Η Ελλάδα τού γράψε-σβήσε

Οσοι µεγάλωσαν με τις κασέτες θα θυμούνται ότι είχαν στο κάτω μέρος ένα εύθραυστο δοντάκι. Οποτε υπήρχαν πράγματα σημαντικά και δεν θέλαμε να τα χάσουμε –κατά λάθος διά της επανεγγραφής, κάτι που ήταν συχνό, λόγω της σπάνης των μαγνητικών μέσων αποθήκευσης–, σπάζαμε το δοντάκι της κασέτας και το περιεχόμενό της ζούσε όσο οι συνθήκες του περιβάλλοντος το επέτρεπαν.

Αυτά γίνονταν στην προψηφιακή εποχή, πριν από σαράντα με πενήντα χρόνια. Τότε η ΙΒΜ διαφήμιζε τον «νέο επαναστατικό μαγνητικό δίσκο της των 720 KB». Σήμερα μόνο το κινητό μας έχει ένα εκατομμύριο φορές τον χώρο αποθήκευσης των παλιών μεγάλων υπολογιστών, οι σκληροί δίσκοι των υπολογιστών μας μετρώνται σε terrabytes, δηλαδή ένα δισεκατομμύριο φορές της αρχικής χωρητικότητας. Υπάρχει το αποκαλούμενο «σύννεφο» (cloud) όπου κάθε χρήστης από κάθε γωνιά της γης μπορεί να αποθηκεύει ό,τι και όση ψηφιακή πληροφορία θέλει. Η έννοια του «σβήνω για να γράψω» δεν υπάρχει πουθενά.

Εδώ πάλι σβήνονται και ξαναγράφονται τα πάντα. Πριν από ένα χρόνο, και λίγες μέρες μετά το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, αποκαλύφθηκε ότι κάποιος έσβησε με μπλάνκο ένα κρίσιμο στοιχείο. «Κάθε σταθμάρχης μετά τη βάρδιά του παραδίδει και παραλαμβάνει ο νέος και αυτή η παράδοση – παραλαβή εντυπώνεται εγγράφως στο αντίστοιχο βιβλίο. Μετά το συμβάν, η ώρα παράδοσης – παραλαβής διορθώθηκε με μπλάνκο», είπε στην απολογία του ο προφυλακισμένος σταθμάρχης Λαρίσης («Καθημερινή», 10.3.2023).

Τούτες τις μέρες ανακαλύψαμε κι άλλα γράψε-σβήσε. Τα βίντεο από τις κάμερες των σταθμών που πέρασε το μοιραίο τρένο, το τι φόρτωσε, δεν υπάρχουν πια. Σβήστηκαν, λέει, για να γραφούν νέες διελεύσεις τρένων που ευτυχώς δεν είχαν τραγική κατάληξη. «Δεν μας τα ζήτησε κανείς», ήταν η δικαιολογία, και γι’ αυτό ουδείς έσπασε το «δοντάκι της κασέτας» για να ξέρουν οι χαροκαμένοι τι ακριβώς συνέβη.

Δεν θα ασπαστούμε θεωρίες τού «κάτι μας κρύβουν και δεν μας το λένε». Οπως είχε πει κάποιος, «ποτέ μην αποδίδεις σε συνωμοσία κάτι που μπορεί να εξηγηθεί από τη βλακεία» και στην περίπτωσή μας από τη δημοσιοϋπαλληλία. Στον «Πύργο του Δέλτα», που γράφαμε τις προάλλες («Καθημερινή», 4.2.2024), ακόμη κι αν κάποιος σκέφτηκε να κρατήσει τα βίντεο διότι μπορεί να χρειαστούν στην έρευνα, σίγουρα αναθεώρησε: «Ασ’ το καλύτερα, αφού δεν προβλέπεται». Εδώ χρειάστηκε κοτζάμ τροπολογία στη Βουλή για να μπορέσουν οι ανακριτές να ακούσουν τα ηχητικά του μηχανοδηγού με τον σταθμάρχη, διότι αυτό προβλεπόταν μόνο για τα αεροπορικά δυστυχήματα. Πάλι καλά να λέμε που δεν σβήστηκαν κι αυτά…

«Αυτή είναι η Ελλάδα», που είχε πει ένας πρωθυπουργός…

https://www.kathimerini.gr/opinion/562911766/i-ellada-toy-grapse-svise/