Αφορμή για το σημερινό κείμενο είναι το πρόσφατο ναυάγιο της Πύλου, με άγνωστο πλήθος νεκρών και μεγάλη πολιτική και προεκλογική συζήτηση γύρω από το θέμα. Σε περίληψη: «Το ναυάγιο στα ανοικτά της Πύλου συνέβη σε διεθνή ύδατα ανοικτά της Πύλου δύο ώρες μετά τα μεσάνυχτα της 14ης Ιουνίου 2023 σε αλιευτικό σκάφος που εκτιμάται ότι μετέφερε περίπου 750 μετανάστες. Κατά την επιχείρηση διάσωσης από τις ελληνικές αρχές διασώθηκαν 104 άτομα, μεταξύ των οποίων Αιγύπτιοι, Σύροι, Πακιστανοί, Αφγανοί και Παλαιστίνιοι, ενώ ανασύρθηκαν 82 νεκροί. Εκατοντάδες άλλοι αγνοούνται». (el.wikipedia.org).
Δεν σκοπεύω να μπω στη συζήτηση για το τι έφταιξε. Ελπίζω ότι θα το μάθουμε στο αναμενόμενο πόρισμα. Υπάρχουν όμως πολλά άλλα θέματα που αξίζουν την προσοχή μας.
– Τριήμερο Εθνικό Πένθος. Η υπηρεσιακή κυβέρνηση κήρυξε αμέσως τριήμερο εθνικό πένθος. Γιατί; Το πλοίο έπλεε σε διεθνή ύδατα, δεν είχε ελληνική σημαία, πήγαινε στην Ιταλία και κανένας Ελληνας δεν χάθηκε. Η βιαστική και επιπόλαιη αντίδραση μιας υπηρεσιακής κυβέρνησης πρέπει να μας προβληματίσει. Πώς θα αντιδρούσαν αν είχαμε κάποιο πολύ σοβαρότερο επεισόδιο; Μια ημέρα πένθος θα ήταν υπεραρκετή για να δηλώσουμε τη συμπαράστασή μας. Για να διαπιστώσετε τη βιασύνη μας και την υπερβολή μας, αρκεί να σας πληροφορήσω ότι ο Σεχμπάζ Σαρίφ, πρωθυπουργός του Πακιστάν (που είχε τους περισσότερους νεκρούς – από 350 μόνο 12 επιβίωσαν) κήρυξε τη Δευτέρα 16 Ιουνίου ημέρα εθνικού πένθους για τη χώρα του! Εμείς είμαστε πολύ πονόψυχοι και το κάναμε τριήμερο με αναστολή όλων των προεκλογικών εκδηλώσεων.
Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι η μοναδική που δεν τήρησε το 3ήμερο πένθος, ήταν η αριστερών φρονημάτων αοιδός Νατάσσα Μποφίλιου, η οποία έκανε κανονικά τη συναυλία της στο θέατρο της Νέας Ιωνίας στον Βόλο με την ακόλουθη δικαιολογία: «Σκεφτόμαστε ότι δεν έχουμε σκοπό, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα, που τίποτα δεν έχουν σαν αποτέλεσμα. Δεν έχουμε σκοπό να πενθούμε τρεις ημέρες. Ο δικός μας πόνος δεν κρατάει τρεις ημέρες. Κρατάει, μαζί με τη δέσμευσή μας, ότι θα παλεύουμε όλη μας τη ζωή δίκαιους αγώνες για έναν άλλο κόσμο, που μέσα στη θάλασσα, το μόνο που θα συμβαίνει, είναι να κολυμπάμε και να σκεφτόμαστε καλύτερα τον εαυτό μας και όχι να πνίγουμε ανθρώπους, με τις χυδαίες και ελεεινές πολιτικές που επιλέγουμε». Είδατε τι ωραία που τα λέει; Καλή η αριστεροσύνη αλλά καλύτερη η κονόμα! Και να σκεφτείτε ότι οι αριστεροί πρωτοστάτησαν στις διαδηλώσεις για το θέμα. Της υποκρισίας το ανάγνωσμα.
– Πολιτική εκμετάλλευση. Η τραγωδία συνέβη μετά την εκλογική συντριβή του Σύριζα της 21ης Μαΐου και 11 μέρες πριν από τις επόμενες εκλογές. Ο Τσίπρας και το περιβάλλον του νόμισαν ότι βρήκαν την ευκαιρία να κατηγορήσουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη για το ναυάγιο. Είδαμε σκηνές απείρου κάλλους. Ο Τσίπρας που δεν πήγε αμέσως στο Μάτι, φρόντισε να πάει στην Καλαμάτα και με την εμπειρία που είχε αποκτήσει από το μικρό φουσκωτό που κάποτε είχε, να δίνει μαθήματα ναυτοσύνης στον υπηρεσιακό υπουργό Πολιτικής Προστασίας.
Ενας άλλος νεαρός, πανταχού παρών σε αριστερές εκδηλώσεις, έδωσε μαθήματα ανθρωπισμού στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, λέγοντας «Είμαστε εδώ για τους πρόσφυγες που κάθε μέρα η κυβέρνηση της ΝΔ, υπό τη δική σας προεδρία, τους κάνει αυτά που τους κάνει, τους σκοτώνει στον φράχτη του Εβρου και ρίχνει τις βάρκες στο Αιγαίο…». Πήρε όμως πληρωμένη την απάντηση από την Πρόεδρο: «Ο φράχτης είναι η προστασία των συνόρων της πατρίδας μου».
– Διαδηλώσεις. Για άλλη μια φορά είδαμε διαδηλώσεις οργανωμένες από αριστερές μειοψηφίες, να αναστατώνουν τις ελληνικές πόλεις. Πάλι μονόπλευρη η ευαισθησία. Για το ναυάγιο της 3ης Ιουνίου 2016 ανοιχτά της Κρήτης με 340 αγνοούμενους καμία ευαισθησία και διαδήλωση. Η ειδοποιός διαφορά φυσικά είναι το γεγονός ότι τότε κυβερνούσε ο Σύριζα οπότε δεν είχαμε αντικυβερνητικές διαδηλώσεις. Ετσι για να μην ξεχνιόμαστε.
– Διακινητές. Πλήρης αφωνία για την ευθύνη των διακινητών. Αυτοί δεν έχουν καμία ευθύνη που φόρτωσαν όλους αυτούς σε ένα σκυλοπνίχτη για να τους πάνε υποτίθεται στην Ιταλία. Στο athens.indymedia.org αναρτήθηκε κείμενο με τίτλο «Καμία δίωξη στους συλληφθέντες επιζήσαντες του κρατικού εγκλήματος της Πύλου», από όπου σας παραθέτω μόνο την πρώτη πρόταση: «Το ελληνικό κράτος διέπραξε πριν λίγες μέρες στην Πύλο ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματά του, τον μαζικό φόνο, τουλάχιστον, 600 μεταναστ(ρι)ών. Η δολοφονία αυτή δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Ερχεται σε συνέχεια της αντιμεταναστευτικής πολιτικής του ελληνικού κράτους η οποία παίρνει τη μορφή ενός ανοιχτού πολέμου που έχει κηρύξει στους μεταναστευτικούς πληθυσμούς εδώ και πολλά χρόνια. […]»
Για άλλη μια φορά είδαμε διαδηλώσεις οργανωμένες από αριστερές μειοψηφίες να αναστατώνουν τις ελληνικές πόλεις. Πάλι μονόπλευρη η ευαισθησία.
Πάμε τώρα σε ορισμένα άλλα θέματα του ναυαγίου, για τα οποία δεν έχω απαντήσεις, αλλά τα θέτω για προβληματισμό.
– Πόσοι βρίσκονταν στο καράβι. Λέγεται ότι στο σαπιοκάραβο επέβαιναν περίπου 700 άνθρωποι. Οι φωτογραφίες δείχνουν μόνο το πάνω κατάστρωμα όπου φαίνεται να υπάρχουν μόνον άνδρες και μάλιστα χωρίς σωσίβια. Αν υποθέσουμε ότι το κάθε άτομο έχει βάρος περίπου 70 κιλά, τα 700 άτομα ισοδυναμούν με 49 τόνους ανθρώπινο φορτίο. Συγχωρέσατε τον χαρακτηρισμό, αλλά αυτό το φορτίο είναι «χύδην», το οποίο μετακινείται εύκολα και ανεξέλεγκτα. Πενήντα τόνοι μετακινούμενοι σε ένα σκάφος 35 μέτρων, περιγράφεται σαν «accident waiting to happen», όπως και έγινε.
– Μεταφορικά. Γράφτηκε ότι ο κάθε ένας πλήρωσε 6.000-7.000 ευρώ για τη μεταφορά του στην Ιταλία. Θέλησα να μάθω πόσο στοιχίζει το αεροπορικό εισιτήριο από το Καράτσι του Πακιστάν στη Ρώμη. Με την πολυτελέστατη Etihad το φθηνότερο είναι 283 ευρώ και το business 2.922 ευρώ. Γιατί λοιπόν κάποιος πληρώνει πολλαπλάσια για να διακινδυνέψει τη ζωή του και της οικογένειάς του ώστε να μπει παράνομα σε μια χώρα; Ευκολάκι. Γιατί δεν μπορεί να πάρει visa για τη χώρα αυτή. Πάμε στα δύσκολα. Γιατί δεν μπορεί να πάρει visa; Αγνωστο, αλλά πρέπει να υπάρχουν πολύ σοβαροί λόγοι. Ξέρετε πόσοι τουρίστες από το Πακιστάν επισκέπτονται την Ιταλία κάθε χρόνο; Σύμφωνα με στοιχεία της World Bank, 966.000 Πακιστανοί το 2012 (τελευταία ενημέρωση) επισκέφθηκαν νόμιμα την Ιταλία.
– Εργασία. Πάμε τώρα στο πλέον κρίσιμο θέμα. Υποτίθεται ότι οι περισσότεροι μετανάστες φεύγουν από τις πατρίδες τους για μια καλύτερη ζωή. Το Πακιστάν δεν είναι σε εμπόλεμη κατάσταση έτσι δεν μπορούν να χαρακτηριστούν πρόσφυγες. Πολύ κοντά στο Πακιστάν βρίσκονται τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Πρακτικά όλο το εργατικό δυναμικό είναι μετανάστες. Περίπου 3,9 εκατ. Ινδοί, που αντιπροσωπεύουν το 38% του πληθυσμού, ζουν και εργάζονται στα ΗΑΕ. Επίσης 1,5 εκατ. Πακιστανοί, που αποτελούν το 12,5% του πληθυσμού, ζουν και εργάζονται νόμιμα στα ΗΑΕ. Είναι πραγματικά άξιο απορίας γιατί ενώ υπάρχουν τόσες δουλειές στη γειτονιά τους θέλουν σώνει και καλά να έλθουν στην Ευρώπη διακινδυνεύοντας τη ζωή τους.
Παρόμοια κατάσταση είναι και στη Σαουδική Αραβία. To 38,3% του πληθυσμού, δηλαδή περίπου 13,3 εκατ. άνθρωποι, είναι μετανάστες που εργάζονται νόμιμα στη χώρα αυτή. Τόσο στα Εμιράτα όσο και στη Σαουδική Αραβία οι κάτοικοι είναι ομόθρησκοι των περισσοτέρων μεταναστών, με παρόμοια ήθη και έθιμα.
– Θέλουμε μετανάστες; Βεβαίως. Οι μετανάστες είναι μέρος της οικονομικής ζωής μιας χώρας. Η Αμερική, η Μεγάλη Βρετανία και η Αυστραλία αναπτύχθηκαν σημαντικά με τη σωστή μεταναστευτική πολιτική. Αυστηρός έλεγχος και χορηγός (sponsor) για να μπει κάποιος στη χώρα. Αλλιώτικα, δεν είσαι καλοδεχούμενος. Οχι ανεξέλεγκτες ροές όπως διακηρύττουν πολλοί στη χώρα μας. Ο Γιάννης Μουζάλας, πρώην υπουργός του Σύριζα, το τερμάτισε λέγοντας: «Εγώ δεν θα ήθελα να υπάρχουν φράκτες. Οταν πέσει, θα έπαιρνα χαρά σαν να έπεφτε το τείχος του Βερολίνου». Αλλη μια αριστερή μπαρούφα. Το τείχος του Βερολίνου δημιουργήθηκε για να μην μπορούν να δραπετεύσουν οι Ανατολικογερμανοί από τον Σοβιετικό «παράδεισο» και να πάνε στην «κόλαση» Δύση.
Θεέ μου, από ποιους γλιτώσαμε για καλά πλέον!
https://www.kathimerini.gr/opinion/562607701/ti-eidoys-kai-posoys-prosfyges-kai-metanastes-theloyme/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου