Το κενό στο Κέντρο που άφησε πίσω του

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξελέγη πρόεδρος της Ν.Δ. (από τη βάση) επειδή ο κάθε ψηφοφόρος μπορούσε να του προσδώσει τα χαρακτηριστικά που ήθελε: κοσμοπολίτης, κεντρώος, από πολιτικό τζάκι με βενιζελικές καταβολές, αλλά και σχετικά άφθαρτος αφού είχε εργαστεί αρκετά χρόνια στον ιδιωτικό τομέα, διεθνιστής, ο οποίος όμως ταυτόχρονα έψαχνε ερείσματα να ριζώσει μέσα στο κόμμα του και γι’ αυτό συμμάχησε με τη δεξιά πτέρυγα και τον Αδωνι Γεωργιάδη, κοινωνικά φιλελεύθερος με ΛΟΑΤΚΙ στενούς συνεργάτες, αλλά και εμφανή, έμπρακτη αγάπη στον θεσμό της οικογένειας.
Στην πρώτη του θητεία και μετά τις πρόσφατες εκλογές, το ιδεολογικό του προφίλ έγινε πιο αδρό και ορατό, λιγότερο συγκεχυμένο. Από το σκάνδαλο των υποκλοπών μέχρι τους χειρισμούς του στο μεταναστευτικό, που προκάλεσαν την αποδοκιμασία της Ε.Ε. και του διεθνούς Τύπου, από την ατολμία του στον τομέα των μεταρρυθμίσεων και την αδιαφορία του για το σύστημα υγείας παρά τις περί του αντιθέτου εξαγγελίες στις αρχές της πανδημίας, τα αλλεπάλληλα, ψηφοθηρικά Pass μέχρι την παταγώδη αποτυχία του να αποτρέψει/προλάβει δυστυχήματα όπως αυτό των Τεμπών, πυρκαγιές σαν αυτές της Ρόδου και του Εβρου, καθώς και τις πλημμύρες στη Θεσσαλία, ο πρωθυπουργός μοιάζει πλέον περισσότερο διατεθειμένος να δώσει μάχες οπισθοφυλακής με τα ακροδεξιά κόμματα, τους Σπαρτιάτες και τη Νίκη, παρά να συγκρατήσει τους κεντρώους υποστηρικτές του.

Σε περίπτωση που εκλεγεί –από τη βάση και αυτός– όπως όλα δείχνουν την Κυριακή, ο αντι-Μητσοτάκης Στέφανος Κασσελάκης έχει την ευκαιρία να γεμίσει το κενό που άφησε ο πρωθυπουργός μετά την πρώτη τετραετία. Γι’ αυτό η ιδεολογία του είναι τόσο θολή, αρκείται σε κάποια γενικόλογα συνθήματα περί χωρισμού Κράτους – Εκκλησίας και κατάργησης της στρατιωτικής θητείας – αλήθεια, ποιος αριστερός, κεντροαριστερός, φιλελεύθερος, σκεπτόμενος άνθρωπος αντιτίθεται σε τέτοιου είδους προτάσεις; Ο ίδιος στήριξε άλλωστε τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην εσωκομματική διαδικασία της Ν.Δ., όπως παραδέχθηκε με άρθρο του στην αγγλόφωνη «Καθημερινή». Ετσι, είναι πιθανό ο πρωθυπουργός να βρεθεί σύντομα αντιμέτωπος με έναν πολιτικό αντίπαλο νεότερο, με καλύτερα αγγλικά, καλύτερες σπουδές και επαγγελματικές περγαμηνές (ο Στέφανος τα λέει, όχι εγώ) και με εξίσου ευρεία δεξαμενή ψηφοφόρων, από την οποία μπορεί να αντλήσει οπαδούς.

Το μοντέλο Μητσοτάκη υιοθετείται και αναπαράγεται τώρα στην αντίπερα όχθη και αυτό δεν μπορεί παρά να προκαλεί αμηχανία στο Μαξίμου.

https://www.kathimerini.gr/opinion/562627966/to-keno-sto-kentro-poy-afise-piso-toy/