Το σόου τελείωσε, αρχίζει η πολιτική

Θυμάμαι, στη δεκαετία του 1970, αρκετοί αριστεροί που έβλεπαν με συμπάθεια το πείραμα του ευρωκομμουνισμού ήταν επιφυλακτικοί απέναντι στον εν Ελλάδι «εκπρόσωπό» του, το ΚΚΕ εσωτερικού. Eτσι είχαν δημιουργηθεί κάποιες κινήσεις περιθωριακές μεν, αλλά τις συγκροτούσαν αξιόλογοι άνθρωποι. Η βασική τους επιφύλαξη, όπως τη διατύπωναν επιγραμματικά, ήταν πως «με παλιό δέρμα δεν φτιάχνεις καινούργιο παπούτσι».

Πολλές φορές τα γνωμικά στην πολιτική λειτουργούν ισοπεδωτικά και άδικα, όμως δεν παύουν να κρύβουν και τις αλήθειες τους. Θυμάμαι το περίφημο σύνθημα του 2004 «Γιώργο, άλλαξέ τα όλα». Τελικά ο Γιώργος δεν μπόρεσε να αλλάξει τίποτα, διότι, πέραν των υποκειμενικών αδυναμιών του, δεν είχε δίπλα τους κατάλληλους συνεργάτες. Απεναντίας, κουβαλούσε όλο το πεπαλαιωμένο – συντηρητικό στελεχικό δυναμικό που συντάχθηκε δίπλα του στις εσωκομματικές εκλογές του 2007. Oλοι αυτοί στη συνέχεια, το λεγόμενο «βαθύ ΠΑΣΟΚ», στάθηκαν απέναντι –όταν ο Γιώργος έγινε πρωθυπουργός– σε κάθε μεταρρυθμιστική του πρόταση. Σε αυτούς που στηρίχθηκε το 2007, αυτοί ήταν τα βαρίδια που τον βύθισαν μετά τρία χρόνια.


Αν ο νέος ηγέτης περπάτησε στη Γουόλ Στριτ, σχεδόν όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ περπάτησαν με φυσική παρουσία ή νοερά στη Γένοβα.

Κάτι τέτοιο προβλέπω να γίνεται και στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν γνωρίζω τις ικανότητες του νέου ηγέτη, πέραν ενός δεδομένου επικοινωνιακού χαρίσματος. Δεν γνωρίζω, όπως υποθέτω όλοι μας, τις πολιτικές του απόψεις, καθώς και το πλαίσιο αρχών εντός του οποίου σκοπεύει να κινηθεί. Αυτό που μετά βεβαιότητος όλοι γνωρίζουμε είναι ποιοι τον στήριξαν για να επικρατήσει της αντιπάλου του. Και όλοι αυτοί δεν έχουν την έξωθεν καλή μαρτυρία, το πολιτικό τους παρελθόν είναι βεβαρημένο με αμαρτίες που οδήγησαν το κόμμα τους στην πρόσφατη εκλογική συντριβή. Είθισται δε, αυτοί που βοηθούν έναν πολιτικό να νικήσει σε μια κρίσιμη μάχη, στη συνέχεια να διεκδικούν το μερίδιό τους στη νίκη. Αρα, όσες ανανεωτικές ιδέες και αν έχει ο νέος ηγέτης της ριζοσπαστικής Αριστεράς, το περιβάλλον του θα αποτελέσει την τροχοπέδη για την εφαρμογή τους. Θα επαναληφθεί το δράμα τού «Γιώργο, άλλαξέ τα όλα».

Τούτων δοθέντων, εκτιμώ πως η ιδεολογική μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ είναι ανέφικτη. Ηταν και θα παραμείνει κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς και των κινημάτων κοινωνικής κριτικής. Οσοι φαντάζονται πως μπορεί να γίνει ένα σύγχρονο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα αγνοούν όχι μόνον την ανθρωπογεωγραφία του χώρου, αλλά και τον ίδιο τον χώρο.

Αν ο νέος ηγέτης περπάτησε στη Γουόλ Στριτ, σχεδόν όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ περπάτησαν με φυσική παρουσία ή νοερά στη Γένοβα. Είναι ο δικός τους ο δρόμος. Οσοι τον ψήφισαν γιατί πίστεψαν πως μόνον αυτός μπορεί να νικήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη έκαναν ένα άλμα στον συλλογισμό τους. Για να νικήσει τον Μητσοτάκη θα πρέπει να κάνει υπερβάσεις που οι ίδιοι δεν τις αντέχουν. Αυτά τα αδιέξοδα θα φανούν, όταν από τον χώρο της επικοινωνίας και της παραπολιτικής ο νέος ηγέτης πέσει στα βαθιά νερά της πολιτικής.

https://www.kathimerini.gr/opinion/562638232/to-sooy-teleiose-archizei-i-politiki/