Πόσα ιδρύματα υπάρχουν στην Ελλάδα για το παιδί; Πόσες είναι οι οργανώσεις που παλεύουν τον Καρκίνο; Με τα ανθρώπινα δικαιώματα πόσοι σύλλογοι ασχολούνται στη χώρα μας; Όλοι αυτοί οι άνθρωποι - που κάθε μέρα αφιερώνουν χρόνο και χρήμα για να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο, μέσα από μη κερδοσκοπικές και μη κυβερνητικές οργανώσεις - πόσοι είναι; Τι αποτελέσματα φέρνουν; Τι ανάγκες έχουν; Γνωρίζονται μεταξύ τους;
Σταματάω εδώ γιατί τα ερωτήματα είναι χιλιάδες και δεν θα βρω απάντηση για κανένα, μάλλον.
Όσοι ασχολούνται με την κοινωνική δράση στη χώρα μας ξέρουν ότι υπάρχουν στρατιές ανθρώπων που, στον ελεύθερο χρόνο τους, ασχολούνται εθελοντικά προσπαθώντας να ανακουφίσουν τη ζωή
άλλων που έχουν ανάγκη ή επιδιώκουν την επικράτηση ιδεών που θα βελτιώσουν τις ανθρώπινες κοινωνίες (ισότητα – οικολογία κτλ). Ο καθένας από αυτούς παλεύει να κερδίσει τη δική του μάχη μόνος του, χωρίς βοήθεια, όταν δίπλα του χιλιάδες άλλοι δίνουν ακριβώς τον ίδιο αγώνα, με τα ίδια προβλήματα και τις ίδιες αγωνίες.
Σχεδόν πάντα το έργο τους έρχεται να αντικαταστήσει την κρατική ανεπάρκεια και οι υπηρεσίες που προσφέρουν είναι αποδοτικότερες και οικονομικότερες από αυτές που παρέχει το επίσημο κράτος. Όταν, λοιπόν, η κυβέρνηση αδυνατεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες του πληθυσμού και χρησιμοποιεί τους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς και τον εθελοντισμό για τη λύση βασικών προβλημάτων - χωρίς, ταυτόχρονα, να μπορεί να τους υποστηρίξει οικονομικά - τι της μένει να κάνει;
Το Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας Πάνος Μυλωνάς χρησιμοποιεί ψυχολόγους για την υποστήριξη των οικείων, θυμάτων από τροχαία, αλλά δεν γνωρίζει ότι και ο Πανελλήνιος Σύλλογος Γυναικών με Καρκίνο του Μαστού ‘’Άλμα Ζωής’’ προσφέρει την ίδια υπηρεσία, σε γυναίκες που πάσχουν. Όπως, φυσικά, δεν γνωρίζουν δύο Μ.Κ.Ο. που έχουν ανάγκη από κάποιον υποαπασχολούμενο λογιστή ότι, αν ενώσουν τις δυνάμεις τους, αυτός ο άνθρωπος μπορεί να αποκτήσει μια μόνιμη θέση εργασίας.
Η πρόταση είναι ξεκάθαρη και προέρχεται από την ακόμα πιο ξεκάθαρη ανάγκη για συντονισμό και οργάνωση του εθελοντικού κινήματος της χώρας.
Τη δημιουργία μιας γενικής ή ειδικής γραμματείας η οποία θα έχει ρόλο συντονιστή όλων των μη κερδοσκοπικών δράσεων στην Ελλάδα. Μία γραμματεία η οποία, σε συνεργασία με Πανεπιστήμια, θα αναλάβει να καταγράψει όλους τους φορείς που προσφέρουν ανιδιοτελώς στο κοινωνικό σύνολο. Θα τους ταξινομήσει ανά αντικείμενο δράσης, θα καταγράψει τις ανάγκες τους και θα αξιολογεί τα αποτελέσματά τους. Με αυτόν τον τρόπο, επιτέλους, θα ξεχωρίσουν οι λίγοι πονηροί που προσπαθούν να κερδίσουν, κάτω από τον μανδύα εικονικών Μ.Κ.Ο., λερώνοντας ό,τι πιο καθαρό υπάρχει σήμερα στη χώρα. Αντίστοιχα, το Δημόσιο θα μπορεί να χρηματοδοτεί με διαφάνεια τους οργανισμούς αυτούς - για να βγάλουν εκ μέρους του το φίδι από την τρύπα - με βεβαιότητα ότι, εν καιρώ κρίσης, τα χρήματα θα πιάσουν τόπο και, τέλος, θα μπορέσει να φέρει κοντά όλους αυτούς τους ανθρώπους που παλεύουν καθημερινά.
Το σύνολο των ανθρώπων που, σε δύσκολους καιρούς, μπορεί να ξεχνάει τα δικά του προβλήματα και να προσφέρει στον διπλανό του, είναι μια σημαντική δύναμη που μπορεί να φέρει σημαντικά αποτελέσματα, αν οργανωθεί. Αφού το ελληνικό κράτος δεν μπορεί να τους στηρίξει οικονομικά, τουλάχιστον ας δημιουργήσει αυτό το θεσμό για να δείξει ότι τουλάχιστον τον σέβεται.
protagon.gr
Σταματάω εδώ γιατί τα ερωτήματα είναι χιλιάδες και δεν θα βρω απάντηση για κανένα, μάλλον.
Όσοι ασχολούνται με την κοινωνική δράση στη χώρα μας ξέρουν ότι υπάρχουν στρατιές ανθρώπων που, στον ελεύθερο χρόνο τους, ασχολούνται εθελοντικά προσπαθώντας να ανακουφίσουν τη ζωή
άλλων που έχουν ανάγκη ή επιδιώκουν την επικράτηση ιδεών που θα βελτιώσουν τις ανθρώπινες κοινωνίες (ισότητα – οικολογία κτλ). Ο καθένας από αυτούς παλεύει να κερδίσει τη δική του μάχη μόνος του, χωρίς βοήθεια, όταν δίπλα του χιλιάδες άλλοι δίνουν ακριβώς τον ίδιο αγώνα, με τα ίδια προβλήματα και τις ίδιες αγωνίες.
Σχεδόν πάντα το έργο τους έρχεται να αντικαταστήσει την κρατική ανεπάρκεια και οι υπηρεσίες που προσφέρουν είναι αποδοτικότερες και οικονομικότερες από αυτές που παρέχει το επίσημο κράτος. Όταν, λοιπόν, η κυβέρνηση αδυνατεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες του πληθυσμού και χρησιμοποιεί τους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς και τον εθελοντισμό για τη λύση βασικών προβλημάτων - χωρίς, ταυτόχρονα, να μπορεί να τους υποστηρίξει οικονομικά - τι της μένει να κάνει;
Το Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας Πάνος Μυλωνάς χρησιμοποιεί ψυχολόγους για την υποστήριξη των οικείων, θυμάτων από τροχαία, αλλά δεν γνωρίζει ότι και ο Πανελλήνιος Σύλλογος Γυναικών με Καρκίνο του Μαστού ‘’Άλμα Ζωής’’ προσφέρει την ίδια υπηρεσία, σε γυναίκες που πάσχουν. Όπως, φυσικά, δεν γνωρίζουν δύο Μ.Κ.Ο. που έχουν ανάγκη από κάποιον υποαπασχολούμενο λογιστή ότι, αν ενώσουν τις δυνάμεις τους, αυτός ο άνθρωπος μπορεί να αποκτήσει μια μόνιμη θέση εργασίας.
Η πρόταση είναι ξεκάθαρη και προέρχεται από την ακόμα πιο ξεκάθαρη ανάγκη για συντονισμό και οργάνωση του εθελοντικού κινήματος της χώρας.
Τη δημιουργία μιας γενικής ή ειδικής γραμματείας η οποία θα έχει ρόλο συντονιστή όλων των μη κερδοσκοπικών δράσεων στην Ελλάδα. Μία γραμματεία η οποία, σε συνεργασία με Πανεπιστήμια, θα αναλάβει να καταγράψει όλους τους φορείς που προσφέρουν ανιδιοτελώς στο κοινωνικό σύνολο. Θα τους ταξινομήσει ανά αντικείμενο δράσης, θα καταγράψει τις ανάγκες τους και θα αξιολογεί τα αποτελέσματά τους. Με αυτόν τον τρόπο, επιτέλους, θα ξεχωρίσουν οι λίγοι πονηροί που προσπαθούν να κερδίσουν, κάτω από τον μανδύα εικονικών Μ.Κ.Ο., λερώνοντας ό,τι πιο καθαρό υπάρχει σήμερα στη χώρα. Αντίστοιχα, το Δημόσιο θα μπορεί να χρηματοδοτεί με διαφάνεια τους οργανισμούς αυτούς - για να βγάλουν εκ μέρους του το φίδι από την τρύπα - με βεβαιότητα ότι, εν καιρώ κρίσης, τα χρήματα θα πιάσουν τόπο και, τέλος, θα μπορέσει να φέρει κοντά όλους αυτούς τους ανθρώπους που παλεύουν καθημερινά.
Το σύνολο των ανθρώπων που, σε δύσκολους καιρούς, μπορεί να ξεχνάει τα δικά του προβλήματα και να προσφέρει στον διπλανό του, είναι μια σημαντική δύναμη που μπορεί να φέρει σημαντικά αποτελέσματα, αν οργανωθεί. Αφού το ελληνικό κράτος δεν μπορεί να τους στηρίξει οικονομικά, τουλάχιστον ας δημιουργήσει αυτό το θεσμό για να δείξει ότι τουλάχιστον τον σέβεται.
protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου