«Έργοις και…λόγοις» πατριώτες

Του Θανάση Νικολαΐδη
ΑΙΜΑΤΟΚΥΛΗΣΑΝ τον κόσμο, γιατί το’ θελαν Ανατολή
και Δύση. Κάθε μια για λογαριασμό της και
καμώθηκαν πως δεν…το πρόσεξαν που γεννήθηκε και
«αναπτύσσεται» ο Χίτλερ. Βάρεσαν καμπανάκι,
ενώθηκαν, τον «καρύδωσαν» ισοπέδωσαν τη
Γερμανία, καταστρέφοντας, με τον τρόπο τους την
Ευρώπη.
ΕΠΕΣΕ, μεταπελευθερωτικά, στην Ελλάδα χρήμα βάσει του Σχεδίου του
Σχεδίου Μάρσαλ (για αντικομουνισμό) και πήγε σε τσέπες πολιτικών,
χαφιέδων κ.ά. των μυστικών υπηρεσιών, στην Ψωροκώσταινα των
τσαρουχάδων. Έπεσαν και αμερικανικά κεφάλαια στην κατεστραμμένη
Γερμανία κι έπιασαν τόπο. Τα αξιοποίησαν οι τρομαγμένοι και πειθαρχημένοι Γερμανοί κι είναι μπροστάρηδες στην τεχνολογία,
ατμομηχανή, χέρι των ΗΠΑ στην Ευρώπη. ΠΩΣ κατάφεραν το «Γερμανικό θαύμα» πολίτες και πολιτικοί, με δυο ήττες στον ίδιο αιώνα; Είναι σημαντικό πως οι πολιτικοί τους δεν είναι

ορκισμένοι να φάει ο ένας το λαρύγγι του άλλου. Ούτε έχουν
προεκλογικά μαχαιρώματα και λαοθάλασσες στις ομιλίες των αρχηγών.
Κι όταν χρειαστεί, τα κόμματα συνεργάζονται. Για τη χώρα τους. Και
βγαίνουν πιο…πατριώτες, για λογαριασμό τους, χωρίς μεγάλα λόγια και
κορώνες περί πατριωτισμού. Κι αν ψάχνεις για την άποψή τους για τον
φασισμό που αιματοκύλησε τον κόσμο, κόπιασε για τα μνημεία του
αίσχους. «Ανοιχτό» Νταχάου, το ίδιο το Άουσβιτς στην Πολωνία κι είναι
μια ρεαλιστική θέση απέναντι στην ιστορία και την αλήθεια.
(Κάπου…αλλού, τα μνημεία του αίσχους π.χ. ΕΑΤ-ΕΣΑ και, τηρουμένων
των αναλογιών, έγιναν πάρκα για να σβήσουν τη ντροπή).
ΝΑ ξανάρθουμε στην Ελλάδα της κρίσης. Τα κόμματα με τα παλληκάρια
τους που αλληλοϋποβλέπονται δεν έστερξαν για συνεργασία. Δεν
οσμίστηκαν κινδύνους κατάρρευσης και πτώχευσης, δεν στρώθηκαν
όλοι τους στο ίδιο τραπέζι για τη σωτηρία της Ελλάδας. «Πόλεμο
έχουμε;» θα μου πεις. «Οικονομία είναι αναίμακτος πόλεμος» θα σου
πω και, βέβαια, πως «αν θέλεις ειρήνη, προπαρασκευάζου δια
πόλεμον».
ΧΩΡΙΣΜΕΝΟΙ σε κόμματα και στρατόπεδα, με κορώνες για την Πατρίδα
και στο βάθος…προσωπικό συμφέρον, ακονίζουν τα μαχαίρια τους. Για
τις εκλογές που έρχονται, χωρίς αντανακλαστικά για την Ελλάδα που
σβήνει. Και τι άλλο; Βρίζουμε τους δανειστές μας και…καθαρίζουμε.

Θανάσης Νικολαίδης