 |
Όπως όλα δείχνουν, την Κυριακή οι Γερμανοί ψηφοφόροι θα επιλέξουν να μείνουν στα… «ασφαλή» χέρια της «μαμάς», όπως αποκαλεί συχνά το Spiegel την Άγκελα Μέρκελ. Οι συμμαχίες που θα προκύψουν και φυσικά η σύσταση της τελικής κυβέρνησης παραμένουν ρευστές, μετά και την πανωλεθρία των Φιλελευθέρων στις πρόσφατες εκλογές στη Βαυαρία. Σε αυτό το κλίμα δημιουργούνται μεγάλες προσδοκίες για πιθανή χαλάρωση της γερμανικής εμμονής
στη λιτότητα σε πιθανή δημιουργία ενός μεγάλου συνασπισμού Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών, αν και οι πληροφορίες θέλουν το συντηρητικό μπλοκ να συσπειρώνεται όσο πλησιάζουν οι κάλπες. Σε κάθε περίπτωση, η γερμανίδα Ulrike Guerot, πολιτική επιστήμων στο think tank Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων είναι σαφής όταν γράφει: «Τίποτα σήμερα δε δείχνει ότι η Γερμανία θα αλλάξει αυτήν την προσέγγιση μετά τις εκλογές».
Η ετυμηγορία μπορεί να ανήκει στο Γερμανικό λαό, αλλά δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι από την Αθήνα ως τη Μαδρίτη και από τη Λισαβώνα ως τη Λευκωσία, η αναμονή του αποτελέσματος είναι εξίσου φορτισμένη. Πιο συγκεκριμένα: οι Βρυξέλλες παραδέχονται ότι πολλά θέματα που έχουν να κάνουν κυρίως με την οικονομική διακυβέρνηση και έβρισκαν αντιστάσεις από τη Γερμανία, έμειναν στον πάγο προεκλογικά, ενώ είναι γνωστό ότι την Ελλάδα καλύπτει εδώ και μήνες το σύννεφο ενός τρίτου μνημονίου που παραπέμπεται στην επομένη των Γερμανικών εκλογών.
Το ThePressProject μίλησε για τη σημασία του αποτελέσματος των Γερμανικών εκλογών για τα Ελληνικά και Ευρωπαϊκά ζητήματα με τρεις Ευρωβουλευτές, το Νίκο Χουντή της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς, την Άννυ Ποδηματά από το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα και τον Γιώργο Χατζημαρκάκη από τη Συμμαχία των Φιλελεύθερων και Δημοκρατών.
Πολιτική Μέρκελ
Οι δηλώσεις για χαλάρωση των πολιτικών λιτότητας και άφιξη της πολυαναμενόμενης ανάπτυξης την επομένη των Γερμανικών εκλογών έχουν πλημμυρίσει εδώ και μήνες τους κυβερνητικούς κύκλους. Αντίθετα, στις Βρυξέλλες δεν πνέει κανένας άνεμος αλλαγής. «Δεν πρέπει να καλλιεργούνται ψευδαισθήσεις για πλήρη ανατροπή. Δεν υπάρχει άλλωστε παράδοση ανατροπών σε ότι αφορά τις Ευρωπαϊκές πολιτικές», σημειώνει η κυρία Ποδηματά και συνεχίζει: «Ωστόσο, ένας μεγάλος συνασπισμός των Χριστιανοδημοκρατών με τους Σοσιαλδημοκράτες, είναι βέβαιο ότι θα διευκόλυνε πολύ πιο ισορροπημένες και άρα πολύ πιο αποτελεσματικές προσεγγίσεις από την πλευρά της Γερμανίας. Την αλλαγή, δηλαδή, των προτεραιοτήτων από τη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους των υπό πρόγραμμα χωρών σε μια ώθηση στην ανάπτυξη και την ανάκαμψη της Ευρωπαϊκής οικονομίας». Αντίθετα, κανένα περιθώριο αισιοδοξίας δεν αφήνει από τη μεριά της Αριστεράς, ο κύριος Χουντής: «δεν πιστεύω ότι οι Σοσιαδημοκράτες μπορούν να επηρεάσουν προς το καλύτερο την επικρατούσα πολιτική λιτότητας, ευρέως γνωστή ως “Πολιτική Μέρκελ”. Άλλωστε και την προηγούμενη φορά που ήταν σε συγκυβέρνηση με τους Χριστιανοδημοκράτες έδειχναν να έχουν απόλυτα ενστερνιστεί το δόγμα τους. Όσο για τις δηλώσεις τους περί ανάπτυξης είναι μια επανάληψη τύπου Ολάντ και θα βρεθούν εκτεθειμμένοι όπως και ο τελευταίος, αφού στην πορεία ατόνισε κάθε δική του διακύρηξη για αλληλέγγυα στάση μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης».
Σε αυτό το πλαίσιο, ένα τρίτο πακέτο βοήθειας για την Ελλάδα θα συνοδευτεί αναμφίβολα με νέα μέτρα, παρά τις διαβεβαιώσεις του Έλληνα πρωθυπουργού την περασμένη Τρίτη από τις Βρυξέλλες, οι οποίες γρήγορα διαψεύστηκαν από την Τρόικα, σύμφωνα με πρόσφατο ρεπορτάζ των Financial Times, αλλά και από την Ευρωπαϊκή ηγεσία. «Το ίδιο το Eurogroup αποσαφήνισε ότι νέο μνημόνιο σημαίνει νέα μέτρα», υπογραμμίζει ο κύριος Χουντής, ενώ η ευρωβουλευτής του ΠαΣοΚ επιβεβαιώνει: «η κάλυψη ενός χρηματοδοτικού κενού με έναν καινούργιο δανεισμό από τους Ευρωπαίους εταίρους δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Θα ήταν ευκταίο, όμως, με το δεδομένο του επερχόμενου πρωτογενούς πλεονάσματος να μπορέσει να καλυφθεί αυτό το κενό και με άλλους τρόπους από την ίδια τη χώρα, μέσα από την παραγωγική ανασυγκρότησή της».
Οικονομική Διακυβέρνηση
Αν για την Ευρωπαϊκή ηγεσία η ισχυρότερη οικονομική διακυβέρνηση δείχνει το δρόμο προς τη σταθεροποίηση και την έξοδο από τη κρίση, για όσους μάχονται το μνημόνιο, το ασφυκτικό πλαίσιο το οποίο οι όροι της επιβάλλουν στα υπό πρόγραμμα Κράτη Μέλη, δεν αφήνουν καμία χαραμάδα ελπίδας. Όπως διαπιστώθηκε και από το τελευταίο Eurogroup η προτεραιότητα των Βρυξελλών μετά τις γερμανικές εκλογές θα είναι η επίτευξη συμφωνίας για τη ολοκλήρωση της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Ένωσης, η οποία θα βασίζεται σε μια ενιαία εποπτική αρχή για τις Ευρωπαϊκές τράπεζες. Είναι γεγονός ότι η Γερμανία εδώ και καιρό φρενάρει το παραπάνω σχέδιο, προβάλλοντας νομικά κωλύματα αλλά στην ουσία δείχνοντας -για πολλούς- ακόμα μια εθνοκεντρική συμπεριφορά. «Η Γερμανία κατά το προηγούμενο διάστημα έθαψε πολλές αλήθειες, ανέβαλε σημαντικές αποφάσεις και άφησε σημαντικές εκκρεμότητες που αφορούν την κρίση για μετά τις εκλογές. Ένα τρίτο πακέτο στήριξης για την Ελλάδα, η ανακεφαλαίωση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, η τραπεζική ένωση δεν προχώρησαν λόγω προεκλογικής περιόδου» συνοψίζει ο κύριος Χατζημαρκάκης. «Θα αναγκαστεί όμως να δώσει λύσεις υπό πίεση μετά τις εκλογές και πιστεύω πως οι προτεραίοτητες πρέπει να είναι η θέσπιση ενός προϋπολογισμού για την Ευρωζώνη που θα κυμαίνεται στο 3-5% του ΑΕΠ, κάτι που θα ανοίξει τις πόρτες για αναπτυξιακή πολιτική αλλά και η προώθηση ενός αποτελεσματικού μηχανισμού ελέγχου».
Σταθερότητα ή ασφυξία, λοιπόν; «Για μια χώρα που δανείζεται, αυτά τα υποτιθέμενα μέτρα στήριξης δεν αποτελούν ούτε στο ελάχιστο χαραμάδα ελπίδας για ανάπτυξη. Η εποπτεία θα συνεχίσει και μετά το τέλος των προγραμμάτων να σφίγγει τον κλοιό με πρόστιμα -ακόμα και πολιτικές κυρώσεις- για τις δανειζόμενες χώρες που δεν πιάνουν τους δημοσιονομικούς στόχους τους. Ενδεικτική είναι η ψηφισμένη οδηγία που θέλει κάθε χώρα να παραμένει εντός εποπτείας μέχρι να αποπληρώσει το 75% των δανειακών της συμβάσεων», λέει στο TPP ο ευρωβουλευτής του ΣυΡιζΑ.
Γερμανική ηγεμονία
Η Γερμανία κατηγορήθηκε από τους ευρωτεχνοκράτες ότι δεν έδειξε ηγετικό προφίλ όταν ξέσπασε η κρίση. Η σκληρή στάση της, όμως, απέναντι στην Ελλάδα και γενικά στις χώρες με οικονομικές δυσκολίες κρίνεται ως ηγεμονική, δεδομένου και του κέρδους που απέφερε η Ευρωπαϊκή κρίση στα ταμεία του γερμανικού κράτους. «Τα 114 δις ευρώ που κέρδισε η Γερμανία εν μέσω οικονομικής κρίσης δεν ανήκουν μόνο στους Γερμανούς. Η Γερμανία δεν έχει το δικαίωμα να ζει σε βάρος των Ευρωπαίων εταίρων συνεχίζοντας μια επιθετική εξαγωγική πολιτική που κληρονόμησε μεταπολεμικά. Η στάση οικονομικού εγωισμού που δείχνει σήμερα πρέπει να αντικατασταθεί από μια στάση ευθύνης και κατανόησης προς τους εταίρους της», υπογραμμίζει ο Ελληνικής καταγωγής Γερμανός ευρωβουλευτής ενώ η κυρία Ποδηματά μιλά για δύο ταχυτήτων δημοκρατίες στην ΕΕ: «Μία από τις στρεβλώσεις της κρίσης ήταν η αμφισβήτηση του ισότιμου ρόλου των Κρατών Μελών. Αυτή η διεύρυνση ανισοτήτων στη διαδικασία λήψης αποφάσεων προκάλεσε πολλά προβλήματα, το σημαντικότερο των οποίων ήταν ότι τέθηκε ζήτημα δημοκρατικής νομιμοποιήσης. Γιατί δηλαδή η Μπουντεστάγκ, το γερμανικό κοινοβούλιο να νομιμοποιείται να έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για διάφορα θέματα που πρέπει να αποφασιστούν σε Ευρωπαϊκό επίπεδο ενώ άλλα κοινοβούλια και κυρίως των χωρών που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες να παραμερίζονται;»
Ευρωσκεπτικισμός
Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις στη Γερμανία, όλο και ενδυναμώνεται –με ενδεχόμενο να μπει και στην νέα βουλή- ένα καινούριο κόμμα υπό τον τίτλο Εναλλακτική για τη Γερμανία,συσπειρώνοντας το συντηρητικό κομμάτι της Γερμανικής κοινωνίας πουυποστηρίζει την έξοδοαπό το Ευρώ. Ο κύριος Χατζημαρκάκης μάλιστα μιλά για «πολύ ανησυχητική εξέλιξη» αφού ακόμα και αν είναι απίθανο να μπουν σε κάποιο κυβερνητικό συνασπισμό, «θα έχουν τη δύναμη να αλλάξουν το κλίμα και να θέσουν σε κίνδυνο ολόκληρο το πρότζεκτ του Ευρώ». Παράλληλα, στην υπόλοιπη Ευρώπη και κυρίως στις χώρες του νότου αναπτύσσεται ένας ευρωσκεπτικισμός που ταυτίζεται συνήθως με την αντιγερμανική ρητορική. «Όσο οι νέοι του νότου βλέπουν ότι υπάρχουν άφθονα χρήματα, συνολικά 800 δις ευρώ τα τελευταία έξι χρόνια, για τη διάσωση των τραπεζών, ενώ για την αντιμετώπιση της ανέργιας με πολύ ψάξιμο βρέθηκαν 6 δις, το αντιευρωπαϊκό αίσθημα θα μεγαλώνει. Το τελευταίο διάστημα στη Γερμανία δημιουργήθηκαν 500.000 νέες θέσεις εργασίας ενώ στην Ελλάδα χάθηκε ένα εκατομμύριο», αναφέρει ο κύριος Χατζημαρκάκης, ενώ ο κύριος Χουντής υπογραμμίζει: «Ευρωσκεπτικισμός δεν είναι όρος που μπορεί να περιγράψει την αντίδραση των λαών της Ευρώπης απέναντι στη σκληρή πολιτική λιτότητας που επιβάλλεται. Ούτε όσοι υποστηρίζουν αυτές τις πολιτικές μπορούν να ονομάζονται Ευρωπαϊστές. Υπάρχει όμως προοπτική για την Ευρωπαϊκή ενοποίηση μόνο αν ανατραπεί η παρούσα κατάσταση και βασιστεί η ΕΕ στην αλληλεγγύη και τη συμμετοχή των πολιτών».
http://eleutheriellada.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου