Μπορεί ο Σαμαράς;

«Αν μείνουμε ενωμένοι και όρθιοι», πιστεύει ο κ. Σαμαράς, θα ξεπεράσουμε την κρίση που διακατέχει το έθνος και «θα καταφέρουμε τα πάντα». Μεγάλη κουβέντα το «θα καταφέρουμε τα πάντα». Το «ενωμένοι», το καταλαβαίνω: ενωμένοι απέναντι στις αποφάσεις των Eurogroup. Το «όρθιοι», επίσης: όρθιοι παρ' όλη την οικονομική εξαθλίωση που έχει τρυπώσει στα περισσότερα σπίτια. Το «θα καταφέρουμε τα πάντα», δεν μπορώ να κατανοήσω. Θα μπορούσαμε, ας πούμε, να διαπραγματευτούμε, τώρα, που είμαστε ακόμη «όρθιοι και ενωμένοι», τα αίσχη που υπέγραψαν οι κύριοι Παπανδρέου και Βενιζέλος με την τρόικα και που δέχτηκαν οι επόμενες κυβερνήσεις, πριν φτάσουν οι εγγεγραμμένοι άνεργοι να μετρούν πάνω από 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους; Μάλλον όχι. Θα πρέπει να παραμείνουμε για τουλάχιστον ακόμη δύο

χρόνια «όρθιοι και ενωμένοι», με υπουργό Οικονομικών τον σιδερόφραχτο κ. Στουρνάρα και μετά «θα καταφέρουμε τα πάντα». Πώς γίνεται, όμως, ο εξαθλιωμένος λαός να πετύχει τα πάντα καθώς θα σέρνεται με την κοιλιά στο έδαφος και οι μεγάλες δουλειές θα έχουν ήδη δοθεί (με «νόμιμες», πάντα, «διαδικασίες») στους επιχειρηματίες φίλους και συνεργάτες των πολιτικών που συνέβαλαν στην καταστροφή της χώρας;

Την ανάπτυξη, αγαπητοί μου, θα τη νιώσει πρώτα η διαπλοκή και μετά εμείς - αν επιβιώσουμε. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως διανύουμε την περίοδο που ξεκαθαρίζονται λογαριασμοί δεκαετιών. Επιχειρηματίες «αρπάζουν» από τους πολιτικούς τους συνεργάτες κρατικές δουλειές. Μ' αυτήν τη «νόμιμη» δοσοληψία ισοφαρίζουν μεταξύ τους τις τελευταίες τους αλληλοεξαρτήσεις. Και αυτό για το καλό -πάντα- της πολιτικής σταθερότητας και τη διάσωση της χώρας. Η διαπλοκή γνωρίζει πως, τώρα, πρέπει να κόψει εγκαίρως τα φιλέτα από το σώμα του κράτους που ανασυντίθεται, διότι με Γερμανούς επίτροπους να επιβλέπουν υπουργεία και τράπεζες, θα αγριέψουν τα πράγματα και δεν θα μπορέσει να παίξει το ίδιο επικερδές γι' αυτήν, αλλά ζημιογόνο για μας παιχνίδι που παιζόταν επί τριάντα χρόνια. Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι ο κ. Σαμαράς κάνει ό,τι μπορεί για να γίνει πράξη, σύντομα, η πολυπόθητη ανάπτυξη -για τους πολλούς- που θα τον σταθεροποιήσει στην πολιτική πυραμίδα για τα επόμενα χρόνια. Πρέπει, όμως, να προσέξει τις παλαιές εκκρεμότητες και υποχρεώσεις πολιτικών του συναδέλφων με γνωστά συμφέροντα, μην ανατρέψουν όλα του τα σχέδια.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, με τη σκληρότητα που έδειξε και τη φανερή έλλειψη αλληλεγγύης προς τους Κυπρίους «Ευρωπαίους» πολίτες της, απέδειξε ότι δεν μπορεί να γίνει η μεγάλη πατρίδα των διαφορετικών κρατών που τη συνθέτουν. Η έννοια της Ενωμένης Ευρώπης -τύπου Η.Π.Α.- όπου όλοι οι πολίτες θα χαίρονται τα ίδια δικαιώματα και θα επικρατεί αλληλεγγύη μεταξύ των διαφορετικών εθνοτήτων, απομακρύνθηκε με αστρονομική ταχύτητα, δημιουργώντας ένταση και αντιπαλότητα μεταξύ Νοτίων και Βορείων χωρών. Το μόνο που μας μένει, φίλοι μου, είναι η μικρή μας πατρίδα και αυτήν πρέπει να βοηθήσουμε να επανακτήσει την ανεξαρτησία της και την αξιοπρέπειά της, ώστε να ανασυνταχθεί απέναντι στους ξένους εισβολείς. Αυτό, όμως, προϋποθέτει εσωτερική πολιτική κάθαρση. Είναι αρκετά δυνατός ο κ. Σαμαράς να την κάνει;
protagon.gr