Διευρύνοντας την καχυποψία

Δεν ξέρουμε τι έγινε στην κεκλεισμένων των θυρών δίκη για τα δεινά της δωδεκάχρονης από τον Κολωνό. Ούτε γιατί κατέληξε σε τέτοια συμπεράσματα η εισαγγελέας. Το πρώτο, όμως, που πρέπει να θυμόμαστε είναι πως σε μια ακροαματική διαδικασία μετράει μόνο ό,τι μπορεί να αποδειχθεί και όχι το τι νομίζουμε ότι έγινε. Αυτό φτιάχτηκε για την προστασία όλων μας. Ιστορικώς, περισσότεροι άνθρωποι φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν, φονεύθηκαν από αυθαίρετες αποφάσεις της Δικαιοσύνης (ασχέτως αν δεν την απένειμαν πάντα δικαστές), από όσους φιλήσυχους απειλήθηκαν διότι λάθος αποφάσεις ελευθέρωσαν ενόχους.

Ομως, η σχεδόν ομόθυμη καταδίκη της εισαγγελικής πρότασης πρέπει να προβληματίσει, ιδιαιτέρως αν σκεφτούμε ότι η δικαστική λειτουργός δεν προτείνει την αθώωση του βασικού κατηγορουμένου, αλλά τον κρίνει ένοχο για άλλα πολύ βαριά αδικήματα, πλην του βιασμού και της μαστροπείας. Διαγράφεται ένα σοβαρό έλλειμμα εμπιστοσύνης και προς τη δικαστική εξουσία· όπως σημειώναμε πριν από είκοσι χρόνια, «οι Ελληνες είναι καχύποπτοι απέναντι στους πολιτικούς, στους γιατρούς, στους δημοσιογράφους. Aκόμη και απέναντι στους υδραυλικούς. Κανείς πλέον δεν εμπιστεύεται κανέναν κι αυτό δεν έχει μόνο κοινωνικό κόστος, αλλά και οικονομικό» (18.2.2002).

Αυτή η καχυποψία είναι διαβρωτική για την κοινωνική συμβίωση και γενεσιουργός αιτία κοινωνικού αναβρασμού· «no justice no peace», που λένε και οι Αμερικανοί. Ενισχύεται δε ή απομειώνεται από πράξεις ή παραλείψεις και των τριών εξουσιών. Η θλιβερή παράσταση που ανέβασε η κυβερνητική πλειοψηφία στις εξεταστικές επιτροπές της Βουλής συνετέλεσε τα μάλα στο φούντωμα της καχυποψίας, περισσότερο ίσως και από τις φωτογραφίες του βασικού κατηγορουμένου, που τον δείχνουν αγκαλιά με εξέχοντα κυβερνητικά στελέχη. Το γεγονός ότι ενάμιση χρόνο μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου των υποκλοπών η δικαστική εξουσία δεν δείχνει να προχωράει ούτε ένα βήμα, ώστε να πέσει το «άπλετο φως» που υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός, παίρνει μπάλα την κρίση μιας εισαγγελέως για ένα άσχετο αδίκημα. Ας μην αναφερθούμε στο γεγονός ότι «δεν έχουν σταλεί ακόμη από τον Αρειο Πάγο τα απαραίτητα έγγραφα στην Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) ώστε να ξεκινήσει η κρίσιμη αντιπαραβολή-διασταύρωση της λίστας των 92 παρακολουθούμενων με το παράνομο λογισμικό Predator και εκείνων που είχαν γίνει στόχος της ΕΥΠ την περίοδο 2021-2022» («Το Βήμα» 10.3.2024).

Τα κυβερνητικά παιχνιδάκια με τους θεσμούς μοιάζουν ανώδυνα, διότι δεν έχουν κόστος στις δημοσκοπήσεις. Δι’ αυτών, όμως, σωρεύεται καχυποψία, η οποία γίνεται οργή και καταλήγει σε Δεκέμβρηδες του 2008.

https://www.kathimerini.gr/opinion/562933546/dieyrynontas-tin-kachypopsia/