Απόστρατοι…δάσκαλοι

Του Θανάση Νικολαΐδη
ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΑΝ «δασκάλους». Οι ακατέργαστες μάζες
για να γίνουν…απάνθρωπες. Και πού βρίσκεις
διδάκτορες με «ειδικότητα κτηθείσα εν τω
στρατεύματι» και με φρόνημα «εθνικόφρονα»;
Προστρέχεις στην πηγή. Ξεφυλλίζεις τη νεότερη
ιστορία μας, μελετάς βιογραφικά (με το φρόνημα του
απόστρατου δεδομένο) και τον καλείς να (ξανα)πιάσει δουλειά.
ΝΑ τα πάρουμε απ’ την αρχή, πηγαίνοντας χρόνια πίσω.
Στους…ιδεολόγους του ΙΔΕΑ που έστησαν, μεθοδικά, τη χούντα. Με
κανόνες συνωμοσίας και απόλυτης μυστικότητας. Ορκισμένοι στην
Πατρίδα (όπως την ένιωθαν) και στον αρχηγό. Με τη δημοκρατία (επί
Γεωργίου Παπανδρέου) έκαναν την πάπια, μέχρι να ηχήσουν εμβατήρια.
Λίγο πριν, «κατασκεύασαν» τον (ανύπαρκτο) ΑΣΠΙΔΑ για αντίποδα του (υπαρκτού) ΙΔΕΑ. Πολλοί από δαύτους ήσαν ικανοί αξιωματικοί, αλλά τους έφαγε το…δίκαιο της Επανάστασης. Κάποιοι κατάντησαν βασανιστές, καταδικάστηκαν και γίναν’ στρατιώτες.

ΓΙΑΤΙ τα θυμηθήκαμε; Γιατί κάποιοι απόστρατοι απ’ τους παραπάνω
«έπιασαν δουλειά» στη Χρυσή Αυγή. Εκπαιδεύουν «νεοσύλλεκτους»
και…διδάσκουν ώριμους. Με τα νάματα της «Επανάστασης» στις μέρες
μας, με τα βρικολακιασμένα τους πρότυπα και εφιάλτες. Κι αντί να
απολογούνται για ΕΑΤ-ΕΣΑ και για την προδοσία της
Κύπρου…διδάσκουν. Ως τ. ΛΟΚατζήδες και απόστρατοι, που
ονειρεύονται μαζί με τους…μαθητές. Να (ξανα)ηχήσουν εμβατήρια για
να δέρνουν νόμιμα(!).
ΦΤΑΙΝΕ οι «ακατέργαστες μάζες», οι παραπάνω «δάσκαλοι», φταίει και
η δημοκρατία που τους εξέθρεψε. Όπως την άσκησαν πολίτες και
πολιτικοί που δεν μυρίστηκαν τη μπαρούτη, δεν το ψυλλιάστηκαν πως
οι Μαραγκοί με τις αλυσίδες και τα καδρόνια θα εξελιχθούν (με την
ατιμωρησία και την…ψηφοθηρία) σε αδίσταχτους μαχαιροβγάλτες και
ατιμώρητους κουμπουροφόρους.
ΝΑ ξαναπάμε στους «δασκάλους». Επιβάλλουν στρατιωτική πειθαρχία
σε ασκέρι άτακτων. Κι αντί να μαθητεύσουν δίπλα τους οι «εγέρθητος»
για να μάθουν ελληνικά, αντί να ψάλλουν τον εθνικό μας ύμνο
μη…γκαρίζοντας, ρίχνουν τις «προσοχές» και τα παραγγέλματα με
αγριοφωνάρες σαν σε στρατώνα «εποχής».
ΔΕΝ πάει άλλο με τους πολιτικούς και τα καμώματά τους, ωστόσο,
υπάρχουν χειρότερα και «το μη χείρον κλπ». Και, βέβαια, τους βλέπουμε ενωμένους(;) μπροστά στον κίνδυνο (της ΧΑ). Ελπιδοφόρο για
‘μας. Διδακτικό γι αυτούς

Θανάσης Νικολαίδης