν τα εκαστοτε Σαμαροτσιρακια σου, η επιχειρηση σου θα κλεισει. Γιατι αυτος ειναι ο Καπιταλισμος και θαυμαστα τα εργα του: Αρκετος κοσμος για να λεμε την αληθεια, τρωει ψωμι οταν βρισκεται η εγχωρια οικονομια σε αναπτυξη. Οταν ομως σπασει η φουσκα, τοτε την πληρωνει το 99%. Και η φουσκα σπαει γιατι η Αναπτυξη, οι καρποι της αναπτυξης δεν ειναι ποτε δικαια κατανεμημενοι κι αποδιδομενοι: Οταν απο τα εκατο ευρω που παραγονται, τα περισσοτερα πανε στο 1%, τα ψιχουλα που μενουν πανε στους υπολοιπους, σε μια μεριδα μαλλον των υπολοιπων. Αλλα αυτο δεν αποτελει μια υγιη παραγωγικη βαση, ειδικα τα τελευταια χρονια που μονο οι φουσκες δινουν αυτα τα ψιχουλα κι ειναι μοιραιο συντομα να σπανε. Αναπτυξη με δανεικα οντως δε γινεται, οταν τα δανεικα πανε κατα κυριο λογο στο 1%. Αναπτυξη δεν ειναι οι Τραπεζες να μοιραζουν στεγαστικα σε οποιον βρισκουνε, γιατι οταν τα δανεια μοιραια θα παψουν να αποπληρωνονται, αυτο που θα μεινει θα ειναι οι νεοαστεγοι.
Αναπτυξη δεν ειναι να δανειζονται οι Τραπεζες με 1% απο την κεντρικη, τη Fed η την ΕΚΤ και να δανειζουν τα κρατη με 4, 5 κλπ. Και περισσοτερο απο ολα, αναπτυξη κανονικα δε σημαινει Κινεζοποιηση. Κι ομως σημερα, αυτο ακριβως σημαινει.
Γιατι;
Μα, γιατι μπορουν! Δεν ειναι ζητημα “Ηθικης” εδω. Οι πλουσιοι τα κανουν ολα αυτα επειδη μπορουν. Για να ειμαστε δικαιοι, ολοι κανουμε ο,τι κανουμε επειδη μπορουμε. Δεν υπαρχει λογος, δεν υπαρχει δικαιολογια, δεν υπαρχουν ευγενη κινητρα, ανιδιοτελειες, προτεσταντικες ηθικες, τιμωρητικες διαθεσεις, μισος για τον ηλιο του Νοτου κλπ Για την ακριβεια του λογου, μπορει επιφανειακα να υπαρχουν κι αυτα, αλλα η βαθυτερη αληθεια ειναι οτι ολα γινονται επειδη τα μπορουν αυτοι που τα πραττουν. Τα πραττουν βεβαια για τους δικους τους λογους, αλλα δε θα τα επρατταν αν δε μπορουσαν να τα πραξουν. Αν τα θυματα των πραξεων τους δεν ηταν τοσο εθελοδουλα και προσκυνημενα.Οι ανθρωποι εκ φυσεως ειναι εθελοδουλοι και προσκυνημενοι. Φθονουν αυτον που βρισκεται λιγο πανω απο αυτους, αλλα αυτον που ειναι πολυ πανω απο αυτους, αν τον δουν στον δρομο, μπορει και να τον σταματησουν για να τον πεοθηλασουν. Θα πατησουν αυτον που βρισκεται λιγο πιο κατω για να νιωσουν οι ιδιοι οτι ειναι παραπανω, οσον αφορα αυτον που ειναι πολυ πιο κατω, αδιαφορουν τελειως, και ετοιμοθανατο να τον δουν στον δρομο, θα τον προσπερασουν αηδιασμενοι.
Θα ψαξουν παντα για εξιλαστηρια θυματα των δικων τους αποτυχιων, θα κατευθυνονται σαν κοπαδι απο τσοπανηδες που οι ιδιοι μπορει να βριζουν, αλλα οταν τους παρακολουθουν στα καναλια αναρωτιουνται “ΡΕ ΜΠΑΣ ΚΙ ΕΧΟΥΝ ΛΙΓΟ ΔΙΚΙΟ;” Θα ελκονται οχι απο τη δυναμη των επιχειρηματων αλλα απο τα επιχειρηματα της δυναμης, ο δυνατοτερος ειναι κι ο σωστοτερος, κι ο,τι λεει ειναι σωστο.
Επειδη κατα βαθος μισουν τους εαυτους τους, θα ταυτιστουν με αυτον που τους μισει και τους φερεται σαν σκουπιδια. Και να δειχνουν οτι δε ταυτιζονται, το πολυ πολυ να αγανακτησουν και να του κλασουν μια μαντρα:Αν δε μισουσαν τους εαυτους τους, δε θα επετρεπαν τη δολοφονια των συνανθρωπων τους και την επερχομενη δικια τους, αν δε μισουσαν τους εαυτους τους, μπορει να μην εξεγειρονταν αλλα τουλαχιστον θα εκδικουνταν, δε θα τους ανεχονταν, ή τιποτα απο ολα αυτα: ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΕ ΘΑ ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΖΑΝ.Ειδα πριν μηνες μια γρια στην τηλεοραση, γονιος παιδιου με κινητικα προβληματα, να λεει οτι δε τους ψηφισαμε για να πεινασουμε, τους ψηφισαμε για να δωσουν ψωμι στον κοσμο.
Σημερα, ειδικα σημερα, η συμπονια απεναντι σε αυτη τη γρια, θα ειναι ενα εξοχως υποκριτικο συναισθημα, ενα υπουλο συναισθημα, μια κατ’ουσιαν αλαζονικη επιδειξη ηθικης υπεροχης.“ΤΙ ΚΡΙΜΑ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΓΙΑΓΙΑ”, θα αναφωνησει καποιος που ουσιαστικα δε νοιαζεται για αυτη τη γιαγια, καποιος που δεν εχει κανενα απολυτως προβλημα να διαιωνιζονται τα αιτια που ωθουν τις δηθεν ξεγελασμενες γιαγιαδες αυτου του κοσμου να μοιρολογουν στα καναλια.Η συμπονια θα ειναι μια καθαρα μισανθρωπη κι αδιεξοδη σταση: Αν θελουμε να παψει ο κοσμος να μοιρολογει, θα πρεπει να ειμαστε σκληροι απεναντι του. Κι απεναντι στον εαυτο μας.
Θα πρεπει να κοιταξουμε καταματα την πραγματικοτητα, γιατι μονο αν τη παραδεχτουμε, θα μπορεσουμε να την ανατρεψουμε. Καμια γιαγια δε τους ψηφισε για να δωσουν ψωμι στον κοσμο. Τους ψηφισε για να δωσουν ψωμι στην ιδια. Τους ψηφισε μολονοτι γνωριζε οτι ψωμι δε θα δει. Τους ψηφισε γιατι δε πηγαινε το χερι αλλου, γιατι αν δε τους ψηφιζε, θα ηταν σα να παραδεχοταν οτι ολα αυτα τα χρονια ηταν μια ηλιθια. Τους ψηφισε οχι για να δωσουν μια λυση στα προβληματα, αλλωστε, αν οχι ολοι, οι περισσοτεροι σιγουρα που τους ψηφισαν γνωριζαν μεσα τους οτι ψηφιζουν βελαζοντας τον λυκο τους.
Τους ψηφισε για να εχει μετα να τους βριζει. Τους ψηφισε γιατι ολες οι εκδιδομενες δυσκολευονται να αλλαξουν νταβατζη, ειδικα οταν σιτευουν και λιγο. Τους ψηφισε γιατι δε θελησε να σκεφτει, να ψαχτει, να παρει την τυχη της στα χερια της, να βγει απο τα βολικα κουτακια της σκεψης της.
Και για να μη κατηγορηθω και για ηλικιακο ρατσισμο, αν φταει μια φορα αυτη η γιαγια με τη ψηφο της, που στην τελικη ειναι κι ανημπορη κι ανενημερωτη, χιλιες φορες φταινε οι νεωτεροι, οι ενημερωμενοι και στιβαροτεροι.
Νομιζω οτι οι νεοι ανθρωποι του Δυτικου Κοσμου σημερα (Οχι μονο οι Ελληνες, ουτε καν μονο οι Νοτιοι)
θα αποτελεσουν τα πιο προσκυνημενα, προθυμα και χαρουμενα σφαχταρια ολων των γενεων που εχουν περασει μεχρι τωρα στον πλανητηΕιναι δεδομενο οτι αυτος ο κοσμος δε θα ψηφιζε ποτε καποιον που τον καλει να παρει την τυχη του στα χερια του και να γινει οχι ο κομπαρσος αλλα ο συμμετοχος, ο συναποφασιζων.
Οταν καποιος μισει τον εαυτο του, κι ερχεται καποιος αλλος και του λεει “ΠΑΡΕ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΣΟΥ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ”, σκεφτεται σιγα μην αφησω την τυχη μου στα χερια του μαλακα, δηλαδη του εαυτου του.
Ειναι ανθρωπινο να θελουμε να αποφασιζουνε οι αλλοι για εμας, σοβαρα μιλαω, ετσι διαπαιδαγωγηθηκαμε, δεν αλλαζουν αυτα στο τσακ μπαμ.
Ομως, πως ακριβως λεγεται οταν ξερεις οτι αυτοι που αποφασιζουν, δεν εχουν κανενα δισταγμο να σε καθαρισουν σαν αυγο αν τους το ζητησουν οι εντολεις τους, δηλαδη οι προαναφερθεντες πλουσιοι, ντοπιοι και ξενοι; Σε αυτη τη περιπτωση, δεν αποφασιζεις να τα τιναξεις ολα στον αερα μπας και μακροπροθεσμα δεις μια καλυτερη μερα; Υπο αυτο το πρισμα, εγραφα στη μετεκλογικη μου αναρτηση, οτι το χειροτερο στις εκλογες του Ιουνη, δεν ειναι η καθιζηση του ΚΚΕ αλλα η μη εκλογη του ΣΥΡΙΖΑ.
Και δεν το εγραφα επειδη πιστευα στον ΣΥΡΙΖΑ. Τα γεγονοτα αποδεικνυουν οτι αν βγει πρωτο κομμα καποτε, δε θα αλλαξει και πολλα πραγματα, οτι θα κληθει να διαχειριστει το χαος με συστημικη λογικη, οτι αντε το πολυ να αποτελεσει ενα “Ανθρωπινοτερο” και κατα πολυ λιγοτερο διεφθαρμενο-μαφιοζικο Πασοκ. Το εγραφα γιατι αυτη η επιλογη θα σημαινε οτι οι πολλοι αποφασισαν επιτελους να ρισκαρουν.
Να αλλαξει κατι, ακομα κι αν αυτη η αλλαγη θα σημαινε κατι ακομα χειροτερο.Τιποτα τετοιο ομως δε συνεβη κι αν ημουν Σαμαρας, θα εκανα τωρα εκλογες. Λιγες εντυπωσιοθηρικες κινησεις, λιγο κλιμα τρομοκρατιας, λιγο καταδειξη των αντιφασεων του ΣΥΡΙΖΑ, καμια προβοκατσια, ουυυ, αερας θα ξαναβγαινα και θα βουλωνα στοματα. Φανταζεστε να εβγαινε ο Σαμαρας και να ελεγε “ΠΑΡΑΙΤΟΥΜΑΙ”
Βγαλτε ακρη μονοι σας. Διαλυω και το ΠΑΣΟΚΟΝΟΥΔΟΥΔΗΜΑΡ, δε ξερω τι θα κανετε, φτιαξτε κομματα, καντε Συντακτικη Εθνοσυνελευση, μπειτε στη Βουλη, φερτε τον Βασιλια, δε με νοιαζει, εμεις αποχωρουμε, ο λογος στον λαο.
Κατι τετοιο δε θα γινοταν βεβαια ποτε γιατι εξυπηρετει τα συμφεροντα των πλουσιων και για αυτην την εξυπηρετηση, ειναι ικανος να εξολοθρευσει τον μισο και βαλε Ελληνικο πληθυσμο (Οχι ολοκληρο, χρειαζονται και σκλαβοι)
αλλα, ας κανουμε αλλη μια υποθεση εργασιας: Τι θα γινοταν;
Οσοι βριζουν, θα παγωναν απ’τον φοβο τους. Θα κλεινονταν στα σπιτια τους μεχρι να αδειασουν οι προμηθειες που θα ειχαν προμηθευτει αλλοφρονες απο τα σουπερμαρκετ. Θα παρακαλουσαν να αναστηθει ο Παπαδοπουλος (Ε, μα , που ειναι κι αυτος;) να επιβαλλει την Ταξη.
Πολλοι θα ζητωκραυγαζαν για τα φασιστοειδη που θα επιχειρουσαν να επιβαλλουν την Ταξη.Υστερα απο το αρχικο παγωμα, θα αρχισαν να ξαναβριζουν τον Σαμαρα επειδη εφυγε. Το βρισιδι μπορει και να γινοταν παρακαλι. Καλα για τον Καραμανλη, δε λεω, λαικο προσκυνημα θα γινοταν αν ελεγε απο τη Ραφηνα “ΠΑΙΔΙΑ, ΜΕ ΘΕΛΕΤΕ ΕΜΕΝΑ;”
Τι εκλογες και μαλακιες, αυτον ξερουμε, αυτον εμπιστευομαστε.Ειναι πολυ ευκολο και αναποφευκτο επομενως, να καταληξεις στο συμπερασμα οτι το προβλημα δεν ειναι οι πλουσιοι. Αλλα, οι φτωχοι. Η καλυτερα, οσοι δεν ειναι πλουσιοι.
Αυτοι ειναι οι πολλοι, αυτοι θα μπορουσαν να ανατρεψουν τη κατασταση, αυτοι εχουν τη δυναμη να τσακισουν τη πλουτοκρατια, που δεν ειναι παρα η πηγη των δεινων της ανθρωποτητας. Να κατηγορησουμε τον εφοπλιστη επειδη δε πληρωνει φορους; Μαλακια δεν ειναι;
Εσυ θα πληρωνες αν ο Πρωθυπουργος ηταν κολλητος σου και σε απαλλασσε;
Να μη κατηγορησουμε τον μαλακα που ξερει οτι ο Εφοπλιστης ειναι κολλητος του Πρωθυπουργου αυτου, τον οποιον ο ιδιος ψηφισε, τον ιδιο εφοπλιστη που χειροκροταει οταν κανει καμια μεταγραφη για την ομαδα του;Κριμα για τον εναν, κριμα για τον αλλον, υποκριτικες κραυγες για αυτους που κρυωνουν και δεν εχουν να φανε, δακρυα για τα θυματα της κρισης, κι απο μεσα μας να ψιλοπαρηγοριομαστε με αυτα τα θυματα, ¨”ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΛΕΜΕ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΤΗ ΚΟΥΤΣΟΒΓΑΖΟΥΜΕ”,
εχουμε αναγκη να βλεπουμε εξαθλιωμενους, να τους ταιζουμε και να νιωθουμε ακομα προνομιουχοι, να διατηρουμε την ψευδαισθηση της ευμαρειας, αλλωστε μπροστα στους αστεγους στην τελικη, εκατομμυριουχοι ειμαστε, αστους εκει, στην τελικα, εμεις κοιμομαστε ακομα σε κρεβατια.
Ισως ο,τι “ανθρωπιστικοτερο” σημερα ειναι να πεις οχι κριμα, αλλα ψοφο σε ολους
Οποιος ανεχεται, οποιος εξαθλιωνεται, οποιος πειναει, οποιος “ειναι θυμωμενος αλλα δε ξερει πως να αντιδρασει” γιατι “μας αποκοιμιζουν με τα σηριαλ και μας ψεκαζουν το dna”
Ψοφο σε ολους λοιπον. Και σε εμας, ψοφο. Μεχρι να σοκαριστουμε τοσο πολυ που να μην εχουμε πια περιθωρια παρα δυο πραγματα να κανουμε: Ειτε να παραδοθουμε τελειως, διχως καν να διαμαρτυρομαστε, ειτε να τσακισουμε, οσο πιο βιαια γινεται, αυτους που μας τσακιζουν.
υγ Φτωχοι θα υπαρχουν οσο υπαρχουν πλουσιοι.
υγ2 Υπαρχει διαφορα μεγαλη αναμεσα σε αυτον που εχει αντιληφθει τα αιτια της κρισης αλλα φοβαται για το αν μπορει μια Ελλαδα να επιβιωσει εκτος Ευρωζωνης
κι αυτον που πιστευει οτι σε λιγο η Ελλαδα θα ανακαμψει κι οτι πρεπει να εμπιστευομαστε το Καθεστως.
Ο πρωτος ειναι συμμαχος και η μονη μαχη που μπορει να δοθει ειναι μαχη επιχειρηματων.
Ο δευτερος ειτε ηλιθιος ειναι, ειτε στημενος, ο,τι κι αν ειναι, πανω απο ολα λεγεται εχθρος.
υγ2 Υπαρχει διαφορα μεγαλη αναμεσα σε αυτον που εχει αντιληφθει τα αιτια της κρισης αλλα φοβαται για το αν μπορει μια Ελλαδα να επιβιωσει εκτος Ευρωζωνης
κι αυτον που πιστευει οτι σε λιγο η Ελλαδα θα ανακαμψει κι οτι πρεπει να εμπιστευομαστε το Καθεστως.
Ο πρωτος ειναι συμμαχος και η μονη μαχη που μπορει να δοθει ειναι μαχη επιχειρηματων.
Ο δευτερος ειτε ηλιθιος ειναι, ειτε στημενος, ο,τι κι αν ειναι, πανω απο ολα λεγεται εχθρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου