Η ανεμελιά έγινε πανικός

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΞΥΠΝΗΣΑΜΕ πλακωμένοι απ’ την Τρόικα. Δεν είδαμε
«προειδοποιητικούς» εφιάλτες, δεν ξενυχτήσαμε από
έγνοιες για τα κοινά. Το τομαράκι του έκαστος
ζαρωμένο μέσα στα ηχηρά περί σοσιαλισμού, αγώνας
για το σινάφι, και το μάτι πέρα δώθε μη μας φάει ο
αντίπαλος με την «ιδεολογία» και τους δικούς του στα
πόστα.
ΔΕΝ νοιάστηκε για τα κοινά η κορυφή, δεν νοιάστηκε και η βάση. Λες κι
ήταν ξένο το καράβι (προς τα βράχια) κι ας αρμενίζαμε με ξένα καύσιμα.
ΗΡΘΑΝ μέρες κρίσης και «λογοδοσίας», ώρες πανικού και πήραμε
φωτιά. Για τα λογικά και τα παράλογα των πιστωτών μας. Για τα τρελά
τους, με το ψυχρό τους βλέμμα πάνω μας. «Κλείστε την ΕΒΟ, ΕΑΣ και ΛΑΡΚΟ, απολύστε χωρίς αποζημίωση, αλλιώς δεν παίρνετε λεφτά». Και
γίνεται εθνικό ένα θέμα μερικών εκατοντάδων εργαζομένων, μοιραζόμαστε την αγωνία τους και, βέβαια, προτείνουμε να τους «αναλάβουμε» οι υπόλοιποι. Ο Προϋπολογισμός με τα δαπανηρά και τα

παραπανίσια του. Δεν είναι η λύση, είναι για να γιατροπορέψουμε τραυματισμένους στο σώμα και την ψυχή. Αυτοτιμωρία μας για
δεκαετίες ανεμελιάς και αδιαφορίας.
ΑΥΤΟΙ (ποιοι αυτοί;) θα επιμένουν στη λήθη για κάλυψη των
ανομημάτων τους κι εμείς θα επιμένουμε στη μνήμη, για συμμόρφωση.
Στο μέλλον και διά παντός, μιας και οι επιτήδειοι περιμένουν. Με τις
δομές που δεν άλλαξαν και με μιαν ανάσα, πριν αναλάβουν πόστα για
«δράση».
ΚΑΙ, βέβαια, είναι αστείο (χωρίς γέλια) και τραγικό να μιλούν για
πάσχοντες, παθόντες και αναξιοπαθούντες άνθρωποι πρόσφατα (και
«βίαια») οικονομημένοι. Παίρνουν το μέρος τους για τις ανάγκες της
εκπομπής κι ύστερα χαϊδολογούν ηδονικά τα κεκτημένα, μετρώντας
σπίτι τους χιλιάρικα.
ΑΣ μας συγχωρήσουν οι παρακάτω-συνιστούν (μικρό) δείγμα μεγάλης
ανοχής μας, ανεμελιάς και κοινωνικής απραξίας μας, όταν τα λεφτά
«που υπήρχαν» (δανεικά) πήγαιναν σε τσέπες ανοικονόμητης
χωρητικότητας.
ΛΥΡΙΤΖΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: 324.000 ΕΥΡΩ ΕΤΗΣΙΩΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: 324.000
ΧΟΥΚΛΗ ΜΑΡΙΑ -ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 218.976
ΤΣΟΥΚΑΛΑ ΜΠΗΛΙΩ – ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 176.400
ΤΣΑΠΑΝΙΔΟΥ ΠΑΡΘΕΝΑ – ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ – 143.514(Για την κα Παναγιωταρέα; Στο επόμενο).
Του Θανάση Νικολαίδη